CHAPTER 67CALL ME, KUYA!Nasa Baltimoore mall bumaba ang dalawa. Naghintay muna ako ng ilang minuto bago ako kumuha ng pera sa wallet ko.“Bayad Manong oh! Keep the change po at maraming salamat na hindi mo agad ako pinababa,” ani ko sa taxi driver. Laking ang tulong ang ginawa niya sa akin ngayon dahil kung ibang driver pa ito ay baka kanina pa ako kinaladkad pababa.“Okay lang po iyan ma’am, mabuti at nasundan agad natin ang sasakyan nila kung saan pumunta ang asawa mo at ang kabit n'ya po. Mabuti at naisipan niyo na sundin." Asawa? Kabit? Pffft, parang gusto ko na lang matawa sa sinabi ni Manong. Akala niya pala na asawa ko si Izaak dahil sinusundan namin? Natatawa naman ako, hindi ko nga rin alam kung bakit ko pa ba sila sinusundan, pero nandito na ito at wala ng atrasan pa. Maya-maya kasi ang sabi ko sa kanya na sundan ang sasakyan sa unahan, sinabi ko lang naman na gusto ko makakuha ng ebidensya sa panloloko nila sa akin. Joke lang naman iyon pero ganito pala sineryoso ni kuya
CHAPTER 68CALL ME, KUYA!“Hi! Akala ko hindi mo na ako maalala, ang talas pala ng memory mo, bilib na ako.” Kinikilig naman ako dahil sa sinabi ni sir engineer sa akin. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang totoong pangalan n'ya. Nahihiya naman akong magtanong at baka sabihin na ambisyosa ako para malaman ang pangalan n'ya, di bale, itatanong ko na lang kay kuya Izaak ang pangalan niya.Ngumiti ako sa kanya. “Nagkataon lang po na naalala po kita, sir engineer."“Yeah, what are you doing here? Shopping?" dahil sa sinabi niya ay agad akong sumilip kung nasaan si kuya Izaak at nakahinga naman ako ng maluwag na makita siya na andoon pa rin nakaupo sa sofa at nagbabasa na ngayon ng magazine at nakikita ko na napapangiti siya kung ano man o sino ang nasa pahina na binabasa niya. Sana all na lang talaga sa mga reason kung bakit s'ya napapangiti. Kung sino mang artista o model iyan ay sana masaya ulam nila ngayon, tsk. Waley. Binalik ko ang attention kay sir engineer na ngayon ay na
CHAPTER 69CALL ME, KUYA!“Nasa bahay ka lang bago ako umalis tapos ngayon… malalaman ko na lang na nandito ka na, for what para makipagkita sa kanya?” Si kuya na ngayon ay nakatingin pa rin sa akin. Halos mangatog na itong mga paa ko dahil sa kaba at kahihiyan. Pinagtitinginan tuloy kami ng mga tao. Tumingala ako sa kanya. “Kuya! Hindi naman po sa ganoon.” nakayuko ulit na sabi ko sa kanya dahil pakiramdam ko, nahihiya ako sa mga tao na nakatingin sa amin, wala man akong naririnig pero baka hinusgahan na ako at higit sa lahat hindi ko kaya ang mga titig ni kuya na alam mo talaga na galit dahil sa ginawa ko. Alam niya kaya na sinusundan ko siya, kaya siya galit sa akin? "Chili pare, she's having fun while shopping and questioning about–”"Fuck off kung ayaw mong madamay dito." Ani ni kuya na talagang may galit na ang tono ng pananalita niya.“Okay, let's go!” Nagulat ako na biglang kinuha ni Mr. Engineer ang kamay ko at hinila palabas ng boutique." Wait, sir. Ayos lang po ako, ka
CHAPTER 70CALL ME, KUYA!Umiiwas hanggang kaya, iyan dapat ang itaktak mo sa utak Unique. Huwag mong putulin ang pangako mo sa sarili mo na bawal ka magkagusto, bawal na bawal lalo na sa kanya sa kuya mo na maituturing Unique Mahinhin. “Are you guys both okay?" Napabaling ako kay mommy dahil sa tanong niya at hindi ako sumagot at nakayuko lang, kunwari hindi ko masyadong narinig ang tanong niya. “Yes mommy, don't worry, we're both doing good." Si kuya kay mommy. Yeah, we're doing good mom. "Are you sure, parang lately naging aso’t-pusa na naman kayo, tapos balik na naman kayo sa pagiging close. Mga kabataan nga naman ngayon. Be good to each other, magkapatid kayo kaya dapat hangga't maaari ay maging mabait kayo sa isa't-isa dahil kayo lang din naman ang magtulong-tulungan sa bandang huli,” Pangaral ulit ni mommy Maribel sa amin ni kuya. Kapag kasi tumatabi si kuya Izaak sa akin ay agad akong umiiwas. Narito kami ngayon sa airport dahil nag-aabang ng flight namin papuntang Japan
