The past
Kris POV:
Nang makaalis sina Roce at Tyler ay agad akong tumungo sa terrace at doon nag-gitara. Napapikit ako ng tumama sa balat ko ang malamig na hangin habang pinapalid naman nito ang mahaba kong buhok na matagal ko ng hindi nagupitan.
Napangiti ako ng tumama sa mukha ko ang ilang hibla ng buhok ko at agad akong nalungkot sa memoryang pumasok sa isip ko.
Flashback:
“Ma…bakit hindi mo ginugupitan ang mga buhok ko?” takang tanong ko
Thatday─EverythingchangedFlashbackcontinuation:Nagisingakodahilsayugyogniatesabalikatko.“Kris,gisingna.Kainnadawtayo,”sabiniatehabangpatuloynaniyuyogyogangbalikatko.Inaantokpaakodahillatenaakongnakatulogkagabi.Inaantokmanaypinilitkoangsarilikongbumangondahilkilalakosiateathinding-hindiniyaakotitgilankapaghindiakogumising.
Howaboutthepresent?─withhimKris’sPOV:AgadnanawalaangngitisaakinglabidahilsaitinanongniRoce.Angsayangnaramdamankokaninaayagadnanapalitannglungkot.ShouldIanswerit?Pipilitinbanilaakokapaghindikosinagotangtanong‘yon?Napabugaakongmalalimnahiningaatbahagyangngumiti.Bahalana!Ba’tkopabahindisasabihin?“Honestly,Idon’tknow.Imean…we’reallgoodsince&n
BeginwheretheybeginNagisingakokinaumagahandahilsaingayngpag-ringngcellphoneko.Pilitkongiminulatangakingmatakahitantoknaantokpaako.NangtignankoangscreenngcellphonekoaybumungadsaakinangpangalanniTyler.Iniskonamangsinagotangtawagniya.“LintikkaTyler!Anongkailanganmo?Angaga-agasakamosisiraintulogko!”bungadkosakaniya.“LintikkarinBarbas.Una,tumawagakoparasabihinsayonahindiakomakakapuntadiyan&n
IfIcouldtakebackthetime.“So?How’syourlifesofar?”pagbasagkongnakakabingingkatahimikannanagingibabawsaaminngayon.“Ayoslang…Gano’npadin,”maiklingsagotniyahabangnakatinginsamalayo.Agadnamanakongnapatango-tangosasinabiniya.‘Bakitniyabaakoinayaditotaposmananahimiklangpalasiya?’giitkosaisip.“Waitmehere.Maykukuninlangako,”giitniyaatagadnatumayoatpumuntasasasakyanniya.Inalis&nb
TherealattackKasalukuyanakongnasaterraceatnakatanawsalibo-libongtalanakumikinangngayonsakalangitan.‘Gustokongmapabilangakosainyo.Perohindipangayon,maymgataopangkailanganakoatmgabagaynakailangankopangpagdaanan.’HowmanyyearshadpassedbutI’mstillholdingtothosewords.I’msoproudofmyselfyetI’mscared…kungkailanbatatagal‘tongpagkukunwariko,‘tongpagtatayokobilangmatibaynatao.Natatakotakonabakaisanga
AloneNagisingakosaingayngringtonenabumabalotsaloobngkwartoko.Hindikoalamkungpaanoakonakatulogkagabiperoangalamko,itwastherealattacked.Butwait…whyIcan’t…Ican’tfeelmybody.Hindikomaigalawangmgakamayko,sinubukankoringigalawangmgapaakonagbabakasalinagumalawitoperopakiramdamkonakagaposito.Myheartbeattwicethanthenormal.BecauseI’msoscared,Idonothingbuttocry.Walaakongaasahanngayonkun&rs
Word of disappointment“Aaaaahh! ─Ang gwapo ko!”Napaupo ako sa gulat nang marinig ko ang malakas na sigaw na bumalot sa loob ng kwarto ko. Nang tignan ko kung sino ‘yon ay bumalik ako sa pagkakahiga at tinakpan ng unan ang magkabilang tainga ko─ it was Tyler at ang mahangin niyang utak.“Good morning senyorita Kris─Aray!”“Natutulog pa nga ‘di ba,” rinig kong suway ni Roce sa kaniya.“Eh kailangan batukan talaga ako? Pag ako nagka-amnesia dahil sa lakas ng batok mo sa akin Roce, humanda ka!”“Lumabas ka na do’n Tyler! Ang aga-aga napakaingay mo.”Lihim akong natawa sa kanilang dalawa. Umagang bardagulan.Pinilit ko ang sariling bumangon kahit pa antok na antok pa ako dahil ilang oras lang ang tulog ko.“So? Kamusta lakad mo kahapon?” tanong ni Roce nang umupo ako sa kama. Tinignan ko muna ang ginagawa niya at nanlaki ang mata ko nang mapagtantong nililinis niya ang kwarto ko.“Anong nakain mo?” tanong ko na ikinasama ng mukha niya.“Umiinit ang ulo ko kakatingin sa madumi mong kwarto
Unexpectedly Meeting to Closure Do you believe in ‘First love never dies’? What if your first love from past is the reason of your suffer in the present? Would you still sacrifice in able that love never dies? Is it true that Childhood memories is the best experience? Why does in her point of view, childhood is the most traumatizing part of her life? Her childhood was never been the usual experience of those kids, instead the usual experience of those teen to adult, is it still what they called childhood is the best experience in life? What about the line of Liza Soberano in Together movie that says, “No matter how tragic the past is, we must not forget, we must never forget. To forget is to deny the present any significant meaning.” But what if she chose to forget to ease the pain she felt? What if she chose to forgot her traumatic past in able to have a better present and future? What if
