Gueene pov. Hindi biro ang pinagdaanan ko. Nawala nga ako sa buhay nila ngunit ang trauma na ginawa nila sa akin ay dala-dala ko. Nang malaman kong buntis ako, hindi na ako nagdalawang isip na umalis sa bahay ni Razen. Hindi ko siya kayang harapin kaya iniwan ko nalang ang annulment paper at singsing ko doon. Hindi naman siya bobo para hindi malaman kung para saan iyon. Natulungan ko siya sa hiling niyang magpakasal kami ngunit sa kasamaang palad naging legal iyon. Hinanda ko ang sarili ko noon sa ganitong bagay, na kapag nakita na niya at handa na siya sa babaeng pakasalan niya doon kami gagawa ng issue na maghiwalay kaming dalawa. Ngunit hindi pala ganoon kadali sa reyalidad. Ang hirap pala tanggapin lalo na kapag minahal mo na siya. Kapag naging malalim na ang relasyon na binuo ninyong dalawa. Yung pinagsamahan niyo lalo na iyong paano ka niya itrato kaya ka nahulog sa kanya. Ngunit hindi ko mabago ang isang bagay. Ang pagmamahalan nilang dalawa ni Chloe. Maraming hadlang at is
Gueene pov:Narito kami ngayon sa Obgyne. Ika-apat na buwan na ngayon ng pagbubuntis ko at kasama ko si Inay at Azane. Kanina pa ito excited. Gusto na niyang malaman kung ano ang gender ng maging kapatid niya. Sana nga malaman namin ito ngayon, mukhang ito ang sadya ng anak ko at hindi pa pumasok sa school. Habang naghihintay, hindi ko mapigilan ang hindi makaramdam ng lungkot habang nakatingin sa mga mag-asawa na aming kasama. Hindi ko maiwasan na mag-isip na sana may asawa rin akong kasama ngayon at pareho kaming excited. Sana may humahaplos rin sa tiyan ko na nakangiti at masaya. Naka alalay sa akin. Taga bitbit ng gamit ko. Iyong mga ganoong bagay. Piniling ko ang aking ulo at sinuway ang sarili. Hormones nga naman. Hinaplos ko ang buhok ni Azane nang itapat niya ang kanyang tainga sa aking tiyan. "Sa tingin ko babae ang kapatid ko, mama. " maya-maya ay wika niya. "Bakit mo naman na sabi?""Ang behave niya po kasi. "Natawa ako. "Hindi pa talaga iyan maglilikot sa tiyan ko, n
Gueene pov:"Everyday, he watching you and your son from afar. "Doon ko muling hinarap ang ginang. Nakatanaw ito sa mag ama na parehong nag-iiyakan. Sumisinghot si Razen. Si Azane naman humihikbi panay pahid sa kanyang pisngi na walang tigil ang pag agos ng luha doon. "Ikaw ang papa ko diba? Kamukha kita, " humihikbi na wika ng bata sa kanya. Pumalahaw na naman ito nang haplusin si Razen ang kanyang pisngi. Nabahala ako dahil baka nahihirapan na siyang huminga dahil sa pag iyak. "I'm sorry..." pumiyok ang kanyang boses dahil sa pag iyak. "I'm sorry, son. I understand kung magagalit ka kay papa--"Sunod-sunod na umiling si Azane. "Hin-hindi po ako galit. Mama explained to me everything. Subrang happy ko po kasi may papa pa pala ako."Umiwas ako ng tingin sabay pahid ng aking luha. Ang sakit sa dibdib ng tagpong ito. Gusto kong hilain ang anak ko doon palayo sa ama. Gusto kong tumakbo palayo bitbit ang anak ko palayo sa kanila. Pero tutol ang puso ko. Ang hirap ipagkait ang tagpong
