Share
Chapter 33: Panliligaw
Related chapters
Carrying The Professor's Twins Chapter 34: Bumped into a Friend
WHEN I woke up the next morning, the first thing I saw was his handsome face. He was staring intently at me with a smirk on his lips as if he was doing that for a long time now. Sinuklian ko ang titig niya sa akin, ang guwapo-gwapo niya pala sa umaga!"H-hoy!" Agad kong tinakpan ang bibig ko nang ma-realize na sobrang lapit niya at akma pang hahalik! "Lumayo ka nga!" I said in horror. My gosh! He can't just kiss me like that! I just woke up! I may be have a bad breath! Nakakahiya 'yon! At hindi pa rin ako makapaniwalang hahalikan na lang niya ako ng ganoon! Oo nga at may mga anak na kami pero... Hays! Ewan! "Hey, love... You don't have to do that." I heard him said softly behind me. Umirap ako sa salamin. "We've been together for a long time, ngayon ka pa ba mahihiya sa akin?" Nanliit ang mata ko nang nanunudyo niya akong tingnan mula sa salamin. Nang matapos sa pagto-tooth brush ay inulit ko na naman iyon, natanaw ko ang iritasyon sa kanyang mukha kaya muntik na akong mabilaukan n
Carrying The Professor's Twins Chapter 35
"OH... OLIVIA? It's you!" I heard Kasper, surprised was written in his face.. "Long time no see! Is it already them? I'm sure they're so much like you!" Aniya, ang mata ay sa mga anak namin.Hindi ko alam kung anong irereak ko sa sinabi niya, alright, we aren't in bad terms anymore but seeing him this way surprises me. Oh, well... Understandable talaga kapag naging magulang 'no? Maybe he finally embraced being a family man now. Ngumiti ako. "Hello! Oo nga! Long time no see!" Awkward akong ngumisi at kumaway ng kaunti, dumako ang tingin ko sa katabi niya, if I'm not mistaken, her name is Elyria. She smiled a little when she noticed my stare. "Yep, these are my twins. Prudence and Prescilla," may pagmamalaking pakilala ko sa mga anak namin. "And this is their father, Mr. Monroe." I saw how Kasper's eyes moved from my twins to the person standing beside me."Bro, Kasper. Olivia's first boyfriend." Nanlaki ang mata ko sa paraan ng papakilala niya! I didn't see that coming! Why the hec
Carrying The Professor's Twins Chapter 36
ANG AKALA ko ay baka may masama lang siyang nakain kaya siya ganoon pero natapos ang araw at ganoon pa rin siya. Maging sa paghiga ay hindi man lang nagsabi ng goodnight sa akin at humalik lang sa noo ko at natulog. When the next morning came, I woke up early because the twins woke up early too. Sinusubukan ko siyang kausapin pero ayaw talaga niyang magkwento kaya hinayaan ko na muna. I don't want him to lash out dahil lang mapilit ako, pero gulong-gulo ako nang umabot ng tatlong araw at ganoon pa rin ang pakikitungo niya sa akin. "Teka nga, 'wag mo nga akong tinatalikuran, Wrecker Silas! Ilang araw ka ng ganyan, ah!" Hindi ko na mapigilan ang sarili ko at hinaklit ang kanyang braso sa akmang pagtalikod na naman sa akin. "What?" Nagtaas siya ng isang kilay. "I still have things to do, Olivia..." Walang gana niyang sinabi sabay tingin sa relong pambisig na para bang nagmamadali. Umawang ang labi ko, mukhang pagiging abala pa yata ang pakikipag-usap sa kanya. Baka marami nga siyang
Carrying The Professor's Twins Chapter 37
"AHH! SILAS!" Malakas kong daing nang paikutin niya ang kanyang dila sa tuktok ng aking kayamanan. Nag isang kamay ay hinuhulma ang kabila habang ang isa ay pumupisil sa aking beywang. Hindi pa nakatutulong ang masakit na matigas na bagay sa aking tiyan. I arched my back even more when he brought my nipple inside of his mouth and sucked it like a hungry baby! "Silas!" Bigla ko siyang itinulak sa kahihiyan! Nag-iinit ang pisngi ko nang inosente siyang tumingin sa akin, parang batang inagawan ng dede! "N-nakakahiya! Para sa mga anak mo 'yang gatas, hoy!" Nag-iwas ako ng tingin sa kanya. Kahit nag-iinit na ang buong katawan ko ay sinikap kong i-angat ang hanggang tiyan ko ng damit. Nakakahiya talaga! Ang lakas ng loob kong pagnasaan siya gayong limang buwan pa lang ang kambal namin! At... Ano na lang ang iisipin niya kapag makita niya ang stretch marks ko? Sigurado akong maaalala niya ang sexy'ng katawan ng mga babaeng naikama niya. Iyong makinis ang tiyan, walang bilbil, lalong lalo
Carrying The Professor's Twins Chapter 38
