Mag-log inShare
Chapter 1
Huling Na-update:
2023-11-03 21:09:32"Arkeila Zeiphyr Alontes, with Highest Honors..." ng sabihin iyon ng speaker ay nagsimulang magpalakpakan ang mga tao, ang iba ay naghiyawan pa.
Maluha-luha akong tumayo mula sa kinauupuan ko bago nagsimulang maglakad papunta sa stage. Bawat estudyanteng nadadaanan ko ay binabati ako at kino congratulate."Congrats bessy!" rinig kong sigaw ni Sam sa di kalayuan. Katabi nito si Ria, na kino congratulate din ako. Kinawayan ko ang mga ito bago nginitian.Sam and Ria are my best friends ever since freshman year 'till now. At ngayon na graduate na kami ng senior high school ay magkakaibigang matalik pa din kami.Pagdating sa ibaba ng hagdan malapit sa stage ay sinalubong ako ni daddy na naluluha."Dad..." natatawang aniya ko ng makalapit dito. I locked my arms with his bago kami nagsimulang umakyat pataas. Habang naglalakad ay tinatapik tapik ng daddy ang kamay ko.Tiningnan ko siya at nakitang patango tango ito habang may mga luhang namumuo sa gilid ng mata niya.Nang balingan ako nito ay nginitian ako nito at sinabing "I'm so proud of you anak, I'm so proud of you." paulit ulit niyang sabi hanggang sa makarating kami sa gitna ng stage kung saan iniabot ng isang teacher ang isang sash na may school logo, diploma na nakalagay sa isang folder kasama ang iba ko pang credentials.Sunod na ibinigay ay ang isang medal. Maiyak-iyak na isinuot ito ni daddy sa akin kaya maging ako ay hindi na din napigilan pa ang maiyak at lumuha.Nang maisuot niya na sa akin ay nagpakuha kami ng picture, kasama ang iba pang teachers. Todo ngiti ako sa bawat pictures. Well sino ba ang hindi matutuwa.I graduated my senior high school with Highest Honors, average of 99.3, multiple awards, deans lister, plus I make my parents so proud of me.Nang makababa kami sa stage ay sinalubong kami kaagad ng napakaraming press. Didn't know na nagimbita pala ng napakaraming media ang school just for this graduation ceremony. Kilala ang school at lahat mayayaman ang pumapasok kaya di na ako magtataka kung panong nangyari, mas magtataka pa ako kung naging low-key ang naging ceremony."Mr. Alontes qhat can you say about your daughter, are you proud?" tanong ng isang reporter ng makalapit sa amin."Of course I am proud. Very very proud of my unica ija. She received this award with all her efforts and sacrifices, she deserved all of this and more."Napangiti ako sa statement na iyon ng daddy. I can feel how proud he is to me right now."Mr. Alontes ano po ang masasabi niyo sa mga usap-usapan na ginamitan niyo daw po ng pera kaya naging valedictorian ang anak niyo?"Bigla akong nakaramdam ng kaba sa sinabi ng reporter na iyon. Nakaramdam ako ng takot. Flashbacks of what happened to me when I was a kid flashes in my mind.Hinigpitan pang lalo ni daddy ang pagkakayakap sa aking braso bago pinisil ito, telling me that it's fine, na huwag akong matakot."Believe it or not, wala pong perang na invlove sa pagiging valedictorian ng anak ko. Naging highest honor siya because of her own hard work, and I am a witness of all her hardships just to get this award. Kaya sa mga nagsasabi diyang may perang involved, h'wag po kayong maniniwala because no money is involved in this. Matalino ang anak ko, at yun ang totoo."Pagkatapos sabihin iyon ni dad ay inalalayan niya na ako paalis. Sinalubong naman kami ng mga tauhan ni daddy short after. Inalalayan nila kami hanggang sa makapasok kami sa kotse.Gusto ko pa sanang magpaalam sa mga kaibigan ko at imbitahan sila sa bahay para mag celebrate pero hindi ko na nagawa pa dahil nagkakagulo na ang mga press sa labas. Guess I'll just chat them when I get home."MOMMY!" sigaw ko ng makapasok ako sa loob ng mansiyon."Oh my baby" malambing niyang aniya bago ako niyakap ng napakahigpit.Nang kumalas sa pagkakayakap ay kaagad kong ipinakita sa kanya ang mga medal at folder na naglalaman ng mga credentials ko.Nakita ko kung panong nagliwanag ang mga mata niya. At ng tumingin siya sa akin, all I can see is she is proud of me. The emotions in her eyes tell it all."I'm so proud of you Aki anak" naiiyak na aniya bago muli akong niyakap."Thank you mommy, you and dad deserve all of this. If it is not because of all your sacrifices, I wouldn't reach this far. Kaya mommy, daddy. Thank you, thank you kasi kayo ang naging mga magulang ko, thank you for everything. This..." itinaas ko ang mga