"Nagustuhan mo ba ang pagkakasulat, Mr. Ricafort?" tanong ni Ms. Madrigal na bahagyang nakangiti. "Not bad." "Kung nagustuhan mo, pwede mong dalhin sa pag-alis mo. Isipin mo na lang na neeting gift ko 'yan sa'yo." "No need, this calligraphy is sharp and majestic. Parang sinulat naman 'to para sa
Bumalik na sa kanyang opisina si Avrielle at dali-dali namang tumayo ang waitress na naginginig ang mga tuhod. "Grabe, nakakatakot! Napakagwapo pa ni Mr. Ricafort at napakalakas ng dating. Feeling ko tuloy ay namula ang mukha ko. Hindi po kaya ako nahalata, Ms. Madrigal?" "Hindi naman." Inabotan s
Nang makarating sa RGC si Brandon, agad siyang nag attend ng sunod-sunod na meetings at nagpirma ng ga-bundok na mga papeles. Nang matapos ang lahat ay pagod niyang isinandal ang likod sa upuan at napahinga nang malalim. Noong naghiwalay sila ni Amery, ang buong akala niya ay magiging maayos na ang
Nang makauwi sa mansyon si Brandon ay basangbasa ito na tila isdang bagong huli sa dagat. Halos patakbong sinalubong siya ng mayordoma na may dala-dalang tuwalya, ngunit tinabig lang siya ni Brandon bago umakyat sa malaking hagdan nang galit na galit. "Ano pong nangyari sa inyo, Senyorito?" nagtat
"Hindi ko naman po iyon ginalaw, Senyorito. Sinabihan n'yo po kasi akong kapag lilinisin ang kwarto n'yo ay huwag na huwag iyong papakialaman. Saka nang pumunta po rito si Ms. Samantha kanina, binilinan ko rin pong huwag na huwag papakialaman ang kahon na ibinigay sa inyo ni Senyorita Amery." paliwa
Umiiyak na umalis ng Ricafort mansion si Samantha. Ang ibang mga kasambahay naman ay nagbubulungan; ayon sa mga ito ay malas daw ang babae. Kapag pupunta raw kasi ito, kakain lang at pagkatapos ay aalis nang umiiyak. Tila ginagawa na raw nitong sementeryo ang mansyon. Si Brandon naman ay tila pagod
Isang malaking kaguluhan ang nasangkutan ng mga Gonzaga. Bumagsak ang kanilang reputasyon at ang halos lahat ng kanilang mga tindahan ay wala nang laman. Ang pinakamasaklap pa, hindi na rin nakialam pa si Brandon. Kung hindi nila magagawan ng solusyon ang kanilang problema at maubos na ang perang b
Nakasuot ng sunglasses si Gab, at ang babae naman ay mababakas sa mga mata ang pagkainip. Sa isip-isip naman ni Gab ay naroon ang paghanga niya para kay Avrielle. Hindi niya inasahan na ang magandang babaeng tulad nito na maraming nagkakagusto, ay tumutulong sa mga tauhan upang magbuhat ng mga matt
Sa living room ng mansyon, naroon ang nag-aalalang si Samantha. Ang mga katulong naman ay nagkanya-kanya ng tago sa bawat sulok upang mag-abang ng maiinit na eksena na pwede nilang pagtsismisan mamaya. Alam nilang magkakaroon ng aberya, dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila na naroon ang dating
Agad na inutusan ni Brandon ang mga katulong upang linisin ang kwarto ni Chuchay. Si Avrielle naman ay nanatili sa tabi ng dalaga habang inaalo ito. "Hindi na ako matatakot... Hindi na ako matatakot... Nandito na ang ate Amery ko..." Twenty years old na si Chuchay, ngunit dahil isa itong autistic,
Bahagyang natigilan si Avrielle, ngunit agad din namang nakabawi. "O-Okay lang ako. Ang tanungin mo ay si Chuchay kung okay ba siya." Dahil sa pagkabigla ay agad nagdilim ang mga mata ni Brandon kasabay ng paghigpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ni Shaina. "Aray, Kuya! Pakawalan mo na ang mga
"Ella, narito ako sa Ricafort Mansion. Pumunta ka rito at sunduin mo ako." "Hala, bakit po kayo nandyan?" bakas ang pagkabigla sa tinig ni Ella. "Mahabang kwento. Basta't sasabihin ko na lang sa'yo kapag narito ka na." Matapos ang kanilang pag-uusap sa telepono ay deretso nang umakyat si Avrielle
Bahagyang napakurap-kurap ang mga mata ni Avrielle, gumapang rin ang kilabot sa makinis niyang balat. "Paano mo nalamang size 36 ang paa ko?" Nanatili naman ang seryoso at kalamigan sa mukha ni Brandon. "Mukha kasing maliit kaya hinulaan ko na lang." Bahagyang naitago ni Avrielle ang mapuputi niy
"Napagkasunduan natin kagabi na pupunta ka sa Ricafort mansion upang kunin ang mga gamit mo." Pinakawalan na ni Brandon ang mga kamay ni Avrielle, pagkatapos ay humawak na ito sa manibela. "Pupunta naman ako mamaya, kaya hindi mo na kailangang gawin 'to!" "Hindi ako naniniwala sa'yo." Ini-start n
Hindi naging maganda ang pagtatapos ng kanilang almusal. Nang bata pa lamang si Avrielle, sa tuwing siya'y malungkot o galit, ay nagpupunta siya sa back garden at magtatago sa isang maliit na cave roon. Doon siya mag-uukit ng mga galit niyang salita habang umiiyak. At ngayong twenty four years old
Kasalukuyang nagpapahinga si Avrielle sa sala ng kanyang villa nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Hindi na siya nag-abalang tignan kung sino ang caller nang sagutin niya ang tawag na 'yon. "Hello!" "Mukhang mabilis ka nang sumagot sa tawag ngayon, huh?" Ang tono ni Brandon ay mababa, pak
"Avrielle!" Nang marinig ang pagtawag na 'yon, ay biglang napalingon si Avrielle. Nakita niya ang dalawang itim na mamahaling sasakyan na magkasunod na nakaparada hindi kalayuan sa kanila. Naroon sina Anton at Armand na nakatayo sa harapan ng mga sasakyan, kapwa nakasuot ng mamahaling suits ang mg