Chapter Six

"Hey, are you okay?" Tanong Asher kay Bianca na kasalukuyang nakapangalumbaba sa mesa at blangko ang mukhang nakatitig sa kawalan.

Nakilala ni Bianca si Asher nang minsang atakehin siya ng mga rebeldeng taong-lobo ilang linggo pagkaraang umalis si Daecon patungo sa Mystic Shadow. At, simula nga noon ay naging malapit na si Bianca sa lalaki. Mabait si Asher kahit medyo maloko. Mukha rin itong hindi mapagkakatiwalaan dahil na rin siguro sa bruskong mga galaw nito at balbas-saradong mukha. Noong una ay nangingilag pa si Bianca rito pero nang mapagtanto niyang mabait naman ang lalaki ay napalagay na ang loob niya rito at idagdag pang iniligtas siya nito sa grupo ng mga rebelde. Oo nga at kaya niyang ipagtanggol ang sarili dahil sinanay siya ni Daecon pero kung sabay-sabay ang mga ito na susugod sa kanya ay hindi na niya kakayanin.

"Nothing." Tipid na tugon ni Bianca bago umunat ng upo.

Naroon sila sa isang coffee shop na hindi kalayuan sa headquarter ng Claws And Arrows United.

"Sigurado ka?"

Bianca smiled. "Oo naman." Aniyang nagpasya nang tumayo. Kailangan na niyang bumalik sa HQ dahil halos papadilim na rin. "Aalis na ako." Paalam niya sa lalaki.

Umangat ang kilay ni Asher pagkuwa'y nagkibit-balikat. "Alright..." Sang-ayon nito at tumayo na rin. "Ihahatid na kita."

Tumango si Bianca at ilang saglit pa ay sabay na silang naglalakad ni Asher pabalik sa HQ. Walking distance lang naman kasi dahil dalawang kalye lang ang pagitan. Pareho silang walang kibuan ni Asher habang naglalakad. Alam ni Bianca na gustong magtanong ng lalaki pero ipinasya na lang na manahimik. Isa iyon sa ugaling gusto ni Bianca kay Asher. He knew when to shup up.

Pagkalipas ng ilang minuto ay nakarating na rin sila sa headquarter ng CAU. Tumigil sa paglalakad si Bianca at humarap kay Asher na nakatayo sa tabi niya habang ang mga kamay ay nakasuksok sa bulsa ng suot nitong kulay asul na pull over.

"Dito na ako."ani ni Bianca nang makarating sila sa tapat ng nakasarang mataas at malaking gate. Kulay brown iyon at nasa tatlong metro ang taas. "Salamat sa pagyaya sa akin." Nakangiting ani niya.

Asher shrugged his broad shoulders and smiled at Bianca. "No need to mention that." He answered and waved his right hand. "I am always one call away whenever you need someone to talk to, Bianca. Just like what I told you before, meeting you in this lifetime is one of the greatest experience that I could ever have." Mahabang sabi ni Asher na may tipid na ngiti sa mga labi.

Bianca nodded and smiled. "Thank you!" She mumbled.

Asher once again shrugged his shoulders. "Sige na. Pumasok ka na."

"Sige." Tugon ni Bianca bago tumalikod at humarap sa malaking gate.

Lumapit si Bianca sa finger print biometric identification box at idiniin ang hinlalaki sa screen. Bumukas ang maliit na gate sa gilid pagkaraan ng isang saglit. Lumingon si Bianca kay Asher at ngumiti.

"Bye, Ash..."

Asher nodded and waved his hand. "Thanks for the time." He said.

Tumango lang si Bianca at tuluyan nang pumasok sa loob. Pagpasok ay mayroon pang isang hindi kalakihang gate at nasa gilid niyon ang isang pang iris biometric identification box.

Itinapat ni Bianca ang mata sa maliit na screen at maya-maya pa ay bumukas na ang isa pang gate. Bago tuluyang humakbang papasok ay humugot muna ng malalim na buntong-hininga si Bianca at ngumiti. Ngiting hindi umabot sa mga mata niya.

"Oy, bunso!"

Napatingala si Bianca sa nagmamay-ari ng tinig.

It was Austin. He was waving his hands while smiling from ear to ear.

"Hi, Kuya Austin." Bati niya.

"Thank goodness, you're finally back!" Ani nito bago tumalon mula sa kinauupuang barandilya. "Utang na loob, bunso, iligtas mo kami mula sa mapanganib na luto ni Bona." Tila katapusan na ng mundong sabi nito kay Bianca nang tuluyang makalapit.

Sasagot sana si Bianca nang pabalabag na bumukas ang malaking pinto ng HQ at mula roon ay magkakasunod na lumabas ang apat na CAU members na pare-parehong nakatakip ang mga kamay sa ilong.

"Tangina mo ka, Bona!" Sigaw ni Akila.

"Spare our precious lives, Bona, you witch!"

It was Zachary.

"Fucking bullshit! Damn it, Bona!" Malutong na mura ni Caelan. His eyes ocean blue eyes darkened.

"That was freakin' disgusting, Bona!" Hiyaw ni Tobias na panay ang paypay ng kamay sa sariling mukha.

Napailing si Bianca. Mukhang nag-experement na naman sa kusina si Bona. Kahit hanggang sa labas ay amoy na amoy ang mabahong amoy ng nasunog na pagkain.

