Elara PovKanina pa ako medyo nabo-bored sa party. Nakaupo lamang ako sa upuan at tahimik na umiinom ng cocktail drink. Pasalamat ako na hanggang ngayon ay hindi naman nati-trigger ang aking phobia. Ngayon ko napatunayan na talagang nati-trigger lamang ito kapag sa akin nakapokus ang atensiyon ng lahat. Ngunit kapag ganito na halos walang pumapansin sa akin ay normal lamang ang nararamdaman ko.Kanina ay mga mga lalaki na nagnanais akong isayaw ngunit lahat sila ay magalang kong tinanggihan. Wala ako sa mood na makipagsayaw sa kahit na kanino. Meron ding mga lumapit sa akin at kinausap ako ngunit nang maramdaman nila na hindi ako interesado na makipag-usap sa kanila ay agad na silang nagpaalam sa akin. Gusto ko nang ayain si Sam na ihatid na ako pauwi ngunit nahihiya akong magsabi sa kanya. Nakikita ko kasi na nag-eenjoy siyang kausap ang mga kakilala at kaibigan niya. Madalas ay nilalapitan niya ako para tanungin kung okay lang ako na sinasagot ko lamang ng tango. Ang sabi nga pala
Elara Pov Balak ko sanang palampasin ang ginawa sa akin ni Hannah sa party ngunit nang marinig ko sa kanyang bibig mismo na siya ang nagpadala ng dalawang reporter na iyon para ipahiya ako ay agd na kumulo ang dugo ko. Lalo na at nagtawanan pa ang dalawa na tila siyang-siya sa nangyari. Hindi nila alam na labis akong naapektuhan sa ginawang iyon ni Hannah. Hindi ko alam kung may alam ba si Hannah sa tungkol sa aking social phobia kaya niya iyon ginawa ngunit hindi ko ito mapapalampas. Nang malapit na sila sa likuran ko ay lumingon ako sa kanila. Huling-huli ko ang pagkagulat sa mukha ng dalawa nang makita ako. Mukhang hindi nila ako nakilala dahil nakatalikod ako kaya walang preno ang bibig nila sa pagsasalita ng kung ano-ano laban sa akin. "Ikaw pala ang nasa likuran ng dalawang reporter na iyon, Hannah. Ano ba ang ginawa ko sa'yo at tila malaki ang galit mo sa akin? Wala ka bang magawa sa buhay mo kaya nang-aabala ka sa buhay ng ibang tao?" mariin ang boses na tanong ko sa kan
Elar Pov Galit na galit si Liam nang malaman ang nangyari paglabas ko ng hotel. Gusto nitong sugurin sa bahay si Alexander ngunit mabilis ko itong napigilan. Baka mas lalong lumala ang nangyari kapag hinayaan ko ang kaibigan ko na sugurin sa bahay nito ang lalaki. Akala ko ay nakauwi na siy sa bahay niya ngunit pagpasok ko sa loob ng bahay ko ay nakita ko siyang nakaupo sa sala at nanunuod ng television habang naghihintay sa akin. Tinamad daw kasi siyang umuwi kaya hinintay na lamang ang pagbalik ko. Agad siyang nagtanong kung ano ang nangyari sa party. Wala sana akong balak na ipaalam sa kanya ang nangyari ngunit siguradong mapapansin niya ang galos sa braso ko kaya no choice ako kundi ipagtapat na lamang sa kanya ang lahat. "Kung nandoon lamang ako ay tiyak sinabunutan ko na ang babaeng iyon na nanulak sa'yo. At baka nasuntok ko rin si Alexander. Kahit bakla ako ay baka naging lalaki ako maipagtanggol lamang kita." Na-touch naman ako sa huling sinabi ni Liam. Hinawakan k