Word of disappointment“Aaaaahh! ─Ang gwapo ko!”Napaupo ako sa gulat nang marinig ko ang malakas na sigaw na bumalot sa loob ng kwarto ko. Nang tignan ko kung sino ‘yon ay bumalik ako sa pagkakahiga at tinakpan ng unan ang magkabilang tainga ko─ it was Tyler at ang mahangin niyang utak.“Good morning senyorita Kris─Aray!”“Natutulog pa nga ‘di ba,” rinig kong suway ni Roce sa kaniya.“Eh kailangan batukan talaga ako? Pag ako nagka-amnesia dahil sa lakas ng batok mo sa akin Roce, humanda ka!”“Lumabas ka na do’n Tyler! Ang aga-aga napakaingay mo.”Lihim akong natawa sa kanilang dalawa. Umagang bardagulan.Pinilit ko ang sariling bumangon kahit pa antok na antok pa ako dahil ilang oras lang ang tulog ko.“So? Kamusta lakad mo kahapon?” tanong ni Roce nang umupo ako sa kama. Tinignan ko muna ang ginagawa niya at nanlaki ang mata ko nang mapagtantong nililinis niya ang kwarto ko.“Anong nakain mo?” tanong ko na ikinasama ng mukha niya.“Umiinit ang ulo ko kakatingin sa madumi mong kwarto
AloneNagisingakosaingayngringtonenabumabalotsaloobngkwartoko.Hindikoalamkungpaanoakonakatulogkagabiperoangalamko,itwastherealattacked.Butwait…whyIcan’t…Ican’tfeelmybody.Hindikomaigalawangmgakamayko,sinubukankoringigalawangmgapaakonagbabakasalinagumalawitoperopakiramdamkonakagaposito.Myheartbeattwicethanthenormal.BecauseI’msoscared,Idonothingbuttocry.Walaakongaasahanngayonkun&rs
TherealattackKasalukuyanakongnasaterraceatnakatanawsalibo-libongtalanakumikinangngayonsakalangitan.‘Gustokongmapabilangakosainyo.Perohindipangayon,maymgataopangkailanganakoatmgabagaynakailangankopangpagdaanan.’HowmanyyearshadpassedbutI’mstillholdingtothosewords.I’msoproudofmyselfyetI’mscared…kungkailanbatatagal‘tongpagkukunwariko,‘tongpagtatayokobilangmatibaynatao.Natatakotakonabakaisanga
IfIcouldtakebackthetime.“So?How’syourlifesofar?”pagbasagkongnakakabingingkatahimikannanagingibabawsaaminngayon.“Ayoslang…Gano’npadin,”maiklingsagotniyahabangnakatinginsamalayo.Agadnamanakongnapatango-tangosasinabiniya.‘Bakitniyabaakoinayaditotaposmananahimiklangpalasiya?’giitkosaisip.“Waitmehere.Maykukuninlangako,”giitniyaatagadnatumayoatpumuntasasasakyanniya.Inalis&nb
BeginwheretheybeginNagisingakokinaumagahandahilsaingayngpag-ringngcellphoneko.Pilitkongiminulatangakingmatakahitantoknaantokpaako.NangtignankoangscreenngcellphonekoaybumungadsaakinangpangalanniTyler.Iniskonamangsinagotangtawagniya.“LintikkaTyler!Anongkailanganmo?Angaga-agasakamosisiraintulogko!”bungadkosakaniya.“LintikkarinBarbas.Una,tumawagakoparasabihinsayonahindiakomakakapuntadiyan&n
Howaboutthepresent?─withhimKris’sPOV:AgadnanawalaangngitisaakinglabidahilsaitinanongniRoce.Angsayangnaramdamankokaninaayagadnanapalitannglungkot.ShouldIanswerit?Pipilitinbanilaakokapaghindikosinagotangtanong‘yon?Napabugaakongmalalimnahiningaatbahagyangngumiti.Bahalana!Ba’tkopabahindisasabihin?“Honestly,Idon’tknow.Imean…we’reallgoodsince&n
Thatday─EverythingchangedFlashbackcontinuation:Nagisingakodahilsayugyogniatesabalikatko.“Kris,gisingna.Kainnadawtayo,”sabiniatehabangpatuloynaniyuyogyogangbalikatko.Inaantokpaakodahillatenaakongnakatulogkagabi.Inaantokmanaypinilitkoangsarilikongbumangondahilkilalakosiateathinding-hindiniyaakotitgilankapaghindiakogumising.
ThepastKrisPOV:NangmakaalissinaRoceatTylerayagadakongtumungosaterraceatdoonnag-gitara.Napapikitakongtumamasabalatkoangmalamignahanginhabangpinapalidnamannitoangmahabakongbuhoknamatagalkonghindinagupitan.Napangitiakongtumamasamukhakoangilanghiblangbuhokkoatagadakongnalungkotsamemoryangpumasoksaisipko.Flashback:“Ma…bakithindimoginugupitanangmgabuhokko?”takangtanongko
Isitathreat?TylerPOV:Nagisingakodahilsaingayngpag-ringngcellphoneko,nangtignaankoaysimamapalaangtumawag.MabiliskoiyongsinagotdahilbakamagisingdinsiKrisdahilsaingay.“JuskokaTyler!nasaankangbataka?!”bungadnimamasakabilanglinya.“Ma!AnditoakokinaKris,”Mahinahongsabiko,rinigkonamankaagadangpagkawalaniyangmalalimnahininga.“Atanongoraskapumuntad’yan?Ba’t‘dikanagpapaal