Chapter 6

SOFIA'S POV

HUMINTO si Ace nang maramdaman niya sigurong wala ako sa likod niya. Kitang-kita ko sa mukha niya ang biglang pag aalala tumakbo siya agad papunta sa'kin.

" Iya?? Ok ka lang? Nahihilo ka ba? Gusto mo sumakay nalang tayo? " sunod sunod na sabi niya. Ramdam ko ang pag aalala niya at hindi yun matatanggi ng mga mata niya.

" Ok lang ako. M-may naalala lang ako bigla. Don't worry di ako nahihilo at di rin masakit ulo ko. Tara na. " Hindi ko alam kung bakit eto ang unang beses na nakaalala ako nang hindi sumakit ang ulo ko o nahilo man. Nauna na ako maglakad, alam ko naman na susunod siya at magtatanong na naman. Maya-maya sumabay na siya sa paglakad.

Habang naglalakad kami kwento lang siya nang kwento. Mga alaala na kahit kailan di ko matandaan, hinahayaan ko lang siya. Medyo naaaliw ako sa mga kwento niya, kilalang kilala niya talaga ako.

" Are we really that close? " bigla kong tanong sakanya.

" Ikaw ang makakasagot niyan Iya. " sagot niya sa'kin. Napatigil ako sa sinagot niya, tama nga siya ako lang talaga makakasagot sa tanong ko.

Nagpatuloy lang kami sa paglalakad, mga ilang minuto pa ay nakarating na kami sa bahay. Mukhang wala pang tao nasaan kaya si Mommy.

" Salamat sa paghatid. " sabi ko kay Ace. Di naman niya kailangan gawin kasi magkaiba kami ng direksyon pero pinipilit talaga niya.

" Wala yun. Ikaw pa malakas ka sa'kin eh " sagot pa niya sabay kindat. Umiwas nalang ako sa tingin niya , I think my heart skipped a beat.

" Geh I'll go inside . Di na kita aayain pumasok dahil mag isa lang ako. " diretsahang sabi ko.

He chuckled.

" Oo alam ko hinatid lang naman talaga kita eh uuwi na din ako. Maglalaro pa ako ng basketball, gusto mo manood? Diyan lang naman sa may gym sa plaza. " Inaaya niya ako?, should I agree?

Mukhang wala pa naman akong kasama dito sa bahay baka mabored lang ako hmmm.

" No thanks, I have something to do maybe next time. " Tanggi ko baka kasi mamis-interpret niya ang bigla bigla ko nalang pag payag sa mga gusto niya.

" Ahy ganun ba oh sige next time ah. Sige na pasok ka na aalis na ako. " pumasok na nga ako di ko na rin siya nilingon. Tahimik sa bahay, asan kaya si Mommy? Dumiretso muna ako sa kusina baka may snack at pagtingin ko sa lamesa meron nga at may note pa.

' I can't be home early overtime ako, umuwi ako saglit kanina para ipagluto kayo ng snack. Kayo muna bahala sa dinner. Love you all. Mom. '

So ako lang talaga mag isa ngayon? Si Kuya Stef OT din sa school si Mom OT sa work and my other Kuya mamaya pang 9 ang uwi. What a boring life.

Dumiretso ako sa kwarto namin ni Mom at nag bihis na para makapagsnack. After I'm done kinuha ko ang snack at naupo sa sofa. Manonood nalang ako para di ako mabored pero nakailang lipat na ako ng channel wala ako magustuhan that's why I decided to consider Ace's suggestion. Nag ayos lang ako saka ako lumabas ng bahay. My outfit, well I'm on my pajamas. Mga ilang minuto lang nakarating na ako sa gym may mga naglalaro nga. Inilibot ko ang paningin ko hinahanap ko si Ace. Wala naman siya sabi niya maglalaro siya. Aalis na sana ako nang pagkapihit ko nasa likod ko na pala siya. Nagulat talaga ako I wasn't expecting that.

" Akala ko may gagawin ka? Eto ba yung gagawin mo? Sisilip sa'kin sa malayo? " nakangiting sabi niya. Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Ang kapal.

" Excuse me? Naglalakad lakad lang ako cause I'm bored at the house nang mapadaan ako dito. Naalala ko na maglalaro ka pala kaya sumilip ako. " I lied kasi nahuli niya ako. Ngumiti lang siya sa sinabi ko parang di naniniwala sa kasinungalingan ko. Am I not a good liar?

" Sige na nga pero bakit parang aalis ka na? Disappointed ka ba kasi di mo ko nakita? " hirit pa niya. Aba tumatapang na siya sa pagbanat niya sa'kin ah porket kinakausap ko na siya.

" Saan ka humuhugot nang kakapalan ng mukha?? " prangkang sabi ko at natawa naman siya. " What's so funny? "

" Eto naman di na mabiro, masyadong seryoso dinadaan ko na nga lang sa ganito para di na ako mahiya sayo eh. Oh siya sige halika sa loob manood. Pagkatapos ng mga yan kami na next. " sabi niya sabay aya sa'kin na pumasok na. Nauna siya at sumunod ako, dun kami sa mga kasamahan niya maglaro.

