Hindi ko na inisip pa ang lakad ko ngayong araw at dumiretso na ng hospital kung saan sinasabing naka confine si tita Sofia."Where can I find Ms. Sofia Alontes?" direkta kong tanong sa nurse. Saglit pa itong napatingin sa akin, marahil ay dahil sa hinihingal kong itsura. May kung anong tinype ito sa computer sa harapan niya, maya maya pa ay may ibinigay itong room number sa akin."Thank you!" pasalamat ko bago pinuntahan ang ibinigay nitong room number.Nagmamadali akong pumasok ng elevator, at heto nanaman tayo sa pakiramdam na parang isang taon ang galaw ng elevator.Thank goodness dahil nasa 3rd floor lang ang kwarto ni tita. Hindi na ako masyadong matatagalan at mababagot sa elevator ride.Ng bumukas ang pintuan ng elevator ay nakipagunahan ako sa mga kasama ko sa loob na lumabas."Excuse me" wika ko bago nakipagunahang lumabas sa isa pang babaeng mas malapit sa akin sa pintuan.Hindi ko na pinansin pa ang sinabi nito at hinanap ang room ni tita.Mabilis ko namang nahanap ito dah
Maghapon akong nagbantay kay tita Sofia ng araw na iyon. Nagchat nalang ako kay Kianna na nagkaroon ng emergency si tita Sofia kaya hindi ako makaka attend ng shoot. Gladly they understand, nagulat pa ito ng sinabi kong nasa hospital si tita, sabi niya ay susunod na lamang sila dito kapag tapos na sila sa mga office works.Kianna is very close to tita Sofia too, karamihan ng mga katrabaho ko sa company at mga kaibigan ko ay malapit kay tita. Palagi niya kasi akong binibisita noon sa company lalo na nung mga panahong baguhan pa lamang ako sa pagmomodelling. She's always there to support me and cheer for me. Easygoing person din si tita, friendly at sobrang sociable kaya naman mabilis niya lang naka close ang mga work colleagues ko, ganun din ang mga kaibigan ko. Pakiramdam ko nga mas close pa sila kay tita kesa sa akin.The shoot's schedule got moved next week din, hindi naman daw hussle sa company ng Sarkozy, I have the time and schedule in my hands they said.Funny right kasi parang
"May nahanap ka na bang heart donor?" Sam asked me.It's been 3 days magmula ng araw na sabihin sa akin ng doctor ang kondisyon ni tita Sofia. Kahapon lang din siya nagising at nagkamalay, nakakatawa na nga siya at nakikipagkwentuhan. She looks so happy, so calm, so...okay even though she's not.Nasa isang restaurant ako ngayon kasama sila Ria at Sam. Naikwento ko kasi sa kanila ang nangyari kay tita and they are concern about her too. Flight na dapat nila pareho kahapon pauwi ng Pilipinas dahil tapos na sila pareho sa mga trabaho nila dito sa France pero nung tinawagan ko sila ng umiiyak at ng maikwento ko sa kanila lahat ng nangyari they didn't hesitate to cancel their flight and stay here for a few more weeks."Negative. Wala akong makitanh heart donor na magmamatch kay tita." malungkot kong wika.Napayuko ako ng maramdaman kong naiiyak nanaman ako. The topic of tita Sofia and the mention of her name makes me so sensitive, mabilis akong naiiyak kapag yun ang pinaguusapan."Be stron
"Glad you're here already!" Kianna exclaimed as soon as I enter the make up room.Diretso akong pumunta sa harapan ng vanity mirror at umupo sa make up chair para magpa make up.Habang nilalagyan ako ng make up ng make up artist ay kung ano ano naman ang kinukwento sa akin ni Kianna. Aniya ay napakalaki at sobrang enggrande daw pala ng photoshoot na ito, dahil aside sa kukunin akong model para sa latest sports cars nila ay gusto din daw akong kunin bilang endorser ng may ari ng kompanya. They want me to be their full time model and sign an exclusive contract with them.Marami pa siyang sinabing ibang bagay, ang iba doon ay kung gaano kalaki ang ibabayad sa akin at ang magiging impact nito sa kompanya lalong lalo na sa akin, at marami pang iba. Pero wala akong pinansin sa mga iyon. My focus is tapusin kaagad ang shoot na ito at bumalik sa hospital para alagaan si tita Sofia.Wala akong pakealam sa offer na inaalok sa akin, ang makahanap ng heart donor para kay tita Sofia ang focus ko.
