CTBC 1

Agad na nagsipag ayusan sa pagpila ang mga empleyado ng Airlines De O'Bienz International Empire o AoI Empire ng sandaling pumarada sa harapan ng entrance ang isang magarang Black Mercedez Benz na kotse.

Pasimple pang nagkatinginan ang lahat at kita ang pagkataranta sa mga mukha nila. Tensyonado ang lahat dahil ngayon dadating ang bagong President ng kompanya. Hindi rin lingid sa kanila kong anong klaseng boss ang papalit sa dating Presidente ng AoI Empire dahil isa ito sa tanyag na piloto kahit na 28 anyos pa lamang ito. Marami na itong napalipad na mga eroplano at marami din itong achievements bukod pa sa matagumpay na propesyon nito. Isa ito sa mga bata at matagumpay na piloto dahil sa naabot nitong ranggo sa propesyon nito kaya hindi ito basta bastang tao.

Bumaba ang driver nito at saka umikot papunta sa passenger's seat at hindi rin nagtagal ay tumapak na ang makinang na itim na black shoes nito sa sahig at hindi maalis ng lahat ang tingin nila sa ngayon ay lalaking tuluyan ng nakalabas sa kotseng sinasakyan nito.

Hindi mapigilan ng ibang mga empleyado na hindi humanga sa angking kakisigan ng lalaking nasa harapan nila. Aristokatong inayos nito ang suit na suot niya at binutones ito na tila hindi man lang inaantala ang mga taong kasalukuyang nakapako ang tingin sa kanya. Tila ba isa na lamang itong normal na bagay para sa kanya.

Agad namang nakabawi ang magiging secretary niya at assistant dahil agad silang lumapit sa bagong boss nila at agad na kinausap ito. Sumunod na rin ang ibang mga boards at mga directors. Kanya kanya silang bati sa bagong boss nila at kanya kanyang palakasan para masecure ang estado nila sa kompanya.

Pagkatapos na makipaghalubilo sa mga boards at directors ay agad na sinamahan ng secretary at assistant niya si Damian sa magiging opisina niya.

"Nasa 8th floor po boss ang magiging opisina ninyo. It was arranged and customized based on your perspectives and likes. May sarili pong room at banyo sa loob and it was equipped with a mini gym next to your room according to your wants" pang iimporma ng secretary niya kay Damian.

Tumango tango lang ito habang nasa harap parin ang tingin habang tinatahak nila ang elevator paakyat sa opisina niya.

"Good. What about the meeting I have set later? Are all the boards informed?" tanong niya and this time ay yung assistant naman niya ang sumagot sa kanya.

"Yes boss. They have confirmed their presence later. Actually they are looking forward for later's meeting. And one more thing boss, nandoon na po sa table ninyo ang mga reports and documents na nirequest ninyo po" report naman nito kay Damian.

"Good"

Bumukas na ang elevator at pinindot ng secretary niya ang floor kong nasaan ang magiging opisina niya. Matikas lang na nakatindig ito sa harapan ng secretary niya at assistant.

Seryoso at walang mababakas na kahit anong emosyon sa mga mata nito kahit na pilit itong ngumingiti kanina habang kinakausap ito ng mga boards ay hindi pa niya magawang maging masaya ngayong siya na ang Presidente ng kompanya ng pamilya nila.

Pumasok sa isipan niya ang nangyare kong bakit biglaan ang pagpasa sa kanya ng kanyang ama sa posisyon. It was unexpected at hindi niya rin inaasahan na mapapaaga ang pagmamana nya ng posisyon ng ama niya bilang presidente ng kompanya nila. He was not ready though but he need to be dahil iyon ang kailangan at iyon ang responsibilidad nya as the heir of O'Bienz so whether he's ready or not when it comes in needy he needs to take it.

His father is ill but they keep it private and made a statement that his father decided to pass his position on him dahil gusto na rin nitong i-enjoy ang buhay kasama ang mom niya dahil subsob ito sa trabaho kaya siguro ito nagkasakit.

So because of what happened ay kailangan niyang magtake place and accept the position whether he's ready or not. Kailangan na may magpatuloy na magmanage ng company nila at matakpan ang posibilidad na may makaalam tungkol sa pagkakasakit ng dad niya.

