MALAWAK ang aking ngiti habang binabasa ang huling pahina ng aklat. Puno ng saya ang aking puso sa kabila ng mga naging karanasan namin. Matapos kong mabasa ay itiniklop ko ang libro at ilang ulit na hinamas ang pabalat niyon.
Mas lalong napalawak ang aking ngiti dahil sa pagbukas ng pinto at nakita ko doon ang pagpasok ng pinakagwapong lalaking nakita ko sa tanang buhay ko. Nagkasalubong ang aming mga tingin at kumindat ito habang may mga ngisi sa labi."Kumusta ang book signing mo?" Umupo ako mula sa pagkakahiga sa kami.Sumimangot siya habang tinatanggap ang butones ng kanyang polo. "Hindi okay dahil hindi ka pumunta. Unang beses ko iyon na magpakita sa mga readers ko at ireveal ang totoong author ng mga binabasa nila."Malalaki ang hakbang na lumapit siya sa akin at dinamba ako ng yakap. Tulad ng nakasanayan niya kapag nalalapit sa akin ay ang dibdib ko agad ang aabutin ng kanyang malikot na kamay. Sa limang taon naming pagiging mag-asawa aySERYOSO AKONG pinagmamasdan si Gaci na nakaupo sa lounge chair sa gilid ng swimming pool. Kanina ko pa siya pinagmamasdan habang ang aking napakagandang asawa abala sa pagpupunas ng buhok niya. Nakaupo rin sa katabing lounge chair ni Gaci.It's been a decade since we got married. Sa bawat araw na lumilipas mas lalo kong minamahal ang aking asawa. Sino bang hindi, bukod sa napakabait niya palagi niya kaming inaasikaso at hindi pinapabayaan. May mga gabi pa ring napapatanong ako kay Lord kung anong mabuting nagawa ko sa buhay para bigyan niya ako ng asawang tulad niya. Wala na kong mahihiling pa. Napakawalang kwenta kung kong magloloko ako, ni isipin hindi ko magawa. Hindi ko kayang makita siyang masaktan. Naglakad ako papalit sa kanila. Wala akong pang-itaas na damit, sayang naman kung itatago ko ang nakapaglalaway kong abs. Ngumiti sa'kin ang aking asawa, natawa ako sa lakas ng tibok ng puso ko. Gan'on pa rin ang epekto niya sa'kin, sa tuwing ngingiti siya
Gaci's POVI ROLLED my eyes dahil nakita ko na naman ang mga bakekang na palaging nakatingin sa'kin. I don't know why they are always staring at me. I know that I'm gorgeous, but they should mind their own business especially kapag we are in school. "Ang gwapo niya talaga," I heard someone scream. My eyebrow tilt in disgust. Me? Gwapo? Like duh, I'm wearing my favorite neon Gucci corset dress and my nails are polished with glittery black. I'm holding my Chanel lambskin black with gold chain. Nakakairita, hindi nila nakikitang naka-make up ako? Like, they're stupid or blind?"Don't mind them, take it as compliment because our clan is epitome of good genes," saway sa'kin ni Sonata dahil balak ko silang lapitan at kompontrahin. "They're always screaming that I'm gwapo, it's insulting."Soledad just shrugged. "Hindi mo naman kasi mapipigilan na humanga sila sa'yo kasi kahit ang ganda mo ngayon alam nilang sa lahi ka natin nagmula.
