JENINENag-tie ang score ni Huxley at ng contestant number one kaya kailangan ng clincher question. Babae ang kalaban niya at balita ko, ito ang top 1 student sa buong strand ng ABM. Pero may kumpyansa naman ako kay Huxley na siya talaga ang mananalo.Nang mapatingin siya sa kinaroroonan ko, ngumiti lang ako sa kanya at nag-thumbs up. Ngunit hindi ko namang maiwasang kabahan habang ibinigay ng Quiz Master ang clincher question. Parang ako ang sumabak sa contest dahil hindi rin ako mapalagay, at nu'ng nahuli si Huxley sa pagpindot ng buzzer, doon na ako mas lalong kinabahan."Diyos ko, " usal ko sa sarili habang nag-aantay sa sagot ng contestant number one. But I sighed in relief when she did not get the correct answer. Ibig sabihin may chance pa si Huxley na sumagot. "Since hindi nakakuha ng tamang sagot ang contestant number one, it means you have the chance to answer the question," ani ng Quiz Master. "Now, I'll repeat the question for you, Huxley. What is the statement of cash fl
JENINEMakalipas ang ilang minuto at nasa tapat na kami sa gate ng mansyon na pagmamay-ari ng pamilya ni Huxley."Here we are," wika ng lalaki saka bumaba at binuksan ang pintuan ng passenger seat at back seat. "Naku, napakalaki pala talaga ng bahay niyo, Huxley!" bulalas ni Leslie. "At napakaganda pa."Tahimik lang ako habang papasok kami sa loob. Mas lalo akong namangha sa laki at lawak ng kanilang bahay. Halos wala man lang sa kalingkingan nito ang buong bahay namin sa Sampaloc. Maayos ang disenyo sa labas maging sa loob at lahat ng mga kagamitan ay puro mamahalin.Masaya kaming sinalubong ng ina ni Huxley."Hello Miss Guevarra, mabuti naman at nakarating kayo," anito saka iginiya kami at pinaupo sa malambot na sofa bed.Mayamaya'y nagsipagdatingan na ang mga estudyante ko, kaya sinimulan na namin ang celebration. Maraming pagkain ang nakahain sa mesa. Sa isip ko, iba na talaga pag mayaman. Isang tawag lang, nandyan na kaagad."Oh sige kakain na tayo. Feel at home," nakangiting wi
HUXLEYHindi ko inaakala na magkaroon pala talaga kami ng celebration sa bahay. Akala ko sa labas lang kami magse-celebrate kasama ng mga kaibigan ko, pero nag order si Mommy ng pagkain. For the first time in my life ngayon ko lang siya nakitang natutuwa sa akin. Masaya naman ako dahil kasama ko sa celebration ang mga kaklase ko at si Miss Guevarra. Personal siyang inimbita ni Mommy kaya siya nandito. Ngunit nang dumating si kuya Harvey bigla nalang nagbago ang mood ko lalo na nu'ng tanungin niya si Miss Guevarra kung nagkakaboyfriend na raw ba ito ulit. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng konting selos nang mapansin kong titig na titig ang kuya ko kay Miss Guevarra. Di kaya mahal pa niya ito hanggang ngayon?Buti na lang at hindi na gaanong nagtagal ang kanilang pag-uusap at tumuloy na si kuya sa kwarto niya. Makalipas ang ilang sandali at nagpaalam na si Miss Guevarra na uuwi na sila. Pinapahatid ko na lamang sila sa driver namin kasi hindi ko rin naman maiwan ang mga kaklas
