Bumukas ng maluwang ang pinto na tila excited ang papasok. Naalingon ang dalawang nanguusap na biglang nanahimik. Paghtataka ang makikitsa sa muka ni Kaye Samantalang pamumutla naman ang makikita sa mata ni Nicolas."Ohy Holy Crap... Bakit ngayong pa...F*ck!!' nasabi na lamang ni Nicolas ng pumasok na ang bisita.“Nicolas darling…….” Abot hanggang tenga ang ngiti ng babaeng pumasok na walang iba kundi si Sheryl. Biglang parang umabot ng inakamataas na boilign point ang dugo ni Kaye ng makita ang babaeng naging anay sa buhay niya. Nakakataang sitwasyon. Kahit kelan na lang epal ang babae. Dalawang toan na ang nakakaraan ay epal nito sa kanila, ngayong ay heto na naman na parang asong lobo na kaamoy ng masarap na karne bilang na lamang sumusulpot .Tuloy tuloy na pumasok si Sheryl at walang babala itong yumakap sa batok ni Nicolas na parang walang nakitang ibang tao. Akma pa sana itong bebeso pero agad agad hinawi ni Nicolas ang braso ng babae saka muling bumaling kay Kaye."Oh
"Ouch...! aray ko ha sumusobra ka na.Hoy Nicolas ano ba?pipigilan mo ba ang babaeng ito? O makakarating ito sa Papa. Bakit nyo ba kase kinaawaan ang babaeng ito at tinanggap pa dito""Nicolas, please help me take her off me"Sigaw ni Sheryl na nagpiilt na hawakan si Nicolas. Nahihirapan siyang hablotin si Kaye dahil nasa likod niya ito bukod pa sa fitted ang suot niya at naka stileto shoes pa siya.Ang plano nga kase sana niya at magpapa cute siya kay Nicolas. Hindi niya akalaing naroon si Kaye. Matagal na niya itong hindi nakita at pinagpapasalamat niya na nawala ito sa buhay ni Nicolas. Pero bakit narito ulit ito ngayon."Why would i help you. I wont do that, mas takot ako sa asawa ko kesa sa ama mo Sheryl, beside you deserve that for all the lies you said to her. Were over halos limang taon na. Hindi rin kita pintira sa bahay ko dahil may relasyun pa tayo. Ikaw ang sumiksik sa bahay as guest ng kapatid ko. Wala akong feelings for you kahit noong naging tayo noong college alam mon
"Babe..Babe, please listen to me,pagusapan natin ito hey look at me.Hindi mo na ba ako gusto, hindi mo na ba ako mahal.Babe..babe pangako magtitino na ako ikaw na lang ang mamahalin ko.Sayo na lang ako titngin pangako" "Ano limos? latak? tira tira?matagal na akong nagtitiyaga dyan gusto ko ng makahanap ng babaing simula pa lang ako na ang mahal.Akin na umpisa pa lang" Sabi ni Nigel na puno ng hinanakit. Pero mapilit si Sheryl at halos yakapin na si Nigel sa paanan. "Nakakaawa ka Sheryl. You lose two bird on one shot" sabi ni Nicolas. Habang nagkakaroon naman ng moment ang dalawa ay unti unting pumupuslit si Kaye palabas ng pinto.Nanginginig ang tuhod niya sa lahat ng narinig.Hindi pa siya nakakaget over sa galit pero matapos marinig ang lahat lalo na ang mga sinabi ni Nigel ay parang gustong lumubog ni Kaye sa kinatatayuan. Ang hiya at pagsisi sa lahat ng mga ibinintang sa asawa ay hindi niya kayang harapin. Nahihiya siya at baka lalo pa siyang sumbat sumbatan ni Nicolas. Hanggan
