Sa kasamaang palad, habang iniisip ko ito, mas nagsisimulang magsalita ang mga katotohanan. Ang ugali ni Harley, ang kanyang bahay, ang kanyang mga sasakyan, ang kanyang tiwala sa sarili at ang kanyang dominanteng ina. Ang mga eleganteng suit, ang sapilitang kasal na kaniyang sinasabi, at si Artur, ang paulit ulit nababanggit sa kanilang pag-uusap. Alam ko ang katotohanan pero takot akong sabihin ito maski sa aking sarili, Harley Valderama is my handsome nightmare. Isang bangungot na malamang na hindi na ako magigising anumang oras. Bumalik ako sa apartment ko at pabagsak na humiga sa couch. Wala akong lakas o pagnanais na bumalik sa bahay ni Harley, kahit na hindi pa tapos ang aming pinag-usapan. Napagdesisyunan kong magpapalipas muna ako ng gabi sa isang lugar kung saan pakiramdam ko ay ligtas ako. Dapat kong ihiwalay ang aking sarili sa kanilang dalawa, bagaman malamang na hindi ako pababayaan ng huli. Ngayon ay mas naiintindihan ko na ang kanyang takot, dahil napagtanto ko na
"Halika na bumalik na tayo sa bahay ko, sweetie," hindi siya nagtatanong, simpleng sabi niya. Ibinuka ko ang aking bibig para pag-usapan ito, ngunit agad niya itong tinikom ng halik. Isang matigas, malalim, marahas. Ang kanyang dila ay sumalakay, sinasalubong ang akin, at hinahaplos ito ng may pagnanasa, binabaha ang aking katawan ng kasiyahan. Hinalikan ko din siya ng hayok na halik, habang ang aking mga kamay ay nakalingkis sa kaniyang balikat. Hindi ko made-deny, kahit na anong gawin kong labanan ang nararamadam ko pero tang ina ang galing humalik ni Harley. Nakaka adik ang dila niya. Kung pwede lang, hindi ko ilalayo ang sarili ko sa kanya kahit isang segundo. "ahmm.. binabaliw mo ko Lilly," matalim niyang sabi, pinasok ang kanyang mga kamay sa ilalim ng materyal ng aking kamiseta. Dumiretso siya sa mga walang bra kong suso, kinurot ang mga utong ko sa mga daliri niya. Walanghiya akong umungol, ibinalik ang ulo ko at hinayaan siyang haplusin ang leeg ko. Ang sitwasyon ay nagig
HARLEY POVMahigpit kong kinapitan ang kamay ni Lilly at tahimik na bumababa sa kaniyang tinutuluyang apartment. Pinaupo ko siya sa tabi ko sa driver seat. Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at hindi ko na siya pinagpalit ng kaniyang damit, kaya ang tapis lang niyang manipis na kumot ang nakatabing sa kaniyang katawan ng kami ay umalis sa kaniyang apartment. Kumikinang ang mga mata ko sa lingerie na suot suot niya. Ngunit hindi na iyon mahalaga ngayon. Nasa dila ko pa rin hanggang ngayon ang tamis ng lasa ng pechay ni Lilly, nananatili pa rin ang mga halinghing niya sa aking ulo na talagang nagpapabaliw sa akin. Nang pumasok ako sa kanyang apartment at nakita ko ang mapupungay niyang mga mata, pati na ang maikli niyang lingerie. Ang naiisip ko lang ay ibaba ang aking pantalon at ihampas ang aking sarili sa kanyang matamis na pechay. Alam kong nalampasan ko na ang linya, pero wala ng bawian ito. Nangyari na ito. Nabigo ako, hindi ko napigilan ang sarili kong angkinin si Lilly, ang in