His mom and dad will go abroad at doon magpapagamot ang dad niya. But in exchange of his decision ay kailangan niyang bitawan ang sariling pangarap niya. It was hard for him but he have no choice. He was anticipating this but he was not ready about it happening so soon.

Nagpaiwan na muna siya sa secretary at assistant niya ng makarating sila sa loob ng opisina dahil pakiramdam niya ay napagod siya kahit wala naman siyang masyadong ginawa kanina kundi ang makipag usap at dinggin ang mga sinasabi ng mga boards at directors ng kompanya nila.

He sat on his swivel chair habang minamasahe ang gilid ng ulo niya dahil ramdam niya ang pagod kahit wala naman siyang ginawa masyado. Ipinikit niya rin ang mga mata niya at pinahinga ang sarili sa pagsandal niya ng ulo niya sa sandalan ng swivel chair niya.

Hindi pa man siya nagtatagal ang pagkakapikit ng mga mata niya ng tumunog ang telepono na nasa may gilid ng table nya kaya awtomatikong napamulat ang mga mata niya at inabot ang telepono.

"Hello sir, I know your resting yourself but the V-Pres told me that he wants to see you and have something to tell you daw po" pag iimporma sa kanya ng secretary nya.

Mariin siyang napapikit dahil hindi niya inaasahan na hindi man lang siya makapagpahinga kahit na ilang minuto lang. Mamaya ay may meeting pa sila.

"Send him here inside then" walang nagawang sagot niya dito.

"Okay sir"

Maya maya pa ay kumatok na ang secretary niya sa labas at sinabing papasok na ang V- Pres.

Bumungad sa kanya ang nasa Mid40's na lalaki na katulad niya ay nakasuit din. Nakaukit sa mukha nito ang isang ngiti but he's not that foolish to believe na totoo ang ngiting pinupukol nito sa kanya. He can distinguish people who have ulterior motive or have not.

"Good morning Mr. President. Pasensya na kong wala ako kanina sa pagsalubong sayo. Alam mo na tumatanda na tayo kaya medyo nalate ng gising. I hope you don't mind" he was not sincere at all but Damian just keep his serious and stoic face.

"Please have a sit first Mr. V-Pres. Actually I don't mind it naman, alam ko naman na kailangan na ng sapat na tulog at pahinga ang mga tumatanda na. Nag iiba na kasi ang lifestyle once a person grows old, Am I right Mr. V-Pres?" kita niya ang medyo pagtabingi ng pekeng ngiti nito pero agad ding binalik ito sa dati.

"You will experience that also when you grow much older. By the way how was your dad?" hindi niya napaghandaan ang pagtatanong nito tungkol sa dad niya.

Fortunately he was that alert at agad na nakabawi sa pagkabigla and his face is not giving any emotions kaya safe siya kahit na nabigla siya ng bahagya sa tanong nito. He was not expecting that. Obviously this old man knows something.

"My dad is fine Mr. V-Pres, actually he and mom will be going abroad to start their plan on touring in every country. Why did you suddenly ask if how was him?" he said it directly looking at his eyes and as expected ay hindi nakaligtas sa kanya ang bahagyang pagkataranta nito.

"Ahm syempre your dad and me is always been good with each other. I'm just concern about him. Biglaan kasi ang pagbaba nya sa pwesto at pagpapalit ng bagong Presidente, we haven't been informed beforehand so I was just asking, nothing more serious iho" sagot nito pero ang mga mata nito ay hindi makatingin ng diretso sa kanya.

"It was indeed so sudden and I was informed also the day before my dad decided about passing the position on me. As an O'Bienz I need to take it and manage the company since he have done his part already on managing our company for almost a decade so he might want to make up for the years he was not giving full attention to my mom and want to spend their coming years with each other, spending more memories and I think that's a reasonable reason for him to pass his position on me"

"That's indeed a reasonable reason. I just hope he will be in good condition and health and looking forward to work with you Mr. President" hindi parin nawawala ang pagdududa sa boses nito but he was not bothered by it.

"He will be Mr. V-Pres. Well, Is there anything else I can do for you?" tanong niya pa dito. He badly needs to rest his mind and body even for a couple of minutes and this old man is taking so long and bothered him for nonsensical things.