Kunot noo kong nilapitan ang photographer bago tinanong."What do you mean by second round photoshoot and w-what male model are you talking about?" I asked confused."Yes miss. The company wants to add twist to make their comeback thrilling so they came up with the idea of having a photoshoot with a male and a female model." kalmadong paliwanag nito."You're manager didn't tell you?" dugtong niyang tanong.Bahagya lamang akong napangiti bago sumagot."Um no. My manager didn't mention any of this to me, maybe he just forgot" sagot ko bago nagpaalam dito na lalabas lamang sandali.Kaagad kong kinuha ang phone ko at hinanap ang numero ni Kianna. Lagot talaga sa akin ang baklang toh pag nagkita kami. Ang dami nilang pakulo sobra."Damn!" mahinang mura ko ng sa pangatlong ring ay wala pa ding sumasagot. Nagsisimula ng uminit ang ulo ko pero pilit ko lang na kinakalma dahil masyadong maraming tao sa paligid."Miss the second shoot will be starting soon, they need you infront now." saad ng i
Today is April 24 2021. I cannot wait until it turns April 24, 2022. I've been looking forward to that date because on that day I'm turning 18.After that day I can finally be free. I can do anything I want, I can finally fulfil everything that I have planned to do for myself to prepare for my future. That day will be the start of my independent life and the beginning of my adulthood journey.But how I wish that time paused on April 24, 2021, I wish I never turned 18. How I wish I died on the day I was born.April 24, 2022. When I turned 18 my whole life crumpled, all my dreams vanished, and my plans disappear. My whole life turned upside down when on the announcement of my 18 is also the announcement of my wedding to a certain stranger. A stranger that changed my whole life, taught me lessons, make me realize a lot of things, and most of all he taught me to love and care for someone.Yet, he's also the one who taught me how to hate someone. He's the reason my heart broke into a milli
"Arkeila Zeiphyr Alontes, with Highest Honors..." ng sabihin iyon ng speaker ay nagsimulang magpalakpakan ang mga tao, ang iba ay naghiyawan pa.Maluha-luha akong tumayo mula sa kinauupuan ko bago nagsimulang maglakad papunta sa stage. Bawat estudyanteng nadadaanan ko ay binabati ako at kino congratulate."Congrats bessy!" rinig kong sigaw ni Sam sa di kalayuan. Katabi nito si Ria, na kino congratulate din ako. Kinawayan ko ang mga ito bago nginitian.Sam and Ria are my best friends ever since freshman year 'till now. At ngayon na graduate na kami ng senior high school ay magkakaibigang matalik pa din kami.Pagdating sa ibaba ng hagdan malapit sa stage ay sinalubong ako ni daddy na naluluha."Dad..." natatawang aniya ko ng makalapit dito. I locked my arms with his bago kami nagsimulang umakyat pataas. Habang naglalakad ay tinatapik tapik ng daddy ang kamay ko.Tiningnan ko siya at nakitang patango tango ito habang may mga luhang namumuo sa gilid ng mata niya.Nang balingan ako nito ay
Days passed. Weeks passed.Mabilis lang na lumipas ang araw at ilang araw na lang din ay magdedebut na ako.Finally, I will be 18 soon. I am entering the adult life within just a few days from now. Malaya na akong gawin lahat ng gusto ko sa buhay, magagawa ko na din yung mga pinaplano ko dati.In just a week ay matatawag ko na ding independent woman ang sarili ko, finally.I've been looking forward for this day ever since nagedad akong pito."I will be free. Sa wakas makakalaya na ako." bulong ko sa hangin habang nakahawak sa rails ng terrace ng kwarto ko."Hi mommy, hi daddy!" masiglang bati ko sa mga magulang ko ng makababa ako. I kissed both of them on their cheeks bago naupo sa isang single sofa.Today is the day na pipili at magpaplano kami ng design ng magiging cake ko para sa paparating kong debut.Ito at ang mga putaheng lulutuin para ihain nalang kasi ang hindi pa namin napaplano kaya ngayon namin ito gagawin.Aside from that the venue, the gown I'll be wearing, the invitatio