JENINE"O ano beshie, ba't nandito ka pa?" sabi sa akin ni Leslie nang makita niyang nasa loob pa ako ng faculty room. "Di ba schedule ngayon ng laro nina Huxley?""Yup. Pero parang hindi ko naman feel pumunta besh eh. Marami kasi talagang tao ngayon sa gym, alam mo naman ako, may pagka introvert.""Pero tiyak na hahanapin ka ng mga estudyante mo beshie. S'yempre, adviser ka nila kaya, kailangan mo ring ipakita ang suporta mo sa kanila," pagpapaliwanag nito. "Pumunta ka na. At nagsisimula na ngayon ang laro."Tumango na lamang ako. Tama nga naman si Leslie, kailangan kong ipakita ang suporta ko sa aking mga estudyante para mas lalo ko pang makuha ang loob nila. "Ikaw besh, hindi ka ba sasama sa akin?" tanong ko."Hay naku, dito na lang ako besh. Alam mo namang wala akong kahilig-hilig manood d'yan sa basketball na 'yan eh.""Oh sige, maiwan na kita besh," paalam ko sa kanya at pagkatapos lumabas na ako ng faculty room.Hindi naman malayo ang gym ng De la Salle mula sa faculty room na
HUXLEYLast five seconds nalang at nai-shoot ko ang bola mula sa three-point field goal. Nakita kong naghiyawan ang mga taong nanonood. Hindi ako makapaniwala na nagawa ko ang three-point shots. Nang maideklara ang pagkapanalo namin laban sa STEM strand, lakad-takbo akong nilapitan ng aking teammates, at binuhat ako at inikot-ikot sa ere."Ayos bro, ang galing mo talaga. I'm sure ikaw ulit ang tatanghaling MVP sa taong ito," ani ni Marco at nakipag-apiran sa akin. Sumunod ding nakikipag high-five ang iba ko pang kasamahan.Mayamaya'y lumapit ang mga kaklase ko, ngunit laking gulat ko naman nang bigla akong halikan ni Sabrina."Love, congratulations, the best ka talaga!" sambit nito. Naghiyawan naman ang mga kaklase ko na halatang nanunukso lang sa amin. Alam naman nilang wala akong gusto kay Sabrina, pero ni-rereto pa rin nila kaming dalawa."Si Miss Guevarra? Nakita niyo ba siya?" tanong ko."At bakit mo naman siya hinahanap, love? Aba nakakahalata na ako ha," nakasimangot na wika ni
JENINEKasalakuyan akong nasa faculty room at abala sa paggawa ng PPT slides nang maalala ko na may laro pala sina Huxley ng alas dyes. Saglit na nawala 'yon sa aking isip dahil nag-concentrate ako sa paggawa ng aking lesson."Beshie, manonood ka ba ng basketball sa gym ngayon?" tanong sa akin ni Leslie. "Oo. Uhm, laro nina Huxley ngayon eh.""Aba, napaka-supportive naman ng adviser," nakangiting turan ng aking kaibigan."Syempre, dahil natutuwa ako sa kanila. Sana lang magtuloy-tuloy na," sabi ko. "O sya, maiwan na muna kita dito beshie ha. Ikaw hindi ka ba manonood?""Uhm, dito nalang ako. Alam mo namang wala akong kahillig-hilig sa larong basketball eh."Tumango lang ako at ngumiti sa kanya, pagkatapos lumabas na ako ng faculty room upang magtungo sa gymnasium. Marami ng tao pagdating ko roon. Palinga-linga ako at baka sakaling may mahanap na bakanteng upuan. Salamat naman at nakahanap ako at nakaupo na rin. Dumako ang paningin ko sa mga players na naroon sa court. Hanggang sa m
HUXLEYNang makita ko si Miss Guevarra sa loob ng gym, bigla akong nakaramdam ng hindi maipaliwanag na saya kaya ginanahan akong maglaro at palaging tumatama sa ring ang bola. Ngunit sa kalagitnaan ng first quarter, bigla nalang akong nawalan ng gana nang masulyapan kong may tumabi sa kanya sa upuan. At mas lalo akong naiinis nang mapagtanto kong si Kuya Harvey 'yon."Bro, di ba kuya mo 'yan?" tanong sa akin ni Marco nang magtime-out kami. Tumango lang ako, at pilit na itinatago ang pagkainis ko. Muli ko silang sinulyapan at ang sweet nila. Panay ang ngotian nilang dalawa na parang nag-e-enjoy sa isa't isa. Bigla na lang akong nabad-trip kaya hindi ko nasalo ang bola na ipinasa sa akin ni Marco at nakuha ito ng kalaban."Pucha!" Mura ko sa aking sarili."Bro, okay ka lang ba?" tanong ng isa kong teammate."Okay lang ako," seryoso kong tugon ngunit ang totoo, hindi ako okay. Ba't nandito si Kuya Harvey? Ni minsan hindi naman ito nanonood ng laro ko. 'Di kaya si Miss Guevarra ang ipinu
