Nadia's Point Of ViewKinausap ko si Niel tungkol sa nangyaring pag uusap namin ni Lola. Sinabi ko sa kanya ang dahilan kung bakit galit sa akin si mama at tulad ng naging reaksyon ko, nagalit din siya. Dahil ang babaw daw nitong dahilan para magalit si mama sa akin at saktan ako ng pisikal.Lumipas ang mga sumunod na araw ay kinalimutan ko na lang ang nangyaring pag uusap namin ni Lola, nawawala kasi ako sa sarili kapag iniisip ko ito. Inabala ko ang sarili katulad ng palagi kong ginagawa, araw-araw ay nag lilinis ako ng bahay at gumagawa ng mga kung anu-anong bagay para hindi ko maisip ang naging pag uusap namin.Kung makakapag ipon pa ako ng pera para mapaayos ang bahay namin ay plano kong ipagawa ito. Hindi kasi ligtas tuwing umuulan na gawa sa kawaan ang sahig at bubong namin. Matagal na kaming nahihirapan lalo na tuwing may malakas na ulan.Ayoko ring mahirapan mag-isa rito si Niel kapag nasa trabaho ako, kaya hangga't maari ay gusto kong ipaayos itong bahay namin.Nagiging main
Nadia's Point Of ViewKinabukasan ay nagising ako dahil sa tawag ni Jala. Sinabi niyang mag ayos na kami ng aming mga sarili, narinig niya raw kay Ethel na masyadong maraming gagawin ngayon.Kaya naman alas singko palang ng umaga ay ligo na ako at nag hihintay na lang tawagin. Sinuklay ko ang mahaba kong buhok, ayoko sanang itali ito dahil basa pa ngunit makakaabala ito sa pag tratrabaho ko kaya sa huli ay tinali ko na lang ito.Si Jala naman ay naka ayos na rin at tulad ko ay nag hihintay na lang din tawagin. Isang katok ang narinig namin mula sa pintuan kaya nag mamadali kaming lumapit doon at binuksan ito.Si Ethel ang nakita namin."Good morning, punta na kayong dalawa sa kusina." Ngumiti siya sa amin.Pag katapos niyang sabihin iyon ay umalis na rin siya para sabihan din ang ibang mga katulong. Lumabas na kaming dalawa ni Jala, nakita rin naman si Karen na palabas din ng kanyang kwarto kaya sabay na kaming tatlo na pumunta sa kusina."Kamusta naman ang naging bakasyon mo, Karen?"
Nadia's Point Of ViewKumunot ang noo ko at muling binuksan ang pintuan, ngunit sa ikalawang pag bukas ko rito ay hindi parin ito bumubukas. Napahigpit ang hawak ko sa door knob at mabilis kong naramdaman ang panlalamig ng mga kamay ko.Bakit ayaw bumukas ng pinto?Bumuntong hininga ako ng malalim para hindi mag panic, kalma Nadia. Muli kong sinubukang buksan ang pinto at sa ikatlong beses ay hindi parin ito bumukas. Doon ako tuluyang nag panic kaya sunod sunod ang pag subok kong busan ito, at tulad ng mga unang nangyari ay hindi parin ito bumukas.Ano bang nangyayari? May nag sara ba ng pinto? Sinadya ba ito o may problema ang pinto na ito?Ilang minuto na rin ang lumipas simula ng kanina binubuksan ko ang pintuan, nakaramdam ako ng pagod kaya tinigil ko ito at kinakabahang nilibot ang paningin sa paligid.Hanggang anong oras ako rito makukulong?Dahan dahan akong lumapit sa bintana, sinilip ko ang nasa labas at bigo ako dahil puro puno ang nakikita ko. Possible kayang may mapadaan d
