CHAPTER 121

(Ang chapter na ito ay alaala ni Carolina)

“Oh my God , I’m sorry sir,” hinging paumanhin niya sa lalaking nabangga niya. Hayst ano ba naman iyan kakaumpisa pa lang niya sa trabaho eh.

“It’s ok no problem,”nakangiting sab isa kanya ng lalaki.

“Thank you sir. By the way do you already have a table?”she’s thankful that the man is understanding.

“I don’t have yet, would you mind?”sagot naman nito sa kanya.

“Yeah, you can have this table sir, if you are alone,”iginiya niya ang isang mesa na may dalawang bangko, puwede naman ito if may date siya.

“Yeah, I’m alone, used to it already,”medyo ma-emote na sagot ng lalaki sa kanya na nakapagpangiti sa kanya. At least hindi lang siya ang nag-e-emote.

“Ang emo naman,”bulong niya sa kanyang sarili.

“Haha hindi naman masyado,”napalingon siya sa lalaki nang marinig niyang magsalita ito ng Pilipino.

“Pinoy ka?”nakangiting tanong niya dito. Mabilis namang tumango ang lalaki na nakangiti pa din. Ang ganda naman ng mga ngipin nito. Papuri niya