Napagkasunduan na nina Daniel at Pia ang tungkol sa magiging libingan ng nanay ni Aleisha. Hindi lang iyon ang ginawa ni Daniel. Kumuha rin siya ng pari para pamisahan muna ang bangkay bago ilibing muli. Kinabukasan ay kaagad nilang inaksyunan ang lahat. Dalawang araw na ring nasa bakuran ng bahay
Ilang segundo muling napatulala si Raphael kay Aleisha. Ano raw? Ito raw mismo ang nagtahi nito? Gulat man ay tiningnan niyang muli ang hawak na damit. Hindi man mamahalin pero maganda naman iyon tingnan. "Ang ibig mo bang sabihin ay ikaw mismo nagtahi nito? As in iyong tahi talaga?" paniniguradong
Habang natutuwa si Sophia na nanonood sa mga art display sa exhibition ay napansin niyang mukhang hindi maganda ang timpla ng araw ni Raphael. Seryoso ito kanina pa at parang nagpipigil lang ng galit. Paano ba namang hindi magagalit si Raphael? Sa kada painting na naka-display ay wala siyang ibang
"Nakailang salita lang ako. Pero ikaw, ang dami mong sinabi," malamig na sabi ni Raphael. Pero ang totoo niyan ay kinakabahan lang siya na baka tanggihan na naman siya ni Aleisha. "Sabihin mo nga sa akin. Gusto mo bang kumain o hindi?" "Syempre naman, oo! Sino bang ayaw kumain?" kaswal na sabi ni A
Bago pa man may masabi si Raphael ay napansin na ni Sophia ang hapag-kainan. May nakahandang dalawang set ng plato roon. "May iba ka bang kasama rito?" Hindi naman pwedeng sabihin ni Raphael na para kay Sophia iyon dahil hindi naman ito nagsabing pupunta siya rito. Sa hindi malamang dahilan ay naka
Ginalaw-galaw ni Aleisha ang kanyang kamay para bigyan ng hudyat si Raphael na bitiwan na siya nito. "Pwede na ba akong umalis?" "Saan ka pupunta?" balik na tanong ni Raphael na halatang galit pa rin base sa kanyang pananalita. Hindi pa rin binibitiwan ni Raphael si Aleisha kaya naman ay ito na na
Pakiramdam ni Aleisha ay binuhusan siya nang malamig na tubig sa mukha. Nakaramdam siya ng hiya dahil sa mga sinabi ni Raphael. Tahimik lang siyang nakatingin kay Raphael. Mukhang natauhan naman si Raphael dahil sa nakitang reaksyon sa mukha ni Aleisha. Parang gusto niya tuloy sampalin ang sarili d
Minabuting ipinaliwanag ni Aleisha ang lahat kay Don Raul ang tungkol kay Raphael nang sa gayon ay hindi na ito mag-alala pa at kumalma ang kalooban nito. "Lolo, nasa mabuti na pong kalagayan si Raphael. Alam ko po ang kondisyon ng sugat niya dahil ako po ang doktor niya at ako mismo ang nag-opera s
Sinubukan ni Raphael na makipag-usap nang maayos kay Sophia, ngunit hindi ito nakikinig at pinipilit pa rin ang sarili nito sa kanya. Wala nang nagawa si Raphael kung hindi ang gumamit ng lakas. Bigla siyang tumayo kahit nanghihina ang kanyang mga tuhod at itinaas ang kanyang mga braso kaya naman ay
"O-Oo..." Wala sa sariling tumango si Raphael habang niluluwagan pa ang kanyang suot na polo. "Kung ganoon ay alisin mo na lang ang coat mo," malumanay na saad naman ni Sophia. Tumayo siya at lumapit kay Raphael saka inilagay ang mga kamay sa kwelyo nito— handa nang hubarin iyon. Ngunit biglang hi
Maagang dumating si Raphael sa opisina nang makatanggap siya ng tawag mula kay Sophia. "Raphael..." Mahinahon ang boses ni Sophia na aakalain mong hindi makabasag pinggan. "Gusto kang imbitahin ng mama ko sa bahay para maghapunan mamaya. Pwede ka bang pumunta?" Natakot si Sophia na baka tumanggi s
Kaunti na lang ang natitirang klase ngayong buwan bilang pagiging intern ni Aleisha. Naisip niya na isaayos ang operasyon ni Don Raul habang naroroon pa siya. Binigyan din ni Doktor Rivera ng sapat na pagpapahalaga si Don Raul at hinayaan si Aleisha na pumili ng petsa kung kailan ito ooperahan. "
Pagkababa ni Aleisha ng kanyang telepono ay hindi niya namalayang may isang taong nakatayo na sa harapan niya— isang pamilyar na suit na pati ang pigura ng tindig nito ay kilalang-kilala niya. Nang itaas niya ang kanyang tingin ay tama nga siya ng hula— si Raphael na magkasalubong ang kilay ang nak
Isang araw ng sana ay pahinga, ngunit abala pa rin si Aleisha. Tinapos niya kasi ang mga manuscript na tinanggap niya noong isang araw at ngayon ay makikipagkita siya sa editor-in-chief. Dahil gusto niya itong makausap sa persona. Magpapaalam na at magre-resign na rin sa trabaho niyang ito. Sa kad
Ayon sa nais ni Raphael ay balak na niyang umalis sa mansyon at ayaw na niyang manatili sa parehong silid kasama si Aleisha kahit isang segundo pa! Gayunpaman ay gabi na at patuloy pa rin ang ulan sa labas. Isa pa, bukas ng umaga ay kailangan niyang kumain ng almusal kasama ang kanyang lolo. Irita
"Anong ginagawa mo?" gulat na tanong ni Aleisha habang hawak pa rin ang ice pack sa pisngi niya. Matigas at malamig ang ekspresyon sa mukha ni Raphael at sa malalim na tinig ay nagsalita siya. "Huwag kang tumanggap ng pera mula sa iba! Hindi ba at binigyan kita ng card? Wala ka na bang perang magam
Walang mababakas na ekspresyon sa mukha ni Raphael at malamig na nagsalita. "May oras pa naman ako. Si Joaquin na ang mag-aasikaso ng mga papeles." "Sige at umalis na tayo," saad ni Amanda. Tumango lamang si Raphael at inalalayan si Sophia. Nakasunod naman sina Amanda at Arnold sa kanila. Ang tata