Kunot noo kong nilapitan ang photographer bago tinanong."What do you mean by second round photoshoot and w-what male model are you talking about?" I asked confused."Yes miss. The company wants to add twist to make their comeback thrilling so they came up with the idea of having a photoshoot with a male and a female model." kalmadong paliwanag nito."You're manager didn't tell you?" dugtong niyang tanong.Bahagya lamang akong napangiti bago sumagot."Um no. My manager didn't mention any of this to me, maybe he just forgot" sagot ko bago nagpaalam dito na lalabas lamang sandali.Kaagad kong kinuha ang phone ko at hinanap ang numero ni Kianna. Lagot talaga sa akin ang baklang toh pag nagkita kami. Ang dami nilang pakulo sobra."Damn!" mahinang mura ko ng sa pangatlong ring ay wala pa ding sumasagot. Nagsisimula ng uminit ang ulo ko pero pilit ko lang na kinakalma dahil masyadong maraming tao sa paligid."Miss the second shoot will be starting soon, they need you infront now." saad ng i
"Glad you're here already!" Kianna exclaimed as soon as I enter the make up room.Diretso akong pumunta sa harapan ng vanity mirror at umupo sa make up chair para magpa make up.Habang nilalagyan ako ng make up ng make up artist ay kung ano ano naman ang kinukwento sa akin ni Kianna. Aniya ay napakalaki at sobrang enggrande daw pala ng photoshoot na ito, dahil aside sa kukunin akong model para sa latest sports cars nila ay gusto din daw akong kunin bilang endorser ng may ari ng kompanya. They want me to be their full time model and sign an exclusive contract with them.Marami pa siyang sinabing ibang bagay, ang iba doon ay kung gaano kalaki ang ibabayad sa akin at ang magiging impact nito sa kompanya lalong lalo na sa akin, at marami pang iba. Pero wala akong pinansin sa mga iyon. My focus is tapusin kaagad ang shoot na ito at bumalik sa hospital para alagaan si tita Sofia.Wala akong pakealam sa offer na inaalok sa akin, ang makahanap ng heart donor para kay tita Sofia ang focus ko.
"May nahanap ka na bang heart donor?" Sam asked me.It's been 3 days magmula ng araw na sabihin sa akin ng doctor ang kondisyon ni tita Sofia. Kahapon lang din siya nagising at nagkamalay, nakakatawa na nga siya at nakikipagkwentuhan. She looks so happy, so calm, so...okay even though she's not.Nasa isang restaurant ako ngayon kasama sila Ria at Sam. Naikwento ko kasi sa kanila ang nangyari kay tita and they are concern about her too. Flight na dapat nila pareho kahapon pauwi ng Pilipinas dahil tapos na sila pareho sa mga trabaho nila dito sa France pero nung tinawagan ko sila ng umiiyak at ng maikwento ko sa kanila lahat ng nangyari they didn't hesitate to cancel their flight and stay here for a few more weeks."Negative. Wala akong makitanh heart donor na magmamatch kay tita." malungkot kong wika.Napayuko ako ng maramdaman kong naiiyak nanaman ako. The topic of tita Sofia and the mention of her name makes me so sensitive, mabilis akong naiiyak kapag yun ang pinaguusapan."Be stron
Maghapon akong nagbantay kay tita Sofia ng araw na iyon. Nagchat nalang ako kay Kianna na nagkaroon ng emergency si tita Sofia kaya hindi ako makaka attend ng shoot. Gladly they understand, nagulat pa ito ng sinabi kong nasa hospital si tita, sabi niya ay susunod na lamang sila dito kapag tapos na sila sa mga office works.Kianna is very close to tita Sofia too, karamihan ng mga katrabaho ko sa company at mga kaibigan ko ay malapit kay tita. Palagi niya kasi akong binibisita noon sa company lalo na nung mga panahong baguhan pa lamang ako sa pagmomodelling. She's always there to support me and cheer for me. Easygoing person din si tita, friendly at sobrang sociable kaya naman mabilis niya lang naka close ang mga work colleagues ko, ganun din ang mga kaibigan ko. Pakiramdam ko nga mas close pa sila kay tita kesa sa akin.The shoot's schedule got moved next week din, hindi naman daw hussle sa company ng Sarkozy, I have the time and schedule in my hands they said.Funny right kasi parang
Hindi ko na inisip pa ang lakad ko ngayong araw at dumiretso na ng hospital kung saan sinasabing naka confine si tita Sofia."Where can I find Ms. Sofia Alontes?" direkta kong tanong sa nurse. Saglit pa itong napatingin sa akin, marahil ay dahil sa hinihingal kong itsura. May kung anong tinype ito sa computer sa harapan niya, maya maya pa ay may ibinigay itong room number sa akin."Thank you!" pasalamat ko bago pinuntahan ang ibinigay nitong room number.Nagmamadali akong pumasok ng elevator, at heto nanaman tayo sa pakiramdam na parang isang taon ang galaw ng elevator.Thank goodness dahil nasa 3rd floor lang ang kwarto ni tita. Hindi na ako masyadong matatagalan at mababagot sa elevator ride.Ng bumukas ang pintuan ng elevator ay nakipagunahan ako sa mga kasama ko sa loob na lumabas."Excuse me" wika ko bago nakipagunahang lumabas sa isa pang babaeng mas malapit sa akin sa pintuan.Hindi ko na pinansin pa ang sinabi nito at hinanap ang room ni tita.Mabilis ko namang nahanap ito dah
