Nadia's Point Of View.Talaga? Tuturuan nila kami? Gulat parin ako, alam kong sinabi ko ang bagay na ito kay sir Cax. Hindi kaya siya ang nag utos nila? Hindi impossible, alam kong lahat ng mga bagong maids ay tinanong niya kung saan ito nahihirapan. "Bakit kaya tayo biglang tuturuan?" bulong ni Jala. Napalingon ako sakanya."Tinanong ba kayo kung saan kayo nahihirapan?" tanong ko at mabilis naman siyang umilang. Tinago ko ang pag kagulat ako aking mukha at muling nakinig sa sinasabi ni ma'am Ruby.Hindi sila tinanong?Pero bakit ako ay tinanong niya? Hindi ko na naiintindihan ang nangyayari pero alam kong dapat ay hindi ako mag isip ng kung anu-ano. "Sumunod na kayo sa iba pang maids at tuturuan nila kayo."Nang sabihin 'yon ni ma'am Ruby ay dumiretso kaming lahat sa kusina, isa-isa kaming tinuturuan. Si Ethel ang nag tuturo sa akin. Pinagana niya ang oven at nakita kong may lumabas na number doon.Pinaliwanag niya sa akin kung paano iyon gamitin at kung ano lang dapat ang mga ilal
Nadia's Point Of View"Opo sir, salamat."Halos pabulong ko na lang iyong sagot at hindi ko alam kung narinig niya iyon pero pag katapos kong sabihin iyon ay mabilis na akong umalis habang hawak ang dibdib.Wala naman siyang sanabing iba pero nag kakarera ang puso ko dahil sa bilis ng tibok nito. Bakit ako nag kakaganito? Natatakot ako sa kanya!Noong gabing iyon ay hindi ako nakatulog dahil sa kanyang sinabi, hindi nga rin ako nakapag pahinga nang maayos dahil iniisip ko parin ang kanyang sinabi.Napaka babaw ko!Pagka gising ko kinabukasan habang nag wawalis ako ng mga dahon ay panay ang hikab ko. Hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog kagabi. Pakiramdam ko sa tuwing sinasabi niya ang pangalan ko ay nag kakaroon ako ng mini heart attack.At hindi ako natutuwa.Mas maraming dahon ang winawalis ko ngayon kaysa kahapon, grabe. Sa isang gabi lang ay ang dami na agad na dahon na nahulog mula sa mga puno.Pinipigilan kong pumikit ang aking mga mata habang nag wawalis ako, bakit ba
Nadia's Point Of ViewNang tawagin kami ay mas lalo akong kinakabahan. 5:40 na at malapit nang mag umpisa ang party. Hindi ko parin nakikita si sir Cax simula kaninang umaga.Naka sunod lang kaming dalawa ni Jala kay Ethel, natatawa ako dahil naka suot ng black na suit ang mga lalaki. Hindi nga rin natutuwa si Jala dahil ito ang kailangan niyang suotin ngayon. Habang kaming mga babae ay baka suit din na itim. Ngayon lang ako nakasuot ng ganito ngunit comfortable naman akong gumalaw."Okay so alam niyo na kung anong mga gagawin niyo, diba? Gusto kong gawin niyo 'yan habang nakangiti kayo," seryosong sabi ni ma'am Ruby. "Okay, pumunta na kayo sa mga pwesto niyo."At nang sabihin iyon ni ma'am Ruby ay nag katinginan kami ni Karen, basa ko sa mukha niya na kinakabahan siya ngunit nang ngumiti ako ay ngumiti rin siya at tumango. Kahit kinakabahan ay sabay kaming pumunta sa may pintuan ng mansyon, nakasara pa ito. At sinabi sa amin ni ma'am Ruby na kapag nag 6:00 pm na ay bubuksan namin ito