Chette's POVI'M Franchette Mczee Aguenza, first year college student. I'm seventeen years old at kilala ako sa buong batch namin na stupid. Bobo lang ang hindi makakaintindi sa ibig sabihin ng salitang stupid. Sa buong klase namin ako palagi ang lowest at naghahabol ng grades, madalas bagsak din ang grades ko. Kung hindi dahil sa floorwax at walis tambo noon para sa make up project hindi ako makakatungtong sa college. Sino ba naman ang gustong maging bobo? Lahat ng tao sa mundo gustong maging matalino pero may mga estudyanteng tulad ko na kahit anong aral bobo pa rin talaga. Masipag naman akong mag-aral, feeling active pa ako palagi sa klase pero kapag nagdi-discuss na ang professors parang nagwo-walk out din ang brain cells ko. Walang cooperation kapag lessons na ang pinag-uusapan. Kung hindi ako magaling sumayaw siguradong wala akong silbi sa mundo. Medyo naawa ata sa'kin si Lord, kaya binigyan niya ako ng talent. Kaya palagi kong binibigay ang best p
Rae's POVI'M ETNASES Rae Lorente, seventeen years old taking Bachelor of Fine Arts in Ceramics. I'm first year college student now, bata palang ako gustong gusto ko na ang ceramic making or pottery making using clay. Hindi ko alam pero sobrang lapit ng puso ko sa ceramic making. Napaka-fulfilling sa pakiramdam kapag nakakatapos ako ng isa. Umusok ang ilong ko nang makaupo ako sa upuan at hindi na nakaalis dahil may nakadikit sa palda ko. Pinilit kong umalis, sa pagpupumilit ko nakarinig ako ng pagkapunit. Naikuyom ko ang mga kamay ko. "B Castillion!" sigaw ko. Lahat ng mga classmates ko umiwas ng tingin sa'kin. Nanggagalaiti ako sa inis dahil alam ko kung sino na naman ang may kagagawan nito. Kahit hindi na ako magtanong alam kong siya na naman ang may pakana nito. Hindi kompleto ang araw niya na hindi niya ako iniinis. Hinubad ko ang palda ko at inis na sinipa ang upuan. Buti nalang suot ko ngayon ang jogging pants ko na tinupi ko l
Calosa's POV"HAPPY birthday to you, happy birthday day to you. Happy birthday, happy birthday, happy birthday to you~" Tuwang tuwa ako habang kumakanta sila ng 'Happy Birthday'. Today is my eighteenth birthday, November 27. I'm Calosa Serra Vuena El Cadesa, nag-iisang anak ng mommy at daddy ko. Finally, nasa legal age na ako, napakatagal ko nang hinintay na dumating sa edad na 'to para magawa ko na ang gusto kong gawin.My parents promised me na kapag dumating ako sa edad na 'to ay hindi na nila papakialaman ang mga desisyon ko. Mula pagkabata my parents spoil me with everything. Lahat ng gusto ko nakukuha ko, I'm an only child kaya lahat ng atensyon nila nasa akin. "Blow the candle, honey," masuyong sabi ni mommy. Natawa ako dahil maluha luha siya habang hawak ang camera at kinakuhanan bawat anggulo ko. My very supportive mommy.Mariin akong pumikit at pinagsiklop ang mga kamay ko. Lord, tulad po ng dati kong wish kada birthday ko. Sana po magkagusto na sa'kin si D. Pwede niyo na
Moowe POV"Nice game, Moowe." Nakangiting lumapit sa'kin si Coach Shen ng mailapag ko ang bat sa bench kung saan kami nagpapahinga."Alam mo naman coach na may dahilan ako," seryoso kong sagot. Inalis ko rin ang softball cap na nasa ulo ko at ipinaypay sa sarili.Tirik na tirik ang araw at nasa field kami dahil sa provincial meet na mismong ginaganap dito sa school namin. Isang simpleng probinsya na may magagaling na manlalaro ng baseball at softball. At isa ako sa member ng softball team."Mag-uusap usap kami mamaya kung sino ang maaaring magtry out sa University of Elite and Dreamers, para mapabilang sa team nila," tugon niya pa, inabutan niya ako ng tubig nang makaupo ako sa bench at diretso ang tingin sa diamond shape field kung saan nagpapatuloy ang laro.I'm Mowee Elicia Ventura, I'm a fourth year high school student. At matagal ko nang inaalagaan ang pangalan ko sa larangan ng softball para makapasok sa mga prestigious na university sa Maynila. Tapos na akong pumalo at naka-sc
