Share

Chapter 17

Author: Captain Maria
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

“Rest and sleep. I’ll warm you until the doctor comes.”

Hindi ko maalala kung gaano katagal siyang nanatili sa aking tabi. Pero pagkagising ko, tanging ang doktor na lang ang sumusuri sa akin at wala nang ibang taong naroon sa loob. Hindi ko alam kung talaga bang niyakap niya ako sa buong pagtulog ko pero pakiramdam ko’y mas naging maayos ang pakiramdam ko kumpara kanina.

“Good evening, Mrs. Alicante. I’m glad that you’re already awake.” Napakurap ako. Hindi ko alam kung anong dapat kong itugon sa bati ng doktor sa akin. Kailanman ay hindi ako natawag na Misis Alicante kahit ng mga negosyante.

“Ano… m-magandang gabi rin,” sambit ko at bahagyang tumungo. Nang magbaba ako ng tingin, nagulat ako nang mapansing iba na ang suot kong damit. Sinong…

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Clouds on the Horizon   Chapter 18

    Kaagad akong nagpasundo sa bahay. Hindi ako papayag na gawin nila iyon sa akin! Ikukulong nila ako sa kasal. Maaaring… buntisin ako para lang masiguradong hindi ako makawala sa kanila.O mas tamang sabihin na para hindi makawala ang pera mula sa kanila.Hindi ako makapaniwalang kaya nilang umabot sa ganoon. Hindi ko tuloy alam kung… dapat pa ba naming ituloy ang kalokohang ito.“Charlotte, sweetie!” Napatigil ako sa paglalaro sa aking singsing nang marinig ko ang tawag ni Mommy mula sa labas ng kwarto.Kaagad kong isinuot ang wedding at engagement ring na nilalaro ko bago naupo nang maayos. “P-Pasok po!”Nang bumukas ang pinto, kasabay noon ang pagkanta ni Mommy at Daddy ng birthday song

    Last Updated : 2024-10-29
  • Clouds on the Horizon   Chapter 19

    Nahihilo na rin ako at nasusuka kaya mas mabuti nang… sumama sa taong hindi ko kakilala palabas ng club na iyon.“Charlotte Katherine, ano bang iniisip mo at sumama ka sa lalaking iyon papunta rito?!” I was stunned to hear a familiar voice. Pamilyar na pamilyar iyon kaya't halos maluha ako sa sigla. Sa wakas, may karamay na rin ako.Unti-unti akong nag-angat ng tingin at halos magtatalon sa tuwa nang makitang tama nga ang hinala ko. “Ate L-Lorie.” Niyakap ko siya nang mahigpit bago tuluyang tumulo ang mga luhang kanina pang nakaimbak dahil sa takot at lungkot.Sa wakas.“Hija, mabuti at naabisuhan ako ni Ramil dahil nakita ka raw niya kaninang naglalakad sa may bilyaran at muntikan pang mabastos! Bakit ka ba narito?” She w

    Last Updated : 2024-10-29
  • Clouds on the Horizon   Chapter 20

    “Get out,” I told Laira when Katherine entered the guest room.“Why? Didn't you enjoy last night?”I sighed and just continued walking to the kitchen. Pero sinundan niya pa rin ako habang patuloy na nagsasalita.“Hey, I was asking!”“I didn't. It shouldn't happen. We're drunk,” sambit ko para matigil na siya.“Oh, sweetheart, alam natin pareho na hindi tayo lasing.” She giggled, which made me even more annoyed. Hindi na lang ako nagsalita dahil alam kong tama siya.It was stupid of me to do that. Fuck it. I shouldn't have. No matter how frustrated I am and how many times we've done that back then, hindi ko dapat ginawa iy