medals sa leeg ko bago sinabing " ...this is for you guys" bago ko sila hinila para yakapin. Pati si daddy na kakalapit lang sa amin ay niyakap ko na din."Oh siya tama na ang drama, halina at kumain na tayo lalamig ang pagkain." turan ni mommy habang nagpapahid ng luha.Sobrang daming pagkain ang nakahain sa mesa. Parang piyesta sa dami ng pagkaing nakahanda. Nandito din ang iba ko pang kamag anakan both mother and father side. Even my lola from father side is here.Masaya kaming kumain at nagtawanang pamilya. Sa mansiyon na din nagovernight ang iba ko pang kamag-anakan kaya naman sobrang saya ko ng araw na yun. I spend the day with my cousins, uncle, and aunt laughing, playing games, and doing fun things a big happy family do when bonding. That day was filled with happy memories and unforgettable moments. Sobrang saya ko na hindi ko na nagawa pang matulog dahil ang gusto ko lang ay ibonding silang lahat dahil I don't know kung kailan ulit ang next bonding naming ganito.Kinabukasan ay nagchat ako kay Sam at Ria na magtrio date kami sa enchanted kingdom to celebrate our success.Si Sam at Ria kasi ay with High Honors din, pareho silang 98 ang general average, nagkatalo lang sa points. 98.3 si Ria while 98.4 si Sam.Humingi ako ng paumanhin s kanila kasi hindi ko na sila nainvite sa congratulatory party na ginawa ng parents ko, mabuti nalang at naunawaan nila at sinabing nag congratulatory party din daw sila kaya kahit imbitahan ko sila ay hindi din sila makakapunta.Puyat man ay nag enjoy kaming tatlo, we spend the whole day na puro tawanan at sigawan ang ginawa. Who knows kung kailan ulit kaming tatlo magkikita after this.College na kami at hindi kami preho ng papasukang school. Sam will study college abroad, while Ria is studying in her province para na din mabantayan ang nanay niyang may sakit. May kaya sa buhay sila Ria pero bed ridden na ang nanay niya dahil sa sakit na diabetes. Minsan naaawa na din ako sa kanya kasi parang ang unfair ng mundo sa kanya, nawoworking student siya para lang hindi na makadagdag pa sa gastusin sa kanila kahit pa may kaya naman sila.After that day ay nagpaalam na kami sa isa't-isa at sinabing magkita na lamang kami sa debut night ko.✿✿F******k Account: Flaire MorxeiahF******k Page: FlairehixxieWPI*******m: @flairemrxhTiktok: @flairehixxie /Flaire MorxeiahG***l: flairehixxie@g***l.comKaugnay na kabanata
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 2
Days passed. Weeks passed.Mabilis lang na lumipas ang araw at ilang araw na lang din ay magdedebut na ako.Finally, I will be 18 soon. I am entering the adult life within just a few days from now. Malaya na akong gawin lahat ng gusto ko sa buhay, magagawa ko na din yung mga pinaplano ko dati.In just a week ay matatawag ko na ding independent woman ang sarili ko, finally.I've been looking forward for this day ever since nagedad akong pito."I will be free. Sa wakas makakalaya na ako." bulong ko sa hangin habang nakahawak sa rails ng terrace ng kwarto ko."Hi mommy, hi daddy!" masiglang bati ko sa mga magulang ko ng makababa ako. I kissed both of them on their cheeks bago naupo sa isang single sofa.Today is the day na pipili at magpaplano kami ng design ng magiging cake ko para sa paparating kong debut.Ito at ang mga putaheng lulutuin para ihain nalang kasi ang hindi pa namin napaplano kaya ngayon namin ito gagawin.Aside from that the venue, the gown I'll be wearing, the invitatio
Huling Na-update : 2023-11-03Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 3
Pasado alas syete na ng gabi ng makarating kami sa venue.Sabay na pumasok sa loob sina Sam at Ria habang ako naman ay sinalubong ng isang babae na sa tingin ko ay pinahatid ni mommy para sunduin ako. Sa likod kami dumaan bago pumasok sa isang kwarto kung saan ako lalabas oras na magsimula na ang event.Time check at 7:28 na. Dalawang minuto na lang at magsisimula na kami.Kasalukuyan na akong nasa labas ng silid kung saan ako unang pumasok pagkarating ko dito. Debut party lang naman ito pero sobra akong kinakabahan. Actually kanina pa ako kinakabahan sa hindi ko malamang dahilan, sobra kong pinaghandaan ang araw na ito at nagpractice din kami para dito pero kinakabahan na ako ngayon.Maya maya pa ay tinawag na ng host ang pangalan ko. Nakarinig ako ng malakas na palakpakan at hiyawan.Inhale, exhale, inhale, exhale.Malakas akong napabuntong hininga bago nagsimulang maglakad sa maliit na runway na ginawa namin para lakadan ko.Todo ngiti akong naglalakad habang tumutugtog sa backgrou