Nadia's Point Of View."Don't ever hurt my maid, Andrea." Dagdag ni sir Cax. Napakagat ako sa labi dahil sa labis na hiya, biglang nawala ang music at lahat ng tao ay nasa akin ang atensyon."What? Whatever, fuck. You ruined my my dress!" sigaw ni Andrea habang nakatingin sa akin, napayuko na lang ako. Basang basa ang mukha ko dahil sa wine na binuhos niya."Hindi niya nga sinasadya, Andrea. Shut your mouth or you will leave this party?" Nararamdaman ko ang seryosong tono ni sir Cax. Nang mag angat ako ng tingin ay wala siyang emosyon habang nakatingin kay Andrea.Umirap naman si Andrea bago mag walk out. Bigla namang dumating si ma'am Ruby at hinatak ako papunta sa serving area.Tinignan ni ma'am Ruby ang kabuoan ko saka malalim na bumuntong hininga. "Ayos ka lang ba?" tanong niya.Parang gusto kong umiyak ngunit tumango lang ako."Dito ka na lang, hayaan mo na ang ibang maids na umasikaso sa mga tao," aniya.Umilang naman ako. "Kaya ko pa naman po mag trabaho—""Okay lang, Nadia. R
Nadia's Point Of View."Ano po?" Gulat kong tanong. "Sir, wala akong alam sa mga bagay sa opisina," dagdag ko.Tumawa naman siya kaya napakurap ako. Bakit palagi na lang siyang tumatawa? Nagugulat na ako sa mga ginagawa niya."Hindi naman mahirap ang mga gagawin mo," aniya.Umilang parin ako. "Hindi ko yata kaya 'yan sir Cax. Kontento na ako sa pag lilinis sa mansyon mo."Bigla namang sumeryoso ang mukha ni sir Cax. "May dagdag na sahod kapag naging secretary kita. 20 thousands. So you will receive 50 thousands kapag araw na ng sahod."Nanlaki ang mga mata ko. Ang laking halaga noon! At sigurado akong malaking tulong 'yon para sa pag aaral ni Niel. "Pero sir, kung tatanggapin ko 'yang alok mo. Baka hindi ko magawa ng maayos ang mga pinapagawa mo. Hindi ako college graduate sir, baka nakakalimutan mo.""That's why hindi mabibigat na trabaho ang ibibigay ko sa'yo," sabi niya. "Kinausap ko si ma'am Ruby kung ma rerecommend siyang pwedeng pumalit sa secretary ko if wala siya. And you know
Nadia's Point Of View."Kayo po ang ang secretary ni sir Cax?" tanong ng guard at tumango ako. "Anong pangalan mo?""Nadia Zariyah Helquino," sagot ko. Nakita kong nilista niya ang pangalan sa isang notebook bago ako pag buksan ng salamin na pinto. Pag pasok ko pa lang ay napatingin na agad sa akin ang mga tao, napapatingin sila sa suot kong heels at nag bubulungan. Anong nangyayari? Iniisip ba nila na ninakaw ko itong suot kong heels?Dumiretso ako sa elevator at pinindot ang floor ng opisina ni sir Cax. Buti na lang natatandaan ko parin kung ano ang pinindot ni ma'am Ruby noong pumunta kami rito. Kinakabahan ako dahil ito ang unang pag gamit ko ng elevator, paano kung masira? Anong mangyayari?Nang tumunog ang elevator at nang bumukas ito ay may dalawang babae na nag hihintay ang bumungad sa akin, napatigil sila sa pag uusap at saka napatingin sa akin. Mabilis kong napansin na umawang ang kanilang mga labi noong nakita nila ang suot kong heels. Mabilis akong lumabas ng elevator at
Nadia's Point Of View.Huminto ang sinasakyan namin sa isang mamahaling restaurant. Bumaba si sir Cax at nanatili naman ako sa loob ng sasakyan, ilang segundo lang ang lumipas ay muli siyang pumasok sa loob ng sasakyan at tumingin sa akin."Get out of the car, kakain tayo."Ha? sinong mag babayad? wala akong pera!Nang sabihin niya ay nanlaki naman ang mga mata ko at lumabas ng sasakyan. Muli naman siyang lumabas at naunang pumasok sa restaurant. Bukas ang lahat ng ilaw ng sasakyan at makikita mo ang kabuoan nito, mula sa labas ay nakikita kong may mga taong kumakain sa loob. At base sa kanilang mga suot, pang mayaman ang restaurant na ito.Binati agad kami ng guard at pinupo na agad sa bakanteng lamesa. Pakiramdam ko ay dito palaging pumupunta si sir Cax dahil kilala na siya ng guard at ng mga crew.Buti na lang talaga maayos ang suot ko ngayon na sa tingin ko ay babagay sa lugar na ito. Dahil wala naman akong pang mayaman na damit at kung sakaling pumunta ako rito ng naka white t-sh