I'm totally fucked up, kahit ako hindi ko din maintindihan ang sarili ko, magmula ng makilala ko si Lilly ay hindi na sumagi sa isip ko ang mawala pa siya sa piling ko. “Magtiwala ka lang sa akin, okay?” humakbang ako palapit sa kaniya at hinawakan siya sa pisngi. Nang magtama ang aming mga mata, naramdaman ko ang kapayapaan. Ngayon ko lang naramdaman ang pagiging kampante ko. “Yan lang ang hinihiling ko sweetie!” Hinawakan ko ang kanyang ibabang labi, ngunit ang ginawa kong ito ay nagpainit sa aking katawan. “Please lang din, huwag kang lalabas ng hindi nagpapaalam sa akin. Huwag mo sanang kakalimutang may nagtatangkang patayin ka, “ tinawa ko siya “Halika nga dito sa tabi ko!”Napanguso siya “No, ayoko ng lumapit sayo . Mali ito Harley… please lang ayoko ng magkasala. Hindi kita gusto” Iminulat niya ang kanyang mga mata, nagkukunwaring walang pakialam. Tinitigan ko siyang mabuti, sinusubukan kong basahin ang kaniyang kinikilos.“No, no , no… hindi ako naniniwala sayo” Hinawa
JAKE POVExcited akong gumising ngayong umaga. Halos hindi na ako makatulog dahil ngayon ang araw ng usapan na magkikita kami ni Marneth. Halos buruhin ko na ang sarili ko sa loob ng banyo sa tagal kong maligo ngayon araw. “Haist Marneth… sabik na sabik na kong makain ang pechay mo…” Nagmadali na akong nagbihis at umalis patungo sa aming apartment. Habang naghihintay sa kaniya at pinapalaypay ko ang aking paa sa sofa sa aming apartment ay kakaibang ngiti ang rumerehistro sa akin. May pasipol sipol pa ako ng biglang bumukas ang pinto at pumasok ang aking pinaka-mamahal na si Marneth. Kagaya ng nakagawian namin, kailangan naming maging maingat. Kaya naman sinilip muna niya ang paligid bago siya tuluyang pumasok sa loob. Sinigurado ko din sa kaniya na dumaan siya sa fire exit. Hindi siya kailanman gumamit ng elevator ng sa ganun ay hindi siya masundan ng kung sinuman. Lalo na ngayon na kapit ni Boss Harley ang babaeng maaring sumira ng buhay naming lahat. Ang babaeng pilit kong pinapa
THIRD PERSON POVSamantala, si Harley ay nakaupo sa kanyang opisina, nakatitig sa screen ng kanyang laptop. Mukha siyang kalmado at kuntento, na bahagyang ikinagulat ko. Simula nang dumating si Lilly sa buhay niya—o mas tamang sabihin, sa buhay namin—tila nawala na ang interes niya sa ibang bagay. Pati ang tungkol kay Artur, na dapat ay tinutugis namin para ipaghiganti ang pag traydor nito sa unang Don.“Maupo ka nga Jake!” Tumango siya patungo sa upuan, hindi inaalis ang tingin sa laptop.“ Una sa lahat, may nakakita kay Artur kanina”.“ Talaga boss?”Mukhang interesado siya bigla.“ Lumabas siya mula sa pinagtataguan niya. Nasa sabungan siya ngayon!”“Ayos yun boss. Kung ayun makakapag higante na tayo sa kahudasang ginawa niya sa pamilya mo? Kung nagpakita na siya ibig sabihin madali na natin siyang madukot? Anong plano mo ngayon?” “Syempre gagawin natin yun! Hindi ako maghihintay pa ng isang araw para lang harapin ang hayop nayun. Kailangan lang nating maging maingat dahil ma
Ang babaeng ito ay nagpaparamdam sa akin na parang isang maliit na daga, malinaw na napagtanto kung gaano ako hindi nababagay sa bahay na ito at sa buhay ni Harley. “Nakita mo kung gaano kagara ang mundo namin Lilly? Ito ang damit na gaganapin mo sa event mamaya!” “Anong event? Hindi ko alam kung anong sinasabi mo? Walang nagsakin sakin na pupunta ako sa isang event. At bakit naman ako pupunta duon? Haist!” “Haist Lilly, kung may choice lang ako hindi kita papupuntahin sa event na yun! Event yun para sa mga mayayaman. Auction iyon.” “Putang ina! Nasisiraan na ba siya ng bait?!, ayokong pumunta at hindi ako mahilig sa mga event.” dagdag ko pa ng may pagdadabog. Tumawa ng malakas si Marneth. “Bakit sa tingin mo ba ay gusto kitang kasama?, nakakatawa ka. “ tumindi ang galit ko, nagkuyom ang aking panga. “Bakit hindi niya muna ako tinanong kung gusto kong sumama? Tingin niya ba gusto kong pumunta sa mga ganung klaseng event?” "Sumasang-ayon ako sa iyo," mayabang niyang sabi, at ib