JENINEBakit ganito ang nararamdaman ko sa kanya? Tanong ko sa aking sarili nang makaalis na ng faculty room si Huxley. Bakit lumalakas ang kabog sa dibdib ko kapag nagkatinginan kaming dalawa? "Beshie, anong nangyari sa 'yo? Ba't ang lalim yata ng iniisip mo?" tanong sa akin ni Leslie. Hindi ko namalayan ang pagpasok niya sa faculty room dahil sa pag-iisip ko kay Huxley."Uhm, nakita kong dito nanggaling 'yong isa sa mga estudyante mo. Ano na namang kasalanan nu'n besh?" dagdag na tanong nito."Nanuntok kasi 'yon ng isang player sa laro nila kanina. Kaya sinabihan kong makipag-areglo du'n at baka ma-guidance na naman," kaswal kong tugon. "Ano? Nanuntok na naman? Napaka-basagulero talaga niyang Huxley na 'yan, beshie. Akala ko ba, nagbago na 'yon?"Nagkibit-balikat lang ako, dahil hindi ko rin naman alam kung bakit nagkaganu'n si Huxley. Hindi rin naman ako naniniwala na dahil lang sa pagpunta ni Harvey kaya siya naiinis.Muli kong itinuon ang aking paningin sa aking laptop. May rep
JENINEHabang nagsasalita si Huxley sa harap ng school admin, parang hindi ako makahinga lalo na nu'ng aminin niya ang lahat—ang pagkainis niya sa akin nu'ng umpisa, ang pagkukunwari nila ng mga kaklase niya na tumino na sa pag-aaral at ang plano niyang paibigin ako para makaganti sa akin. Parang isang bomba 'yon na sumabog sa aking pandinig, at parang matulis na bagay na tumutusok sa puso ko. Ayaw ko siyang tingnan, kaya nakayuko lamang ako at pilit na pinipigilan ang mga luha ko. Ayaw kong umiyak sa harap nilang lahat lalo na sa mga estudyante ko, kahit ang totoo, gusto ko ng humagulgol pero ayaw kong ipakita ang kahinaan ko. "Walang kasalanan si Miss Guevarra, ako po ang parusahan ninyo. Mas gugustuhin ko pang ma-expel sa eskwelahang ito kaysa matanggal rito ang isang magaling at napakabuting guro."Dahil sa sinabi niya, napaangat ako ng tingin at saglit na nagkatitigan kami. Pero agad din naman akong umiwas ngunit dumako ang paningin ko sa mga kamay niyang may bendahe. At kahit
HUXLEYNang sumunod na mga araw, pinapatawag kaming lahat ng school admin. Ngayon daw kami iinterbyuhin ng University President at ng governing body ng De la Salle. For the first time, kinakabahan ako, hindi para sa aking sarili kundi para kay Miss Guevarra. Habang papunta kami sa conference room, bigla akong kinausap ni Marco sabay tapik sa aking balikat. "Bro, okay ka lang ba? Galit ka pa ba sa amin?"Hindi ako umimik. Patuloy lang ako sa paglalakad, samantalang nakasunod naman sila sa akin."Bro, h'wag ka ng magalit," muling wika ni Marco. "Ang importante naman sa amin ay ang friendship natin at pinagsamahan. Hindi namin hahayaan na masira 'yon dahil lang kay—""Shut up!" Hindi ko na pinatapos pa si Marco sa gusto niyang sabihin at binara ko na kaagad siya.Pagdating namin sa conference room, mas lalong kumabog ng malakas ang dibdib ko lalo na nang magkasalubong ang tingin namin ni Miss Guevarra."Please take your seats, on the left side," wika ng SH principal na si Mr. Salcedo.