Nadia's Point Of View.Kinamusta ko si Niel at tinanong kung anong mga nangyari noong wala ako. Ang sinabi naman niya ay maayos at noong una ay nahirapan siya pero nasanay na lang siya.Nalulungkot ako dahil kailangan niyang maranasan ito, 'yong mag-isa sa bahay."Ayos lang naman na mag-isa ako, ate," aniya. "Parang practice ko na rin 'to para maging independent katulad mo."Alam ko namang pinapagaan niya lang ang pakiramdam ko. "Sorry parin dahil kailangan mo 'tong maranasan, kung nag paka nanay lang talaga ang mama natin. Hindi sana tayo mag kakaganito."Bumababa ang tingin niya sa plato, kumakain kami ng hapunan. "Galit ka parin sa kanya, hindi ba?"Hindi ako sumagot dahil alam niya na ang sagot sa tanong niya. "Malapit na ang death anniversary niya," halos pabulong niyang wika.Tumingin ako sa kanya. "Kung gusto siyang dalawin, pumunta ka.""Pero. . . hindi ko gusto ang ginawa niya sa'yo noong bata ka."Umilang ako. "Hindi porket may personal akong galit sakanya, kailangan magali
Nadia's Point Of View."Nice to meet you too po sir R-russel," sabi ko at tinanggap ang kaniyang kamay."Erase the sir you can call me just Russel," sagot niya at ngumiti. Tumango naman ako."I heard Cax went on a vacation, that's why I'm here. Gusto ko siyang guluhin," natatawa niyang sabi."Kaibigan ka po ba ni sir Cax?" tanong ko."Yes, he's my cousin," sagot niya at muling binalik ang kaniyang shades. "Madalas lang na mainit ang ulo niya sa akin dahil hindi niya matnaggap na mas gwapo ako kaysa sa kaniya," dagdag niya at hindi ko mapigilang matawa."Dapat lang palang uminit ang ulo niya," sabi ko at mahinang tumawa dahilan para mawala ang ngisi niya."Malabo rin siguro ang mata mo kagaya niya kaya hindi niya makitang mas gwapo ako kaysa sa kaniya," bagot niyang sabi. "Osige, mauuna na ako. See you around, Nadia."Tumango ako at hinayaan siyang umalis sa aking harapan, nang mawala siya ay saka ako nag patuloy na mag lakad palabas. Kalmado na ang aking pag lalakad, at hindi na rin a
Nadia's Point Of View."Why didn't you tell me that you don't know how to swim?!" galit na sigaw ni sir Cax at nanatiling nakayuko ang ulo ko dahil sa kahihiyan.Hindi ako makapaniwalang muntik na akong mamatay kanina! Paano na si Niel kung namatay nga talaga ako?!"Muntik ka ng mamatay, Nadia!" patuloy na sigaw ni sir Cax. Ngayon ko pa lang siya nakitang galit at parang ayokong tignan ang mukha niya dahil natatakot ako."Daddy! You're the one who carried her and put her in the water! It's also your fault!" seryosong sigaw ni Vivy at pumagitna pa sa amin, nakaupo ako sa hindi ko alam kung kaninong kama at nakatayo sa harapan ko si sir Cax habang ako ay nakayuko. "You should apologize!" masungit na dagdag ni Vivy na na-iimagine ko na ang mukha niya kapag nag susungit."I know, Vivy. But she could have told me right away that she can't swim," kalmado ng sabi ni sir Cax.Malakas akong bumuntong hininga bago dahan dahang nag taas ng ulo, tumikhim ako at nag salita. "P-pasensya na po, sir,