    Last Updated : 2024-10-29
  • Clouds on the Horizon   Chapter 21

    “Aalis?” I repeated. Why the fuck didn’t anyone tell me?Ate Lorie smiled like she didn’t know a fucking thing before she nodded. “Mas makabubuti sigro kung… mag-usap tayo,” aniya.“No. Where is Katherine? Siya ang gusto kong makausap.” I can’t just let Katherine go!“Para saan? Bakit mo siya hahabulin? Hindi ba’t ipinagtatabuyan mo siya?” I gritted my teeth at her response. Gustong-gusto ko siyang irespeto pero hindi ito ang tamang oras para gaguhin nila ako. I can feel myself becoming livid each passing second that I might just burst out!And none of them would like that.“I don’t mean to be rude, but this problem is betwe

    Last Updated : 2024-10-29
  • Clouds on the Horizon   Chapter 22

    “Oh come on! I know you've been slipping these days. Kaya mo ako hinanap…”Parang paulit ulit na sinaksak ang puso ko sa sakit habang nakatingin ako sa kanilang dalawang naglalandian sa kusina. I don’t know where all the pain came from, but… I’ve never felt this kind of pain before.Aminado akong nasasaktan ako. Ang sakit na makitang ganito sila. Siguro dahil… kami ni Lionel ang magkalapit noon pero bigla na lang nawala ang lahat.“You're supposed to be angry but… alam kong hindi mo mapigilan ang nararamdaman mo kaya… naghanap ka ng makakasama. And you found me…”Umiwas ako ng tingin nang makita ang unti-unting paglapat ng labi ni Laira sa labi ni Lionel.

    Last Updated : 2024-10-29
  • Clouds on the Horizon   Chapter 23

    “L-Lionel, anong… anong ginagawa mo rito?” Napalunok ako. Kahit pa subukan kong umatras ay alam kong hindi ako makakawala sa kaniya. At ang mga mata niya… punong-puno iyon ng poot at alam kong kapag sinubukan kong tumakas, sasaktan niya ako.“I should be the one asking you that. Hindi ba’t ikaw ang nagpumilit na ikasal tayo?” he asked with an angry smirk embedded on his lips. “Kaya bakit ka ngayon tumatakas? Hmm? You put me in hell, so whether you like it or not, you’ll be in hell with me.”Napasinghap ako. Hindi ko alam kung anong gagawin. Hindi ko alam kung paano siya itataboy. At kung subukan ko man, alam kong hindi siya makikinig.I just want some time for myself, please… kahit ilang araw lang. Kahit ilang araw lang, Lionel, pakiusap.

    Last Updated : 2024-10-29
  • Clouds on the Horizon   Chapter 24

    I gulped. I have to get out of here. Inipon ko ang lakas ng loob ko at mabilisang tinanggal ang seatbelt ko bago ko hinawakan ang pinto ng sasakyan upang buksan iyon at tumalon sa gitna ng daan para lumayo mula sa kaniya. Subalit hindi iyon magbukas! Ayaw magbukas na gaya ng dati!Please, open!“What the fuck are you doing?!” sigaw ni Lionel at bigla akong hinila pabalik sa aking upuan. Mabilis niyang ipinarada sa gilid ang sasakyan at hindi inalintana kahit nasa expressway pa kami.Mabilis niya akong hinawakan at inayos sa pagkakaupo bago isinalpak muli ang seatbelt ko sa tamang lugar. Habol ko ang aking hininga habang ginagawa niya iyon. Hindi pa rin ako susuko. Gusto kong makaalis dito!Muli kong sinubukang abutin ang pintuan at seatbelt subalit hinawakan

    Last Updated : 2024-10-29
  • Clouds on the Horizon   Chapter 25

    “How’s Lionel, sweetie?” tanong ni Mommy nang makauwi kami mula sa libing ni Tito Max. Bumuntong hininga ako at nginitian siya.“Maayos na naman po. Paniguradong nasasaktan pa rin siya pero nagkausap naman po kami kanina,” asik ko. Bibisitahin ko na lang si Lionel palagi. Paniguradong nalulungkot iyon nang sobra.“I’m glad you’re getting along very well. Sabi nga ni Lea ay sa iyo lang nagkukwento ang batang iyon kaya maganda kung bibisitahin mo siya.” Tumango ako sa sinabi ng Daddy. Kilala ko si Lionel. Gusto niya palagi ng kasama. Minsan nga magkasama lang kami pero walang nagsasalita.Pero kahit ganoon, sobrang gaan ng pakiramdam.“Speaking of Lea. Anong sabi mo?”