Nadia's Point Of ViewHindi ako makagalaw sa gulat, kung hindi pa nag simulang mag lakad si sir Cax habang buhat ang babaeng bata sa kanyang braso. Hindi pa ako babalik sa ulirat, umatras ako at dahan dahan na nag lakad pabalik sa may bench.Nakaawang pa rin ang labi ko sa gulat. Ano raw? Daddy? Tinawag noong bata si sir Cax na Daddy?Bakit?I mean wala naman sa akin kung may anak na si sir Cax, pero anak niya ba talaga 'yon? Hindi ko masyadong nakita ang mukha noong bata kaya hindi ko alam kung mag kamukha sila. Pero ang sabi ni ma'am Ruby wala pang asawa si sir Cax.Hindi kaya single dad si sir Cax? Napatakip ako ng bibig bago umupo nang maayos sa bench. Hindi impossible na single dad si sir Cax. Pero kung totoo man na single dad siya, nasaan kaya ang nanay noong bata?Umilang ilang ako sa aking sarili, hindi ko dapat ito iniisip at mas lalong hindi ko dapat pasukin ang buhay niya.Pag katapos ng ilang minuto ay naisip ko nang pumasok sa loob ng mansyon. Nakita ko agad sila Jala at
Nadia's Point Of ViewKinabukasan ay maaga akong nag walis sa labas ng mansyon, para kapag nagising si Vivy ay maasikaso ko siya nang maayos.May katagalan akong nag walis dahil maraming patay na dahon ang nahulog mula sa mga puno. Kaya nang matapos ako ay masakit ang aking braso.Tinawag din ako sa kusina para idala kay Vivy ang kanyang almusal, cereal lang 'yon at isang basong gatas. Hawak hawak ko ang tray habang nag papunta sa kwarto ni Vivy, nang makarating ay bubuksan ko na sana ang pinto ng kwarto niya ngunit bigla itong bumukas at lumabas si sir Cax.Bahagya naman akong napa atras.Tumingin sa akin si sir Cax at bumaba ang kanyang mata sa hawak kong tray."Good morning, sir. Gising na po ba si Vivy?" tanong ko, hindi na pinapansin ang kabang nararamdaman.Tumikhim naman siya bago tumango at umalis sa harapan ko.Napanguso naman ako, hindi man lang niya 'ko binati ng good morning? Napakunot ang noo ko, kailangan niya ba 'kong batiin?! Hindi naman big deal na hindi niya ako bati
Nadia's Point Of View"Ha? Talaga?" gulat kong sabi at muling napatingin sa heels. Ano raw? Ito ang pangatlong pinakamahal na heels sa kompanya nila sir Cax?Na alala kong gumagawa ng mga sapatos ang kompanya ni sir Cax, pero hindi ko alam na gumagawa rin sila ng mga heels."Yes." Nakangiting sagot sa akin ni Kevin."Kaya pala kapag pumupunta ako sa kompanya ni sir Cax, pinag titinginan ng mga tao ang heels na 'to," sabi ko. Ngayon alam ko na kung bakit, akala ko talaga ay may mali sa paa ko o sa heels na 'to.Tumango siya. "Limited edition din kasi ang heels na 'yan. Tatlo o limang tao lang ata ang meron niyan at isa ka na roon."Isa ako roon? Bakit pakiramdam ko mas mahal pa ang heels na ito kaysa sa buhay ko? Mag sasalita pa sana ako kaso biglang dumating si sir Cax at sinabing kailangan na naming umalis. Pag katapos naming mag paalam kay Kevin kaya umalis na rin kami.Hindi ako mapakali sa loob ng sasakyan habang pauwi kami. Bakit naman ako bibigyan ni sir Cax ng ganito kamahal na
Nadia's Point Of View"How is she?" tanong niya habang nakatingin sa akin.Napakagat naman ako ng labi para pigilan ang kaba, bakit ba ako kinakabahan?"A-ayos lang naman po, umiyak po dahil gusto niyang makuha 'yung teddy bear." Tinuro ko ang teddy bear na hawak hawak niya."I see." Tumango si sir Cax at nilapitan si Vivy."Look, Daddy! Ang galing niya." Tinuro ako ni Vivy. "Kinuha niya 'to para sa akin!" Nakangiti sabi ni Vivy na para bang pinag mamayabang niya ang teddy bear."That's great," sabi ni sir Cax habang nakatingin sa akin. Napa iwas naman ako ng tingin dahil sa kabang nararamdaman ko."Are you hungry?" narinig kong tanong ni sir Cax kay Vivy, nakita ko namang tumango si Vivy."Hey, Nadia." Muntikan pa akong mapatalon sa gulat dahil sa pag tawag sa akin ni sir Cax."Bakit Sir?" tanong ko "Come with us, kakain tayo," aniya.Gusto sanang umaway kaso nahihiya ako at kinakabahan para mag salita. Buti na lang ay dumating na rin ang driver kaya hindi gaanong awkward. Nasa lik