Rain's POV"E, iiwan ko nalang dito ang almusal mo, ha? Baka malate kasi ako." Agad kong isinilid sa bag ko ang legder ko at notebook na gagamitin para sa mga klase ko ngayon araw. Tinignan ko ang oras. "Hala, 7:30 na. 8:00AM ang klase ko." Kinatok ko ang kwarto ni E. "E, baby. Papasok na ako." Bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang bagong ligo at nakangiting si E. Siya si E Castillion, we have been together for almost five years now and we have been living together for almost one year today. "Hindi mo na ako sasabayan sa pagkain?" Napanguso siya kaya napangiti ako. Mabilis kong dinampian ng halik ang labi niya."Male-late na po ako e. Mamaya, sabay tayong mag-dinner. Lulutuin ko ang paborito mong adobo."Mas lalong lumawak ang pagkakangiti ko nang hapitin niya ang bewang ko at mas lalong lumapit sa akin. Inayos ko ang kwelyo ng uniform niya, mabuti nalang nagkaroon ako ng oras kagabi na plantsahin ang mga uniform niya kaya maayos na maayos 'to ngayon. "Hintayin kita, isang su
Pain's POVI hate stupid people. Kulang nalang ay paikutin ko ang mga mata ko nang mapadaan sa dalawang teenagers na akala mo ay katapusan na ng mundo at huling araw na ng pagkakadiin ng mga labi nila sa isa't isa. Para silang mga suso na sinisipsip ang mga labi na akala mo ay nagtotoothbrush ng three times a day. Napailing nalang ako at itinuon ulit ang atensyon ko sa librong binabasa ko. A collections of Philippine Literature and I'm currently reading the work of Aida Rivera-Ford, the Chieftest Mourner. Tungkol sa tunay na asawa at kabit, namatay ang hero at pinagdedebatihan kung sino nga ba ang chieftest mourner sa dalawa, ang tunay na asawa na hindi nag-alaga sa lalaki habang naghihirap ito o ang kabit na siyang gumastos at sumubok na ipagamot ang hero. I don't know but personally, I can say that the chieftest mourner is the mistress. It's not that I'm normalizing adultery and mistress thing but in the story I can say that the mistress sacrificed more than the legal wife. Well,
Pain's POVI hate stupid people. Kulang nalang ay paikutin ko ang mga mata ko nang mapadaan sa dalawang teenagers na akala mo ay katapusan na ng mundo at huling araw na ng pagkakadiin ng mga labi nila sa isa't isa. Para silang mga suso na sinisipsip ang mga labi na akala mo ay nagtotoothbrush ng three times a day. Napailing nalang ako at itinuon ulit ang atensyon ko sa librong binabasa ko. A collections of Philippine Literature and I'm currently reading the work of Aida Rivera-Ford, the Chieftest Mourner. Tungkol sa tunay na asawa at kabit, namatay ang hero at pinagdedebatihan kung sino nga ba ang chieftest mourner sa dalawa, ang tunay na asawa na hindi nag-alaga sa lalaki habang naghihirap ito o ang kabit na siyang gumastos at sumubok na ipagamot ang hero. I don't know but personally, I can say that the chieftest mourner is the mistress. It's not that I'm normalizing adultery and mistress thing but in the story I can say that the mistress sacrificed more than the legal wife. Well,