MYSTIC SHADOW, WEST MIDLAND

"Tonight, I want to give a toast for Alpha Daecon and Zoe's success!" Malakas ang boses na sabi ng alpha ng Mystic Shadow na si Atticus Khan. "Salamat sa inyong dalawa at sa pagtutulungan ninyo. Dahil sa inyo ay magkakaroon na rin ng katahimikan ang teritoryo ko." Dugtong nito bago itinaas ang hawak na basong may lamang mamahaling alak.

Naroon sila sa malawak na solar sa harap ng mala-kastilyong pack house ng mga Khan at nagkakasiyahan. Mayroong malaking bonfire sa gitna kung saan paikot na nakaupo ang lahat.

Tumayo si Daecon bago inilahad ang kamay kay Zoe. Nakangiti naman iyong tinanggap ng babae bago tumayo.

"It was indeed a successful operation. May mga namatay man sa magkaparehong panig ngunit mas marami namang sumuko at ngayon ay sumasailalim rehabilitation ng Claws And Arrows United, West Branch sa pamumuno ni General Fleet." Masiglang sabi ni Daecon habang hawak ng isang kamay ang basong may lamang alak at ang isa naman ay naka-akbay sa katabing si Zoe. "And, big thanks for the help of this beautiful lady beside me. Without her, hindi ko alam ko magagawa ko ng matagumpay ang misyon ko rito sa Mystic Shadow." Dugtong pa nitong nilingon ang babaeng katabi at tinitigan ng malagkit.

Napahiyaw naman ang ilang naroroon kasama si Keifer na napatayo pa at pumalakpak. Isang hunter si Keifer na naka-assign sa West Branch ng Hunters Cavalry. Ipinadala ito ni Jessica sa Mystic Shadow para mag-assist kay Daecon dahil kabisado nito ang pasikot-sikot sa West, Midland.

"And of course, congratulations too for finding your other half along the way of your mission!" Ani ni Keifer at itinaas din ang hawak na beer.

Sabay na sumilay ang matamis na ngiti sa mga labi nina Daecon at Zoe. Parehong nangingislap ang mga mata habang nakatitig sa isa't-isa.

"Thank you for coming into my life, Zoe..." Daecon mumbled as he proposed a toast to the woman he's holding.

Ang babaeng mahigit tatlong buwan niyang nakasama sa lahat ng panganib na sinuong para lang maayos ang problema sa mga rebelde. Bilang representative ng CAU na ang misyon ay iwasang dumanak ang dugo at siguraduhin ang katahimikan sa pagitan ng parehong lahi ay kailangang gawin ni Daecon ang lahat para mapasuko ang mga rebelde na hindi gumagamit ng dahas. And, big thanks to Zoe for helping him do his job successfully and peacefully.

Zoe smiled sweetly and accepted Deacon's toast." The pleasure is mine, Alpha." She answered eyes filled with fondness to the man she's been dreaming to meet for years.

Ilang sandali pa ay mas lalong uminit ang kasiyahan sa paligid. Sumasabay sa malakas na ihip ng hangin anf maharot na tugtog na mas lalong nagbigay buhay sa paligid. Everyone started to dance, feeling that ecstatic moment of joy and success.

"Come with me..." Bulong ni Daecon kay Zoe habang nasa gitna ang lahat ng kasiyahan.

"Where are we going?" Nakangiting tanong ni Zoe.

"Somewhere we can be together alone."

Tumaas ang kilay ni Zoe at napatitig sa pinuno ng Frostwood pagkuwa'y nagkibit-balikat bago inabot ang nakalahad na kamay ni Daecon. Patalilis silang umalis sa kasiyahan at pumunta sa dalampasigan hindi kalayuan sa pack house ng mga Khan.

"Finally..." Daecon whispered nang makarating sila sa dalampasigan.

"Finally what?"

Daecon chuckled. "Finally, you're all alone with me." He said in a lower voice. Eyes focused to the woman in front of him.

The moon is full and the glittering seawater made everything perfect. The calming breeze of summer air plus the woman he's been admiring for a couple of months--what more would he ask for?

Zoe hissed and raised her left brow. "Don't play games with me, Daecon." She said in a serious tone.

"Who's playing game with who?" Daecon asked, eyes still focused to Zoe.

Zoe sighed. "You're going back to Central,Midland tommorow. Who knows if when will we meet again or if--"

Daecon put his finger on Zoe's lips as if he was telling her to stop.

"Hush...just answer my question, straight." Deacon said.

"W--hat?" Natitigilang untag ni Zoe.

"Kapag ba niyaya kitang sumama sa Central, sasama ka?"

Napatanga si Zoe at ilang sandaling napatunganga sa kaharap. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Is this some part of a dream again? Kinurot niya ang sarili para makasiguro. Aray ko! Hiyaw ni Zoe sa isip nang makaramdam ng sakit dahil sa ginawa. Totoo nga ang narinig niya. Hindi ito panaginip lang. Daecon is really inviting her to go with him.

"Hey..." Untag ni Daecon nang walang makuhang tugon mula sa babae.

Napakurap si Zoe pagkuwa'y tumango ng sunod-sunod. "Yes, I will..." She answered.

Deacon released a sigh of relief. Hinila niya si Zoe at niyakap. "Thank you. I was afraid that you'll say no, damn!" He exclaimed before he lean down and reached Zoe's lips.

With the moon on their back as a witness...they sealed their silent agreement with a long and tender kiss.

Sweet words are no longer needed.

Just him and Zoe, holding each other are enough.