Hindi nagtagal ay na-discharge naman agad si Neri sa ospital. At paglipas nang tatlong araw, dumating na ang graduation ni Eon. Masayang nagtapos ang binata sa kurso nitong Civil Engineering.“Congratulations, love! Sobrang saya ko para sayo!” nakangising bati ni Neri sa nobyo saka hinalikan niya ito nang matagal sa labi. Ang dalawa ay magkaharap sa mga oras na iyon habang ang mga kamay ng binata ay nakahawak sa baywang ng nobya. Kahit mukang choir si Eon sa suot nitong itim na toga, ay lutang na lutang pa rin ang kag’wapuhan nito.“Don’t worry, love. After mong ipanganak ang baby natin, ikaw naman ang magtatapos. I’ll help you na maabot mo rin ang dream mong maging chef,” may ngiting ani Eon habang hawak-hawak ang dalawang pisngi ng nobya.“Hmm, ‘wag na muna seguro, love. Magfo-focus na lang muna ako sa inyo ng anak natin after kong manganak,” saad lang ni Neri at sa dulo’y ngumiti.“If ‘yan ang gusto mo, love. Saka mas okay rin naman kung nasa bahay ka, para ‘di ka mapagod nang
Malalim na ang gabi ngunit nagpapakalunod pa rin sa alak si Kayla. Maghapon itong nagkukulong sa kwarto nito at tila nawawalan na ng pag-asang mabuhay.Sa mga oras na iyon ay kararating lang ng Tita Carlota niya. Si Carlota na ang tumayong ina ni Kayla matapos mamatay ang mga magulang ng dalaga dahil sa isang car accident. Maayos ang relasyon nilang mag-tiyahen at parang tunay na anak na ang turing ni Carlota kay Kayla.“Sonya, where’s Kayla?” tanong nito sa katulong pagkasapok nito ng bahay.“N-nasa kwarto niya po siya ma’am. Maghapon po siyang nagkulong at ‘di pa kumakain,” nakayukong tugon ng katulong.“Kayla! Kayla, open the door!” malakas na tawag ni Carlota habang tinatapik ang pinto ng kwarto ng pamangkin. Ngunit nabasag na bote lamang ang kanilang narinig.“Sonya, ‘yung susi bilis!” Agad naman nila itong binuksan at nang makapasok ay bumungad sa kanila si Kayla na nakaupo sa sahig at lumalaklak ng wine.“Kayla that’s enough!” pigil ni Carlota saka inagaw sa pamangkin ang bote
“Nak, cancer free na ang kapatid mo! Magaling na si bunso!” umiiyak sa tuwa na tugon ng kanyang ina.“Diyos ko naman, nay. Pinakaba niyo naman po ako. Pero totoo po ba, nay? Cancer free na si bunso? Salamat naman sa Diyos,” masayang ani Neri.“Oo nak, kaya dapat tayong mag-celebrate!” masayang sagot ng kanyang ina.“Opo nay. Mag-c-celebrate po talaga tayo, kasi may good news rin po ako sa inyo!”“Ano ‘yun, nak? Ikakasal na ba kayo ni Eon?” masayang tanong ng ina at saglit namang natahimik si Neri.“H-hindi po tungkol do’n, nay.”“Eh ano ba kasi ‘yun, nak? Sabihin mo na.”“Magkaka-restaurant na po tayo, nay!” tumitiling sagot ni Neri.“Ano? Pa’no nangyari ‘yon, nak? Sa’n ka kumuha ng pera?”“Dahil po kay Eon nay. Binigay niya po sa ‘kin itong resto bar, niya. Gawin raw po nating restaurant. Saka nay, may binili rin po siyang house and lot para sa inyo ng mga kapatid ko. Gusto niya po na rito na kayo tumira sa Maynila,” tugon ni Neri at ngunit tila hindi masaya ang ina.“Naku, nak.