Huling Na-update : 2023-11-03Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 4
Nagpatuloy ang event. Pagkatapos mag speech ni mommy ay nagspeech din si daddy at ibinigay sa akin ang wish niya kaya naman kinailangan pa akong ayusan sandali dahil nasira ang make up ko sa kakaiyak. Pati mga tito at tita ko ay pinaiyak ako.After ng 18 wishes, ay sumunod naman ang 18 gifts, then ang 18 dances, tapos ay ang 18 roses ang pinaka huli.May inihandang small dance performance din ang mga kaklase at kaibigan ko, pati mga pamangkin ko na maliliit ay may inihanda ding performance.Those moments ay sobrang saya ko, I can't stop myself from laughing, I can't even suppress my smile. My heart is filled with so much happiness that time. So happy that I didn't expect what will happen next.Bago mag anunsiyo na kumain, sa isang malaking screen ay ipinalabas doon ang pre debut video na shinoot namin before my birthday.Pagkatapos ng lahat ng programs ay nagsimula ng kumain ang lahat. Hinatidan na lamang ako ng pagkain sa stage dahil sobrang laki at bigat ng gown ay mahihirapan na ak
Huling Na-update : 2023-11-03Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 5
It's been a week after my birthday party. And until now hindi ko pa din maproseso sa isip ko ang mga nangyari ng gabing iyon.I just turned 18 pero na engaged na kaagad ako, without my notice ang knowing. Worst part is dun pa talaga ako na engage sa taong naging dahilan ng pagkawasak ng puso ko sa unang pagkakataon.I can't believe that all of this are happening to me at a young age. This is too much for me to bare, napaka bata ko pa para magpakasal at bumuo ng pamilya. I have a lot of dreams and goals in life n gusto kong ma achieve, kaya I can't get married. Not yet.Kasalukuyan akong nagmumuni muni sa veranda ng kwarto ko habang pinagmamasdan ang malalaking alon na humampas sa dalampasigan. Hindi pa ganun kataas ang sikat ng araw kaya hindi pa ganun kainit ang sikat ng araw nito sa balat, napakalamig at presko din ng hangin.A week ago ng matapos ang debut ko ay nagdesisyon akong pumunta sa beach house namin sa Oriental Mindoro tutal at bakasyon naman na.Hindi ko pa din nakakausa
Huling Na-update : 2023-11-03Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 6
"How long are you going to avoid us?" siyang bungad sa akin ni dad.Nandito kami ngayon sa malaking sala kung saan gawa sa bubog ang kabuuan, kaya naman kitang kita at dinig na dinig mo ang malakas na hampas ng kulay asul at berdeng alon sa dalampasigan at ang malakas na hangin na nagpapasayaw sa mga dahon.May kataasan na ang sikat ng araw ng makauwi ako galing sa paglalakad lakad sa dalampasigan, papasok na sana ako ng gate ng maabutan ko si ate Elly na nakikipagtawanan sa kung sino, ng makalapit ako ng kaunti ay narecognize ko ang mga ito. It's my parents.Tatalikod na sana ako at babalik na lamang sa paglalakad lakad ng bigla akong tawagin ni ate Elly. Panira talaga."Ma'am Arkeila!"Nabato ako sa kinatatayuan ko at hindi na nakahakbang pa. Tahimik na lamang akong napamura sa isip dahil sa inis na nararamdaman.Bwisit naman oh, panira talaga!Hindi pa man ako nakakagalaw ay mayroong nagsalita mula sa likuran ko."Arkeila!" my father's stern voice roared making me freeze in my pla
Huling Na-update : 2023-11-03Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 7
Matapos ang usapang iyon with dad ay kaagad din silang umuwi ni mommy pabalik ng Manila kinaumagahan.Ako naman ay nagpalipas pa ng isa pang linggo bago nagdesisyong umuwi na.Nang makabalik ako sa Manila ay tanging sa kwarto ko lamang umiikot ang mundo ko, bibihira akong lumabas at makihalubilo sa mga taong bahay.I don't know, maybe my conversation with dad still affects me right now. Wala akong gana palagi, palagi lang akong nakahilata at malalim ang iniisip.Iniisip ko kung paano ko ba haharapin lahat ng ito sa ganito kamurang edad. Pakiramdam ko lahat ng problema at sama ng loob sa mundo sa akin ibinigay ng Diyos.Am I a bad person to even deserve all of this shits happening to me right now?Kasalukuyan akong nakikinig ng music habang nilalaro si Astro, my cutie pie pomeranian puppy. He's only a year old, mommy gave him to me on my 17th birthday as her birthday gift.Binibigyan ko ng head pat si Astro ng biglang tumunog ang phone ko indicating na may nag message sa akin.Sam: Hey
