Chapter 7

AS THE SUN starts to set, bumaba na ako para maghanda ng pang-gabihan namin. Alam kong trabaho ito ng mga katulong ngunit mas sanay ako, na ako yung naghahanda ng panggabihan namin. Tutulong na lamang ako kaunti para walang masabi ang mga kasambahay ni Raph.

Nagluto na rin ako ng paborito nilang panghimagas, ang Oreo Truffles. Madalas gawin ito noon ng kapatid ko noong nabubuhay pa siya, mabuti na lamang at naituro pa niya sa akin kung paano gumawa ng ganito. Oreo lang naman ang main ingredients, kaya madali lamang. Magagawan naman ng paraan kung may ibang sangkap na wala.

Matapos kong tumulong sa paghahanda ng dinner namin ay sakto namang narinig ko ang ugong ng sasakyan. Masaya akong lumabas at salubugin ang kambal ngunit bigla iyong naglaho. Ang kaninang tuwa na nararamdaman ko ay biglang napalitan ng kaba.

Walang kambal na lumabas sa kotse, walang ingay na nagmumula sa kotse maliban sa huling ugong nito bago namatay at ang driver na kalalabas lamang dito. Pinagpapawisan ito, namumutla na para bang nakakita ng multo.

"Kuya? A-anong nangyare? Nasaan ang mga a-anak ko?" Kinakabahang tanong ko. Natatakot na ako! Hindi pwedeng may mangyaring masama sa kanila. Ayokong pati sila ay mawala rin, hindi ko iyon kakayanin. Ano na lang ang sasabihin sa akin ng kapatid ko? Na pinabayaan ko sila? Hindi pwede!

"Nawawala po sila Ma'am. Ang sabi po ng guard may sumundo po raw sa kanila. Tinawagan ko na rin po si S-sir ngunit hindi daw po siya ang sumundo sa kambal. Ma'am galit na galit po si Sir." Natataranta na rin itong nagpapaliwanag dahil sunod-sunod ang sagot nito, nanginginig din ang boses nito. "Ma'am, ang hula ko po. Kinidnap po sila!"

"What? N-no! Bakit nangyayari ito? Wala naman kaming kaaway!" Naguguluhang tanong niya.

"Baka po isa sa mga kalaban ni Sir. Ma'am, huwag po kayong mag-alala mahahanap din po ang kambal. Magtiwala po kayo kay Sir." Sinubukan ako nitong pakalmahin ngunit hindi ko kayang kumalma. Lalo na at kaligtasan ng kambal ang nakasalalay dito.

"Kuya naman, nagbibiro ka lang diba?" Napapadyak ako, nanginginig ang buong katawan ko. Natatakot ako! Natatakot ako sa maaring mangyari sa kanila.

Kung totoo man ang sinabi ng driver ay bakit nila dinadamay ang kambal? Wala naman silang kasalanan! Mga hayop sila! Mapapatay ko sila ko sino man ang may gawa nito! Hindi ko rin mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa dalawa. Sila na lamang ang pamilya ko, nawala na mga magulang ko at ang nag iisang kapatid pati ba naman ang kambal? Paano na lamang ako?

Hindi ko namamalayan ang pagpatak ng luha ko, "hahanapin ko sila." Mabilis akong tumakbo palabas, kahit nanghihina ang tuhod ko ay pinilit ko pa ring palakasin ang loob ko para makatakbo.

"Ma'am!!!" Tawag sa akin ang driver, kasama nito ang ibang tauhan ni Raph. Hinahabol ako. Ngunit hindi ko sila nilingon, mas nangingibabaw ang takot ko na mawala sa akin ang kambal. Kahit anong mangyari ay hahanapin ko sila.

"Ma'am, si sir na po ang bahala. Huwag po kayong lumabas." Saad nito matapos niya akong mahuli. Kahit gaano ako kabilis ay mas mabilis pa rin sila, wala na akong nagawa pa kun'di tumigil at nanghihinang napa-upo na lamang ako sa may tabi ng kalsada.

"Ma'am, mahahanap po ni sir ang kambal. Huwag po kayong mag-alala." Narinig kong sambit ng isa sa mga babeng kasambahay. Nasundan din pala nila ako.

"Oo nga po Ma'am, magtiwala po kayo kay Sir." Pang-aalo sa akin ng isa pa.

"Raph, please find them. Mapapatay kita kapag may nangyaring masama sa kanila!" Puno nang paghihinagpis kong bulong. Don't make me disappointed, I have higher expectations from you Raph!

KASALUKUYANG nasa kalsada si Raph habang may kausap sa telepono. "FIND THEM!!! DO YOU WANT TO GET BURIED SIX FEET UNDERGROUND? HUH? I WOULD GLADLY DO THAT!" Para siyang liong nakawala sa hawla at maghahasik ng lagim sa itsura niya ngayon.

Matapos tumawag ni Yuan, iyong driver ng kambal, na nawawala ang kambal ay bigla na lamang siyang umalis sa meeting room kahit na nasa kalagitnaan na sila ng meeting niya sa mga board members ng kompanya. Hindi naman ganoon kahalaga ang pinag-uusapan nila, mas mahalaga ang seguridad ng kambal.

He was sure, it was his nemesis doing. Kahit makikita ang galit sa mga mata nito ay hindi niya mapigilang magtaka kung papaanong nalaman nila ang tungkol sa kambal. Sinigurado niyang hindi ito makakaabot sa underground mundos.