Nadia's Point Of View"Uuwi ako! Paki text sa akin kung saang hospital." Tarantantang sabi ko at binaba ang tawag.Nag mamadali akong pumasok ng mansyon at hinanap si mayordona Ruby, naabutan ko siyang may ginagawa sa kusina. Nang makita niya ako ay nag tataka siya sa akin."Anong nangyari? Bakit umiiyak ka?" tanong niya."Ma'am Ruby, 'yung kapatid ko po kasi naaksidente at kailangan ko pong umuwi. Wala pong siyang ibang kasama—" Pinutul niya ang sasabihin ko."Sige umuwi ka, ako na ang bahalang mag sabi kay sir Cax," sabi niya.Tumango naman ako at lumabas ng kusina, pag kalabas ko ay nakita ko si Jala na mukhang hinahanap ako dahil nang makita niya ako ay dali dali siyang lumapit sa akin."Nag text sa akin si Vanessa," Nag aalalang sabi niya. "Si Niel. . .""Oo, uuwi nga ako," sabi ko at tumango siya."Sige mag ingat ka ha?" aniya at tumango ako bago mag paalam sa kanya at pumunta na sa kwarto namin.Buti naman ay may dala akong pera, hindi ko alam kung anong nangyari kay Niel. Pag
Nadia's Point Of View."Nice to meet you too po sir R-russel," sabi ko at tinanggap ang kaniyang kamay."Erase the sir you can call me just Russel," sagot niya at ngumiti. Tumango naman ako."I heard Cax went on a vacation, that's why I'm here. Gusto ko siyang guluhin," natatawa niyang sabi."Kaibigan ka po ba ni sir Cax?" tanong ko."Yes, he's my cousin," sagot niya at muling binalik ang kaniyang shades. "Madalas lang na mainit ang ulo niya sa akin dahil hindi niya matnaggap na mas gwapo ako kaysa sa kaniya," dagdag niya at hindi ko mapigilang matawa."Dapat lang palang uminit ang ulo niya," sabi ko at mahinang tumawa dahilan para mawala ang ngisi niya."Malabo rin siguro ang mata mo kagaya niya kaya hindi niya makitang mas gwapo ako kaysa sa kaniya," bagot niyang sabi. "Osige, mauuna na ako. See you around, Nadia."Tumango ako at hinayaan siyang umalis sa aking harapan, nang mawala siya ay saka ako nag patuloy na mag lakad palabas. Kalmado na ang aking pag lalakad, at hindi na rin a
Nadia's Point Of View."Why didn't you tell me that you don't know how to swim?!" galit na sigaw ni sir Cax at nanatiling nakayuko ang ulo ko dahil sa kahihiyan.Hindi ako makapaniwalang muntik na akong mamatay kanina! Paano na si Niel kung namatay nga talaga ako?!"Muntik ka ng mamatay, Nadia!" patuloy na sigaw ni sir Cax. Ngayon ko pa lang siya nakitang galit at parang ayokong tignan ang mukha niya dahil natatakot ako."Daddy! You're the one who carried her and put her in the water! It's also your fault!" seryosong sigaw ni Vivy at pumagitna pa sa amin, nakaupo ako sa hindi ko alam kung kaninong kama at nakatayo sa harapan ko si sir Cax habang ako ay nakayuko. "You should apologize!" masungit na dagdag ni Vivy na na-iimagine ko na ang mukha niya kapag nag susungit."I know, Vivy. But she could have told me right away that she can't swim," kalmado ng sabi ni sir Cax.Malakas akong bumuntong hininga bago dahan dahang nag taas ng ulo, tumikhim ako at nag salita. "P-pasensya na po, sir,