“Love, gusto ko ‘tong stroller. Ang cute saka pang unisex,” masayang ani Neri, habang hawak-hawak ang stroller na iyon. Nasa isang mall sila para mamili ng mga gamit ng magiging anak nila. “Pero ang liit niyan, love. Baka hindi maging comfortable ang anak natin diyan. Ito na lang kunin natin,” saad naman ni Eon sabay itinuro ang mas malaking stroller. “Okay, sige,” may ngiting saad naman ni Neri at kaagad na lumapit ro’n sa stroller. Ngunit nanlaki bigla ang mga mata niya matapos niyang makita ang presyo nun. “A-ano? 30,000?” gulat niyang reaksiyon. “Ang mahal naman nito, love! ‘Wag na lang ‘to,” dagdag pa ni Neri. “Love, It’s okay. Para naman sa anak natin, eh,” napangising saad lang ni Eon. “Ah, miss. Kukunin namin ‘to,” tawag agad ng nobyo sa nakatayong sales lady. Maya-maya habang namimili si Neri ng mga gamit ng baby ay napansin ni Eon na natanggal ang sintas ng nobya, kaya agad siyang lumuhod at inayos ito. Agad namang napatingin si Neri sa kanya at naging emotional aga
Neri Walang tigil ang pagbuhos ng mga luha ko ngayon, dahil ito na ang gabi na isusuko ko na ang aking pagkabirhen sa taong hindi ko man lang kilala. Hindi ko lubos maisip na darating ako sa ganitong sitwas’yon. "Hays, ano ba talaga ang desisyon mo, gurl? Kaya mo ba talagang gawin to? Kasi kung hindi, kakausapin ko na lang ang manager ko na ako na lang papalit sayo,” saad ng best friend kong si Cherry, ang nag-offer sa ‘kin ng ganitong trabaho. "H-hindi, 'wag, tutuloy ako,” lakas loob kong sagot saka pinunasan na ang mga luha gamit ang kamay. Mayamaya ay dinala na ako ni Cherry sa night club, kung sa’n siya nagtatrabaho bilang sex worker. Agad na bumungad sa ‘kin ang napakaingay na music, tapos iba’t ibang kulay ng mga ilaw, while may mga taong nagsasayawan. Med'yo blur nga lang ang vision ko kasi 'di ko suot 'yong eyeglass ko, pero alam kong nakatitig sa ‘kin ang bawat lalaking nadadaanan namin ni Cherry. Syempre, sino bang lalake ang hindi luluwa ang mata sa suot kong n
Nang magising ako kinabukasan ay ramdam ko pa rin ang sakit at hapdi ng aking pagkababae. “A-aray, ah,” daing ko habang bumabangon. Sa haba ba naman at taba ng pagkalalaki ni Elleon, ay ganito talaga ang sasapitin ko. Tama nga ang mga naririnig ko, masakit daw talaga sa umpisa. Pero kahit papa’no ay wala naman akong pinagsisihan dahil si Elleon naman ang nakaangkin sa ‘kin. Pakiramdam ko iniligtas niya ako, at kinikilig pa rin ako sa tuwing naiisip ko ang nangyari sa ‘min kagabi. I can’t believe na siya ang naging first kiss and touch, ko. "Oh gurl, kumusta kagabi? Success, ba?” Agad akong napalingon sa may pinto nang biglang pumasok ang best friend kong si Cherry, habang may bitbit siyang pancit at pandesal. Inumaga na naman siya ng uwe galing sa night club. Hindi naman agad ako nakasagot at natulala lang while nakangisi. "Ay, hala siya, nabaliw na yata. Anyari sayo te? Ba't ang saya mo? Eh kagabi lang parang kukunin ka na ni kamatayan sa dami ng iyak mo, ah? Teka, big t
