Kabanata 1

Kabanata 1

Nanginig ang kalamnan ni Eunice nang marinig ang pagdating ng sasakyan ni Terrence. Halos mabitiwan na niya ang hawak na baso dala ng sari-saring emosyong naramdaman nang maisip na nakauwi na naman ang kanyang asawa.

She's sore, weak, and emotionally tired, pero may magagawa ba siya? Asawa niya ang lalakeng papasok na ngayon ng bahay at nagdadala ng kilabot sa kanyang pagkatao.

"Eunice!" Sigaw ni Terrence mula sa sala.

Halos mapatalon si Eunice sa kinatatayuan. Nailapag niya ang baso sa counter at inilapat nang mariin ang mga labi sa isa't-isa habang nakasara ang kanyang mga mata. Hindi siya pwedeng panghinaan ng loob. Ang anak niya, kailangan niyang maging matatag para sa anak niya.

"Eunice! Damn it, hindi mo ba ako naririnig?!" May halo nang pagkapikon ang tono ni Terrence.

Bumuga ng hangin si Eunice bago niya inayos ang kanyang sarili. She has to remain strong in front of him. Hindi niya pwedeng ipahalata rito na nangangatog na ang tuhod niya sa takot.

"N—Nasa kusina ako!" Sigaw niya ngunit bahagyang nanginig ang kanyang tinig.

Ilang sandali pa ay nadinig na niya ang mga yapak patungo sa kusina kaya napakuyom siya ng kamao sa tela ng dress niyang halos lumuwag na sa kanya dahil sa laki ng binaba ng timbang niya.

"There you are." May lambing ang tinig ng asawa niya pero kinilabutan pa rin siya lalo na nang manigas siya sa kinatatayuan nang pumunta ito sa likod niya para yakapin siya.

Eunice inhaled a sharp breath when she felt Terrence kissing her exposed shoulder. Her muscles tensed in disgust and fear, but she knew Terrence will never give a damn. Wala naman kasi talaga itong pakialam sa kanya at sa batang dinadala niya.

Napasinghap siya nang haplusin ni Terrence ang sinapupunan niyang hindi pa ganoon kaumbok dahil tatlong buwan pa lang ang bata pero sa lahat yata ng nagbubuntis ay siya lang ang takot na takot mahawakan ng ama ng dinadala niya.

Maybe because she knew Terrence was an unfaithful husband, pero ito pa ang may ganang sabihing baka hindi nito anak ang dinadala niya. Halos makalmot niya ang mukha nito noong sabihin nito iyon sa kanya matapos nilang makumpirmang buntis nga siya, pero si Terrence pa ang may lakas ng loob na dampian ng sampal ang pisngi niya.

Her breathing hitched when Terrence pressed his body against her back. "Kumusta na ang mag-ina ko?" Bulong nito sa kanya.

Gusto niyang matawa. Mag-ina? Putang ina halos gutumin nga sila? At kung saktan siya, akala mo ay hindi siya nagdadalang tao!

Kinalas niya ang braso ni Terrence na nakayakap sa kanya pero kaagad siyang hinatak ng asawa at inipit ang magkabila niyang pisngi gamit ang kamay nito. Napakahigpit. Lagi naman itong ginagawa ni Terrence sa kanya pero hindi pa rin siya masanay-sanay sa sakit.

Nag-aalab sa galit ang mga mata ni Terrence. Natatakot na talaga siya rito. Malakas ang hinala niyang tumitira ito ng bawal na gamot dahil hindi nito kinakaya ang paglubog ng kumpanya ng pamilya nito, pero wala naman siyang mahingan ng tulong para makumpirma ang hula niya.

Hindi naman ito mapanakit noon. Terrence was once her ideal man. Iyon bang marunong mag-alaga at umunawa sa kanya noong magkasintahan pa lang sila. She was a medic while Terrence took over his father's company. Okay naman sila noon eh. Kaya nga napasagot siya nito ng oo. Kaya nga sila nagpakasal at nagsama bilang ganap na mag-asawa.