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • Clouds on the Horizon   Epilogue

    When can we say that we’ve moved on from all the pain and heartache? How do we know if we’ve already moved on? How do we know if we’re just forcing ourselves and denying the pain? At higit sa lahat… paano ba tatanggapin ang pagkawala ng ating minamahal?I have lots of questions running in my mind. Habang nakatitig sa puntod ng aking asawa, hindi ko mapigilang itanong sa aking sarili kung paano kinakaya ng mga taong naiiwan ang paglisan ng kanilang minamahal.How can Kuya River… stand strong?Well, maybe he has his little angel that Sandra left to remind him of her love. At si Lionel… ganoon din.“Will you be fine here, Darling?” mahinang bulong ko at hinawakan ang kanyang lap

  • Clouds on the Horizon   Chapter 75

    It still feels unreal. Sa tuwing iminumulat ko ang aking mga mata kada umaga, pakiramdam ko’y hindi totoo ang lahat. When I wake up without him beside me, I’d still wait for him to get out of the shower.But as minutes pass, after realizing everything… that he’s not here anymore… I couldn't stop myself from crying.The past few days were very hard. And it’s not getting any better. Sa bawat araw, parang mas lalo lang akong nasaktan.In the middle of the night, I can still feel him caressing my cheeks. I can always feel his warmth like he never left.“CK…” Nabalik ako sa katinuan nang marinig ang tinig ni Mom. She caressed my back and hair as she softly whispered. “Do you want something to eat? Mananghali

  • Clouds on the Horizon   Chapter 74

    “L-Lionel, please… wake up. Wake up, please?” pakiusap ko.I tried to run and push his bed as fast as I could. Natatakot akong sa oras na bumagal ang takbo namin… baka hindi na kami umabot. Baka iwanan niya na ako. Baka…“Sweetie,” Mommy called and stopped me from entering the emergency room. Pero hindi ako nagpatinag. Gusto kong pumasok. Gusto kong malaman ang lagay ng asawa ko. Gusto kong naroon ako pagmulat ng kanyang mga mata.“Mommy, please. I k-know he’ll want to see me if he wakes up. G-Gusto ko siyang makitang mabuhay, Mommy. H-He’ll be worried sick if he wakes up without me. Alam ko iyon.” Nabasag ang aking boses habang patuloy na nagmamakaawang papasukin nila ako sa emergency room pero… hindi talaga. Ayaw nila.

  • Clouds on the Horizon   Chapter 73

    At first, I thought I was only serving my revenge because they fooled me. Pero sino bang niloloko ko? I can’t… hold it any longer.I can’t contain my feelings anymore. After kissing her, marrying her legally without her knowing, after I locked her there, at matapos kong makita ang paraan ng titig niya sa kapatid ko, I know I wouldn’t be able to last another day without her knowing that she’s mine.At nang magising ako isang araw sa kanyang tabi… I couldn’t help but feel how much my heart is aching. I realized how stupid I am. She’s fucking innocent!At hindi siya biktima ng pangyayari kundi… biktima ng galit ko. I was the one who harmed her. I was the one who hurted her and traumatized her. Kaya anong… karapata