Nang mag-lunch break, ay agad kong tinanggal ang chef hat and coat ko, pagkatapos ay lumabas na ng culinary lab. Kinuha ko agad sa bag ang phone ko at tinawagan ang Nanay Gloria, ko. “Kring! Kring!” “Hello, nay? Buti naman po sumagot na kayo,” masaya kong bungad. “Pasensya ka na nak, napakarami kasing costumer kanina. Nasa palengke kasi ako ngayon. Ibinenta ko lang ang mga nahuling isda ng kuya mo kahapon. Sayang naman, pagdagdag na rin ‘to sa gastusin namin sa ospital.” “Ganon po ba? Eh natanggap niyo na po ba ang perang pinadala ko, nay?” “Oo nak, at napakalaking tulong no’n. Siya nga pala nak, sa’n ka nga pala nakakuha ng gano’n kalaking halaga?” Natigilan ako at ‘di agad nakasagot kay nanay. “N-nangutang po ako sa mga kakilala ko dine, nay,” pagsisinungaling ko, at agad na iniba ang usapan. “Ah, si bunso po pala nay, kumusta?” panimula ko. “Pinabantayan ko muna siya ngayon sa kuya mo sa ospital, nak. Hindi muna siya gawang ma-chemotherapy dahil laging mataas an
Kinagabihan ay nandito na ako sa isang exclusive subdivision, at nakatayo ako ngayon sa tapat ng bahay ni Elleon. Hindi ‘to ga’nong kalakihan pero napakagara nito. Nag-door bell na ako at pinapasok naman agad ako ng katulong niya."Salamat po, ate,” nakangiti kong bungad.“Ah ma’am, bilin ni Sir Eon, hintayin niyo na lang daw po siya sa loob, may pinuntahan pa kasi siya. Saka mauuna na rin po ako, tuwing umaga lang kasi ako pumupunta rito, para maglinis at maglaba,” ani ate."Ganon po ba? Sige po ate salamat po,” may ngiti kong sabi tapos umalis na ito.Tutuloy na sana ako sa paglalakad nang biglang mag-vivrate ang phone ko. Si Elleon nag-text. "I'm on my way, na. Dumeretsyo ka na agad sa kwarto ko. ‘Wag ka ng umakyat ng hagdan pagkapasok mo, dahil nasa baba lang ang room, ko,” aniya sa text, at nagsimula na akong kabahan.Nang makapasok na ako sa loob ng bahay ay ‘di ko maiwasang mamangha. Napakagara kasi nito at ang gaganda ng mga furnitures, lalo na ang mga naglalakiha
“Love, gusto ko ‘tong stroller. Ang cute saka pang unisex,” masayang ani Neri, habang hawak-hawak ang stroller na iyon. Nasa isang mall sila para mamili ng mga gamit ng magiging anak nila. “Pero ang liit niyan, love. Baka hindi maging comfortable ang anak natin diyan. Ito na lang kunin natin,” saad naman ni Eon sabay itinuro ang mas malaking stroller. “Okay, sige,” may ngiting saad naman ni Neri at kaagad na lumapit ro’n sa stroller. Ngunit nanlaki bigla ang mga mata niya matapos niyang makita ang presyo nun. “A-ano? 30,000?” gulat niyang reaksiyon. “Ang mahal naman nito, love! ‘Wag na lang ‘to,” dagdag pa ni Neri. “Love, It’s okay. Para naman sa anak natin, eh,” napangising saad lang ni Eon. “Ah, miss. Kukunin namin ‘to,” tawag agad ng nobyo sa nakatayong sales lady. Maya-maya habang namimili si Neri ng mga gamit ng baby ay napansin ni Eon na natanggal ang sintas ng nobya, kaya agad siyang lumuhod at inayos ito. Agad namang napatingin si Neri sa kanya at naging emotional aga
“Nak, cancer free na ang kapatid mo! Magaling na si bunso!” umiiyak sa tuwa na tugon ng kanyang ina.“Diyos ko naman, nay. Pinakaba niyo naman po ako. Pero totoo po ba, nay? Cancer free na si bunso? Salamat naman sa Diyos,” masayang ani Neri.“Oo nak, kaya dapat tayong mag-celebrate!” masayang sagot ng kanyang ina.“Opo nay. Mag-c-celebrate po talaga tayo, kasi may good news rin po ako sa inyo!”“Ano ‘yun, nak? Ikakasal na ba kayo ni Eon?” masayang tanong ng ina at saglit namang natahimik si Neri.“H-hindi po tungkol do’n, nay.”“Eh ano ba kasi ‘yun, nak? Sabihin mo na.”“Magkaka-restaurant na po tayo, nay!” tumitiling sagot ni Neri.“Ano? Pa’no nangyari ‘yon, nak? Sa’n ka kumuha ng pera?”“Dahil po kay Eon nay. Binigay niya po sa ‘kin itong resto bar, niya. Gawin raw po nating restaurant. Saka nay, may binili rin po siyang house and lot para sa inyo ng mga kapatid ko. Gusto niya po na rito na kayo tumira sa Maynila,” tugon ni Neri at ngunit tila hindi masaya ang ina.“Naku, nak.