Pero simula noong nagsimula nang malugi ang kompanya nina Terrence noong isang taon, nagbago ito. Sinubukan naman niyang iparamdam sa asawa na kasama siya nitong haharap ang problema pero sinolo lahat ni Terrence at sinara nito ang pinto sa mundo—pati sa kanya. Gusto niyang maniwala sa asawa. Gusto niyang isipin na problemado lang talaga ito kaya palaging mainit ang ulo. Pero sumosobra na ito. Natuto na itong manakit ng pisikal. Ang sampal ay naging hampas. Ang hampas ay naging suntok. Ang pag-ibig ay naging kalbaryo.

Paano sila umabot sa ganoon? Hindi iyon ang pinangakong buhay sa kanya ni Terrence. He promised to honor their marriage by giving her the love she deserves, pero siya na lang itong nagbibigay. Noong unang sinabi ni Terrence na gusto na nito ng anak, nagresign siya sa trabaho bilang medic para maalagaan niya ang sarili niya at mabilis magbuntis pero dahil meron siyang PCOS ay medyo natagalan silang bumuo, hanggang sa pumutok na nga ang problema sa kumpanya. Palugi na ito at si Terrence ang sinisisi ng ama sa pagbagsak ng pinaghirapan nito.

There were nights when Eunice doesn't want to sleep with him, but he will force her. Naiiyak na lang siya kasi parang unti-unti nang nawala ang respeto ng asawa niya sa kanya. Akala niya ay iyon na ang pinakamalalang magagawa nito, hindi pala dahil nagsimula na rin itong manakit. Nang mabuntis siya nito dahil sa pamimwersa, inakusahan pa siyang kinakalantari ang isa sa bodyguards sa mansyon. Takot na takot siya nang itutok ng asawa ang baril sa ulo ng bodyguard nilang si Gilbert. 

Para siyang natrauma. Hindi niya makakalimutan ang itsura ng asawa niya noong araw na iyon. Parang hindi na niya ito kilala, at hindi na ito ang lalakeng pinakasalanan niya.

Lumandas ang luha sa pisngi ni Eunice habang impit na humihikbi dala ng pagdiin pang lalo ni Terrence sa mukha niya. "Huwag mo kong binabastos kapag kinakausap kita. Baka nakakalimutan mong ako ang nagpapalamon sayo." May pagbabanta nitong ani bago lalong inipit ang mukha niya.

Napadaing si Eunice sa sakit ngunit wala siyang magawa. Di hamak na mas malaki ang asawa sa kanya at kahit na anong gawin niya, alam niyang hindi niya magagawang pantayan ang lakas nito.

"Ito ang tatandaan mo, Eunice. Nasa pamamahay kita at dala mo ang pangalan ko kaya umakto ka ng naaayon sa gusto ko. Naintindihan mo?!" Sindak ni Terrence.

Napaigtad siya sa takot saka tumango-tango. Nang pakawalan siya ng asawa ay napahikbi siya lalo na nang para itong baliw na bigla na lang nagbago ang mood at hinapit siya para yakapin. Tinatanong pa siya nito kung ano ang gusto niyang bilhin nito para sa kanila ng baby.

Nagsabi na lang siya ng ice cream kahit wala pa siyang gustong kainin dahil sa sama ng loob. Nagpaalam naman ito na lalabas lang para bumili. Siya naman ay halos mabuwal at humagulgol dala ng awa sa sarili.

No woman deserves to be treated this way. Ano ba ang pagkukulang niya? Hindi ba sapat na pinadama lang niya kay Terrence na kasama siya nito anumang problema ang dumating? Bakit kung saktan at pagsamantalahan siya ng asawa ay parang wala itong pagmamahal sa kanya?

Natatakot siya para sa sarili niya at sa anak niya. What if one day, Terrence will just lose his mind and accidentally kill her? Hindi niya lubos maisip na magagawa iyon ng asawa niya, pero sa itsura nito ngayon, alam niyang may malaking posibilidad na mangyari.