Gueene pov:Alas-sais palang bumangon na ako. Kanina pa ng madaling araw ako ginigising ng bata sa sinapupunan ko. Hindi naman ako gutom. Nakapagtataka lang kasi hindi naman ganito ang oras ng gising ko. Wala akong choice kundi ang bumangon na dahil ayaw mawala ang paninigas niya. Tulog pa si Azane kaya nilagyan ko ng unan ang bawat gilid niya at inayos ang kumot bago lumabas. Sabado ngayon kaya hinayaan ko siyang matulog hanggat gusto niya. Kapag ganitong sabado sana palengke si Inay. Naghahatid siya ng paninda niyang gulay doon sa suki niya nasa amin kumukuha. Paglabas ko, ang mabango na ulam kaagad ang nasinghot ko. Bigla akong natakam at nagutom. Nangunot ang noo ko nang makitang bukas ang kalan at may niluluto doon. Nakabalik na ba si Inay? Ang bilis naman yata. Kadalasan kasi ang balik niyon ay alas-syete. Nagkagulatan kami ni Razen nang pumasok siya mula doon sa pinto papuntang likod bahay na nakakonekta dito sa kusina. Saglit siyang natigilan ngunit kaagad ring nahimasmasa
Gueene pov. "Gueene..." His eyes widened when he saw me. Tears shimmered in his eyes. Binitawan niya ang mga prutas na bitbit at lumapit sa akin. "Wag ka muna bumangon, " pigil niya sa akin nang akma akong babangon. Hindi na ako nagmatigas dahil bigla akong nahilo. "Nasaan ako? " nanghihina na tanong ko. "In the hospital. You gave birth yesterday," a genuine smile appeared on his lips. Napakurap ako ng ilang beses. "A-Anong sabi mo? " Nauutal na tanong ko sa pagkabigla. Dahan-dahan kung ibinaba ang tingin sa akin tiyan, hindi na nga iyon malaki. Wala nang bakas doon na isa akong buntis. "Nawalan ka ng malay sa bahay niyo. Nang dalhin kita rito pumutok ang panubigan mo. Kaya nagdesisyon si Dok to make you a CS operation. Don't worry, healthy si baby. She is waiting at you to awake. Nasa nursery room siya. "Naluha ako sa kanyang sinabi. Mabuti naman at maayos ang anak ko. Kahit wala akong malay-tao, isinilang ko parin siya ng maayos. May ngiti sa labi na pinunasan niya ang pis
Gueene pov. Tama ba iyong narinig ko? Did he say those words? Natigilan na napatitig ako sa kanyang mukha. "Mahal kita... "He said it again in second time. Natuon ang aking paningin sa kanyang malamlam na mga mata na may maraming emosyon na nakabalot doon at isa na ang... pain. "Mahirap man paniwalaan ngunit... Maari mo na ba akong pakinggan? Pwede na ba ako magpaliwanag at sabihin sayo lahat ang katotohanan?" Malumanay na wika niya. Wala akong sagot. Tahimik lang ako na nakatunghay sa kanya. Hindi parin ako maka get over sa narinig. Ang kataga na iyon ang matagal ko ng gusto na marinig mula sa kanya. Ngunit hindi ako kumbinsido. Hindi parin sapat iyong narinig ko. Ito na ba ang tamang panahon para pakinggan siya? Ito na ba ang tamang oras para pagbigyan ang hiling niya? Tss, magmatigas pa ba ako e miss na miss ko na siya. Aminin ko, mahal ko parin siya. Ay mali. Dahil hindi naman nawala ang pagmamahal ko sa kanya. Nabalutan lang iyon ng galit at hinanakit ngunit nalusaw rin nang
"Inay! Itay! Halina po kayo at kakain na! " malakas na sigaw ko upang masiguro na marinig nila ako dahil nasa dulo na sila ng maisan nagbubunot ng damo. "Tanghali na po. Tama na muna iyan! "Pero mukhang ayaw pa nila tumigil sa ginagawa kaya inutusan ko na lang ang bunso namin na sunduin sila inay at itay doon sa dulo. "Ate, naman e! Ang layo kaya nila. Ang init pa, " pagdadabog niya. Pinanlakihan ko siya ng mata. " Bilisan mo na. Daanan mo na rin si Maureen doon sa sapa tapos na siguro iyon sa paglalaba. " Lalo siyang nagdabog. Mangiyak-ngiyak itong nagpapadyak na umalis upang sundin ang utos ko. Natawa nalang ako. Ako nga pala si Gueene Ysabelle Ignacio-Aloquin. Panganay sa tatlong anak. At proud ako na isang magsasaka ang mga magulang ko. Dito nila kami binubuhay na magkapatid. Maliit lang itong sakahan namin na minana pa ni Itay sa kanyang namayapang ama. Ang pagtatanim ng mais ang pangunahing pangkabuhayan namin. Sa kabila ng hirap at kapos sa pera nagawa parin nila kam