Nadia's Point Of View.Kinabukasan ay mabilis kaming niyaya na kumain ng almusal sa dalampasigan. At parang gusto ko na lang mag kulong dito sa kwarto namin ni Jala dahil sa mga nasabi ko kay sir Cax kagabi.Bakit ko nga ba nasabi iyon? Dahil ba sa nararamdaman ko para sa kaniya at sa mag kaiba naming estado sa buhay?"Nadia, ayos ka lang ba?"Napatingin ako kay Karen dahil sa kaniyang binulong. "Kanina ka pa nakatingin sa plato mo, wala ka bang balak kumain?" dagdag niya.Tumikhim ako bago pilit na ngumiti sa kaniya. "Puyat lang ako," sagot ko at kinuha na ang tinidor at kutsra, bago mag umpisang kumain.Wala namang imik sa gilid ko si Jala na tahimik lang kumakain."Consider this as your rest day so just rest and enjoy this vacation," narinig kong sabi ni sir Cax at nag pasalamat naman sila Karen habang ako ay pinag patuloy ang pag kain at hindi siya tinignan.Nahihiya ako, saan ba ako nakahanap ng lakas ng loob para sabihin sa kaniya iyon? Naiinis tuloy ako sa sarili ko tuloy. Naka
Nadia's Point Of ViewMabilis ang pag hinga ko habang nag lalakad pabalik ng hotel, hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Madali niya lang sabihin 'yon dahil siya ay mayroong pera at kapangyarihan! Madali lang para sa kaniya na gawin ang gusto niya dahil siya ay mayaman. Labis na pang gagalaiti ang aking nararamdaman ng bumalik ako sa kwarto namin ni Jala. "Saan ka galing? Bakit nakakunot ang noo mo?" tanong ni Jala ng makita ako at ang tanging naging sagot ko lang ay malakas na pag buntong hininga."May nangyari ba?" tanong niya at tumaas ng bahagya ang kaniyang kilay.Umilang ako at umupo sa aking kama. "Galing ako sa labas," sagot ko at wala na naman akong narinig na salita mula kay Jala, nakita ko siyang humaga sa kaniyang kama at tinalikuran ako.Bumuntong hininga ako habang nakatingin sa kawalan... Ngayon mas lalo kong napapatunayan sa sarili ko na isang kahibangan ang pag kakaroon ng nararamdaman para kay sir Cax.Isang pag kakamali, isang napakalaking pag kakamali na hi
Nadia's Point Of View Ilang beses kong hinawakan ang mukha ko, namumula ba ako? Buti na lang talaga at hindi na nag tanong pa si Vivy, dahil kung hindi. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya.Hindi ko nga napansin na namumula na ako!"Hoy, anong nangyari sa'yo?" Napatingin ako kay Jala nang lumapit siya sa akin, hawak niya parin ang kanyang camera."Wala naman," sabi ko. "Tara na, sumunod na tayo sa ibang maids."Tinanguan niya lang ako at sabay kaming nag lakad, natatapakan ko ang puting bungain at ang sarap nito sa pakiramdam. Napatingin ako sa asul na karagatan, ang ganda nito sa mata.Ang totoo niyan ay ito ang unang beses na makapunta ako sa dagat, pero nakikita ko naman ang itsura nito sa tv. Hindi nga ako nabigo dahil ang ganda nito ngayong nakikita ko na ito ng personal."Sa hotel daw tayo matutulog," rinig kong sabi ni Jala habang abala parin sa pag kuha ng picture sa paligid. Gusto ko rin sanang gawin ang ginagawa niya pero hindi naman maganda ang quality ng camera
Nadia's Point Of View.Umiwas ako ng tingin at mabilis kong narinig ang mahinang pag tawa ni Jala. Lumingon ako sa kanya at inis ko siyang tinignan. Nag tataka naman siyang tumingin sa akin."Bakit?" tanong niya.Inis ko siyang inirapan. Hindi na ako muling tumingin kay sir Cax at wala rin akong balak. Tinignan ko si Vivy at busy lang siya sa kanyang cellphone kaya hindi ko na ginulo.Nag umpisa nang umandar ang van at tahimik lang kami, naririnig ko ang pag uusap ni sir Cax at ng driver na si July. Bakit siya pa ang naging driver namin? Pakiramdam ko ay aasarin na naman niya ako.Tumingin ako kay Jala at nakita ko siyang busy din sa pag cecellphone, halos lahat sila ay nag cecellphone! Napa buntong hininga naman ako bago tumingin sa bintana ng van.Hindi ako pamilyar kung nasaan na kami ngayon pero sa tingin ko ay nasa manila parin kami. Narinig ko na dalawang van ang ginamit, lahat ng iyon ay van ni sir Cax. Ang ibang mga maids ay nasa pangalawang van."Ate Nadia, look at this."Na