Malalim na ang gabi ngunit nagpapakalunod pa rin sa alak si Kayla. Maghapon itong nagkukulong sa kwarto nito at tila nawawalan na ng pag-asang mabuhay.Sa mga oras na iyon ay kararating lang ng Tita Carlota niya. Si Carlota na ang tumayong ina ni Kayla matapos mamatay ang mga magulang ng dalaga dahil sa isang car accident. Maayos ang relasyon nilang mag-tiyahen at parang tunay na anak na ang turing ni Carlota kay Kayla.“Sonya, where’s Kayla?” tanong nito sa katulong pagkasapok nito ng bahay.“N-nasa kwarto niya po siya ma’am. Maghapon po siyang nagkulong at ‘di pa kumakain,” nakayukong tugon ng katulong.“Kayla! Kayla, open the door!” malakas na tawag ni Carlota habang tinatapik ang pinto ng kwarto ng pamangkin. Ngunit nabasag na bote lamang ang kanilang narinig.“Sonya, ‘yung susi bilis!” Agad naman nila itong binuksan at nang makapasok ay bumungad sa kanila si Kayla na nakaupo sa sahig at lumalaklak ng wine.“Kayla that’s enough!” pigil ni Carlota saka inagaw sa pamangkin ang bote
Hindi nagtagal ay na-discharge naman agad si Neri sa ospital. At paglipas nang tatlong araw, dumating na ang graduation ni Eon. Masayang nagtapos ang binata sa kurso nitong Civil Engineering.“Congratulations, love! Sobrang saya ko para sayo!” nakangising bati ni Neri sa nobyo saka hinalikan niya ito nang matagal sa labi. Ang dalawa ay magkaharap sa mga oras na iyon habang ang mga kamay ng binata ay nakahawak sa baywang ng nobya. Kahit mukang choir si Eon sa suot nitong itim na toga, ay lutang na lutang pa rin ang kag’wapuhan nito.“Don’t worry, love. After mong ipanganak ang baby natin, ikaw naman ang magtatapos. I’ll help you na maabot mo rin ang dream mong maging chef,” may ngiting ani Eon habang hawak-hawak ang dalawang pisngi ng nobya.“Hmm, ‘wag na muna seguro, love. Magfo-focus na lang muna ako sa inyo ng anak natin after kong manganak,” saad lang ni Neri at sa dulo’y ngumiti.“If ‘yan ang gusto mo, love. Saka mas okay rin naman kung nasa bahay ka, para ‘di ka mapagod nang
Sa kabila ng masamang nangyari kay Neri, ay hindi pa rin nawala ang mga ngiti sa labi ni Elleon. Sobrang saya pa rin ng binata dahil magkakaanak na sila ng nobya. Matagal na kasing pangarap ni Eon na magkaroon ng anak, noon pa lang.Tinabihan nito ang nobya sa kama habang ang ulo naman ng dalaga ay nakasandal sa balikat ng binata. Ang kanang kamay naman ni Eon ay nakahawak sa tiyan ng nobya habang may ngiti niya itong hinihimas.“Love, may naiisip ka na bang pangalan para sa baby natin?” biglang tanong ni Neri sa nobyo.“Uhm, wala pa love, eh. But if nalaman ko lang sana agad, seguro may nai-prepare na akong mga pangalan. Ikaw ba, love? May naiisip ka na ba?” tanong sa kanya ni Eon pabalik.“Hmm, meron naman na love. Since hindi pa natin alam kung girl ba o boy ang anak natin. May inihanda akong dalawang pangalan,” may ngting tugon ni Neri.“Really? May I know kung ano ang mga ‘yon, love?”“Hmm, kapag boy ang anak natin, Neon. Neon ang ipapangalan natin sa kanya. Pero kapag girl nam