Para siyang tinanggalan ng hollow blocks sa dibdib nang madinig niya ang pag-alis ng sasakyan ng kotse. Alam niyang sandali lang mawawala si Terrence pero gusto niyang sulitin ang oras para pakalmahin ang sarili niya.

Her hand touched her tummy while her lips were pursing to supress her sobs. Napakasakit na parang isinasampal sayo ang katotohanang maling tao ang napili mo. Sa tuwing pinagbubuhatan siya ng kamay ng asawa, parang nanliliit siya. She was afraid to seek help from the authorities. Asawa pa rin niya ito at kahit baliktarin ang mundo, naroon ang takot niyang mas lumala lang si Terrence kapag sinampaham niya ito ng kaso. Siguro nga ay ganoon siya katanga pero anong magagawa niya? Pinasok niya ang pagsasamang ito.

Tumuwid siya ng tayo nang makarinig ng mga yapak patungo sa kusina. Alam niyang imposibleng si Terrence iyon. She's a keen observer, and she's become familiar with people's footsteps.

Inanggulo niya ang ulo paharap sa pinto at pilit ngumiti kay Gilbert, ang bodyguard na pinagbantaan ni Terrence na papatayin dahil sa pakikipagrelasyon sa kanya.

Gilbert is too young for his job. Halos katutuntong lang nito ng bente anyos pero dahil sa husay sa armas at hand to hand combat, kinuha siya ni Terrence na bodyguard. Ang akala ni Eunice ay aalis na ito sa trabaho matapos itong tutukan ng asawa niya ng baril, pero nakipagtitigan lang ito sa asawa niya at sinabing hindi siya magreresign dahil wala naman daw silang relasyon ni Eunice.

He's such a brave boy, and Eunice was lucky he was seeing her as his older sister. Naroon ito palagi kapag kailangan niya ng kakwentuhan kaya nga sila napagbintangang magkarelasyon.

Gilbert's expression soften when he saw her tears. Bumuga ito ng hangin at malungkot na umiling. "Ate, hanggang kailan mo titiisin 'to? Maawa ka naman sa sarili mo."

Mapait siyang ngumiti habang hinahaplos ang kanyang tiyan. "Asawa ko si—"

"Asawa? Sana siya rin naiisip niyang asawa ka niya at hindi punching bag o parausan. Tangina." Nagtagis ang bagang nito at iniwas ang matalim na tingin sa kanya.

Hindi nakakibo si Eunice. Ramdam niya ang galit ni Gilbert at alam niyang dala iyon ng awa sa kanya. Kung tutuusin, ito kasi ang nakakasaksi sa lahat. Noong binato siya ni Terrence noon ng baso at tumama sa likod ng ulo niya, imbes na dalhin siya sa ospital ay si Gilbert ang inutusan nitong gamutin siya. Halos gusto nang bunutin ni Gilbert ang baril noon at itutok sa sariling amo pero pinigilan siya ni Eunice.

Nadinig ni Eunice ang marahas na pagbuntong hininga ni Gilbert. "Kahit h'wag mo nang gawin para sa sarili mo kung tingin mo kasalanang iwan ang asawa mo. Gawin mo na lang para sa bata, ate. Parang awa mo na. Ganyan na ganyan sayo ang ate ko, at ganyan din siya kamartir na umasang magbabago pa ang asawa niya pero ano? Napatay silang mag-ina. Hindi mo naman siguro gustong umabot doon."

"Pero Gilbert, h—hindi naman siguro aabot sa puntong iyon. T—Tsaka wala akong pupuntahan. Kapag umuwi ako sa pamilya ko, ibabalik lang din nila ako kay Terrence pagkatapos pangaralan na lahat ng mag-asawa dumaraan sa pagsubok at kailangan ko lang maging matatag." Malungkot niyang tugon. Humapdi na naman ang sulok ng mga mata niya nang maalalang hindi nga rin niya maaasahan ang sarili niyang pamilyang sobrang naniniwala kay Terrence.

Tinupi ni Gilbert ang mga braso sa tapat ng dibdib nito. His built was perfect for his age. Siguro dahil lagi itong nagwowork out kaya naalagaang mabuti ang bawat hibla ng muscle nito.