PROLONGUE: “Bring her to my hotel room. Ito ang address,” madiin na sabi ni Jacob kay Steven, iniabot ang isang piraso ng papel na may nakasulat na address. “7pm Sharp. Ayokong naghihintay. Kilala mo ako Steven, i always get what I want” Ang kaniyang boses ay malamig at puno ng awtoridad, isang boses na hindi sanay tumanggi sa kaniyang kausap. Hindi mapakali si Steven, kitang-kita ang kaba sa kanyang mukha, alam niyang isang maling sagot na kaniyang sasabihin ay maari siyang mapahamak. “Aah, sir Jacob. pasensya na po, pero hindi po talaga pumapayag si Marielle na lumabas , isa po ito sa kasunduan namin. Baguhan pa kasi si Marielle at parte lang po siya ng show, hindi siya sumasama sa mga guests,” sagot niya, halos humihina na ang boses sa takot. “Wala akong pakialam,” malamig na tugon ni Jacob, “Gawan mo ng paraan. Kung ayaw mong mawala ang negosyo mo. Alam mo na ang pwedeng mangyari sa bar mo kung hindi ko makukuha ang babaeng yan ngayong gabi" Napalunok si Steven at wala na
Ang babaeng ito ay nagpaparamdam sa akin na parang isang maliit na daga, malinaw na napagtanto kung gaano ako hindi nababagay sa bahay na ito at sa buhay ni Harley. “Nakita mo kung gaano kagara ang mundo namin Lilly? Ito ang damit na gaganapin mo sa event mamaya!” “Anong event? Hindi ko alam kung anong sinasabi mo? Walang nagsakin sakin na pupunta ako sa isang event. At bakit naman ako pupunta duon? Haist!” “Haist Lilly, kung may choice lang ako hindi kita papupuntahin sa event na yun! Event yun para sa mga mayayaman. Auction iyon.” “Putang ina! Nasisiraan na ba siya ng bait?!, ayokong pumunta at hindi ako mahilig sa mga event.” dagdag ko pa ng may pagdadabog. Tumawa ng malakas si Marneth. “Bakit sa tingin mo ba ay gusto kitang kasama?, nakakatawa ka. “ tumindi ang galit ko, nagkuyom ang aking panga. “Bakit hindi niya muna ako tinanong kung gusto kong sumama? Tingin niya ba gusto kong pumunta sa mga ganung klaseng event?” "Sumasang-ayon ako sa iyo," mayabang niyang sabi, at ib
THIRD PERSON POVSamantala, si Harley ay nakaupo sa kanyang opisina, nakatitig sa screen ng kanyang laptop. Mukha siyang kalmado at kuntento, na bahagyang ikinagulat ko. Simula nang dumating si Lilly sa buhay niya—o mas tamang sabihin, sa buhay namin—tila nawala na ang interes niya sa ibang bagay. Pati ang tungkol kay Artur, na dapat ay tinutugis namin para ipaghiganti ang pag traydor nito sa unang Don.“Maupo ka nga Jake!” Tumango siya patungo sa upuan, hindi inaalis ang tingin sa laptop.“ Una sa lahat, may nakakita kay Artur kanina”.“ Talaga boss?”Mukhang interesado siya bigla.“ Lumabas siya mula sa pinagtataguan niya. Nasa sabungan siya ngayon!”“Ayos yun boss. Kung ayun makakapag higante na tayo sa kahudasang ginawa niya sa pamilya mo? Kung nagpakita na siya ibig sabihin madali na natin siyang madukot? Anong plano mo ngayon?” “Syempre gagawin natin yun! Hindi ako maghihintay pa ng isang araw para lang harapin ang hayop nayun. Kailangan lang nating maging maingat dahil ma