Rain's POV"E, iiwan ko nalang dito ang almusal mo, ha? Baka malate kasi ako." Agad kong isinilid sa bag ko ang legder ko at notebook na gagamitin para sa mga klase ko ngayon araw. Tinignan ko ang oras. "Hala, 7:30 na. 8:00AM ang klase ko." Kinatok ko ang kwarto ni E. "E, baby. Papasok na ako." Bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang bagong ligo at nakangiting si E. Siya si E Castillion, we have been together for almost five years now and we have been living together for almost one year today. "Hindi mo na ako sasabayan sa pagkain?" Napanguso siya kaya napangiti ako. Mabilis kong dinampian ng halik ang labi niya."Male-late na po ako e. Mamaya, sabay tayong mag-dinner. Lulutuin ko ang paborito mong adobo."Mas lalong lumawak ang pagkakangiti ko nang hapitin niya ang bewang ko at mas lalong lumapit sa akin. Inayos ko ang kwelyo ng uniform niya, mabuti nalang nagkaroon ako ng oras kagabi na plantsahin ang mga uniform niya kaya maayos na maayos 'to ngayon. "Hintayin kita, isang su
Moowe POV"Nice game, Moowe." Nakangiting lumapit sa'kin si Coach Shen ng mailapag ko ang bat sa bench kung saan kami nagpapahinga."Alam mo naman coach na may dahilan ako," seryoso kong sagot. Inalis ko rin ang softball cap na nasa ulo ko at ipinaypay sa sarili.Tirik na tirik ang araw at nasa field kami dahil sa provincial meet na mismong ginaganap dito sa school namin. Isang simpleng probinsya na may magagaling na manlalaro ng baseball at softball. At isa ako sa member ng softball team."Mag-uusap usap kami mamaya kung sino ang maaaring magtry out sa University of Elite and Dreamers, para mapabilang sa team nila," tugon niya pa, inabutan niya ako ng tubig nang makaupo ako sa bench at diretso ang tingin sa diamond shape field kung saan nagpapatuloy ang laro.I'm Mowee Elicia Ventura, I'm a fourth year high school student. At matagal ko nang inaalagaan ang pangalan ko sa larangan ng softball para makapasok sa mga prestigious na university sa Maynila. Tapos na akong pumalo at naka-sc
Calosa's POV"HAPPY birthday to you, happy birthday day to you. Happy birthday, happy birthday, happy birthday to you~" Tuwang tuwa ako habang kumakanta sila ng 'Happy Birthday'. Today is my eighteenth birthday, November 27. I'm Calosa Serra Vuena El Cadesa, nag-iisang anak ng mommy at daddy ko. Finally, nasa legal age na ako, napakatagal ko nang hinintay na dumating sa edad na 'to para magawa ko na ang gusto kong gawin.My parents promised me na kapag dumating ako sa edad na 'to ay hindi na nila papakialaman ang mga desisyon ko. Mula pagkabata my parents spoil me with everything. Lahat ng gusto ko nakukuha ko, I'm an only child kaya lahat ng atensyon nila nasa akin. "Blow the candle, honey," masuyong sabi ni mommy. Natawa ako dahil maluha luha siya habang hawak ang camera at kinakuhanan bawat anggulo ko. My very supportive mommy.Mariin akong pumikit at pinagsiklop ang mga kamay ko. Lord, tulad po ng dati kong wish kada birthday ko. Sana po magkagusto na sa'kin si D. Pwede niyo na
Rae's POVI'M ETNASES Rae Lorente, seventeen years old taking Bachelor of Fine Arts in Ceramics. I'm first year college student now, bata palang ako gustong gusto ko na ang ceramic making or pottery making using clay. Hindi ko alam pero sobrang lapit ng puso ko sa ceramic making. Napaka-fulfilling sa pakiramdam kapag nakakatapos ako ng isa. Umusok ang ilong ko nang makaupo ako sa upuan at hindi na nakaalis dahil may nakadikit sa palda ko. Pinilit kong umalis, sa pagpupumilit ko nakarinig ako ng pagkapunit. Naikuyom ko ang mga kamay ko. "B Castillion!" sigaw ko. Lahat ng mga classmates ko umiwas ng tingin sa'kin. Nanggagalaiti ako sa inis dahil alam ko kung sino na naman ang may kagagawan nito. Kahit hindi na ako magtanong alam kong siya na naman ang may pakana nito. Hindi kompleto ang araw niya na hindi niya ako iniinis. Hinubad ko ang palda ko at inis na sinipa ang upuan. Buti nalang suot ko ngayon ang jogging pants ko na tinupi ko l