CHAPTER 71Call Me, Kuya!“Thank you nito, akala ko ba wala akong pasalubong galing sa'yo. Ang bait mo na talaga sa akin, tapos ako wala man lang akong naibigay sa'yo na pasalubong nong umuwi ako sa probinsya, “ pagdadrama ng kaibigan. “Ito naman oh, di ba sabi ko sa'yo na ayos lang iyan. May next time pa kunsabaga at higit sa lahat, hindi naman ako humihingi sa'yo, ang makabalik ka lang na ligtas at nagkita ulit tayo ay malaking bagay na sa akin dahil may kausap na naman ako, alam mo naman na halos walang nakiksama sa akin simula nong lagi nilang nakikita kami ni sir Izaak na magkasama.” saad k sa kanya habang inaabot pa ang ibang regalo ko sa kanya. "Kaya nga, kaya salamat dito ha!” kita sa kanyang mga mata ang saya. Kaya ang saya ko rin tulad ng makita ko ang mga magulang at si Budang na masaya sa regalo ko. "walang anuman, Sunshine." ani ko na masaya rin sa pinamili ko sa kanya. Sumama ako kay kuya Izaak sa kanyang office dahil naalala ko na may ibibigay pala ako kay Sunshin
CHAPTER 72CALL ME, KUYA!“Unique?" Tawag nito sa malamig na tono. Palipat-lipat ang tingin ko kay sir Izaak at sa papel na kakabasa ko lang. Halos nanginig na ako hindi lang kamay ko saka na rin ang mga tuhod ko. “What are you doing here? Sabi ng secretary ko, maglilinis ka raw dapat.” Hinarap ko si kuya at para matapos na itong haka-haka sa isip ko. Ano ba talaga ang totoong nangyari?Lumapit siya sa akin at agad hinablot ang papel na hawak ko kaya napaigtad ako sa gulat na bigla niya itong kinuha na parang siya pa ang galit.“Pinapakialaman mo ang mga gamit ko. Why?” dahil sa sinabi niya ay saka palang ako natauhan at hinarap siya."Totoo ba yan kuya?”"Totoo na ano?” halos pagalit niya na tanong. Dahil sa tono ng pananalita niya na parang iretado na. Pilit kong nilalabanan ang emosyon ko na umiyak dahil sa nakikita ko. “Na-nabasa ko kuya, hindi lahat pero sapat na iyong nabasa ko. Tama ba ang nakasulat diyan?” tanong ko kahit nahihirapan sa sagot niya. No please, Cherry. "Wala
CHAPTER 73CALL ME, KUYA!Umiyak ako na mag-isa, hindi sa kwarto ko kundi sa isang bar. Nagpaalam ako kay mommy na may kikitain ako na friend dahil birthday niya, pumayag naman siya at sinabi ko na huwag sabihin kay kuya, nagpahatid lang ako sa driver at mamaya pa ako uuwi kaya pinauwi ko muna, hindi ko lang alam kung umuwi ba yong driver sa bahay.Actually, wala naman akong kikitain ngayon, busy si Budang at malamang pagod na rin iyon kaya hindi ko na lang tinawagan. Gusto ko sanang umuwi sa bahay kaso nga lang, baka magtaka ang mga magulang ko kung bakit mugto ang mga mata ko. Hindi pa naman sila maniniwala kapag sinabi ko na na puweng lang ako o anong rason pa iyan. “Isang baso pa nga ng tequila,” utos ko sa waiter sa bar counter. Maingay ang mga tao lalo ang mga kababaihan dahil may banda na nagpapatugtog, walang iba kundi ang Elizcalde band na kung saan magkapatid ang mga ito at ang vocalist nila ang tanging pinsan nila. Sa mga kanta palang nila na mapanakit ay hindi ko alam k
CHAPTER 74CALL ME, KUYA!“May kasama naman ako, si Mr. Engineer po, kuya Izaak.” ani ko habang nakayuko ang ulo ko at nakasunod sa kanya. Hindi man lang binitawan ang kamay ko habang naglalakad kami patungo sa parking area at pagdating sa harap ng kotse ay matalim ang mata na pinukol sa akin pagkatapos niyang buksan ang kanyang sasakyan.“Huwag mong gawing rason iyan na may kasama ka! I told you, hindi mo siya kilala. What if na may gagawin siya na hindi maganda sa iyo ha? Paulit-ulit tayo? Anong laban mo kung malagay ka nga sa alanganin, huh?” saad ulit niya habang galit pa rin sa akin."Hindi naman po siya masamang tao kuya eh, naging suki ko nga siya noong pagbebenta ko ng balut dati, hanggang ngayon, he's a good friend of mine pa rin naman ah.” Nakasimangot kong sambit sa kanya.“Iyan ang pag-aakala mo! What if he's not and I'm right, huh? Pinabantayan ka ng mga magulang mo sa akin kaya kahit sa bagay man lang iyan, huwag mo silang bigyan ng sama ng loob kung may mangyaring m