Elara PovPag-uwi ko sa bahay ni Alexander ay iniwasan ko siya. Kahit na minsan ay parang tinatangka niya akong kausapin ay agad akong umaalis. Kapag nasa bahay siya ay umaalis ako kagaya ngayon. Mukhang wala siyang balak na umalis ng bahay kaya nagpasya akong ako na lang ang aalis. Naisipan kong dalawin ang aking mother-in-law at kamustahin. Kahit naman may hiniling siyang kapalit sa pagtulong sa pamilya ko ay hindi pa rin maikakaila na kung hindi dahil sa pera niya ay baka wala na ngayon ang aking ama. And speaking of my father, matagumpay ang naging operasyon niya sa puso at kasalukuyang nagpapagaling na lang sa hotel na tinutuluyan nila sa ibang bansa. Next month ay babalik na sila para dito na lamang tuluyang magpagaling.Palabas na ako sa pintuan nang marinig ko ang boses ni Alexander sa aking likuran. Paglingon ko ay nakita ko siyang pababa sa hagdan."I said where are you going?" tanong ulit nito nang hindi ko sinagot ang kanyang tanong."Akala ko ba wala tayong pakialamanan
Elara PovNagpaalam ako kay Liam na hindi na muna ako makakapasok sa trabaho dahil babantayan ko sa hospital ang aking biyenan. Kahit naman mag-asawa lamang kami sa papel ng anak niya ay sa mata ng tao mag-asawa pa rin kaming dalawa. Hindi magandang tingnan kung hindi ko man lang siya babantayan sa hospital gayong asawa ako ng nag-iisang anak niya."It's alright, beshy. I can handle the works here. So kumusta naman ang mother-in-law mo?" ani Liam matapos kong ipaalam sa kanya ang nangyari kung bakit hindi muna ako makakapasok sa trabaho."She's okay now. Nagpapagaling na lamang siya. Sabi ng doktor ay mabuti at nadala agad sa hospital ang biyenan ko kaya naagapan pa ang buhay niya at nailigtas. Kahit mild stroke lang ang nangyari sa kanya kung hindi naman agad nadala sa hospital ay manganganib ang buhay niya o di kaya ay tuluyan siyang namatay.""So may utang-na-loob na sa'yo ang Alexander na iyan dahil ikaw ang savior ng ina niya. Dapat singilin mo siya," ani Liam habang nakaupo sa s
Elara PovOne week sa hospital ang mother-in-law ko bago siya pinayagan ng doktor na ma-discharge. At sa loob ng mga araw na nasa hospital ito hanggang sa paglabas ay palaging nakabantay sa kanya si Hannah. Kapag pumupunta ako sa hospital para bisitahin siya ay palagi akong hindi nagtatagal dahil sa presence ng babaeng iyon. Maging nang araw na lumabas sa hospital ang biyenan ko ay kasama rin si Hannah at umaakto na parang siya ang manugang. Hindi na ako nakipagtalo sa kanya kahit na minsan ay pinaparinggan niya ako. Ayokong mag-aksaya sa mga walang kuwentang tao. Mas mabuting ituon ko na lamang sa trabaho ang aking atensiyon."May bisita ka, beshy," sabi ni Liam sa akin matapos pumasok sa opisina ko."Sino ang—" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko ay pumasok sa loob ng opisina ko si Alexander. "Anong ginagawa mo rito?"napakunot ako ng noo. Himala na binisita niya ako sa workplace ko."Iwan ko muna kayo para makapag-usap kayo, beshy," ani Liam bago tumalikod at lumabas na sa opis
Elara Pov Hindi naitago ni Alexander ang pagsimangot nito nang makita si Sam na bumaba mula sa kotse nito na pumarada sa tapat ng bahay ng aking mother-in-law. Agad niya akong hinila sa isang tabi para sitahin. "Bakit nandito ang lalaking iyan?" Kanina nang hindi pa nito nakikita si Sam ay maganda ang mood nito ngunit ngayon ay biglang nagbago. Hindi ko kasi sinabi sa kanya o kahit sa mother-in-law ko na may kasama akong kaibigan. Baka kasi hindi makasama si Sam kahit na nagsabi naman na siya sa akin na sasama siya sa out of town. "Hindi ba sabi mo ay puwede akong magsama ng kaibigan?" sagot ko, hindi ko na lamang pinansin ang biglang pag-iiba ng kanyang mood. "Akala ko ang kaibigan na isasama mo ay si Liam? Bakit ang lalaking iyan pa ang isinama mo?" hindi pa rin nawawala ang pagsimangot na tanong nito sa akin. "Hindi puwede ang bestie ko dahil busy siya kaya si Sam na lamang ang isinama ko para may kausap ako." Sigurado kasi na si Hannah palagi ang kausap nito kaya mas