Huling Na-update : 2023-11-03Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 8
"So what's your plan now?" tanong ni Sam bago sumimsim sa kape niya.Napatitig muna ako sa kanya sandali bago bumuntong hininga.To be honest I don't know the answer to her question. Even I, hindi ko din alam kung ano na ang plano ko o kung may plano nga ba ako?My mind is so occupied right now, hindi ako makapag isip ng ayos, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko at ano ang uunahin. Everything that's happening right now was just too much for me to handle."Actually... I don't know. I don't have any plans as of the moment. Hindi ako makapag isip ng ayos sa dami ng ganap sa buhay ko ngayon." saad ko bago tumingin sa glass wall na katabi ko lamang.Nadako naman ang tingin ko sa labas ng glass wall, kitang kita ko ang mga taong nasa labas na abala sa kani-kanilang mga buhay.How I wish I was just like those people. Free to do anything they want without asking for others permission. Hindi katulad ko na hawak sa leeg at kontrolado.But what I saw next, almost makes me tear up. It was a
Huling Na-update : 2023-11-03Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 9
It's 6 am in the morning and my flight is on 8 am. Kagabi pa ako nag empake ng mga dadalhin ko, naiayos ko na din ang kwarto ko at naitabi ang mga dapat itabi. All I need to do now is to clean myself and get ready.First thing I did is to take a bath, then I change into something comfy. I just wore a white fitted sleeveless croptop that has a print "classy" in it pairing it with a black high waisted baggy jeans. For the shoes naman, I just wore a simple plain white Nike Air. Binalot ko muna sa isang tuyong tuwalya ang buhok ko habang inaayos ang mga laman ng bag na dadalhin ko. Nilagay ko muna sa dumpling bag ko lahat ng kailangan kong dalhin, passport, atm cards, wallet, alcohol, wet wipes, shades, liptint, panyo, and other necessities na kakailanganin ko. Ng matapos na ako ay tsaka ako umupo sa vanity mirror ko para ayusan ang sarili. Simple make up lang ang ginawa ko, natural look kumbaga. Nang makuntento na sa itsura ko ay kinuha ko sa cabinet ang hinanda kong cardigan at isinuot
Huling Na-update : 2023-11-03
Pinakabagong kabanata
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 17
Kunot noo kong nilapitan ang photographer bago tinanong."What do you mean by second round photoshoot and w-what male model are you talking about?" I asked confused."Yes miss. The company wants to add twist to make their comeback thrilling so they came up with the idea of having a photoshoot with a male and a female model." kalmadong paliwanag nito."You're manager didn't tell you?" dugtong niyang tanong.Bahagya lamang akong napangiti bago sumagot."Um no. My manager didn't mention any of this to me, maybe he just forgot" sagot ko bago nagpaalam dito na lalabas lamang sandali.Kaagad kong kinuha ang phone ko at hinanap ang numero ni Kianna. Lagot talaga sa akin ang baklang toh pag nagkita kami. Ang dami nilang pakulo sobra."Damn!" mahinang mura ko ng sa pangatlong ring ay wala pa ding sumasagot. Nagsisimula ng uminit ang ulo ko pero pilit ko lang na kinakalma dahil masyadong maraming tao sa paligid."Miss the second shoot will be starting soon, they need you infront now." saad ng i
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 16
"Glad you're here already!" Kianna exclaimed as soon as I enter the make up room.Diretso akong pumunta sa harapan ng vanity mirror at umupo sa make up chair para magpa make up.Habang nilalagyan ako ng make up ng make up artist ay kung ano ano naman ang kinukwento sa akin ni Kianna. Aniya ay napakalaki at sobrang enggrande daw pala ng photoshoot na ito, dahil aside sa kukunin akong model para sa latest sports cars nila ay gusto din daw akong kunin bilang endorser ng may ari ng kompanya. They want me to be their full time model and sign an exclusive contract with them.Marami pa siyang sinabing ibang bagay, ang iba doon ay kung gaano kalaki ang ibabayad sa akin at ang magiging impact nito sa kompanya lalong lalo na sa akin, at marami pang iba. Pero wala akong pinansin sa mga iyon. My focus is tapusin kaagad ang shoot na ito at bumalik sa hospital para alagaan si tita Sofia.Wala akong pakealam sa offer na inaalok sa akin, ang makahanap ng heart donor para kay tita Sofia ang focus ko.