Samantala..Nang makalabas naman si Kaye sa silid ni Nicolas ay nagmamadali itong tumakbo sa takot ni Kaye na susumbatan siya ni Nicolas. Kailangan niyang makalayo dahil hindi siya makahinga sa mga nangyayari. Hindi niya alam ang gagawin at kung paano babawi at babayaran ang lahat lalo na ngayon na wala palang katotohanan ang lahat ng ibinintang niya kay Nicolas.Kaya pala ganun na lang ito kagalit sa kanya .Kaya pala gusto siya nitong parusahan habang buhay. Napaka laki pala ng kasalanan niya dito."Nakaka tang'na buwisit na Sheryl ito sinayang at ginago sng buhay niya. Bigyan lang talaga siya ng pagkakataon pa ulit ay ilalampaso ko naman sa etchas ng kalabaw ang bibig ng babaeng iyon.One day.. one day... gagawin ko yan" Sabi ni Kaye na muling umagos ang mga luha.Sa sobrang hiya ay pumasok si Kaye sa isang bakanting room at nag tago sa Cr doon. Doon niya inilabas ang lahat ng sakit , hinanakit at takot sa maaring ganti ni Nicolas.Matapang siya noon dahil buong akala niya niloko siya
Nakita ni Nicolas na parang lumapit sa kanya ang bulto ni Kaye. Matindi na ba ang depression niya at grabe na ang hallucination niya. Oo lasing siya pero ang alam niya hindi pa naman siya nasisiraan ng bait. Pero heto si Kaye sa harap niya at binabaliw siya sa lungkot."Tama na Kaye... please naman, dalawang taon na akong nahihirapan.Noon ang tindi ng guilt ko dahil baka nga nagkamali ako o nagkasala.Buong panahong iyon wala akong ipinagdasal kundi makita ka, mayakap at maikulong ulit sa bisig ko ang babaeng halos isang oras ko lang naging asawa""Tama na.. masakit na..sige na tanggap ko na na kahit nalaman mo na ang totoo na wala akong kasalanan ay mas gusto mo pa rin lumayo""Pakatandaan mo eto Kaye kung nasan ka man.Wala kang kasalanan dahil parehas tayong pinanglaruan ng kapalaran. Nasaan ka man Kaye pakatandaan mo lang, mahal na mahal kita wala akong minahal kundi ikaw lang simula ng halikan mo ako noon sa prom" Sabi ni Nicolas."Gusto mo pa ring lumayoat iwan ako.Kaye ikaw na an
Pero dahil sa nakainom at nagsa sama ang kasabikan, kaligayan at anticipasyun, hindi napanindigan ni Nicolas ang salitang i'll be gentle. Ang kasabikan niya sa naudlot na honeymoon ay hindi niya napigilan at ang pangungulila sa nawalang asawa ay hindi rin niya nakontrol pa. Napaangat ang katawan ni Kaye sa sakit sa mabilis na pagbaon ni Nicolas. "Oh God I'm so sorry my love. Sh*t hindi ko makontrol. Kaye..Hindi ko kayang kontrolin..Ooh God, Kaye i miss you so much" sabi ni Nicolas kasabay ng pagyakap ng mahipit at paghalik sa mga mata ni Kaye na dinaluyan ng luha dahil sa sakit at hapdi ng unang karanasan. Bawat ulos niya ay sinasabayan niya ng halik upangapawi ang sakit alam niyang nasasaktan niya ai Kaye. Itinuloy na lamang ni Nicolas kahit tigib sa luha si Kaye upang maging mabilis ang lahat para hindi masyadong masaktan ang asawa. Napakaligaya niyang naging tapat si Kaye sa kanya sa loob ng dalawang taon kahit malayo sila sa isat isa at nabuhay ng may galit. Kaya lalong isin
