Mag-log inShare
Chapter 24
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56I gulped. I have to get out of here. Inipon ko ang lakas ng loob ko at mabilisang tinanggal ang seatbelt ko bago ko hinawakan ang pinto ng sasakyan upang buksan iyon at tumalon sa gitna ng daan para lumayo mula sa kaniya. Subalit hindi iyon magbukas! Ayaw magbukas na gaya ng dati!
Please, open!
“What the fuck are you doing?!” sigaw ni Lionel at bigla akong hinila pabalik sa aking upuan. Mabilis niyang ipinarada sa gilid ang sasakyan at hindi inalintana kahit nasa expressway pa kami.
Mabilis niya akong hinawakan at inayos sa pagkakaupo bago isinalpak muli ang seatbelt ko sa tamang lugar. Habol ko ang aking hininga habang ginagawa niya iyon. Hindi pa rin ako susuko. Gusto kong makaalis dito!
Muli kong sinubukang abutin ang pintuan at seatbelt subalit hinawakan
Kaugnay na kabanata
Clouds on the Horizon Chapter 25
“How’s Lionel, sweetie?” tanong ni Mommy nang makauwi kami mula sa libing ni Tito Max. Bumuntong hininga ako at nginitian siya.“Maayos na naman po. Paniguradong nasasaktan pa rin siya pero nagkausap naman po kami kanina,” asik ko. Bibisitahin ko na lang si Lionel palagi. Paniguradong nalulungkot iyon nang sobra.“I’m glad you’re getting along very well. Sabi nga ni Lea ay sa iyo lang nagkukwento ang batang iyon kaya maganda kung bibisitahin mo siya.” Tumango ako sa sinabi ng Daddy. Kilala ko si Lionel. Gusto niya palagi ng kasama. Minsan nga magkasama lang kami pero walang nagsasalita.Pero kahit ganoon, sobrang gaan ng pakiramdam.“Speaking of Lea. Anong sabi mo?”
Huling Na-update : 2024-10-29Clouds on the Horizon Chapter 26
Napa buntong hininga na lang ako at saka naupo sa kama. Dalawang linggo na pero hindi ko pa rin alam kung bakit niya ginagawa sa akin ito.Naguguluhan talaga ako. Gusto niya akong mawala subalit ayaw niya akong hayaang lumayo. Pero ang ginawa niya ay ikinulong ako dito na malayo sa kaniya. Minsan naiisip kong baka ginawa niya ito para siguraduhing hindi niya ako muling makikita kahit saan.Masama ang loob na binalingan ko na lang ang pagkain. Kailangan ko raw makain iyon at baka malaman ni Lionel na hindi ako kumakain.Suminghap ako at saka tahimik na kumain na lang. Subalit bago pa ako tuluyang makasubo ng pagkain ay malakas na tumunog ang telepono. Kunot ang noong binalingan ko iyon at nilapitan. Sa dalawang linggo kasi ay hindi pa iyon tumunog kailanman… ngayon lang. It’s odd.