Nadia's Point Of ViewUmilang ako sa aking sarili at inalis iyon sa aking isipan. Isang kalokohan na hindi ko kayang tumigil sa pag tratrabaho rito dahil lang sa nararamdaman ko para kay sir Cax.Pag katapos kong pakainin si Vivy ay nilinis ko ang kama niya. "Ate Karen is so nice like you," sabi niya habang pinapanood akong ayusin ang kanyang unan. Lumingon naman ako sa kanya at ngumiti."Mabait talaga siya.""Yeah, she told me na wala pa siyang experience sa pag aalaga ng bata, noong una ay nagulat ako kasi hindi halata. Akala ko ay nag bibiro lang siya."Tumawa ako. "Kapag hindi na ako nag tratrabaho rito, pwedeng siya na ang pumalit sa akin sa pag aalaga sa'yo."Halatang nagulat siya sa sinabi ko dahil hindi siya makapag salita. "Titigil ka sa pag tratrabaho rito?" tanong niya at bakas sa kanyang boses ang gulat at kalungkutan.Napakagat naman ako sa labi dahil sa kakaibang nararamdaman ko."O-oo, siyempre. Saka sigurado ako hindi lang ako ang titigil din sa pag tratrabaho rito,
Nadia's Point Of View.Nang huminto ang taxi ay mabilis akong bumaba pag katapos kong mag bayad. Mukhang may mga kasabay akong dadalaw din kaya sumabay ako sa kanila. Sa dami ng mga taong dadalaw din ay kailangan pa naming pumili, habang nasa pila pa lamang ako ay nararamdaman ko na ang panginginig ng kamay ko.Hindi tulad ng mga ibang nakapila, napansin ko na ang iba sa kanila ay may dalang mga pag kain mayroon din namang wala katulad ko. Sa susunod na dadalawin ko si papa ay mag dadala na ako ng pag kain. Hindi ko na kasi naisip mag dala dahil ang nasa isip ko lang ang makita siya.Maraming nag lalarong mga tanong sa isip ko, katulad ng paano kung hindi niya na ako kilala? Bata pa lang ako noong huli niya akong nakita. Lumipas ang ilang oras ay ako na ang kasunod na papasok."Anong pangalan ng dadalawin mo?" tanong ng isang lalaki sa akin."Nero Helquino," sabi ko at tinignan naman ako ng lalaki na parang gulat siya. Bakit?"Anak ka ba niya? Ikaw pa lang ang unang dumalaw sa kanya
Nadia's Point Of ViewNapasinghap ako ng marinig ang boses ni sir Cax. Muntikan ko pang mabitawan ang cellphone, akala ko na nanaginip lang ako pero narinig ko siyang tumawa."Hey, it's me." Tumawa siya.Siya nga talaga 'to!"S-sir Cax, paano mo po nalaman ang number ko?" tanong ko, hindi ko alam ang mararamdaman ko dahil halo-halo ito. No hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko sa isang salita. "Kay Jala, he gave your number to me.""Ah bakit po kayo napatawag?" tanong ko. Napapikit ako dahil na alala ko ang pag halik niya sa pisngi ko, mas lalo tuloy akong nakaramdam ng kaba.Ano ba 'tong nangyayari sa akin?"I just want to ask how are you, sinabi sa akin ni ma'am Ruby ang nangyari. Kamusta ka and your brother?" Napagakat ako ng labi sa tono ng boses niya, nag aalala ba siya?"Yung kapatid ko kailangan pang mag pahinga. Marami kasi siyang itamong sugat sa aksidente.""What accident?"Napalunok ako."Yung tricycle po kasi na sinasakyan niya, binangga ng tricycle. Buti nga po mga su