" Yun oh may chicks agad na kasama. " kantsaw njng isang kasama niya.

" Hi Sofia. " bati ni Henry andito din pala toh. Nginitian ko lang siya at bumati pa sa'kin iba nilang kasama yung iba nangangantsaw. Sinenyasan ni Ace yung mga kasama niya na umusog doon kami umupo sa bleacher.

" Ok lang na dito ka o gusto mo sa baba?. " tanong niya sa'kin nang makaupo kami.

" No it's ok, ayoko tamaan ng bola kaya ayos lang dito. " sagot ko. Nanood nalang ako sa mga naglalaro para madistract ako sa titig niya pero nararamdaman ko pa rin eh. Kaya tinignan ko siya at nahuli ko. " Yung laro ang panoorin mo wag ako Ace. " sabi ko sakanya napakamot siya ng ulo habang nakangiti.

" Lakas ng pakiramdam ah. " di ko nalang sinagot ang sinabi niya binalik ko na lang ang tingin ko sa mga naglalaro. Ilang minuto lang natapos na din ang naglalaro kaya tumayo na si Ace.

" Kami na maglalaro, wag ka aalis ah manood ka muna para naman may energy ako. " sabi niya sa'kin di na ko naka-react agad kasi tumakbo na siya pababa. What the heck Ace.

Tinignan ko lang siya na magstreching bakit ang cool niya tignan sa ginagawa niya. OMG pati ako nagulat sa iniisip ko. My gosh what am I thinking.? Inalog ko ulo ko para mawala yung iniisip ko nang biglang mag ring ang phone ko. It's Kuya Stefan so I answered it.

[Hey where are you? Nandito na ako sa bahay. ]

What? Nasa bahay na siya? Pagtingin ko sa labas madilim na pala. Parang maliwanag pa kanina nung pumunta ako ah

" Andito ako sa gym. I'm watching basketball. "

[ You what?? Since when did you—] napahinto siya sa sasabihin niya.

" What is it? " tanong ko nang wala akong marinig na katuloy.

[ Don't tell me you're watching Ace? ] The heck? How did he know?

" Pano mo nalaman? " takang tanong ko.

[ Eh sino pa ba panonoorin mong maglaro ng basketball. Ace knows how to play that ever since you were a kids, that's his hobby besides playing with you but to be honest it's just a guess. ] he chuckled after he said that. Tsss napaka ano talaga nito.

"I'm hanging up. Bye. " pinatay ko na ang tawag bago pa ako maasar sa sinasabi niya. Pinagpatuloy ko nalang ang panonood ng laro.

Well magaling siya maglaro, swabe ang mga galaw ang pagshoot sa bola lalo na ang pagharang sa mga kalaban. Di ko alam pero parang na-enjoy ko ang panonood ngayon. Napapansin ko din na kada isu-shoot niya ang bola ay tumitingin muna siya sa'kin. Syempre tinitignan ko muna ang paligid ko kung ako nga talaga ang tinitignan niya. Mukhang ako talaga kasi mag-isa ko lang naman sa taas ng bleacher.

Nag time out muna ang kalaban dahil lamang na sila Ace ng 15 points. Nakita kong kinausap niya ang mga kasamahan niya pagkatapos ay kinuha ang pamunas niya at ang inuminan niya saka umakyat papunta sa kinauupuan ko. Naupo siya sa tabi ko saka nagpunas at uminom ng tubig pagkatapos niyang gawin yun ay humarap siya sa'kin.

" Ayos lang ba laro ko? " tanong niya.

" Yeah, it was great. You're good at it. " sagot ko naman, ngumiti siya pagkasabi ko nun.

" Syempre andiyan ka ba naman mas lalo ako gagaling. Alam mo bang nasabi mo sa'kin noon na sana sumali ako sa NBA pero ang sabi ko sa'yo noon hindi ko kaya kasi di ako masyadong magaling. Tapos ang sagot mo sa'kin na balang araw gagaling ako maglaro at makakasali ako sa NBA. Ang laki ng tiwala mo sa'kin at yun ang lagi kong pinanghahawakan. " mahabang sabi niya. Hindi ako makapaniwalang ako pa pala ang nagimpluwensya sakanyang pag butihan ang basketball.

" I'm sorry if I can't remember anything. I'm sorry kung ikaw lang ang nakakaalala ng lahat. " totoo lahat ng sinabi ko sakanya dahil yan ang nararamdaman ko. Nakita ko ang ekspresyon ng mga mata niya malungkot pero pinipili pa din niyang ngumiti.

" Sus wala yun. Malay natin bukas makalawa makaalala ka na. " nagpatuloy nalang siya sa pag pupunas dahil basang basa siya. " Layo lang ako sa'yo ng kunti ah amoy pawis eh. " saka siya tumayo at nagbakante ng 2 upuan. Bali dalawang upuan ang pagitan namin. Pinagmasdan ko siya habang nagpupunas, di niya maabot ng maayos yung likod niya kaya lumapit ako. Magaan naman ang loob ko sakanya talaga sa umpisa palang pero siyempre hindi ko talaga siya kilala nung time na yun. Lumapit ako sakanya atsaka ako nagoffer na magpunas.