BUMAGSAK ANG katawan niya sa ibabaw ko. Hingal na hingal mula sa ginawa, ang kanyang kahabaan ay nasa loob ko pa rin. Mukhang wala pang balak na alisin doon. Ang buong akala ko ay matutulog na kami pagkatapos ng banyo pero mali ako. Nang ilagay niya ako sa malambot na kama ay ipinasok niyang muli ang kanya, ang ending ay alas tres na kaming natapos. He took me every position that he knew. Pagod na pagod ako pero hindi ko naman magawang magreklamo kasi gusto ko rin naman. Good luck na lang talaga sa akin bukas. "Okay kana ngayon?" Malumanay kong bulong makalipas ang ilang minuto habang hinahaplos ang kanyang buhok, I felt his body vibrated. "Tsk... Hindi mo naman siya dapat pagselosan, wala namang dapat ikaselos doon, we were done long time ago and I am focused on taking care of our children. At hindi ko na siya mahal," ngumuso ako nang gumalaw siya sa ibabaw ko. Nakagat ko ang pang-ibabang labi sa kiliting nadarama nang hugutin niya ang mahabang pagkalalaki na naninigas na naman ng
Carrying The Professor's Twins Chapter 39
LOOK HOW time flies so fast. Naaalala ko pa noong malaman kong buntis ako at nangangambang baka hindi ko mapangatawanan ang pagiging isang ina gayong mismong magulang ko ay hindi ako binigyan ng ganoon. But look at it now, our Prudence and Prescilla's already pulling themselves up! Sinong mag-aakala na ang babaeng brokenhearted at nag-iinom mag-isa sa bar at basta na lang nakipagtalik sa estranghero ay magkakaroon ng ganitong kagaganda't guwapong mga anak? Ano ba ang nagawa kong mabuti sa past life ko at biniyayaan ako ng ganito? I maybe deprived of love from my parents but the love that I am receiving from the person I love right now is beyond my expectations. I am thankful for these blessings na na-iiyak ako kasi pakiramdam ko, hindi ko deserve. But everytime I say that I don't deserve all of these, here's the man whose always reminding me that I deserve everything. "Lumalaki na sila, Silas... Mamaya niyan, maglalakwatsa na 'yan, magkakaroon ng mga kaibigan, magkaka-boyfriend at g
Carrying The Professor's Twins Chapter 40: Grandma
"WHAT THE HELL are you doing here?" Silas baritone voice thundered in the whole living room. Pare-parehas kaming nakatingin sa pinanggalingan ng boses na iyon at halos napalunok ako sa takot nang makita ang galit sa kanyang mga mata. "Who let them in?" Malamig niyang tanong at tumingin sa mga kasambahay na anumang oras ay palalayasin na niya ito. Lumunok ako saka tiningnan ang dalawang babaeng walang imik. "A-ako. Ako ang nagpapasok sa kanila, Silas." Pagak akong ngumiti at dahan-dahang lumapit sa kanya. "Sinabi niyang nanay ka raw niya and I believed since... I am familiar with the woman she's with. Miss Chealsea, remember? 'Di ba, siya yung pumupunta dati sa campus?" Tanong ko pa. Kunot noo siyang tumango at tiningnan ang mga panauhin a likuran ko bago ako halikan sa noo. Uminit ang aking pisngi. "Can you go to our playroom with the twins, please?" Mahina niyang sinabi, tila nagsusumamo. "Please," ulit niya nang akma akong magtatanong. I don't know they are going to talk abou
Carrying The Professor's Twins Chapter 41: Forgiveness
"I'LL COME WITH YOU," aniya pagkatapos kung sabihin sa kanya ang nangyari. "Hindi na, kaya ko naman na. Ikaw na lang ang maiwan dito, hindi naman siguro ako magtatagal..." Sambit ko sabay tingin sa nanay niyang abala sa pakikipalaro sa kambal ngunit paminsan-minsa'y sumusulyap sa amin, kuryoso. "Baka... Baka rin kasi maghanap ang mga bata," subok ko pang muli dahil parang wala siyang balak na magpapigil. Sumulyap siya sa mga bata at sa akin ulit bago nagbuntong hininga. "Are you sure you're going to be okay?" Masuyo niyang hinawakan ang aking mga kamay at marahan iyong hinaplos. "Promise me to call when you get there, okay? Ipapahatid kita." May penalidad niyang sinabi. Tumango ako, walang balak na magreklamo pa. Pagkatapos ng usapan ay lumapit na muna ako sa kambal para magpaalam. Napatingin si Mrs. Monroe sa akin. "Are you... Going out? I-isasama mo ang mga bata?" Bumalatay ang lungkot sa kanyang mga mata. Ngumiti ako. "Ah, hindi po. Magpapaalam lang dahil may pupuntahan," sh
Latest chapter
Carrying The Professor's Twins Chapter 43: Mine
Carrying The Professor's Twins Chapter 42: Possessive
Carrying The Professor's Twins Chapter 41: Forgiveness
Carrying The Professor's Twins Chapter 40: Grandma
Carrying The Professor's Twins Chapter 39
Carrying The Professor's Twins Chapter 38
Carrying The Professor's Twins Chapter 37
Carrying The Professor's Twins Chapter 36
Carrying The Professor's Twins Chapter 35