JAKE POVExcited akong gumising ngayong umaga. Halos hindi na ako makatulog dahil ngayon ang araw ng usapan na magkikita kami ni Marneth. Halos buruhin ko na ang sarili ko sa loob ng banyo sa tagal kong maligo ngayon araw. “Haist Marneth… sabik na sabik na kong makain ang pechay mo…” Nagmadali na akong nagbihis at umalis patungo sa aming apartment. Habang naghihintay sa kaniya at pinapalaypay ko ang aking paa sa sofa sa aming apartment ay kakaibang ngiti ang rumerehistro sa akin. May pasipol sipol pa ako ng biglang bumukas ang pinto at pumasok ang aking pinaka-mamahal na si Marneth. Kagaya ng nakagawian namin, kailangan naming maging maingat. Kaya naman sinilip muna niya ang paligid bago siya tuluyang pumasok sa loob. Sinigurado ko din sa kaniya na dumaan siya sa fire exit. Hindi siya kailanman gumamit ng elevator ng sa ganun ay hindi siya masundan ng kung sinuman. Lalo na ngayon na kapit ni Boss Harley ang babaeng maaring sumira ng buhay naming lahat. Ang babaeng pilit kong pinapa
I'm totally fucked up, kahit ako hindi ko din maintindihan ang sarili ko, magmula ng makilala ko si Lilly ay hindi na sumagi sa isip ko ang mawala pa siya sa piling ko. “Magtiwala ka lang sa akin, okay?” humakbang ako palapit sa kaniya at hinawakan siya sa pisngi. Nang magtama ang aming mga mata, naramdaman ko ang kapayapaan. Ngayon ko lang naramdaman ang pagiging kampante ko. “Yan lang ang hinihiling ko sweetie!” Hinawakan ko ang kanyang ibabang labi, ngunit ang ginawa kong ito ay nagpainit sa aking katawan. “Please lang din, huwag kang lalabas ng hindi nagpapaalam sa akin. Huwag mo sanang kakalimutang may nagtatangkang patayin ka, “ tinawa ko siya “Halika nga dito sa tabi ko!”Napanguso siya “No, ayoko ng lumapit sayo . Mali ito Harley… please lang ayoko ng magkasala. Hindi kita gusto” Iminulat niya ang kanyang mga mata, nagkukunwaring walang pakialam. Tinitigan ko siyang mabuti, sinusubukan kong basahin ang kaniyang kinikilos.“No, no , no… hindi ako naniniwala sayo” Hinawa
HARLEY POVMahigpit kong kinapitan ang kamay ni Lilly at tahimik na bumababa sa kaniyang tinutuluyang apartment. Pinaupo ko siya sa tabi ko sa driver seat. Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at hindi ko na siya pinagpalit ng kaniyang damit, kaya ang tapis lang niyang manipis na kumot ang nakatabing sa kaniyang katawan ng kami ay umalis sa kaniyang apartment. Kumikinang ang mga mata ko sa lingerie na suot suot niya. Ngunit hindi na iyon mahalaga ngayon. Nasa dila ko pa rin hanggang ngayon ang tamis ng lasa ng pechay ni Lilly, nananatili pa rin ang mga halinghing niya sa aking ulo na talagang nagpapabaliw sa akin. Nang pumasok ako sa kanyang apartment at nakita ko ang mapupungay niyang mga mata, pati na ang maikli niyang lingerie. Ang naiisip ko lang ay ibaba ang aking pantalon at ihampas ang aking sarili sa kanyang matamis na pechay. Alam kong nalampasan ko na ang linya, pero wala ng bawian ito. Nangyari na ito. Nabigo ako, hindi ko napigilan ang sarili kong angkinin si Lilly, ang in
"Halika na bumalik na tayo sa bahay ko, sweetie," hindi siya nagtatanong, simpleng sabi niya. Ibinuka ko ang aking bibig para pag-usapan ito, ngunit agad niya itong tinikom ng halik. Isang matigas, malalim, marahas. Ang kanyang dila ay sumalakay, sinasalubong ang akin, at hinahaplos ito ng may pagnanasa, binabaha ang aking katawan ng kasiyahan. Hinalikan ko din siya ng hayok na halik, habang ang aking mga kamay ay nakalingkis sa kaniyang balikat. Hindi ko made-deny, kahit na anong gawin kong labanan ang nararamadam ko pero tang ina ang galing humalik ni Harley. Nakaka adik ang dila niya. Kung pwede lang, hindi ko ilalayo ang sarili ko sa kanya kahit isang segundo. "ahmm.. binabaliw mo ko Lilly," matalim niyang sabi, pinasok ang kanyang mga kamay sa ilalim ng materyal ng aking kamiseta. Dumiretso siya sa mga walang bra kong suso, kinurot ang mga utong ko sa mga daliri niya. Walanghiya akong umungol, ibinalik ang ulo ko at hinayaan siyang haplusin ang leeg ko. Ang sitwasyon ay nagig