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 15
"May nahanap ka na bang heart donor?" Sam asked me.It's been 3 days magmula ng araw na sabihin sa akin ng doctor ang kondisyon ni tita Sofia. Kahapon lang din siya nagising at nagkamalay, nakakatawa na nga siya at nakikipagkwentuhan. She looks so happy, so calm, so...okay even though she's not.Nasa isang restaurant ako ngayon kasama sila Ria at Sam. Naikwento ko kasi sa kanila ang nangyari kay tita and they are concern about her too. Flight na dapat nila pareho kahapon pauwi ng Pilipinas dahil tapos na sila pareho sa mga trabaho nila dito sa France pero nung tinawagan ko sila ng umiiyak at ng maikwento ko sa kanila lahat ng nangyari they didn't hesitate to cancel their flight and stay here for a few more weeks."Negative. Wala akong makitanh heart donor na magmamatch kay tita." malungkot kong wika.Napayuko ako ng maramdaman kong naiiyak nanaman ako. The topic of tita Sofia and the mention of her name makes me so sensitive, mabilis akong naiiyak kapag yun ang pinaguusapan."Be stron
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 14
Maghapon akong nagbantay kay tita Sofia ng araw na iyon. Nagchat nalang ako kay Kianna na nagkaroon ng emergency si tita Sofia kaya hindi ako makaka attend ng shoot. Gladly they understand, nagulat pa ito ng sinabi kong nasa hospital si tita, sabi niya ay susunod na lamang sila dito kapag tapos na sila sa mga office works.Kianna is very close to tita Sofia too, karamihan ng mga katrabaho ko sa company at mga kaibigan ko ay malapit kay tita. Palagi niya kasi akong binibisita noon sa company lalo na nung mga panahong baguhan pa lamang ako sa pagmomodelling. She's always there to support me and cheer for me. Easygoing person din si tita, friendly at sobrang sociable kaya naman mabilis niya lang naka close ang mga work colleagues ko, ganun din ang mga kaibigan ko. Pakiramdam ko nga mas close pa sila kay tita kesa sa akin.The shoot's schedule got moved next week din, hindi naman daw hussle sa company ng Sarkozy, I have the time and schedule in my hands they said.Funny right kasi parang
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 13
Hindi ko na inisip pa ang lakad ko ngayong araw at dumiretso na ng hospital kung saan sinasabing naka confine si tita Sofia."Where can I find Ms. Sofia Alontes?" direkta kong tanong sa nurse. Saglit pa itong napatingin sa akin, marahil ay dahil sa hinihingal kong itsura. May kung anong tinype ito sa computer sa harapan niya, maya maya pa ay may ibinigay itong room number sa akin."Thank you!" pasalamat ko bago pinuntahan ang ibinigay nitong room number.Nagmamadali akong pumasok ng elevator, at heto nanaman tayo sa pakiramdam na parang isang taon ang galaw ng elevator.Thank goodness dahil nasa 3rd floor lang ang kwarto ni tita. Hindi na ako masyadong matatagalan at mababagot sa elevator ride.Ng bumukas ang pintuan ng elevator ay nakipagunahan ako sa mga kasama ko sa loob na lumabas."Excuse me" wika ko bago nakipagunahang lumabas sa isa pang babaeng mas malapit sa akin sa pintuan.Hindi ko na pinansin pa ang sinabi nito at hinanap ang room ni tita.Mabilis ko namang nahanap ito dah
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 12