" Let me. " sabi ko nang hindi siya kumibo nang makita niya akong lumapit.

" Ha? " takang tanong niya.

" Ako na magpunas ng hindi mo maabot, give me your towel. " sabi ko pero tumanggi siya.

" Hindi na ako na nakakahiya sobrang pawis ako. " hmmm ok madali naman akong kausap eh.

" Ok ikaw bahala " sabi ko nalang at naupo sa tabi niya. Maya maya lang nagbuzzer na sign na tapos na ang time out. Pero si Ace nagpupunas pa din at hindi na tumayo pa.

" Aren't you going to play there? " tanong ko kasi nagstart na sila maglaro.

" Hindi na pagod na ako bahala na sila diyan. " sabi niya at patuloy na nagpunas. Ako naman nanood nalang hanggang sa matapos, nanalo ang team ni Ace. Inaya niya akong bumaba para pumunta sa mga kasama niya. Pagkarating namin niyakap nila si Ace.

" Congrats " bati ko sakanila. Nag ngitian naman sila sa'kin.

" Loko ka Ace bakit di ka na pumasok kanina.?" Narinig kong tanong ng isa niyang kasama.

" Nagpaalam ako. Saka kaya niyo naman na wala ako, diba nanalo nga tayo. " sabi ni Ace sakanila. Binatukan naman siya nung kumausap sakanya saka sila nagtawanan. Nag ayos na sila ng mga gamit nila.

" Saan tayo Ace? ' tanong ni Henry. Tumingin siya sa'kin na para bang nakadepende sa'kin ang sagot.

" I'll go ahead. " Paalam ko sakanya kasi parang nahihirapan siyang magdesisyon.

" Mauna na ako sa inyo hatid ko pa si Sofia. Bukas nalang tayo magcelebrate yung hati ko bukas ko nalang din." Nagulat ako sa sinabi niyang ihahatid niya ako.

" No Ace you don' t have to, I can go home on my own. "

Tanggi ko sa sinabi niya.

" Ihatid kita. " sabi niya na para bang di pwedeng tumanggi. So hinatid na nga niya ako di na ko tumanggi pa. Pagkarating namin sa tapat ng bahay nagpaalam na siya.

" Pasok ka na. Kita nalang tayo ulit bukas. " paalam niya sabay kaway.

" Yeah thanks. " pagkasabi ko nun ay pumasok na ako sa loob. At nagulat pa ako dahil andun si Kuya Stefan sa tapat ng pinto.

" Bakit di mo pinapasok.? " tanong niya agad.

" Hindi na. Mangangantsaw ka lang sa oras na pinapasok ko siya.. So what's for dinner. ? " pag iiba ko sa usapan.

" Iniba na ang usapan sige di na ako mangungulit. " sabi niya sabay punta sa kusina na nakangiting nangangantsaw talaga. Di ko nalang siya pinansin at dumiretso na ako sa kwarto para magbasa basa ng notes.

THIRD PERSON'S POV

Lingid sa kaalaman ng lahat siya ang dahilan kung bakit naaksidente si Sofia. Syempre hindi siya paghihinalaan dahil malapit siya rito.

" So anung plano mo kapag nakaalala na siya. " sabi ng kanyang kausap. Kasalukuyan silang nasa coffee shop.

" Hindi ko pa alam. Masyadong komplikado sana nga di na siya makaalala para tapos na ang lahat. " sabi pa nito.

" Hindi matatago ang lahat, lalabas at lalabas ang katotohanan kahit pilit man itong itago. " napatigil siya sa paghigop ng kape niya nang sabihin iyon ng kausap niya. Napagtanto niyang tama ito at kung magkataon nga ay hindi pa siya handa. Wala pa siyang naiisip na plano kapag tuluyan itong nakaalala. Maya maya mayroong lumapit na lalaki sakanila nginitian nila ito at sinenyasan na maupo.

" Kamusta anung balita? " tanong ng lalaki sa sakanya.

" Ganun pa rin at sana di na magimprove dahil kung hindi parepareho tayong malilintikan. May alam siya sa lahat kaya kailangan talagang di na siya tuluyang makaalala. " sabi naman niya.

Sa kabilang banda ayaw ng isa ang ginagawa nung dalawa pero wala siyang magawa dahil na din sa kaibigan niya ang mga ito. Naaawa siya sa bata na minsan na din niyang inalagaan. Kaya parang ayaw niya itong makita kahit na pa wala itong maalala. Nakokonsensya siya pero di niya magawang bumaligtad sa mga kaibigan niya.

' I'm sorry Sofia for betraying you. Sana mapatawad mo ko pagdating ng panahon. ' yun nalang ang naisip niya habang ang dalawang kasama niya ay patuloy na nag uusap.