HUXLEYWala na akong nagawa kundi ang umalis na lamang. Ayaw ng makipag-usap ni Miss Guevarra sa akin, at hindi ko naman siya masisisi dahil worst nga ang ginawa ng section namin. At kahit hindi sa akin nanggaling ang ideya na magfile kami ng petition laban sa kanya, I am still part of it, kasi mga kaklase ko sila at sa akin nag-umpisa ang lahat. Ako ang nagsabing bahala na sila kung anong gawin nila kay Miss Guevarra, pero dala lang 'yon ng matinding selos ko, dahil magkasama sila ni kuya Harvey nung time na 'yon. At hindi ko maiwasang mag-overthink sa posibilidad na maaring magkabalikan sila ni kuya.Nang makabalik na ako ng kotse, saglit akong napapikit, ngunit mukha ni Miss Guevarra ang nakikita ko. Malungkot at puno ng galit ang mga mata niya. Masakit, parang pinipiga ang puso ko at halos hindi ako makahinga. Bigla ko na lamang naramdaman ang mainit na likido sa gilid ng aking mga mata. "God! What have I done?" usal ko sa aking sarili. Nasaktan ko ang isang taong walang ibang gi
JENINEParang binagsakan ako ng langit at lupa nang marinig ko ang pinag-uusapan ng mga estudyante ko. Matapos ko silang komprontahin, mabilis akong lumabas ng classroom dahil parang sasabog na ang puso ko sa sobrang sakit.Hindi ko na napigilan ang mga luha ko habang pababa ako ng hagdan. Hindi ko alam kung may nakakita sa akin basta wala na akong pakialam. Sobrang sakit ng ginawa nila sa akin.At si Huxley..Hindi ko inasahang magagawa niya sa akin 'to. Akala ko totoong mahal niya ako. Mahal ko pa naman siya, at kung hindi lang dahil sa trabaho ko, sinagot ko na sana siya. Buti nalang din at kung hindi, mas lalo akong masasaktan dahil balak niya lang pala na paibigin ako."I hate you Huxley.." bulong ko sa aking sarili.Instead na dumiretso ako sa faculty room, sa ladies" room ako pumunta. At doon ako umiyak ng umiyak. Buti nalang at ako lang mag-isa doon kaya malaya kong nailalabas ang sama ng loob ko.Mayamaya, tumunog ang cellphone ko at si Leslie ang tumatawag. Siguro nagtataka
HUXLEYMakaraan ang dalawang araw na pagliban ko sa klase, pumasok na ulit ako sa school. Matapos kasi ang hangout namin ng mga kaklase ko nu'ng isang araw, tinanghali kami ng gising. Sobrang lasing kami nu'n kaya sa private rooms ng bar na lang kami natulog. Nagkasundo kaming lahat na h'wag ng pumasok sa klase at nagpahinga nalang kami buong araw. I turned off my phone para walang istorbo. At hindi lang 'yon, umabsent pa ako kahapon dala na rin ng sama ng loob ko kay Miss Guevarra. Pucha. Kinailangan ko pa talagang magsinungaling kay kuya na masama ang pakiramdam ko nang tanungin niya ako kung ba't di ako pumasok. Buti nalang din at hindi niya napansin ang sugat sa kamay ko gawa ng pagsuntok ko sa pader nu'ng nakaraan. Kung hindi ko lang inisip na ga-graduate ako this year, ayaw ko na talagang pumunta pa ng school. Ayaw kong makita si Miss Guevarra. Pero tiyak na malilintikan naman ako nila Mommy kapag nalaman nilang lumiliban na naman ako sa klase.Tsk. "Kumusta na kaya si Miss G