This is the worst day of my life ever after 5 years. This day sucks. Really.Maaga akong nagising ngayong araw para mag prepare ng sarili. Ngayong araw ay pupunta ako sa company para doon sa sinabi nilang pinirmahang kontrata sa mga Sarkozy.Matapos kong mabasa ang chat ni Kianna ay hindi na ako nakatulog pa. Magdamag lang akong tulala at malalim ang iniisip. My mind was occupied by so many thoughts.Kaya naman kinaumagahan ay agad akong pumunta sa company para magreklamo. They sign a contract without even acknowledging me or asking for my opinion. They disregarded my feelings and opinion about it.Nakipagtalo pa ako sa boss ko, but in the end wala pa din akong nagawa kung hindi ang umuwi na lamang na stress.They insisted na napirmahan na ang kontrata at hindi na pwedeng bawiin pa, kung gusto ko daw ay pwede akong makipag breach of contract pero magbabayad ako ng 10 billion dollars sa mga ito.And the heck I will do that. Hindi pa ganun kalaki ang savings ko sa bangko. Wala pa nga sa
Masaya lang kaming nagkwentuhan tatlo ng araw na iyon. Catching up with all the things we missed out for the past years.Hindi ko akalain na ganun na kadami ang nangyari at nagbago simula ng umalis ako. Sam is now a licensed professional surgeon at may sarili na din siyang pagmamay aring ospital not just in the Philippines but in some part of Asia too. Si Ria naman ay isa na ding newscaster sa isang kilalang TV network sa bansa at nagmamayari ng pangalawa sa pinaka sikat na restaurant sa bansa.I'm so happy hearing those news from them, sobrang natutuwa yung puso ko na finally successful na din sila kagaya ng pinapangarap namin noon.Pero hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng panliliit sa sarili. Successful na sila at may kaniya-kaniyang business samantalang ako nagtatrabaho pa din sa isang company.My friends are CEO and owner of their own businesses while me, yes I have the fame, I am well known and popular but the fact na nagtatrabaho ako para sa isang kompanya makes me feel small
5 years later...It's been five years since I made the biggest decision of my life. Leaving everything behind, forgetting about the forgotten and starting anew. That decision change my whole life big time, 360 degree.And now, all I can say is that it is worth it. I never regret doing that decision. Kahit pa ang naging kapalit nun ay ang paglayo ko sa mga magulang ko at mga mahal ko sa buhay, kahit pa kapalit nun ay ang talikuran ko ang karangyaan at matutong tumayo sa sarili kong mga paa.The sacrifices, the sufferings, the downfall are all worth it. Because it taught me all the lessons I need to be the woman I am today, to be the person I am.Those realizations in life shape me to be the strong independent woman I am now."So bar tonight?" Alicia said, one of my friend here in the modelling company I am working.Yes I am a model. It happened 4 years ago, when a modelling agency asked me to model for their magazine cover. It was just a side job but I never thought that it'll be this
It's 6 am in the morning and my flight is on 8 am. Kagabi pa ako nag empake ng mga dadalhin ko, naiayos ko na din ang kwarto ko at naitabi ang mga dapat itabi. All I need to do now is to clean myself and get ready.First thing I did is to take a bath, then I change into something comfy. I just wore a white fitted sleeveless croptop that has a print "classy" in it pairing it with a black high waisted baggy jeans. For the shoes naman, I just wore a simple plain white Nike Air. Binalot ko muna sa isang tuyong tuwalya ang buhok ko habang inaayos ang mga laman ng bag na dadalhin ko. Nilagay ko muna sa dumpling bag ko lahat ng kailangan kong dalhin, passport, atm cards, wallet, alcohol, wet wipes, shades, liptint, panyo, and other necessities na kakailanganin ko. Ng matapos na ako ay tsaka ako umupo sa vanity mirror ko para ayusan ang sarili. Simple make up lang ang ginawa ko, natural look kumbaga. Nang makuntento na sa itsura ko ay kinuha ko sa cabinet ang hinanda kong cardigan at isinuot