"Paano kung kaya kitang tulungan? Nakausap ko na rin ang ibang trabahador. Alam nila ang pinagdadaanan mo at handa rin silang tumulong, ate."

Nanlaki ang mga mata niya. "A—Alam nila?" Hindi makapaniwalang tanong niya na ang tinutukoy ay ang mga nagtatrabaho sa coffee beans plantation, sa likod na bahagi ng lupaing pinamana kay Terrence. Stay out ang mga katulong nila sa mansyon magmula noong nagsimulang manakit ang asawa niya, takot yatang may makaalam.

Tumango si Gilbert. "Hindi bulag, pipi, o bingi ang mga nasa paligid mo, Eunice. Ikaw lang itong ayaw imulat ang isip mo sa katotohanang wala nang pag-asa ang asawa mo. Tingin mo ba hindi mapapansin nina kuya Roger at Manong Lary ang mga pasa mo kapag pinapatawag sila rito sa mansyon? Sila pa itong nakiusap sa aking kumbinsihin ka."

Bumagsak ang mga balikat niya. "Hindi ako pwedeng magsumbong sa mga pulis kung iyan ang solusyong naiisip niyo. Alam niyo namang maraming koneksyon ang asawa ko sa mga pulis."

"Alam namin 'yon kaya isang paraan pa ang naisip namin. Si Manong Lary, sabi niya naghahanap daw ng magiging personal nurse iyong amo nila dahil napilitang magresign yung nurse ng anak nila. Pwede kang mag-apply doon. Hindi ba medic ka noon? Balita ko nagmed school ka na eh pinatigil ka lang ni Sir Terrence no'ng nagpakasal na kayo. Nasabihan na raw ng anak ni Manong Lary ang amo nito at pumayag na ikaw ang pumalit basta doon ka raw magsstay." 

Napakurap siya. Pagkakataon na niya ito. Baka sakaling matauhan ang asawa niya kung iiwanan niya muna sandali para makapag-isip. Ayaw man niyang aminin pero umaasa siyang babalik pa ito sa dati alang-alang sa baby nila.

Pero kaya ba talaga niyang iwan si Terrence?

Nahaplos niya ang wedding ring niya. Tanga nga yata talaga siya dahil naniniwala pa rin siya rito.

Bumuntong hininga si Gilbert, nadama ang pag-aalinlangan niya. "Ate, palayain mo naman ang sarili mo. Sana hindi mo na hintaying lumipas muna ang mga taon at masasaksihan ng anak mo ang pananakit ng tatay niya sayo. Hindi mo naman deserve 'yan. Napakabuti mong asawa at kaibigan. Parang awa mo na, ate. Tulungan mo naman kaming tulungan ka. Ayoko sanang sabihin ito sayo pero noong nilinis namin ang kotse ni Sir, may nakita roong mga gamit na condom at ilang gamit pang droga.

Naluha na lamang siya sa narinig. Siguro nga ay dapat siyang makinig kay Gilbert. Ayaw niyang pati ang anak niya ay madamay sa sama ng loob na nararamdaman. Ganoon pala kapag naging ina na. May mga desisyon nang mahihirapan kang gawin kasi kailangan mo nang isaalang-alang ang anak mo.

Sumara ang mga mata niya at napahawak ang nanginginig niyang mga kamay sa kanto ng lababo. Umaagos ang kanyang luha, ngunit kailangan niya itong gawin. Masakit ang puso niya dahil sa nalaman. Kung ganoon ay totoong gumagamit ng droga ang asawa niya at nakikipagtalik sa iba. 

Cheating is the worst form of betrayal. Hindi niya lubos maisip na aabot sila sa ganito samantalang napakaganda ng kwento ng pagmamahalan nila.

Huminga siya ng malalim bago niya muling tinignan si Gilbert. Gumuhit ang malungkot na ngiti sa kanyang mga labi at kahit na masakit, tinango niya ang kanyang ulo bilang tugon.

"S—Sabihin niyo sa akin ang plano. Siguraduhin niyo lang na walang mapapahamak sa inyo."