Huling Na-update : 2024-10-29Clouds on the Horizon Chapter 27
Damn you, River!“Bwisit!” Hindi ko napigilang mapasigaw sa inis at saka pinagbuntunan ng galit ang mga inumin. That bastard is really pissing me out earlier! Kung hindi ko lang siya kapatid ay baka nabasag ko na ang mukha niyang siraulo siya.That dumbass is pretending that he didn’t know what happened just so he could ask ridiculous questions in front of Katherine! At kapag naman pipikunin ko siya sa pamamagitan ng pagpapaalala na niligawan ko si Sandra ay binabawian niya naman ako sa pamamagitan ng pakikipaglandian niya kay Charlotte!And what’s pissing me off more is the fact that I am bothered with it! Ano ba ang nangayayari at bakit ganoon na lang ako ka-apektado? I’m not supposed to be this pissed pero sa tuwing naaalala ko kung paano… titigan ni Katherine ang
Huling Na-update : 2024-10-29Clouds on the Horizon Chapter 28
The layers of conflict and disagreement were heavy. My life was a slow-paced story, filled with nothing but problems and heartaches. Dahil sa bagal noon at patong-patong na problema, it felt like torture. Subalit ang magising sa tabi ni Lionel habang yakap niya ako… parang nagiging tama ang lahat. Parang unti-unti kong nakakalimutan ang lahat ng sakit na pinagdaanan ko.Parang nakakalimutan ko lahat ng hirap at takot na pinagdaanan ko dahil sa kaniya.Bumuntong hininga ako at napatingin sa kaniyang kamay na nakapulupot sa akin. Nakatalikod ako sa kaniya at ang kaniyang braso ay nakapulupot sa aking baywang. Ayaw niya akong paalisin kagabi kaya’t… dito na lang ako natulog.Siguro dapat… umalis na ako na ako bago pa siya magising. Kagabi ko pa inihahanda ang sarili ko dahil alam kong sa oras
Huling Na-update : 2024-10-29Clouds on the Horizon Chapter 29
“S-Sigurado ka ba rito?” tanong ko nang makapasok siya sa sasakyan. Paano ba naman kasi ay nagpresenta siyang ayusin ang aming mga gamit bago ako isinakay rito sa kaniyang kotse. He’s very determined to continue this travel plan of his.“Oo naman,” nakangiting aniya. “I’m planning a spontaneous trip. Do you like that?”Kahit hindi pa rin makapaniwala sa asta niya ay tumango ako at saka siya nginitian. Ayos lang naman siguro kung… mag-enjoy ako ng ilang saglit, hindi ba? I'm so used to regrets and disappointments that I’m not scared of it anymore.Kaya kung… magsisisi ako sa huli because I let my guards down for him, at least I tried, right?Pero ang hiling niyang tulungan ko siyang mahalin ak
Huling Na-update : 2024-10-29Clouds on the Horizon Chapter 30
“Kath… Katherine! Please wait for me. Let’s talk!” sinikap kong huwag lingunin si Lionel na patuloy na sumisigaw habang nakasunod sa akin.Kaya sa halip na tumigil, mas binilisan ko ang lakad ko patungo sa hotel room namin habang patuloy na pinapahiran ang mga luhang walang tigil na tumutulo. Hindi ko akalain na magiging ganito kasakit na marinig mula sa kaniya na mahal niya ako. No… it wasn’t for me. The love he’s saying is not for me.At ang hindi ko maintindihan ay kung bakit nasasaktan ako! Muntik ko lang siyang magustuhan noon pero naging malupit na siya bago pa man tuluyang umusbong ang nararamdaman ko kaya… hindi ko inakalang ganito kasakit. I never imagined him telling me he loves me. And I hated that it happened this way.“Katherine! Talk to me,
Huling Na-update : 2024-10-29Clouds on the Horizon Chapter 31
I woke up that morning and with my eyes closed, I quickly turned to the other side of the bed to search for the presence of my wife. However, there was no one there.I groaned and my brows furrowed when I felt the right side of the bed empty. Pikit ang matang kinapa ko iyon subalit wala talagang tao. Shit! Parang tinakasan ako ng antok. I quickly opened my eyes and scanned the whole area but no one was there. Tang ina, nasaan ang asawa ko?!“Katherine?” Damn it, saan siya nagpunta?“Katherine, where are you?”Mabilis kong binuksan ang pintuan ng banyo pero wala rin siya doon! Damn it, damn it!Did she… Did she leave me? Is she that desperate to leave? Is it that bad to become my wife?