"Welcome home, Mrs.Buencamino" Yun ang narinid niyang sabi ng mga ito.Napatitig siya kay Dior humihingi ng paliwanag."Sorry sa kakulitan ko hindi kita pinaniwalaan, pero ngayon na nagbalik na ang asawa mong nasa Dubai ay titigil na ako.Mahirap ng masisante" Pabirong sabi ni Dior na ang tinutukoy na Dubai ay ang pagsisinungaling niyang nasa Dubai ang asawa niya kaya hindi makita ni Dior noon.Inayos na namin ang magiging opisina mo ayon sa utos ng iyong mahal na asawa.My God sobrang miss ka ni Nicolas aba eh istorbuhin ba naman ako ng alas kuwatro ng madaling araw para dito? Kasama namin yun magkabit nito at disenyo""At dinayo pa niya sa Dangwa ang bulaklak na yan.Buti yung ibang staff malapit dito ang bahay at nakatulong din.Nagpaorder yun ng food para sa lahat big celebration daw ito" Sabi ni Dior."Ah salamat Dior salamat po sa inyong lahat" Sabi na lang ni kaye na hindi alam ang sasabihin.Para na naman siyang kandilang unti unting nauupos sa mainit na apoy dahil sa guilt. "Where
"Bahay ko?" Gulat it na sabi ni Kaye."Hoy insan OA na yang joke mo di nakakatuwa.Yan ba uso sa Maynila.Anyway sige sakyan kita dyan. Kunwari di mo alam"Sabi ni Rosa."Umuwi ka na sa bahay nyo Insan, sa mansion ka nakatira pero nagpagawa ng kanognog na Villa ang mga Buencamino para sa inyo ng ama mo.Nakalimutan mo atang Buencamino ang asawa mo at isa sa lang naman sa pinakamayaman sa lugar na ito.Dapat nga matagal ka ng umuwi eh hirap na ang tiyo at ang inang mamahala sa palaisdaan at sa Miliing House" "Palaisdaan, buhay na ulit ang palaisdaan ni Nanay?" Gulat na sabi ni Kaye. "Ay jusko nagjojoke na naman siya.Oo matagal na dalawang taon na kaya.Oh baka magulat ka pa sa restaurant mo ako nagtatrabaho as chasier""Pansamantala dahil nasa Manila daw kayo ni Nicoy dahil din sa negosyo nag hired ang crush kong si Nigel ng manager. Peros 2x a month bumibisita si Nigel doon kasama ang pangit niyang syota. "Wala na sila..buti na lang" Sabi ni Kaye sa malayong pinsan."Oh siya maiwan na k
"Papa..!papa!! Sigaw ni Nicolas mula pa lamang sa Veranda. "Papa!Papa!.."patuloy na sigaw ni Nicolas ng makapasok na sa kabahayan.Nadatnan ni Nicolas ang ama na hirap na huminga at kalong ito ni Nigel, samantalang hindi naman magkamayaw ang ama ni Kaye kakapaypay dito.Namumutla na ang ama at tika hindi na makahinga. Umiyak na si Nigel habang kinukumbinsi ang ama na magpadala na sa hospital pero panay ang iling ng kanyang ama. "Papa!!" Malakas na sigaw ni Nicolas damadagondong ito kaya napalingo ang lahat ng naroon. "Anong nangyari?!?" Tanong agad ni Nicolas na agad lumapit sa ama at kay Nigel. "Kanina kuya nahihilo siya at parang nanghihina.Tapos bigla na lang tumirik ang mata kaya tinawagan na kita kahit kabilin bilinan mong wag kang kokontakin.Tapos saglit lang naman ang pagtirik at ganyang na hapos namumutla na at hindi makahigna" Sabi ni Nigel. "Eh bakit hindi mo agad itinakbo sa hospital ha Nigel kahit ayaw niya. matigas ang ulo niyang noon pa dapat binuhat mo na" Sabi ni
Pagod man sa buong maghapon si Kaye dahil sa gawain at mga bagay na ginagawa na hindi naman na niya gawain pero mas pinipilit niyang gawin para malibang. Hanggat maaai ay ayaw niyang umuwi ng mansion dahil ayaw niyang nakikita si Nigel na tisoy version ni Nicolas. Palangiti si Nigel palibhasa may easy go lucky na awra pero kapag seryoso ito ay parang kakambal ni Nicolas at kapag nakikita ito ni Kaye lalo lamang bumibigat ang paki ramdam niya.Matuling lumipas ang dalawang buwan at hindi iyon namalayan ni Kaye dahil sa pagiging abala. Nitong huling linggo kase ay nadadals siyang mahapo at mahilo dahil na rin sa puyat, at pagkawalang ganang kumain. Madalas kakaiwas niyang umuwi ay hind na siyang nakakapag hapunan at nitong mga huling araw ay sunod sunod siyang nagigising ng alanganin dahil sa napapanaginipan niya si Nicolas. Miss na miss na inya ito kaya siguro ganun.Lingid kay Kaye, masid pala siya ni Don Alfonso mula pa noon at nagpapalitan pala ng kuro kuro ang magbalae. “Mukhang
