CHAPTER 5

HINDI naman daw dahil sa ipinalit ako kay Ate kaya hindi matutuloy ang engagement ceremony. It’s because Russcom. Ayaw na niyang ma-engage at ikasal sa babaeng hindi niya gusto. Ang sabi ni Mama, nakapagtataka raw na ngayon lang umayaw ang lalaki sa mga magulang.

“Don’t be sad, you should be happy, magiging malaya ka,” saad ni Ate na kasama ko sa kuwarto. Ngayon, tinatanggalan na niya ako ng make-up.

“Of course I’m happy!”

“Pero hindi gan’yan ang sinasabi ng hitsura mo.”

Bumuntong hininga ako. “Nanghihinayang lang ako, ang ganda ng dress ko’t pag-aayos niyo sa ‘kin ni Mama, tapos cancelled lang pala ang ceremony.”

“That’s alright, we love to do that with you kahit walang ceremony na magaganap.”

Ilang minuto rin ang itinagal bago matapos si Ate. Agad siyang nagpaalam sa ‘kin dahil mag-vi-video-call pa raw sila ng kaniyang boyfriend.

MATAPOS kong kumain ng dinner at isagawa ang aking night routine, nakatanggap ako ng tawag mula kay Clarisse.

“Naku, Bestie! Talaga bang ibinigay mo kay Russel ang sarili mo?!” unang tanong niya. Halata sa kaniyang boses ang pananabik.

Patagilid akong humiga sa kama at ipinatong sa taynga ko ang telepono. “Yeah,” maikli kong saad.

“And then, how was it? Magaling ba siya?”

Ramdam ko ang pag-iinit ng aking pisngi nang unti-unting sumagi sa isipan ko ang mga naganap sa amin ni Russel.

How he kissed me.

How he pinned my both hands above my head while trusting inside me.

How he worshiped me last night.

“Ehem, natahimik ka yata, Bestie. Don’t tell me nagpa-flashback sa isipan mo ‘yong anuhan niyo!” Sinabayan ni Clarisse ng tili ang mga sinabi niya.

“A-ano ba, huwag kang tumili nananakit ang taynga ko!”

“Eh kasi naman, Bestie, hindi ako makapaniwala na hindi ka na virgin! Ipinutok ba sa loob?”

“Seriously? Eh ‘di mapapahamak kami kapag nakabuo.”

“Puwede namang mag-pills eh!”

I rolled my eyes. “Ewan ko sa ‘yo.”

“Bestie, sa tingin mo ba may posibilad na maging kayo ni Russel?”

Napaisip ako sa tanong niya. Kahit kakikilala lang namin ni Russel, inaamin kong nakuha niya ang aking atensiyon.

“I don’t know. Like, we’re just met and what happened between us was just a one night stand. At saka, may lalaki akong hinahanap.”

I heard her tongue clicked. “’Yong childhood sweetheart mo na hindi mo maalala ang hitsura? Gosh! Ano, tatanda kang dalaga para lang sa lalaking hindi mo mahanap-hanap?!”

“Wala naman akong sinabing magpapatanda akong dalaga.”

I don’t remember anything about my childhood sweetheart other than the name I used to call to him, Mar-mar. Noong twelve years old ako, nahulog daw ako sa hagdan sabi ni Mama, rason kung bakit nawala ang ilan sa mga alaala ko. Sad to say, my memories with him included.

I was sixteen years old when I dreamed about him, almost every night. Unti-unting may mga malalabong alaala ang bumabalik sa ‘kin. Bukod doon, nakita ko sa mga lumang gamit ko ang isang lantang rosas na may kasamang sulat. Doon ko lang nalaman na may childhood sweetheart pala ako.

“Roses for you, Elo. Promise, pagbalik ko galing Sydney, hahanapin kita.”

—Mar-mar

Iyon ang mga nakasulat sa sulat, kaya naman napagdesiyunan kong magpunta sa Australia at doon siya hanapin.