Huling Na-update : 2024-10-29Clouds on the Horizon Chapter 32
Life's too short to be buried under all the hatred and agony. But we could not force ourselves what to feel. Minsan, tama lang na magalit. We have to express ourselves and our emotions. After all, anger takes too long to fade.But like the clouds on the skies that we see, we all deserve to free ourselves and gain the peace we want.“Do you want to swim?” Lionel asked.Katatapos lang namin mag-unpack at ngayon ay nasa balcony lang at nagpapahangin. Sa totoo lang ay hindi ko inasahang magiging ganito siya. I can feel his sincerity and honesty at sa palagay ko ay walang masama kung… pagkakatiwalaan ko siya.“Mamaya siguro,” sagot ko. “I-Ikaw ba?”“I’ll swim with you, o
Huling Na-update : 2024-10-29
Pinakabagong kabanata
Clouds on the Horizon Epilogue
When can we say that we’ve moved on from all the pain and heartache? How do we know if we’ve already moved on? How do we know if we’re just forcing ourselves and denying the pain? At higit sa lahat… paano ba tatanggapin ang pagkawala ng ating minamahal?I have lots of questions running in my mind. Habang nakatitig sa puntod ng aking asawa, hindi ko mapigilang itanong sa aking sarili kung paano kinakaya ng mga taong naiiwan ang paglisan ng kanilang minamahal.How can Kuya River… stand strong?Well, maybe he has his little angel that Sandra left to remind him of her love. At si Lionel… ganoon din.“Will you be fine here, Darling?” mahinang bulong ko at hinawakan ang kanyang lap
Clouds on the Horizon Chapter 75
It still feels unreal. Sa tuwing iminumulat ko ang aking mga mata kada umaga, pakiramdam ko’y hindi totoo ang lahat. When I wake up without him beside me, I’d still wait for him to get out of the shower.But as minutes pass, after realizing everything… that he’s not here anymore… I couldn't stop myself from crying.The past few days were very hard. And it’s not getting any better. Sa bawat araw, parang mas lalo lang akong nasaktan.In the middle of the night, I can still feel him caressing my cheeks. I can always feel his warmth like he never left.“CK…” Nabalik ako sa katinuan nang marinig ang tinig ni Mom. She caressed my back and hair as she softly whispered. “Do you want something to eat? Mananghali
Clouds on the Horizon Chapter 74
“L-Lionel, please… wake up. Wake up, please?” pakiusap ko.I tried to run and push his bed as fast as I could. Natatakot akong sa oras na bumagal ang takbo namin… baka hindi na kami umabot. Baka iwanan niya na ako. Baka…“Sweetie,” Mommy called and stopped me from entering the emergency room. Pero hindi ako nagpatinag. Gusto kong pumasok. Gusto kong malaman ang lagay ng asawa ko. Gusto kong naroon ako pagmulat ng kanyang mga mata.“Mommy, please. I k-know he’ll want to see me if he wakes up. G-Gusto ko siyang makitang mabuhay, Mommy. H-He’ll be worried sick if he wakes up without me. Alam ko iyon.” Nabasag ang aking boses habang patuloy na nagmamakaawang papasukin nila ako sa emergency room pero… hindi talaga. Ayaw nila.