Sising sisi talaga siya sa pagpadalos dalos na ugali niya.Noon pa napakarami na niyang sinasayang na panahon."Kung hindi siya lumayo noon. Kung imbes na tumayo sa kama ay sumiksik na lang siya kay Nicolas at ipinaubaya sa tadhana ang bukas mas maayos siguro. Mas masaya siguro. Pero hindi siya mawawalanng pagasa. Kung galit nga sa kanya ang asawa ay pagdudusahan niya iyon.Maghihntay siya sa Mansion at gagampanan ang obligasyun habang hinihintay na uuwi si Nicolas. Paglabas ni Kaye silid ay napalingon siya sa kanyang kaliwa.Tila kase may kausap si Don Alfonso.Kinabahan si Kaye at umakyat sa ulo ang tuwa. Para siyang biglang lumutang sa alapaap. Humakbang palapit ng silid ng beyanan si Kaye.Papalapit na siya sa pintuan ng marinig niya ang malakas ng tawa ni Don Alfonso sa pagitan ng pagkukuwento at ang malakas din na tawa ng lalaking kausap nito at hindi siya makapaniwala... "Nicolas....!?"Lumuha na lamang si Kaye ng marinig ang boses ng lalaki sa loob.Hindi niya malaman kung kakat
"P-atawad po Don Alfonso hindi na po mauulit at babawi na po ako pangako yan magiging pinaka karapat dapat po akong asawa ni Nicolas.Gagawin ko po ang lahat Patawad po ulit sa pagkakstaon at pangunawa.Maraming salamat po Don Alfonso" Sabi ni Kaye na yukong yuko at maga na ang mata at nguso kaka hagolhol ng iyak. Hindi na niya alam ang tamang sasabihin sa sobrang tuwa."Wala ka namang kasalanan iha nagsabi ka lang ng totoong bigat ng kalooban mo.Hayaan mong tulungan ka naming maghilom.Mas mabilis ang paghilom kung magkatuwang sana kayong parehas na sugatan""Pagibig ang pinakamabisang gamot iha dahil pagibig din ang pinakamalalang sakit""Ayusin mo na ang sarili mo at gutom na ako.Doon tayo mag almusal sa Villa ng ama mo sigurado sarat na ang ilong noon sa gutom. Huwag kang magalala pinainit ko na at ipinahatid ko na doon ang hipon na niluto mo at doon ko na kakainin" Sabi ng Don."Salamat po.. salamat po Don Alfonso""Isa pang Don Alfonso ang marinig ko sa bibig mo, ipakukulong ko ang
Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s
"Mag ama nga sila..." Bulong ni Don Alfonso sa sarili habang titig na titig sa magandang manungang na medyo pumayat ata at tila maputla kesa ng nakaraan."M-may kinalaman po ba kayo kung bakit hindi ako makabili sa palengke, kaya po ba parang nakapagtatakang biglang mabilis na naubos ang mga hipon sa palengke gayung maaga pa naman kanina?" kung tutuusin ay hinala na iyon ni Kaye dahil nakakagualt na parang napakamalas naman niya at kung pagbabasihan ang kapanyarihan at koneksiyon ng mga ito ay posible nga.Lalong umiyak sa Kaye sa naisip niyang marahil nga ganun kamuhi sa kanya ang beyanan kaya ginamit pa nito ang kapangyarihan para lamang hindi siya makakuha ng hipon. Pinipigilan ba siya nitong magawa ang kondisyun nito para tuluyan ng mapawalang bisa ang pagiging asawa niya sa anak nitong si Nicolas.Kung sabagay may karapatan naman itong magalit dahil sa hiniling niya ang nakakahiyang bagay na iyon. Hindi siya karapatdapat sa anak nito sa totoo lang.Masyado siyang naging makasarili