Natinag ako sa aking kinatayuan nang mag angat ito ng tingin. Na pansin niya siguro na may nakatingin sa kanya. Inilapag niya ang baso na wala nang lamang alak sa ibabaw ng mesa. Dumikwatro ito ng upo. “Ikaw ba iyong kaibigan na tinutukoy ni Shara?” wala sa sarili na tumango ako at lumapit sa kinaroonan niya. “Have a seat.” May sariling isip yata ang katawan ko at kusa na lang ako umupo sa tabi niya ngunit malaki ang ispasyo sa pagitan naming dalawa. Hindi ko alam kung ano ang nanyari sa akin. Kusa nalang na lumapit ako sa kanya at umupo sa kanyang tabi nang hindi ko namamalayan. Kahit may kadiliman, nasisiguro ko na ang gwapo niyang lalaki. Yung ilong niya pang Spanish na ilong ang hugis. Ang tangos. Magkasalubong ang kanyang makapal na kilay. At ang kanyang pilik-mata ang haba…"Alam kong gwapo ako,” he said and licked his lower lips. “Pero sis, hindi tayo talo,” dinig ko ang pagbuntonghininga niya, nagsalubong kasi ang kilay ko dahil hindi ko na gets ang sinasabi niya. "It mean
Gueene pov. Tama ba iyong narinig ko? Did he say those words? Natigilan na napatitig ako sa kanyang mukha. "Mahal kita... "He said it again in second time. Natuon ang aking paningin sa kanyang malamlam na mga mata na may maraming emosyon na nakabalot doon at isa na ang... pain. "Mahirap man paniwalaan ngunit... Maari mo na ba akong pakinggan? Pwede na ba ako magpaliwanag at sabihin sayo lahat ang katotohanan?" Malumanay na wika niya. Wala akong sagot. Tahimik lang ako na nakatunghay sa kanya. Hindi parin ako maka get over sa narinig. Ang kataga na iyon ang matagal ko ng gusto na marinig mula sa kanya. Ngunit hindi ako kumbinsido. Hindi parin sapat iyong narinig ko. Ito na ba ang tamang panahon para pakinggan siya? Ito na ba ang tamang oras para pagbigyan ang hiling niya? Tss, magmatigas pa ba ako e miss na miss ko na siya. Aminin ko, mahal ko parin siya. Ay mali. Dahil hindi naman nawala ang pagmamahal ko sa kanya. Nabalutan lang iyon ng galit at hinanakit ngunit nalusaw rin nang
Gueene pov. "Gueene..." His eyes widened when he saw me. Tears shimmered in his eyes. Binitawan niya ang mga prutas na bitbit at lumapit sa akin. "Wag ka muna bumangon, " pigil niya sa akin nang akma akong babangon. Hindi na ako nagmatigas dahil bigla akong nahilo. "Nasaan ako? " nanghihina na tanong ko. "In the hospital. You gave birth yesterday," a genuine smile appeared on his lips. Napakurap ako ng ilang beses. "A-Anong sabi mo? " Nauutal na tanong ko sa pagkabigla. Dahan-dahan kung ibinaba ang tingin sa akin tiyan, hindi na nga iyon malaki. Wala nang bakas doon na isa akong buntis. "Nawalan ka ng malay sa bahay niyo. Nang dalhin kita rito pumutok ang panubigan mo. Kaya nagdesisyon si Dok to make you a CS operation. Don't worry, healthy si baby. She is waiting at you to awake. Nasa nursery room siya. "Naluha ako sa kanyang sinabi. Mabuti naman at maayos ang anak ko. Kahit wala akong malay-tao, isinilang ko parin siya ng maayos. May ngiti sa labi na pinunasan niya ang pis