May dumating naman kaagad na mga police at hinuli nila si Kayla. Nagtawag kasi agad ng police sina Elleon habang papunta pa lang sila kay Neri.“Iyan, mga sir! Damputin niyo na po ang bruhang ‘yan!” ani Cherry, habang dinuro-duro pa si Kayla.“Tara na po, ma’am. Sumama po kayo sa ‘min nang mahinahon,” sabi ng police saka hinawakan na nila si Kayla.“Dont touch, me! Kaya kong maglakad!” pagpupumiglas pa ni Kayla. ***Matapos matingnan ng doctor si Neri, ay hinihintay na lamang ni Elleon na magkamalay ang nobya. Nasa isang private room sila at tinabihan niya ang nobya, habang hawak niya ang kamay nito.“Elleon, son!” Agad siyang napalingon sa may pinto nang bigla itong bumukas at narinig ang boses ng Mommy Vivian, niya.“Mom, what are you doing, here?” gulat niyang tanong sabay tayo sa kinauupuan.“N-nakita ko sa social media ang sabunutan nina Neri at Kayla. My Goodness, Elleon. Buntis pala si Neri, ba’t mo siya hinayaang lumapit kay Kayla?” paninermon ng mommy nito at bakas sa mu
Napakasarap pa sana nang tulog ni Neri nang bigla siyang magising dahil sa napakaingay na tunog ng telepono. Ring ito nang ring at nang bumangon siya para tingnan ito ay, phone pala iyun ni Elleon. Nangunot naman agad ang noo niya nang si Kayla pala ang tumatawag. Ngunit hindi na siya nakaramdam pa nang kirot at nagalit kay Eon. Hindi na rin siya nagtaka pa kung ba’t may number ito ng nobyo niya. Dahil alam na niyang gagawin ni Kayla ang lahat, mabawi lang nito si Elleon sa kanya. Pinatay na lang ni Neri ang tawag at tineks niya na lang si Kayla. Gusto ni Neri na makausap si Kayla, kaya nilagay niya ro’n sa text na makikipagkita siya rito. May naiisip kasi siyang magandang ideya upang tigilan na sila nito ni Elleon. Binura niya naman agad ang mga call history ni Kayla sa phone ni Eon, pati na ang tneks niya rito. Ayaw niya na kasing makita pa ‘yon ng nobyo niya. Ayaw niya na kasi itong mag-alala pa. Bago siya umalis ng kama ay nilingon niya muna si Elleon na noo’y tulog na tulo
Tumungo naman agad si Zia sa boarding house na tinutuluyan ni Neri, para ipaalam sa dalaga ang tungkol do’n sa video. Umaasa si Zia, na makakatulong iyon para magkaayos na sina Neri at Eon. Bumaba naman agad si Neri matapos niyang malaman na nasa labas ng boarding nila si Zia.“Neri, can we talk?” Bungad agad ni Zia sa kanya.“Zia, kung tungkol na naman ‘yan kay Eon. Please lang, ayoko muna siyang pag-usap,” deretsahang saad agad ni Neri.“Neri, please. Bigyan mo muna ako nang konting time. May gusto lang akong ipakita sayo. Cause I think kailangan mo ‘tong makita,” pagpupumilit ni Zia sabay inabot kay Neri ang phone niya.“A-ano ba ‘to?” seryosong tanong ni Neri, saka pinindot na ni Zia ang play button.Naglakihan naman agad ang mga mata ni Neri, nang mapanuod niya na ang laman ng video. Nagbagsakan agad ang mga luha sa mga mata niya, habang napapatikip siya sa bibig niya.“Neri, hindi nagsisinungaling sayo si cous. Kagagawan lang talaga ‘yun lahat ni Kayla. Pinagsamantalahan
Umuwi na lamang si Neri ng boarding house, na luhaan pa rin at puno nang sama ng loob. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya sa mga oras na iyon. Alam niya naman sa sarili niya na mahal niya pa rin si Eon, pero mas nangingibabaw pa rin talaga ‘yong sakit. Nadudurog pa rin ang puso niya sa tuwing naa-ala niya ang kahalayang ginawa nina Kayla at Eon. Pinahiran niya na lamang ang mga luha niya saka kinuha ang cellphone at kinontak ang nanay niya.“Hello, nay,” bungad niya nang sumagot na sa tawag ang ina.“Oh, Neri nak. Napatawag ka?” “U-uwi po ako ulit bukas diyan, nay,” tugon niya na ikinagulat ng nanay niya.“Ano? Eh kaluluwas mo lang diyan sa Maynila, ah? Ba’t ka uuwi ulit?”“Eh, nami-miss ko po kayo agad ng mga kapatid ko nay, eh. Lalo na si bunso. Hindi ko pa naman siya nadalaw sa ospital no’ng umuwi ako ulit diyan,” pagsisinungaling ni Neri, ngunit hindi pa rin siya nakaligtas sa ina.“Hoy Neriah, ako pa talaga ang lolokohin mo, ha? Eh nanay mo’ko? ‘Yung totoo, Ner