JENINEPag-uwi ko ng bahay, naabutan ko si Nanay Milagros na nakaupo sa lumang sofa sa sala, nakatutok sa telebisyon habang hawak ang tasa ng salabat. Maliit lang ang bahay namin—may sira na sa kisame at mga pintura sa dingding na nagsimula nang magkupas—pero ito ang aming tahanan, at kahit papaano, may init itong dala sa tuwing umuuwi ako galing sa trabaho. "Mano po, Nay," magalang na bati ko.Napatingin siya sa akin, at isang ngiti ang gumuhit sa kanyang mga mata. “O anak, ba’t ang aga mo?” tanong niya at tiningnan ang relong nakasabit sa dingding. “Alas tres pa lang naman ah. Wala ba kayong pasok?"“Uhm... ano po Nay, nag-undertime ako, kasi masama po ang aking pakiramdam," sabi ko at pinilit na ngumiti.Hindi ko kayang ikwento ang totoo—na pinatawag ako sa opisina ni Mr. Salcedo, at subject for suspension ako ng tatlong araw. At kung hindi maresolba ang isyu, tiyak na mawawalan ako ng trabaho. Hindi ko pa kayang iparamdam sa kanya ang bigat na iyon, at baka mag-alala pa siya.Ma
JENINEKinabukasan, maaga kaming pumasok ni Leslie sa school. Kahit wala naman akong gaanong tulog kagabi at medyo masama ang pakiramdam ko, ngunit 'di ako p'wedeng umabsent. No work, no pay kasi kami, kaya sayang naman kung mababawasan ang sweldo ko."Sana nga lang nand'yan na ang mga estudyante mo noh? At kung wala pa rin, ipa-guidance mo na kaagad beshie," pahabol na sabi ni Leslie, bago ako lumabas ng faculty room.Muli na naman akong kinakabahan habang binaybay ko ang daan papunta sa SH building. Nang tumapat na ako sa classroom nina Huxley, dahan-dahan kong pinihit ang doorknob, at bumungad sa akin ang napakaingay at magulong silid-aralan. "Diyos ko," usal ko sa aking sarili. "Anong nangyayari sa mga estudyante ko? Bakit bumalik sa dati ang maingay na senaryong naabutan ko nu'ng unang araw ko sa section nila?"Isa-isa ko silang tiningnan, at bumabalik na talaga sa dati ang mga asal nila. Magulo ang classroom, hindi naka-arrange ang mga upuan at saka maingay dahil sa napakalakas
JENINEEnsaktong 7:30 ng umaga ako umalis ng faculty room, at nagtungo sa SH building. Magsisimula kasi ang klase ko ng 7:40 kaya kailangang nandu'n na ako ahead of time. Hindi ko alam kung bakit naman bigla akong kinabahan.Hindi naman gaanong malayo ang building ng Senior High mula sa faculty room namin kaya, wala pang fifteen minutes nasa tapat na ako ng pintuan ng classroom nina Huxley.Pinihit ko ang doorknob, at pumasok ako. Ngunit nagtaka naman ako at wala pa sila. Kahit isa man sa kanila ay hindi pa dumating. Imposible naman, na wala pa si Huxley. Dati naman ito ang laging nauuna sa kanyang mga kaklase. Bigla kong naisip, nag bar pala ang mga 'yon kagabi kaya siguro tinanghali ng gising. Baka mayamaya nandito na rin sila, kaya nagprepare na lamang ako ng aking PPT lessons habang naghihintay sa kanila.Hanggang sa umabot ng alas otso, wala pa rin sila. Di kaya sinadya ng mga estudyante ko na umabsent ngayon? Saglit kong tiningnan ang aking cellphone baka sakaling nagtext si Hux
HUXLEYUnti-unti ko ng naramdaman na parang iniiwasan ako ni Miss Guevarra. Bakit kaya? Dahil ba sa hindi niya ako gusto, o dahil sa estudyante lang niya ako kaya nagpipigil siya sa kanyang sarili? Maraming katanungan ang bumabagabag sa aking isipan. "Bro, ayos ka lang ba?" tanong sa akin ni Marco nang hindi ako nagsasalita. Nakasakay siya sa kotse ko, dahil nasa talyer daw 'yong kotse niya. 'Yong iba ko namang mga kaklase ay sakay ng kani-kanilang sasakyan. Lahat naman kasi kami may sariling kotse kaya, sa school campus ang grupo namin ang pinakasikat dahil nga sa may kaya ang mga pamilya namin. "Bro?" untag niya."Ha...okay lang naman ako bro," sagot ko, habang ang mga mata ko'y nakatuon sa labas ng bintana. This time si Marco muna ang pinagmaneho ko, kasi parang wala talaga ako sa mood."Ba't parang hindi ka mapakali?""Uhm, nagugutom lang ako bro," pagsisinungaling ko, kahit ang totoo hindi naman talaga 'yon ang dahilan kundi si Miss Guevarra."Ganu'n ba? So, kain muna tayo," an