Chette's POVI'M Franchette Mczee Aguenza, first year college student. I'm seventeen years old at kilala ako sa buong batch namin na stupid. Bobo lang ang hindi makakaintindi sa ibig sabihin ng salitang stupid. Sa buong klase namin ako palagi ang lowest at naghahabol ng grades, madalas bagsak din ang grades ko. Kung hindi dahil sa floorwax at walis tambo noon para sa make up project hindi ako makakatungtong sa college. Sino ba naman ang gustong maging bobo? Lahat ng tao sa mundo gustong maging matalino pero may mga estudyanteng tulad ko na kahit anong aral bobo pa rin talaga. Masipag naman akong mag-aral, feeling active pa ako palagi sa klase pero kapag nagdi-discuss na ang professors parang nagwo-walk out din ang brain cells ko. Walang cooperation kapag lessons na ang pinag-uusapan. Kung hindi ako magaling sumayaw siguradong wala akong silbi sa mundo. Medyo naawa ata sa'kin si Lord, kaya binigyan niya ako ng talent. Kaya palagi kong binibigay ang best p
Gaci's POVI ROLLED my eyes dahil nakita ko na naman ang mga bakekang na palaging nakatingin sa'kin. I don't know why they are always staring at me. I know that I'm gorgeous, but they should mind their own business especially kapag we are in school. "Ang gwapo niya talaga," I heard someone scream. My eyebrow tilt in disgust. Me? Gwapo? Like duh, I'm wearing my favorite neon Gucci corset dress and my nails are polished with glittery black. I'm holding my Chanel lambskin black with gold chain. Nakakairita, hindi nila nakikitang naka-make up ako? Like, they're stupid or blind?"Don't mind them, take it as compliment because our clan is epitome of good genes," saway sa'kin ni Sonata dahil balak ko silang lapitan at kompontrahin. "They're always screaming that I'm gwapo, it's insulting."Soledad just shrugged. "Hindi mo naman kasi mapipigilan na humanga sila sa'yo kasi kahit ang ganda mo ngayon alam nilang sa lahi ka natin nagmula.
SERYOSO AKONG pinagmamasdan si Gaci na nakaupo sa lounge chair sa gilid ng swimming pool. Kanina ko pa siya pinagmamasdan habang ang aking napakagandang asawa abala sa pagpupunas ng buhok niya. Nakaupo rin sa katabing lounge chair ni Gaci.It's been a decade since we got married. Sa bawat araw na lumilipas mas lalo kong minamahal ang aking asawa. Sino bang hindi, bukod sa napakabait niya palagi niya kaming inaasikaso at hindi pinapabayaan. May mga gabi pa ring napapatanong ako kay Lord kung anong mabuting nagawa ko sa buhay para bigyan niya ako ng asawang tulad niya. Wala na kong mahihiling pa. Napakawalang kwenta kung kong magloloko ako, ni isipin hindi ko magawa. Hindi ko kayang makita siyang masaktan. Naglakad ako papalit sa kanila. Wala akong pang-itaas na damit, sayang naman kung itatago ko ang nakapaglalaway kong abs. Ngumiti sa'kin ang aking asawa, natawa ako sa lakas ng tibok ng puso ko. Gan'on pa rin ang epekto niya sa'kin, sa tuwing ngingiti siya
MALAWAK ang aking ngiti habang binabasa ang huling pahina ng aklat. Puno ng saya ang aking puso sa kabila ng mga naging karanasan namin. Matapos kong mabasa ay itiniklop ko ang libro at ilang ulit na hinamas ang pabalat niyon.Mas lalong napalawak ang aking ngiti dahil sa pagbukas ng pinto at nakita ko doon ang pagpasok ng pinakagwapong lalaking nakita ko sa tanang buhay ko. Nagkasalubong ang aming mga tingin at kumindat ito habang may mga ngisi sa labi."Kumusta ang book signing mo?" Umupo ako mula sa pagkakahiga sa kami. Sumimangot siya habang tinatanggap ang butones ng kanyang polo. "Hindi okay dahil hindi ka pumunta. Unang beses ko iyon na magpakita sa mga readers ko at ireveal ang totoong author ng mga binabasa nila."Malalaki ang hakbang na lumapit siya sa akin at dinamba ako ng yakap. Tulad ng nakasanayan niya kapag nalalapit sa akin ay ang dibdib ko agad ang aabutin ng kanyang malikot na kamay. Sa limang taon naming pagiging mag-asawa ay