Elara Pov Wala kaming choice ni Alexander kundi sundin ang gusto ng ina niya na sa iisang silid kami matulog. Kapag ipinagpilitan namin na sa magkaibang silid kami matulog ay baka pagdudahan nito ang tunay na estado ng relasyon namin ni Alexander. Si Hannah ay sobrang matalim ang tingin sa akin kapag walang ibang nakatingin sa kanya. Tiyak nag-aalburoto ang kalooban nito dahil magkasama kami ni Alexander sa iisang silid. "So paano ang magiging arrangement natin mamayang gabi pagpatulog na tayo?" tanong ni Alexander pagkapasok namin sa silid. Maganda at maluwang ang silid na napunta sa amin. May maliit na sofa na kasya at puwedeng higaan ng isang tao. "Tinatanong pa ba iyan? Siyempre sa sofa ka matutulog at ako sa kama," nakataas ang kilay na sagot ko sa kanya. Kailangan pa niyang itanong sa akin iyon? Kung gentleman siya ay automatic na sa sofa siya matutulog mamayang gabi. "What? Bakit ako ang matutulog sa sofa? For your information, hindi ako sanay matulog sa sofa at hindi s
ElaraNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob na ako ng silid ni Alexander at nakahiga sa kama. Sa tabi ng kama ay nakaupo sina Rona at Alexander habang nagbabantay sa akin. Gumalaw ako para malaman nilang gising na ako."You finally woke up, Elara. Labis akong nag-alala sa'yo," natutuwang bulalas ni Alexander na siyang unang nakapansin sa akin. Tinulungan niya akong makabangon sa kama at maupo na lamang. "Kumusta ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo?"Mabagal akong umiling. "Okay lamg ako.""I'm sorry, Elara. Hindi ko sinasadyang maitulak ka sa fountain. Gusto ko lang naman kayong pigilan ni Marion sa pag-aaway," paumanhin ni Rona sa akin, hinawakan nito ang isa kong kamay at marahang pinisil. "Kasalanan ko rin ang nangyari. Kung hindi lang kita iniwan para samahan ang kaibigan ko sa pag-iikot sa bawat table ng mga bisita niya ay hindi ka sana malalapitan ng babaeng iyon. I don't know that she was holding a grudge against you because you married my brother. Nagkataon namang kaib
ElaraHindi ko na mabilang kung ilang beses akong lumunok ng laway at palihim na humugot ng malalim na buntong-hininga habang kaharap ang sa mesa ang tatlong babaeng lumapit sa akin. Nasa isang birthday party kasi ako ngayon at tahimik na kumakain sa mesa na pang-apatan ngunit mag-isa lamang akong nakaupo.Si Rona ang nagsama sa akin sa party. Wala naman daw akong gagawin sa bahay ngayong gabi kundi ang matulog lang kaya pinilit niya akong isama. Hindi sana niya ako mapipilit na sumama sa kanya ngunit sumang-ayon si Alexander sa kapatid nito na sumama ako sa party para raw paminsan-minsan ay makisalamuha ako sa ibang tao. Napansin kasi nila na kapag may party o event na pupuntahan sila ay hindi ako sumasama. Hindi naman kasi nila alam na kaya mas gusto kong manatili na lamang sa bahay ay dahil nag-aalala akong umatake ang aking social phobia at mapahiya lamang ulit ako sa harapan ng maraming tao katulad ng nangyari sa akin noon. Ayokong matuklasan ni Alexander na siya ang dahilan kung