Nadia's Point Of View.Kinabukasan ay mabilis kaming niyaya na kumain ng almusal sa dalampasigan. At parang gusto ko na lang mag kulong dito sa kwarto namin ni Jala dahil sa mga nasabi ko kay sir Cax kagabi.Bakit ko nga ba nasabi iyon? Dahil ba sa nararamdaman ko para sa kaniya at sa mag kaiba naming estado sa buhay?"Nadia, ayos ka lang ba?"Napatingin ako kay Karen dahil sa kaniyang binulong. "Kanina ka pa nakatingin sa plato mo, wala ka bang balak kumain?" dagdag niya.Tumikhim ako bago pilit na ngumiti sa kaniya. "Puyat lang ako," sagot ko at kinuha na ang tinidor at kutsra, bago mag umpisang kumain.Wala namang imik sa gilid ko si Jala na tahimik lang kumakain."Consider this as your rest day so just rest and enjoy this vacation," narinig kong sabi ni sir Cax at nag pasalamat naman sila Karen habang ako ay pinag patuloy ang pag kain at hindi siya tinignan.Nahihiya ako, saan ba ako nakahanap ng lakas ng loob para sabihin sa kaniya iyon? Naiinis tuloy ako sa sarili ko tuloy. Naka
Nadia's Point Of ViewMabilis ang pag hinga ko habang nag lalakad pabalik ng hotel, hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Madali niya lang sabihin 'yon dahil siya ay mayroong pera at kapangyarihan! Madali lang para sa kaniya na gawin ang gusto niya dahil siya ay mayaman. Labis na pang gagalaiti ang aking nararamdaman ng bumalik ako sa kwarto namin ni Jala. "Saan ka galing? Bakit nakakunot ang noo mo?" tanong ni Jala ng makita ako at ang tanging naging sagot ko lang ay malakas na pag buntong hininga."May nangyari ba?" tanong niya at tumaas ng bahagya ang kaniyang kilay.Umilang ako at umupo sa aking kama. "Galing ako sa labas," sagot ko at wala na naman akong narinig na salita mula kay Jala, nakita ko siyang humaga sa kaniyang kama at tinalikuran ako.Bumuntong hininga ako habang nakatingin sa kawalan... Ngayon mas lalo kong napapatunayan sa sarili ko na isang kahibangan ang pag kakaroon ng nararamdaman para kay sir Cax.Isang pag kakamali, isang napakalaking pag kakamali na hi
Nadia's Point Of View Ilang beses kong hinawakan ang mukha ko, namumula ba ako? Buti na lang talaga at hindi na nag tanong pa si Vivy, dahil kung hindi. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya.Hindi ko nga napansin na namumula na ako!"Hoy, anong nangyari sa'yo?" Napatingin ako kay Jala nang lumapit siya sa akin, hawak niya parin ang kanyang camera."Wala naman," sabi ko. "Tara na, sumunod na tayo sa ibang maids."Tinanguan niya lang ako at sabay kaming nag lakad, natatapakan ko ang puting bungain at ang sarap nito sa pakiramdam. Napatingin ako sa asul na karagatan, ang ganda nito sa mata.Ang totoo niyan ay ito ang unang beses na makapunta ako sa dagat, pero nakikita ko naman ang itsura nito sa tv. Hindi nga ako nabigo dahil ang ganda nito ngayong nakikita ko na ito ng personal."Sa hotel daw tayo matutulog," rinig kong sabi ni Jala habang abala parin sa pag kuha ng picture sa paligid. Gusto ko rin sanang gawin ang ginagawa niya pero hindi naman maganda ang quality ng camera
Nadia's Point Of View.Umiwas ako ng tingin at mabilis kong narinig ang mahinang pag tawa ni Jala. Lumingon ako sa kanya at inis ko siyang tinignan. Nag tataka naman siyang tumingin sa akin."Bakit?" tanong niya.Inis ko siyang inirapan. Hindi na ako muling tumingin kay sir Cax at wala rin akong balak. Tinignan ko si Vivy at busy lang siya sa kanyang cellphone kaya hindi ko na ginulo.Nag umpisa nang umandar ang van at tahimik lang kami, naririnig ko ang pag uusap ni sir Cax at ng driver na si July. Bakit siya pa ang naging driver namin? Pakiramdam ko ay aasarin na naman niya ako.Tumingin ako kay Jala at nakita ko siyang busy din sa pag cecellphone, halos lahat sila ay nag cecellphone! Napa buntong hininga naman ako bago tumingin sa bintana ng van.Hindi ako pamilyar kung nasaan na kami ngayon pero sa tingin ko ay nasa manila parin kami. Narinig ko na dalawang van ang ginamit, lahat ng iyon ay van ni sir Cax. Ang ibang mga maids ay nasa pangalawang van."Ate Nadia, look at this."Na