  • Clouds on the Horizon   Chapter 72

    I did shit the next few days. Umuuwing madaling araw tapos aalis na ulit, I go to bars often, meet few ladies and mess with them in a way we both know. Umabot pa sa puntong ginawa ko iyon… sa bahay mismo.Alam kong napakatanga ko, pero wala akong pakialam. I can’t take Katherine off my mind, and I know that I have to! Kaya lahat ginawa ko para maalis siya sa sistema ko. Pero alam kong palagi ko siyang makikita kaya minabuti kong ituon ang atensyon ko sa iba.But unexpectedly, one night, she… saw me doing it with another woman in our very own house.Fuck, I’m so screwed up.“Katherine?!” sigaw ko nang makita siyang tulala sa amin. She looked stunned. Subalit ang gulat ay napalitan ng takot nang

  • Clouds on the Horizon   Chapter 71

    They say that before people close their eyes, they tend to remember the most beautiful thing that happens to their lives.But no matter how much I’m afraid to die, I don’t think I can still… make it.“Lionel… Lionel, please, wake up!” I stared at my beautiful wife as she cried so much. The last thing I want to see is her shedding tears. Dahil sa tuwing nakikita ko siyang umiiyak, it always felt like I failed my duty as his husband.It always reminded me of those days when I was an ass to her. It always reminded me that until now, I’m still not satisfied dahil pakiramdam ko’y kulang pa ang mga ginagawa ko para makabawi sa kanya.“Hala! S-Sorry, akala ko walang tao!” sigaw ni Katherine at kaagad isinar

  • Clouds on the Horizon   Chapter 70

    “Are you craving for something? Do you want anything in particular? May nararamdaman ka ba?” tanong niya habang naglalakad kami sa may airport. Napatawa na lang ako dahil magmula nang malaman niya kanina ang tungkol sa pagbubuntis ko, hindi na siya magkandaugaga sa pag-alalay sa akin. Sobrang saya ko nang mag-positive ang tatlong pregnancy tests at hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon. Pero dahil sa reaksyon ni Lionel, sobrang saya ko na totoo ang lahat nang ito. “Are you sure you don’t want anything?” tanong niya nang umiling ako. Kaagad akong napatawa dahil bakas na bakas ko sa kanya ang pagkataranta. “Wala talaga,” sambit ko habang hawak ang kanyang kamay. “Don’t worry about me, okay? I’m really alright.”

  • Clouds on the Horizon   Chapter 69

    That morning, hindi na ako nagulat nang muling magpaalam si Lionel para umalis. He was like that throughout the whole week. Umaalis nang maaga at umuuwi minsan sa gabi o kaya naman ay madaling araw. But there are days when he doesn’t come home at all.Minsan nga ay umuuwi nang madaling araw galing sa ibang bansa nang hindi namin nalalaman. Even though I know that he’s with Kuya River, I can’t help but get worried every time.He thinks that leaving me here in Carles would make me feel at ease and slowly recover from the incident. Pero ang totoo, mas naghihilom ang lahat ng sakit sa tuwing narito siya. Him staying beside me through those painful days did all the job. At sa totoo lang, mas malaki ang naging impact sa akin ng pagkamatay ni Sandra kaysa sa pagtangka ni Alejandro na pagdukot sa akin. And it made me even scared for my husband.

  • Clouds on the Horizon   Chapter 68

    “Do you know anything else?” tanong ko kay Vincent habang nakatitig sa cell phone ni Aaliyah at binabasa ang mensahe ng kanyang ama sa kanya.At habang ginagawa iyon, hindi ko mapigilang maawa sa bata. Alejandro is blessed to have a child. He’s blessed to have a daughter like her. Pero hindi pa siya nakuntento. Why in the world did he want my wife? I get that he likes her, but I never realized that it’ll be to this extent.Unless, there are deeper reasons. But whatever they are, it will still be invalid.“Iyan lang. Kailangan mo ba ang cell phone?” tanong niya.Kaagad akong umiling at saka ibinigay iyon ulit sa kanya. I’ve read enough.“Aalis na ako. That’s all I need to k

DMCA.com Protection Status