ElaraPareho kaming tahimik na nakaupo ni Alexander sa sofa at tila walang nais na maunang magsalita. Ayokong maunang magsalita dahil wala naman akong sasabihin sa kanya. Siya ang nagpunta rito kaya siya ang may sadya sa akin. Ngunit parang hinihintay niya muna kung ano ang sasabihin ko kaya hindi rin siya nagsasalita."Paano mo nalaman kung nasaan ang bahay ko?" Hindi ako nakatiis sa awkward na katahimikang bumabalot sa amin kaya napilitan na akong maunang magsalita."I secretly followed you," sagot ni Alexander sa mahinang boses. "Nagising ako nang bumangon ka sa kama kaya nang lumabas ka sa silid ko ay agad din akong bumangon at nagbihis pagkatapos ay dali-dali akong lumabas sa kuwarto para sundan ka.""Nagpanggap kang tulog pa para masundan mo kung nasaan ang bahay ko?" nakasimangot na sabi ko sa kanya. Para pala akong temang na labis ang pag-iingat na huwag siyang magising tapos iyon pala ay gising na pala siya at nagpapanggap lamang na tulog."I'm sorry. I have no choice. I kno
ElaraAlam kong lasing si Alexander at baka nanaginip siya kaya niya ako hinalikan ngunit hinayaan ko siya sa ginagawa niya. Hindi ko lang siya hinayaan kundi tinugon ko pa ng buong puso ang kanyang mga halik. I missed him so much. At ngayon ay natutugunan ang pananabik ko sa kanya."Uuhmm," hindi ko napigil ang mapaungol sa pagpasok ng dila niya sa aking bibig at ekspertong nilaro ang aking dila na natuto na ring makipaglaro sa dila niya.Naramdaman ko ang pagpasok ng isang kamay niya sa loob ng suot kong blouse at sinapo ang dibdib kong natatabingan pa ng bra. Gumalaw ang kamay nito sa loob ng damit ko at minasahe ang dibdib ko. Hindi siguro ito nakuntento kaya may pagmamadaling hinubad nito ang suot kong blouse at isinama na ang suot kong bra. Tumitig ako sa mukha ni Alexander dahil parang hindi siya lasing kung kumilos. Para bang alam na alam niya ang kanyang ginagawa. Ngunit nakapikit ng mariin ang mga mata nito kaya hindi ko alam kung nagtutulog-tulugan lang ba siya at kunwari
Alexander "Huwag mo akong pakialaman, Edzel! Wala kang pakialam sa akin! Hayaan mo akong uminom. Gusto kong malasing, okay?" Tinabig ko ang kamay ng kaibigan ko nang akmang aagawin niya ang bote ng beer na hawak ko. It's been three days magmula nang umalis sa bahay si Elara at hanggang ngayon ay hindi pa kami nakakapag-usap. Hindi niya sinasagot ang mga tawag at messages ko sa kanya. Pinuntahan ko siya sa kompanya nila ngunit ang sabi ni Liam ay naka-leave daw ang kaibigan nito. Ayaw naman naman niyang sabihin sa akin kung saan ang bahay ni Elara kaya hindi ko siya mapuntahan kung nasaan man siya ngayon. Pakiramdam ko ay pinagtataguan niya ako.Natatakot ako. Natatakot ako na baka pagbalik niya sa bahay ay may dala na siyang divorce papers. To hell with that divorce paper. Ayokong makipag-divorce sa kanya. Inaamin ko sa sarili ko na mahal ko na siya. Ngunit gusto ng mga kanyang ama na makipag-divorce siya sa akin. I know, dahil ito sa ginawa ko sa kanya noon na ngayon ay pinagsisiha
Elara "Elara! Elara!"Bigla akong napabalikwas sa higaan nang marinig ko ang malakas na boses ng nag-aalala kong kaibigan sa labas ng pintuan ng bahay ko. Kahit na inaantok pa ako dahil halos mag-umaga na nang sa wakas ay inantok ako ay bumangon pa rin ako sa kama at pinagbuksan ang kaibigan ko."It's too early— Naudlot ang sasabihin ko nang bigla akong niyakap ni Liam ng mahigpit pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan."I'm glad you're okay. I'm sorry I just came now. Kagigising ko lang kasi kaya kababasa ko pa lang sa text mo. Nang mabasa ko ang message mo ay agad kitang pinuntahan," sabi niya sa akin habang nakayakap ng mahigpit. "I'm okay. Pero hindi ako ngayon kasi gusto mo nang durugin ang mga buto ko," hindi ko napigilan ang magreklamo sa kanya.Agad naman niya akong pinakawalan at hinila papasok sa loob ng bahay at iniupo sa sofa."Nakilala mo ba kung sino ang taong nagtangkang pumasok sa bahay mo kagabi?" muling tanong nito, bagama't kalmado na ito ay nasa tinig pa rin ang