Nadia's Point Of ViewUmilang ako sa aking sarili at inalis iyon sa aking isipan. Isang kalokohan na hindi ko kayang tumigil sa pag tratrabaho rito dahil lang sa nararamdaman ko para kay sir Cax.Pag katapos kong pakainin si Vivy ay nilinis ko ang kama niya. "Ate Karen is so nice like you," sabi niya habang pinapanood akong ayusin ang kanyang unan. Lumingon naman ako sa kanya at ngumiti."Mabait talaga siya.""Yeah, she told me na wala pa siyang experience sa pag aalaga ng bata, noong una ay nagulat ako kasi hindi halata. Akala ko ay nag bibiro lang siya."Tumawa ako. "Kapag hindi na ako nag tratrabaho rito, pwedeng siya na ang pumalit sa akin sa pag aalaga sa'yo."Halatang nagulat siya sa sinabi ko dahil hindi siya makapag salita. "Titigil ka sa pag tratrabaho rito?" tanong niya at bakas sa kanyang boses ang gulat at kalungkutan.Napakagat naman ako sa labi dahil sa kakaibang nararamdaman ko."O-oo, siyempre. Saka sigurado ako hindi lang ako ang titigil din sa pag tratrabaho rito,
Nadia's Point Of View.Nang huminto ang taxi ay mabilis akong bumaba pag katapos kong mag bayad. Mukhang may mga kasabay akong dadalaw din kaya sumabay ako sa kanila. Sa dami ng mga taong dadalaw din ay kailangan pa naming pumili, habang nasa pila pa lamang ako ay nararamdaman ko na ang panginginig ng kamay ko.Hindi tulad ng mga ibang nakapila, napansin ko na ang iba sa kanila ay may dalang mga pag kain mayroon din namang wala katulad ko. Sa susunod na dadalawin ko si papa ay mag dadala na ako ng pag kain. Hindi ko na kasi naisip mag dala dahil ang nasa isip ko lang ang makita siya.Maraming nag lalarong mga tanong sa isip ko, katulad ng paano kung hindi niya na ako kilala? Bata pa lang ako noong huli niya akong nakita. Lumipas ang ilang oras ay ako na ang kasunod na papasok."Anong pangalan ng dadalawin mo?" tanong ng isang lalaki sa akin."Nero Helquino," sabi ko at tinignan naman ako ng lalaki na parang gulat siya. Bakit?"Anak ka ba niya? Ikaw pa lang ang unang dumalaw sa kanya
Nadia's Point Of ViewNapasinghap ako ng marinig ang boses ni sir Cax. Muntikan ko pang mabitawan ang cellphone, akala ko na nanaginip lang ako pero narinig ko siyang tumawa."Hey, it's me." Tumawa siya.Siya nga talaga 'to!"S-sir Cax, paano mo po nalaman ang number ko?" tanong ko, hindi ko alam ang mararamdaman ko dahil halo-halo ito. No hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko sa isang salita. "Kay Jala, he gave your number to me.""Ah bakit po kayo napatawag?" tanong ko. Napapikit ako dahil na alala ko ang pag halik niya sa pisngi ko, mas lalo tuloy akong nakaramdam ng kaba.Ano ba 'tong nangyayari sa akin?"I just want to ask how are you, sinabi sa akin ni ma'am Ruby ang nangyari. Kamusta ka and your brother?" Napagakat ako ng labi sa tono ng boses niya, nag aalala ba siya?"Yung kapatid ko kailangan pang mag pahinga. Marami kasi siyang itamong sugat sa aksidente.""What accident?"Napalunok ako."Yung tricycle po kasi na sinasakyan niya, binangga ng tricycle. Buti nga po mga su