Gueene pov:Alas-sais palang bumangon na ako. Kanina pa ng madaling araw ako ginigising ng bata sa sinapupunan ko. Hindi naman ako gutom. Nakapagtataka lang kasi hindi naman ganito ang oras ng gising ko. Wala akong choice kundi ang bumangon na dahil ayaw mawala ang paninigas niya. Tulog pa si Azane kaya nilagyan ko ng unan ang bawat gilid niya at inayos ang kumot bago lumabas. Sabado ngayon kaya hinayaan ko siyang matulog hanggat gusto niya. Kapag ganitong sabado sana palengke si Inay. Naghahatid siya ng paninda niyang gulay doon sa suki niya nasa amin kumukuha. Paglabas ko, ang mabango na ulam kaagad ang nasinghot ko. Bigla akong natakam at nagutom. Nangunot ang noo ko nang makitang bukas ang kalan at may niluluto doon. Nakabalik na ba si Inay? Ang bilis naman yata. Kadalasan kasi ang balik niyon ay alas-syete. Nagkagulatan kami ni Razen nang pumasok siya mula doon sa pinto papuntang likod bahay na nakakonekta dito sa kusina. Saglit siyang natigilan ngunit kaagad ring nahimasmasa
Gueene pov:"Everyday, he watching you and your son from afar. "Doon ko muling hinarap ang ginang. Nakatanaw ito sa mag ama na parehong nag-iiyakan. Sumisinghot si Razen. Si Azane naman humihikbi panay pahid sa kanyang pisngi na walang tigil ang pag agos ng luha doon. "Ikaw ang papa ko diba? Kamukha kita, " humihikbi na wika ng bata sa kanya. Pumalahaw na naman ito nang haplusin si Razen ang kanyang pisngi. Nabahala ako dahil baka nahihirapan na siyang huminga dahil sa pag iyak. "I'm sorry..." pumiyok ang kanyang boses dahil sa pag iyak. "I'm sorry, son. I understand kung magagalit ka kay papa--"Sunod-sunod na umiling si Azane. "Hin-hindi po ako galit. Mama explained to me everything. Subrang happy ko po kasi may papa pa pala ako."Umiwas ako ng tingin sabay pahid ng aking luha. Ang sakit sa dibdib ng tagpong ito. Gusto kong hilain ang anak ko doon palayo sa ama. Gusto kong tumakbo palayo bitbit ang anak ko palayo sa kanila. Pero tutol ang puso ko. Ang hirap ipagkait ang tagpong
Gueene pov:Narito kami ngayon sa Obgyne. Ika-apat na buwan na ngayon ng pagbubuntis ko at kasama ko si Inay at Azane. Kanina pa ito excited. Gusto na niyang malaman kung ano ang gender ng maging kapatid niya. Sana nga malaman namin ito ngayon, mukhang ito ang sadya ng anak ko at hindi pa pumasok sa school. Habang naghihintay, hindi ko mapigilan ang hindi makaramdam ng lungkot habang nakatingin sa mga mag-asawa na aming kasama. Hindi ko maiwasan na mag-isip na sana may asawa rin akong kasama ngayon at pareho kaming excited. Sana may humahaplos rin sa tiyan ko na nakangiti at masaya. Naka alalay sa akin. Taga bitbit ng gamit ko. Iyong mga ganoong bagay. Piniling ko ang aking ulo at sinuway ang sarili. Hormones nga naman. Hinaplos ko ang buhok ni Azane nang itapat niya ang kanyang tainga sa aking tiyan. "Sa tingin ko babae ang kapatid ko, mama. " maya-maya ay wika niya. "Bakit mo naman na sabi?""Ang behave niya po kasi. "Natawa ako. "Hindi pa talaga iyan maglilikot sa tiyan ko, n
Gueene pov. Hindi biro ang pinagdaanan ko. Nawala nga ako sa buhay nila ngunit ang trauma na ginawa nila sa akin ay dala-dala ko. Nang malaman kong buntis ako, hindi na ako nagdalawang isip na umalis sa bahay ni Razen. Hindi ko siya kayang harapin kaya iniwan ko nalang ang annulment paper at singsing ko doon. Hindi naman siya bobo para hindi malaman kung para saan iyon. Natulungan ko siya sa hiling niyang magpakasal kami ngunit sa kasamaang palad naging legal iyon. Hinanda ko ang sarili ko noon sa ganitong bagay, na kapag nakita na niya at handa na siya sa babaeng pakasalan niya doon kami gagawa ng issue na maghiwalay kaming dalawa. Ngunit hindi pala ganoon kadali sa reyalidad. Ang hirap pala tanggapin lalo na kapag minahal mo na siya. Kapag naging malalim na ang relasyon na binuo ninyong dalawa. Yung pinagsamahan niyo lalo na iyong paano ka niya itrato kaya ka nahulog sa kanya. Ngunit hindi ko mabago ang isang bagay. Ang pagmamahalan nilang dalawa ni Chloe. Maraming hadlang at is