Sa kasamaang palad, habang iniisip ko ito, mas nagsisimulang magsalita ang mga katotohanan. Ang ugali ni Harley, ang kanyang bahay, ang kanyang mga sasakyan, ang kanyang tiwala sa sarili at ang kanyang dominanteng ina. Ang mga eleganteng suit, ang sapilitang kasal na kaniyang sinasabi, at si Artur, ang paulit ulit nababanggit sa kanilang pag-uusap. Alam ko ang katotohanan pero takot akong sabihin ito maski sa aking sarili, Harley Valderama is my handsome nightmare. Isang bangungot na malamang na hindi na ako magigising anumang oras. Bumalik ako sa apartment ko at pabagsak na humiga sa couch. Wala akong lakas o pagnanais na bumalik sa bahay ni Harley, kahit na hindi pa tapos ang aming pinag-usapan. Napagdesisyunan kong magpapalipas muna ako ng gabi sa isang lugar kung saan pakiramdam ko ay ligtas ako. Dapat kong ihiwalay ang aking sarili sa kanilang dalawa, bagaman malamang na hindi ako pababayaan ng huli. Ngayon ay mas naiintindihan ko na ang kanyang takot, dahil napagtanto ko na
Bumili ako ng cellphone sa isang second-hand shop at bumili ng SIM card sa isang tindahan. Una, nagpadala ako ng message sa mga magulang ko. Sinabi ko sa kanila na maayos ang kalagayan ko at walang dapat ipag-alala. Sumagot agad si Mama na kailangan niya akong makita at siguraduhing maayos ako, kaya tiniyak ko sa kanya na mag-aayos kami ng pagkikita sa lalong madaling panahon.Siyempre, hindi sa bahay ni Harley, dahil kilala ko si Mama—baka atakihin siya sa puso sa sobrang gulat at magsimula ng napakaraming tanong.Minessage ko din si Alex, at agad siyang napasigaw nang marinig ang boses ko. Miss na miss ko na siya at gusto ko siyang makita. Buti na lang at may oras siya, kaya agad kaming nagkasundong magkita sa paborito naming lugar—ang lugar kung saan lagi akong nakakahanap ng kapayapaan.Halos mabitawan ni Justin ang kanyang tasa nang makita niya ako, napanganga siya sa gulat. Binati ko siya ng isang matunog na halik sa pisngi at umupo sa upuan. Pakiramdam ko ay mas kumupas na ang
Hinawi ni Marneth ang kanyang buhok ng galit na galit at umalis nang nakataas ang noo.“Ano ba ang nangyari doon?”“Wala. Hindi ako ang nagsimula nito, kung hindi mo nakita. Hindi ako naghahanap ng gulo, gusto ko lang tapusin ang pananatili ko sa bahay na ’to at bumalik sa dati kong buhay, at higit sa lahat kalimutan ang lahat ng gulong ito.” mataray kong sagot“Sa tingin mo ba ganun lang kadali ‘yon?” Ngumiti siya, habang dahan-dahang dumaan ang daliri niya sa ilalim ng baba ko. Tinitigan ko siya sa mata, at kahit kinakabahan ako, pinilit kong magpakalakas. Minsan talaga, masyado akong prangka.“Kahit bumalik ka sa dati mong buhay, nandun pa rin ako, tandaan mo ‘yan. Hindi ako magtitiwala sayo kailanman.”“Kung ganun, simulan mo na. May sikreto tayong dalawa na nag-uugnay sa atin, kaya pagkatiwalaan mo ako, dahil ako, nagtitiwala na tutuparin mo ang pangako mo kung gagawin ko rin ang pareho.”“Syempre. “ Mahina niyang tugon, bahagyang tumingin sa direksyon kung saan nawala si Marne