ElaraTahimik ang gabi at manaka-naka na lamang ang mga nagdaraang sasakyan sa kalsada. Malalim na rin ang tulog ko at ang tunog ng mangilan-ngilang sasakyan na nagdaraan sa kalsada ay hindi nakakagambala sa mahimbing kong pagtulog. Medyo malapit kasi sa highway ang bahay ko kaya hindi puwede na hindi maririnig mula sa labas ang tunog ng mga sasakyan sa labas.Habang mahimbing ang tulog ko ay bigla na lamang akong nagising na para bang may gumising sa akin. Agad kong sinipat ang oras sa cellphone ko na nakalagay sa gilid ng unan ko. Pasado alas dos ng madaling araw na pala. Wala pang eight ng gabi ay natulog na ako, pinilit palang matulog ang sarili ko para makapagpahinga ako sa pag-iisip kay Alexander.Maingat akong bumangon sa kama para lumabas sa silid ko. Nakaramdam kasi ako ng uhaw at maalinsangan ang paligid kaya siguro ako nagising. Kumuha ako ng isang baso ng malamig na tubig sa refrigerator at sinaid ang laman. Nabawasan ang alinsangan sa katawan ko nang maramdaman ko ang p
Elara Tahimik lamang ako habang naghahapunan kami nina Alexander at Rona. Nakikita kong pasulyap-sulyap sa akin ang magkapatid ngunit hindi naman sila nagtatanong sa akin. Pagkatapos naming kumain ay nag-excuse agad ako at umakyat sa silid ko. Sa silid ko ako nagtungo at hindi sa silid ni Alexander. Ilang minuto pa lamang akong nakakapasok sa silid ko nang marinig ko ang sunud-sunod na katok sa pintuan. Ini-expect ko na si Alexander ang kumakatok kaya hindi na ako nagulat nang mapagbuksan ko siya ng pintuan. Niluwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan at hinayaan siyang pumasok sa loob bago ito isinara. "What's the problem, Elara? Kanina ko pa napapansin na sobrang tahimik mo? Ni hindi ka nga nagsalita habang kumakain tayo kanina. Hindi mo kami pinansin ni Rona na para bang wala kang nakikitang tao sa paligid," ani Alexander pagkapasok niya sa silid ko. "Tell me what's the problem. Haharapin natin iyon ng magkasama." Huminga ako ng malalim at tinitigan siya sa mata. "Nagpunta r
ElaraUmalis ako ng bahay at nagtungo sa bahay ng kaibigan ko. Wala akong mapagsabihan ng nararamdaman ko kaya ang bigat-bigat ng dibdib ko. Hindi ko naman puwedeng sabihin kay Rona ang pinag-usapan namin ni Papa lalo na kay Alexander. Hindi ko alam kung ano ang eksaktong mararamdaman niya kapag nalaman niyang nagtungo sa bahay niya ang mga magulang ko para pag-usapan ang pakikipag-divorce ko sa kanya.Sa bahay ni Liam ako nagtungo dahil wala naman pasok sa office ngayon. Kung hihintayin ko pa na dumating ang Monday para makausap ko siya at mailabas ang bigat na nasa loob ng dibdib ko ay baka bigla na lamang itong sumabog kapag hindi ko na napigilan.May susi ako sa bahay ni Liam kaya hindi na ako kumatok. Ginamit ko na lamang ang susi ko para makapasok sa loob. Katulad ko ay may spare key rin siya sa bahay ko kaya kapag gusto niyang magtungo sa bahay ay hindi na rin niya kailangan pang kumatok.Pagbukas ko ng pintuan ay agad na napakunot ang aking noo nang maamoy ko ang amoy-alak sa