Razen pov: [chapter 45.3 continuation]I know everything. Bumalik sa aking alaala ang lahat. Kaya pala may kung ano kay Gueene na nagpapaalala sa akin ngunit hindi ko matukoy kung ano iyon. Ito pala ang dahilan. Nawala sa memorya ko ang bagong kaganapan bago ako maaksidente ng gabing iyon. At isa ni Gueene sa nakalimutan ko. I didn't tell anyone about this. Kahit kay mama at mas lalo na kay Chloe. Even Gueene I didn't tell her about my condition. Nagpanggap parin ako sa harap ni Chloe na wala akong maalala. Hindi ako takot sa maaring gawin niya sa akin kapag sinabi ko na naalala ko na ang lahat. Natatakot ako sa maaring gawin niya kay Gueene. She kissed me. And Gueene saw us. Gusto ko siyang itulak at sundan si Gueene ngunit baka makahalata si Chloe. Kahit gusto ko ng umuwi, pinagbigyan ko ang hiling niya na samahan siyang maghapunan dito sa farm bago siya uuwi ng apartment niya. Hindi ko na inalok si Chloe na ihatid siya pauwi. Atat na akong umuwi sa bahay at ipaliwanag kay Gue
Razen pov:[chapter 45.2 continuation]Nagising ako na masakit ang aking likod. Ilang oras na ba ang tulog ko at ganito ka sakit ang likod ko? Bigla akong nasilaw sa aking pagmulat kaya muli akong napapikit upang ipahinga saglit ang mata ko. Nang marinig ang pagbukas ng pinto, muli kong iminulat ang aking mata. "How many times do I have to tell na ayaw kong may ibang papasok dito, yaya? " Ngunit hindi si yaya ang nabungaran ko kundi ni mama. Oh! Here we go again. Mabilis siyang lumapit sa akin nang bumangon ako. Gulat na gulat siya. Ano ba ang bago para ganito siya magulat na para bang hindi sanay sa asal ko? Pinaka ayoko sa lahat, iyong basta-basta lang pumapasok sa kwarto ko na walang pahintulot kahit siya pa iyon. Sumandal ako sa headboard ng kama at yamot na hinarap siya. "Why are you here, ma? Para pagalitan na naman ako? Pangaralan dahil hindi ako nagpapigil na puntahan si Chloe, ganun ba? Don't worry, ma. Dahil iyong pagkita namin kagabi, huli na iyon. Iniwan na ako ng baba
Razen pov: Six years ago. "Chloe is my friend, ma! And I love her. Bakit ba gusto mo akong ilayo sa kanya!? And please... Wag niyo akong ipagtulakan sa kung sino-sinong babae para lang pakasalan ko. "She wants me to settle for good. Pero ayaw niyang si Chloe ang papakasalan ko. For what reason? Kilala naman niya si Chloe because she is my childhood friend. "I am your mother. I know what is the best for you."Hinarap ko siya. "At ang ipaglayo kami ni Chloe sa isa't isa ang rason? Ma, hindi na ako bata. May sarili na akong desisyon. Kaya ko nga magpalago ng isang negosyo tapos pagdating sa babaeng pipiliin ko didiktahan mo ako? Stop this nonsense, ma. Ayoko na ito ang dahilan upang lumayo ang loob ko sayo. "Pagkatapos kong sabihin iyon, umalis na ako. Araw-araw nalang ganito kami. Palaging nagtatalo sa ganitong bagay. Nakakasawa. "Razen, come back here! We are not done talking yet!"Pumasok ako sa loob ng sasakyan na hindi siya sinagot. Mabilis na pinaharurot ko iyon paalis. Gusto