Lambingan na sila... See you po sa next chapter. Hayaan muna natin silang magkulitan. Pa vote po with your gems and see you next chapter. Salamat!
Maximus“Masarap ha,” tatango tangong sabi ni Sarina habang ngumunguya. Lunch na ang in-order ko kaya sakto lang. Binuhat ko na ang misis ko dahil mukhang tamad na tamad pa itong bumangon. Natawa ako sa itsura niya habang pupungas pungas pa. Shit! If I had known na ganito pala ang pakiramdam ng in l
Maximus“Saan ba tayo pupunta, Maximus?” tanong ni Sarina. Last two days na namin dito sa Las Vegas kaya naman gusto ko siyang ipakilala ng personal kay Mariano bago man lang kami bumalik ng Pilipinas at kanina pa niya ako tinatanong. Ayaw ko namang sabihin agad dahil gusto kong masurprise siya. Hin
Maximus“Wala tayo sa bahay natin asawa ko kaya tigilan mo ang pang-aakit sa akin,” sabi ko sa kanya na hindi pa rin iniaalis ang tingin sa aking bibig.“Shit Maximus, pakiramdam ko ay basa na ang panty ko dahil lang sa pagtingin ko sa bibig mo. Naiimagine ko ang dila mong naglalaro sa pu–” hindi ko
SarinaNakatingin lang ako kay Maximus at hindi naman niya magawang makatingin din sa akin. Nakabalik na kami sa hotel at simula ng umalis kami ng bahay ng kuya niya hanggang ngayong naghahanda na kami para matulog ay tahimik lang ito habang pareho kaming nakaupo sa magkabilang side ng kama. Ano kay
MATURE CONTENTSarinaHindi niya inaalis ang kanyang pagkakatingin sa aking mga mata at ganun din naman ako. Nakakaakit naman kasi talaga at para akong hinihigop para mapasailalim sa kung ano mang gayumang gamit niya. Kinabig niya ako palapit sa kanya dahilan para mapa bagsak ako sa kanyang dibdib,
MaximusDalawang salita lang ang hinihiling ko pero dalawang pangungusap ang ibinigay niya. Hindi ako mapakali dahil walang pagsidlan ang kaligayahang nararamdaman ko. Mahal niya ako, mahal ako ni Sarina Marcelo Lardizabal.Nakatulog na siya pagkatapos niyang bigkasin ang mga salitang iyon at heto a
Maghapon kahapon ay hindi kami lumabas na. Mas ginusto ni Sarina na mag stay sa hotel room namin at samantalahin ang pagkakataon. “Gusto kong magkantutan lang tayo dito, di ba sabi mo gusto mo ng maraming anak?” naalala kong sabi pa niya. “Ano ba kasi ang ipinakain mo sa akin? O siguro ay hinawahan
Maximus“Find her!” sigaw ko sa security ng airport matapos kong marealized na nawawala ang asawa ko. Hindi ako mapakali, hindi ko rin malaman ang gagawin ko. May apat na oras na akong naghihintay kung may balita na ba kay Sarina.Nagpalakad lakad ako sa loob ng security controller nila habang patul
ChandenBuong pagtataka kong sinundan ng tingin si Noelle hanggang sa narinig ko ang biglaang pagsusuka niya mula sa banyo. Hindi kasi niya naisara ang pinto kaya malinaw at diretso sa pandinig ko ang tunog habang pilit na inilalabas ang kinain.Napatigil ako sa paglalakad, at sa sobrang pagkabigla,
Chanden“Dovey, nagugutom ako,” mahina at medyo pa-cute na bulong ni Noelle habang magkayakap pa rin kami sa sofa. Ramdam ko ang init ng kanyang katawan, at sa tono pa lang ng boses niya tila ito isang batang nanghihingi sa kanyang ina.Napangiti ako at napailing. “Heto na nga ba ang sinasabi ko,” s
Chanden“Lovey naman eh, malay ko ba na kasabay natin siya sa eroplano?” nagmamaktol kong sabi pagkapasok pa lang namin sa condo. Dumiretso siya sa loob, hanggang sa sala, at bagsak ang katawan sa sofa na parang may bitbit na sama ng loob sa bawat hakbang. Salubong ang mga kilay niya, at kung makati
Chanden“This is my design,” sabi ko sa saleslady pagkapasok namin sa isang kilalang jewelry store dito sa New York. Ang lahat ng kilalang mga personalidad ay dito ang punta basta may kinalaman sa alahas mapa tagarito o taga-ibang bansa.Iniabot ko sa kanya ang papel kung saan ko iginuhit ang diseny
ChandenHindi ko inakalang malilibre ang dalawang kapatid ko kaya nagulat ako sa bigla nilang pagdating sa hotel, eksakto kung saan kami naroroon nina Noelle at Marcus. Hindi ko akalain na makikipagkita ang dalawang 'yon sa amin and I'm thankful that they did.Nang sumapit na ang araw na kailangan n
NoelleHabang papalapit ang dalawang lalaki, hindi ko mapigilan ang mapakunot-noo. May kung anong pamilyar sa kanilang mga mukha. Parang may kamukha sila, pero hindi ko mawari kung sino.Ang paraan ng kanilang paglakad, ang tikas ng tindig, pati ang aura nila... may kakaiba. Titig na titig sila kina
Hindi yata nila alam na ang dalawang lalaking kasama ko ang may-ari ng establishment na kinaroroonan nila. At ako… ramdam kong ako ang sentro ng tanong sa mga mata nila.Biglang bumigat ang cue stick sa kamay ko habang tinututok ko ito sa bola. Hindi dahil sa bigat nito, kundi dahil sa bigat ng mga
NoelleHindi namin namalayan ang oras habang abala pa rin kami sa paglalaro. Halakhakan, kantyawan, at walang katapusang kwentuhan ang bumalot sa paligid.Parang biglang bumalik kami sa mga panahong simple lang ang lahat, at ang tanging iniintindi lang ay kung sino ang susunod na mananalo sa tira. W
NoellePagkatapos ng lunch, hindi pa rin kami nagkahiwalay nila Marcus. Para bang hindi sapat ang oras ng tanghalian para sa dami ng gusto naming pagkwentuhan. Sabi niya, mag-happy-happy naman daw kami, lalo na’t ngayon lang ulit sila nagkita ni Chanden matapos ang matagal na panahon.Ramdam ko ang