Aaminin ni Nicolas na naiintindihan niya si Kaye pero hindi maiwasan ng puso niya ang magdamdam sa asawa. Pakiramdam niya kase sarili lamang ni Kaye ang iniisip nito.Ang sariling sugat, ang sariling guilt Paano siya? may guilt din naman siya dahil hindi niya sinabi ang mga nangyari kay Kaye.Sa takot niyang magbago ang isip ni Kaye noon balak niyang sabihin sana pagkasal na sila"Siya rin naman ay nilalamon ng guilt dahil hindi niya nahanap si Kaye aa loob ng dalawang taon at hindi naging sapat ang pagpapakita niya ng pagmamahal dito noon kaya nag doubt ito sa kanya. Napabayaan niyang naghirap ang asawa sa loob ng dalawang taon.Yyn mabigat din sa konsensya yun. Pero mas lamang ang pagmamahal at pagkamiss ni Nicolas sa asawa at tulad ng payo niya kay Nigel mas dapat lamang ang pagmamahal sa lahat ng bagay"At tulad ni Kaye habang inuunawa niya ang asawa ay paghihilumin din niya ang sarili sa lahat ng sakit at takot na meron siya. Gustuhin man niyang sumugod sa mansion at daanin na lang
"Hoy, Ano iha convincing ba acting ko? tingin mo nakahalata ba ang anak ko?" tanogn ni mang Felix sa batang maid na inilaan sa kanya ng mga Buencamino na palaging bibisita sa kanya para maghatid ng pagkain at umalalay sa kanya."Pwede na rin medyo kulang lang sa luha" sabi ng lalaking biglang lumabas ng kabilang silid."Don Alfonso nariyan po kayo?kanina pa po?" gulat na tanong ng katulong. Hindi niya alam na nakabalik pala ang Don agad."Pero bakit hindi ito nagpakita kay senyorita Kaye? " Naguguluhang tanong ni Lovely pero hindi naisatinig."Oo, bumalik ako kanina lang bago ka maghatid ng hapunan" Sabi ng Don."Ipagtimpla mo muna kami ng kape at may laro pa kaming tatapusin" Sabi ng Don."P-pero sir..kase si Senyorita po ay hinihintay kayo sa mansion kase yung ano po kase.." Nauutal na sabi ng katulong."Ako ng bahala doon.Wag kang magsasalita. Sige linisin mo ung kalat ni Tandang Fidel at baka matuluyang atakihin yan" sabi ng Don."Aatake na talaga ako balae, atat na akong ma che
Hindi naman nakaidlip ng matagal si Kaye, pagdilat niya ay muling napabalikwas ito at agad na bumaba para alamin kung nakauwi na ang biyenan. Nasa dulo na ng baitang si Kaye ng masulyapan niya ang lamesa sa dinning area at kitang kita niyang naroon pa rin ang ulam na hipon at hindi pa nagagalaw. Isa lamang ang kahulugan niyon, hindi pa nakakauwi ang kanyang biyenan.Tumingala si Kaye sa mga silid sa itaas sat sarado naman ang silid ng matanda. Hindi malaman ni Kaye kung naroon na ba ang matanda at sinadyang inabin ang luto niya at ipahiwatig sa kanya na hinid nito tinatanggap ang suhol niya. "Pero iyon ang kondisyun niya? bakit niya iisnabin?" bulong ni Kaye.Humugot na lamang ng malalim na hingina si Kaye at muling naging positibo. Itinanim sa isip na maaaring wala pa ang matanda.At hindi pa naman natatapos ang araw ngayon na taning niya. Bagamat napapansin ni Kaye na tila may kakaiba ngayun dahil halos madilim na sa labas ay wala pa ang matanda.Pagbaba ni kaye sa sala ay wala siy