Nakalulungkot lang dahil hindi siya nakilala nina Mama. Marahil sa school lang kami nakapaglalaro’t nagkikita.

With these blurred memories of us in my mind, I know that I love him. And I want to find him to confirm my feelings.

“By the way, nabalitaan kong cancelled ang engagement ng Ate mo ngayon,” pag-iiba ni Clarisse sa usapan namin.

Umupo ako mula sa pagkahihiga. “Ang totoo—”

“Mabuti na ‘yon para maka-attend ako kapag ni-reschedule ulit. Actually nandito kasi ako ngayon sa bahay ni Niguel, nilalagnat kasi simula pa kaninang umaga, nagpakalasing kasi last night. Kaya kahit natuloy ang engagement ngayon, hindi ako makapupunta. Malulungkot talaga ako.”

“Clarisse, may hindi ako nasasabi sa ‘yo.”

“Hmm, ano ‘yon?”

I harshly breathed. “Kung natuloy iyong engagement, hindi kay Ate, kun’di sa ‘kin.”

Panandalian siyang nanahimik bago muling nagsalita.

“Hindi ko ma-gets, Bestie.”

“Buntis si Ate sa ibang lalaki—”

“What?!”

“At dahil do’n ako ang ipinalit sa kaniya, pero iyong lalaking magiging fiancee ko sana naman ang umayaw.”

“W-wait, you mean ikaw dapat ang mai-engage ngayon?!” Halata sa boses niya ang pagkabigla.

Tumango ako kahit hindi ako nakikita ng kaibigan. “Oo, biglaan din at sa bar ko nalaman. That’s why I gave myself to Russel, I chose him to be my first. Ayaw ko kasing ibigay sa magiging asawa ko sana ang virginity ko, and Russel deserves it.”

“Naiintindihan ko na ngayon. But, Bestie, since hindi naman natuloy ang engagement, i-try mong makipagrelasyon kay Russel!”

Malungkot akong ngumiti. “He’s already engaged, Clarisse.”

“Huh?! Bakit hindi ko alam ‘yan?!”

“Sinabi niya ‘yon sa ‘kin bago kami nag-s*x, yet he still granted my wish to be my first.”

“’Yon naman pala, eh! He’s obviously attracted to you!”

“Hindi tayo nakasisigurado.”

“Ganito na lang, Bestie. Puntahan mo siya at yayain mong makipag-date, kapag hindi nag-work, at least na-try!”

“So, ako ang mag-fi-first move?” I sarcastically asked.

“Uso na ‘yon ngayon!”

“May fiancee na siya, ayaw kong manira ng relasyon.”

“Just try it, Bestie, okay, aasahan ko ‘yan! Don’t disappoint me. Bye!”

“C-Clarisse, hello? Palagi na lang niya akong binababaan.”

Nilagay ko na sa bedside table ang cellphone ko at humiga na, pinipilit matulog. But Clarisse’s suggestion keeps making me still awake.

Muli akong bumangon at kinuha ang cellphone ko. I searched for a digits there.

Well, hindi masamang i-try.

When I found what I’m looking for, bumuntong hininga muna ako bago nagtipa ng message.

“I’m so sorry for what I did, medyo natakot kasi ako. Pero kung puwede, let’s meet tomorrow. Suggest a place.” I texted to Russel.

Pinagpapawisan ako habang hinihintay na mag-reply siya. Ngunit, ilang minuto na ang dumaan, wala pa rin akong natatanggap.

“Mukhang nagalit siya sa ‘kin,” kausap ko sa sarili at malungkot na humiga ulit.

Hindi pa man ako nakapipikit nang mag-vibrate ang phone ko.

“Apology accepted. I prefer in my place, sabihin mo sa ‘kin kung nasaan ka, susunduin kita bukas.”

Napangiti ako sa nababasa. Ilang saglit pa, namalayan ko na lang ang sarili na nagpapagulong-gulong na sa kama ko na parang teenager na ngayon lang napansin ng crush.

Walang duda… Russel already stole my heart.