"Oh sorry for taking so long Mr. President before I go out. I just want to invite you for a meal with my daughter Annika. She was excited to see you again. It's been two years since she go abroad and she was happy upon hearing that you will be managing your dad's company" tahimik akong napaikot ng mga mata sa isipan ko dahil inaasahan ko naman na hindi lang basta bastang pangangamusta ang sinadya niya. As expected he was really eager to set me up with his daughter kahit noon pa man ay talagang ginigiit niya kay dad na me and his daughter was a perfect match with each other.

Napatikhim ako clearing my throat before answering him "okay Mr. V-Pres besides I want to congratulate her for her successful performance in France" pagpayag niya dito.

Ngiting ngiti namang tumayo ang matanda dahil sa pagpayag niya dito "okay I'll let her know Mr. President. See you later at the meeting" nakipagkamay pa ito sa kanya pero hindi nakaligtas ang patagong ngisi nito bago niya abutin ang kamay nito.

Pagkalabas nito ay muling sumandal si Damian sa swivel chair niya at pinaikot sa isipan ang katanungan na kong paano nagkaroon ng ideya si Mr. Serano tungkol sa pagkakasakit ng dad niya. They had made sure that no one knows about his dad being sick that's why he needs to take the position earlier as they planned.

Pasikreto siguro silang pinapamanman ni Mr. Serano and maybe someone in the company is his accomplice at pasikretong nagrereport sa kanya tungkol sa kanila pero ang hindi niya maintindihan ay kong paano ito nagkaroon ng ideya tungkol sa sakit ng dad nya. It was just between their family and their family's doctor. He knows that their doctor won't say a single word about it kaya alam kong hindi sa kanya galing ang balita. They had also release a statement about him taking the position as the President of AoI Empire at malinaw na nakasaad sa statement na iyon ang dahilan kaya walang butas na makikita kong sakali mang may mang usyusong mga reporters.

That old man really have his own ways on digging something about us so he need to be extra careful lalo pat hindi rin basta basta ang mga koneksyon nito.

Gabriel Tage Fernandez

"Sigurado ka bang safe dito Pat?" tanong ko sa kaibigan ko habang pumapasok kami sa loob ng pagtatrabahuhan naming bar.

Kong may iba lang sana akong mapagtatrabahuhan ay hindi ako sasama sa kanyang magtrabaho sa ganitong lugar. I'm not degrading anyone who was working here kasi alam kong may iba ring nagtatrabaho ng maayos at marangal dito but I just can't help it. This is a bar at alam ko ang mga nangyayare sa loob. Kailangan na kailangan ko lang talaga ng pang gastos dahil magsisimula na ang pasukan. May dalawang kapatid pa akong nag aaral at yung pang maintenance pa ni mama. Wala kaming ibang maaasahan kaya kailangan kong magdoble kayod para sa pamilya ko para makaraos kami sa buhay.

Actually may isa akong trabaho sa umaga, isa akong waiter sa isang restaurant at hanggang alas singko lang ng hapon ang shift ko kaya naisip kong maghanap pa ng isa pang trabaho para makatulong sa pang gastos namin at sa pagpapaaral ng mga kapatid ko.

Inatake kasi si mama ng sakit nya sa puso kaya need niya ng pang maintenance para hindi na maulit pa ang nangyare sa kanya. Every two weeks kami bumibili ng gamot niya at may kamahalan din ito at syempre ang pang kain pa namin at ang pang pasok ng mga kapatid ko sa school araw araw kaya kailangan na kailangan ko ng extrang sahod parin makatawid sa mga gastusin.

"Oo naman bakla. Magwewaiter lang naman tayo dito kaya safe tayo dito. Tsaka ito ang mas madaling trabaho dahil wala naman tayong makuhang iba kaya grab na to. Wala tayong karapatang mag inarte dahil wala tayong pagpipilian. Kong gusto nating magkatrabaho at kumita ay dapat subok lang tayo ng subok. Kapag maayos naman dito ay mas mabuti pero kong hindi ay hanap tayo ng iba diba. Pero base rin sa nabalitaan ko ay legit naman ang bar na ito at wala pang nababalitang balita tungkol sa bar na ito" pagpapaliwanag nito saakin at nakuha ko naman ang punto nito. Walang oras ngayon para mag inarte. Total nandito na rin naman kami ay mas mabuting itry na namin itong trabaho na ito.

Sana lang ay walang mangyareng hindi kaaya aya dito samin.