Clouds on the Horizon Chapter 73
At first, I thought I was only serving my revenge because they fooled me. Pero sino bang niloloko ko? I can’t… hold it any longer.I can’t contain my feelings anymore. After kissing her, marrying her legally without her knowing, after I locked her there, at matapos kong makita ang paraan ng titig niya sa kapatid ko, I know I wouldn’t be able to last another day without her knowing that she’s mine.At nang magising ako isang araw sa kanyang tabi… I couldn’t help but feel how much my heart is aching. I realized how stupid I am. She’s fucking innocent!At hindi siya biktima ng pangyayari kundi… biktima ng galit ko. I was the one who harmed her. I was the one who hurted her and traumatized her. Kaya anong… karapata
Clouds on the Horizon Chapter 72
I did shit the next few days. Umuuwing madaling araw tapos aalis na ulit, I go to bars often, meet few ladies and mess with them in a way we both know. Umabot pa sa puntong ginawa ko iyon… sa bahay mismo.Alam kong napakatanga ko, pero wala akong pakialam. I can’t take Katherine off my mind, and I know that I have to! Kaya lahat ginawa ko para maalis siya sa sistema ko. Pero alam kong palagi ko siyang makikita kaya minabuti kong ituon ang atensyon ko sa iba.But unexpectedly, one night, she… saw me doing it with another woman in our very own house.Fuck, I’m so screwed up.“Katherine?!” sigaw ko nang makita siyang tulala sa amin. She looked stunned. Subalit ang gulat ay napalitan ng takot nang
Clouds on the Horizon Chapter 71
They say that before people close their eyes, they tend to remember the most beautiful thing that happens to their lives.But no matter how much I’m afraid to die, I don’t think I can still… make it.“Lionel… Lionel, please, wake up!” I stared at my beautiful wife as she cried so much. The last thing I want to see is her shedding tears. Dahil sa tuwing nakikita ko siyang umiiyak, it always felt like I failed my duty as his husband.It always reminded me of those days when I was an ass to her. It always reminded me that until now, I’m still not satisfied dahil pakiramdam ko’y kulang pa ang mga ginagawa ko para makabawi sa kanya.“Hala! S-Sorry, akala ko walang tao!” sigaw ni Katherine at kaagad isinar
Clouds on the Horizon Chapter 70
“Are you craving for something? Do you want anything in particular? May nararamdaman ka ba?” tanong niya habang naglalakad kami sa may airport. Napatawa na lang ako dahil magmula nang malaman niya kanina ang tungkol sa pagbubuntis ko, hindi na siya magkandaugaga sa pag-alalay sa akin. Sobrang saya ko nang mag-positive ang tatlong pregnancy tests at hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon. Pero dahil sa reaksyon ni Lionel, sobrang saya ko na totoo ang lahat nang ito. “Are you sure you don’t want anything?” tanong niya nang umiling ako. Kaagad akong napatawa dahil bakas na bakas ko sa kanya ang pagkataranta. “Wala talaga,” sambit ko habang hawak ang kanyang kamay. “Don’t worry about me, okay? I’m really alright.”
Clouds on the Horizon Chapter 69
That morning, hindi na ako nagulat nang muling magpaalam si Lionel para umalis. He was like that throughout the whole week. Umaalis nang maaga at umuuwi minsan sa gabi o kaya naman ay madaling araw. But there are days when he doesn’t come home at all.Minsan nga ay umuuwi nang madaling araw galing sa ibang bansa nang hindi namin nalalaman. Even though I know that he’s with Kuya River, I can’t help but get worried every time.He thinks that leaving me here in Carles would make me feel at ease and slowly recover from the incident. Pero ang totoo, mas naghihilom ang lahat ng sakit sa tuwing narito siya. Him staying beside me through those painful days did all the job. At sa totoo lang, mas malaki ang naging impact sa akin ng pagkamatay ni Sandra kaysa sa pagtangka ni Alejandro na pagdukot sa akin. And it made me even scared for my husband.
Clouds on the Horizon Chapter 68
“Do you know anything else?” tanong ko kay Vincent habang nakatitig sa cell phone ni Aaliyah at binabasa ang mensahe ng kanyang ama sa kanya.At habang ginagawa iyon, hindi ko mapigilang maawa sa bata. Alejandro is blessed to have a child. He’s blessed to have a daughter like her. Pero hindi pa siya nakuntento. Why in the world did he want my wife? I get that he likes her, but I never realized that it’ll be to this extent.Unless, there are deeper reasons. But whatever they are, it will still be invalid.“Iyan lang. Kailangan mo ba ang cell phone?” tanong niya.Kaagad akong umiling at saka ibinigay iyon ulit sa kanya. I’ve read enough.“Aalis na ako. That’s all I need to k