This is the worst day of my life ever after 5 years. This day sucks. Really.Maaga akong nagising ngayong araw para mag prepare ng sarili. Ngayong araw ay pupunta ako sa company para doon sa sinabi nilang pinirmahang kontrata sa mga Sarkozy.Matapos kong mabasa ang chat ni Kianna ay hindi na ako nakatulog pa. Magdamag lang akong tulala at malalim ang iniisip. My mind was occupied by so many thoughts.Kaya naman kinaumagahan ay agad akong pumunta sa company para magreklamo. They sign a contract without even acknowledging me or asking for my opinion. They disregarded my feelings and opinion about it.Nakipagtalo pa ako sa boss ko, but in the end wala pa din akong nagawa kung hindi ang umuwi na lamang na stress.They insisted na napirmahan na ang kontrata at hindi na pwedeng bawiin pa, kung gusto ko daw ay pwede akong makipag breach of contract pero magbabayad ako ng 10 billion dollars sa mga ito.And the heck I will do that. Hindi pa ganun kalaki ang savings ko sa bangko. Wala pa nga sa
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 11
Masaya lang kaming nagkwentuhan tatlo ng araw na iyon. Catching up with all the things we missed out for the past years.Hindi ko akalain na ganun na kadami ang nangyari at nagbago simula ng umalis ako. Sam is now a licensed professional surgeon at may sarili na din siyang pagmamay aring ospital not just in the Philippines but in some part of Asia too. Si Ria naman ay isa na ding newscaster sa isang kilalang TV network sa bansa at nagmamayari ng pangalawa sa pinaka sikat na restaurant sa bansa.I'm so happy hearing those news from them, sobrang natutuwa yung puso ko na finally successful na din sila kagaya ng pinapangarap namin noon.Pero hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng panliliit sa sarili. Successful na sila at may kaniya-kaniyang business samantalang ako nagtatrabaho pa din sa isang company.My friends are CEO and owner of their own businesses while me, yes I have the fame, I am well known and popular but the fact na nagtatrabaho ako para sa isang kompanya makes me feel small
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 10
5 years later...It's been five years since I made the biggest decision of my life. Leaving everything behind, forgetting about the forgotten and starting anew. That decision change my whole life big time, 360 degree.And now, all I can say is that it is worth it. I never regret doing that decision. Kahit pa ang naging kapalit nun ay ang paglayo ko sa mga magulang ko at mga mahal ko sa buhay, kahit pa kapalit nun ay ang talikuran ko ang karangyaan at matutong tumayo sa sarili kong mga paa.The sacrifices, the sufferings, the downfall are all worth it. Because it taught me all the lessons I need to be the woman I am today, to be the person I am.Those realizations in life shape me to be the strong independent woman I am now."So bar tonight?" Alicia said, one of my friend here in the modelling company I am working.Yes I am a model. It happened 4 years ago, when a modelling agency asked me to model for their magazine cover. It was just a side job but I never thought that it'll be this
Call of Destiny (Sarkozy Series 1) Chapter 9
It's 6 am in the morning and my flight is on 8 am. Kagabi pa ako nag empake ng mga dadalhin ko, naiayos ko na din ang kwarto ko at naitabi ang mga dapat itabi. All I need to do now is to clean myself and get ready.First thing I did is to take a bath, then I change into something comfy. I just wore a white fitted sleeveless croptop that has a print "classy" in it pairing it with a black high waisted baggy jeans. For the shoes naman, I just wore a simple plain white Nike Air. Binalot ko muna sa isang tuyong tuwalya ang buhok ko habang inaayos ang mga laman ng bag na dadalhin ko. Nilagay ko muna sa dumpling bag ko lahat ng kailangan kong dalhin, passport, atm cards, wallet, alcohol, wet wipes, shades, liptint, panyo, and other necessities na kakailanganin ko. Ng matapos na ako ay tsaka ako umupo sa vanity mirror ko para ayusan ang sarili. Simple make up lang ang ginawa ko, natural look kumbaga. Nang makuntento na sa itsura ko ay kinuha ko sa cabinet ang hinanda kong cardigan at isinuot