Ang underground mundos ay ang mundo ng mga delikadong tao. In that world, it has different classes and clans. Isa na doon ang CINCO, ang kinabibilangan nilang lima. Marami pang ibang clans ang nabibilang doon, nasa sayo kung magiging kaibigan mo ba sila o maging kaaway.

In Raphael's case, they were friends before but his alliance in JLK Brotherhood ended already. JLK Brotherhood became their biggest competitor in every aspects in the underworld and real world.

"Hago, f*ck you! If I would found out that it's you who kidnapped the twins, I'm gonna f*cking kill you!" Nagpupuyos ito sa galit, halatang papatay ito ng tao. May tinawagan muli ito sa telepono niya, sinubukan niyang kontakin ang ibang CINCO brothers niya. Sila ay walang iba kun'di sina Giovanni na siyang pangalawa, sunod ay sina Jonathan at Michael, ang panghuli ay si Gabriel dahil ito ang pinakabata sa kanilang lima.

"F*ck!!! Answer me!" Halatang aburido ito dahil walang kahit isa sa kanila ang sumasagot ng tawag niya. "Siguraduhin niyo lang na may ginagawa kayong importante," diin nito.

Mas bumilis ang pagpapatakbo niya, halos lumipad na ang kotse niya sa sobrang bilis niyang magmaneho. Kailangan niyang makauwe agad para tignan ang lagay ni Thamara bago niya muling hanapin ang kambal. Nasisiguro nitong natataranta na ang dalaga dahil ayon kay Yuan ay nabanggit na niya ang pagkawala ng kambal dito.

Sa kabilang banda naman ay hindi magkamayaw sa paghahanap ang apat, na kaibigan ni Raphael, sa kambal. Hindi nila alam kung gaanong kalaking gulo ang ginawa nilang apat, ngunit hindi nila iyon alam sa ngayon. If you were thinking that they were the one who fetch the twins, then it's a yes.

Wala silang kaalam alam na hinahanap na sila ni Raph. "Gag* ka Gabriel! Ang mga kambal nawawala!" Pananakot ni Jonathan sa binata.

"Ikaw ang may kasalanan! Ikaw huli nilang kasama sa Carousel," bato nito.

"HOY HINDI AH! Mapagbintang ka naman masyado," depensa ni Jonathan.

"Shit! My phone,"biglang bulalas ni Gio.

"Haluh!!! Paano ngayon 'to. Hindi ko rin pala nasabi kay Thamara na sinundo natin ang kambal!" Nanlaki ang mga mata nito nang may mapagtanto, kung hindi lamang nabanggit ni Gio ang salitang phone ay hindi iyon papasok sa isip niya.

"WHAT? Bwesit ka, alam mo ba 'yon?" Gulat na sinapak ni Gio si Gab.

"ARAY!!! Sorry naman!"

"Walang magagawa ang sorry mo!!!" Muling tugon ni Gio.

"Ang mabuti pa hanapin na natin sila, lagot tayong lahat nito. Lowbatt pa man din ako," suhestiyon ni Michael sa lahat. Mabuti at tumigil din ang bangayan nila bago sila nag-umpisang maghanap.

Kasalukuyan silang nasa amusement park na malapit sa villang pagmamay-ari nila. Walang masyadong tao dahil nirentahan nila ito at tanging mga attendants at gwardya lamang ang nandoon, kaya mas mapapadali ang paghahanap nila. Ngunit doon sila nagkamali nang magkasalubong silang lahat sa entrance at exit ng park.

"Manong, may nakita po ba kayong dalawang bata, ah-ano magkamukha po-- kambal. Hanggang bewang ko po," Tanong ni Gabriel.

"Kambal po? Baka sila po iyong umakyat kanina sa bakod! Naku, mga sir hinabol namin iyon kanina pero mabilis po silang nakatakbo kaya hinayaan na lamang namin." Mahabang paliwanag nang gwardya.

"WHAAAAATTT!!!" Sabay sabay nilang sigaw. Nakanganga pa si Gabriel at Jonathan habang si Michael at Gio ay may kakaibang emosyon sa kanilang mukha.

Nagkatinginan silang apat, pinaghalong pagkagulat at takot ang nararamdaman nila. Una ay nagulat sila sa sagot ng gwardya, pangalawa ay takot, bigla silang natakot sa kung anong gagawain sa kanila ni Raph. They know how ruthless Raph when he is enrage, given the past situations, alam nila kung gaano pinapahalagaan ni Raph ang kambal.

Hindi na sila nakasagot sa gwardya basta na lamang silang umalis sa park at napagdesisyonang ipaalam ito kay Raph at Thamara. Wala naman ibang pwedeng gawin kun'di ipaalam na lamang sa kanila. Tatanggapin na lamang nila kung ano ang kaparusahang ibibigay sa kanila.

Sumakay na ang mga ito sa kani-kanilang sasakyan at nagtungo sa bahay nila Raph. Nang makarating sila doon ay nagmamadali silang bumaba at pumasok sa bahay ni Raph. Abot ang kaba at takot na nararamdaman nila, nararamdaman ng bawat isa ang mabigat na tensyon sa loob ng bahay.

Unang pumasok si Gabriel ngunit mabilis itong napatalon ng makarinig ng isang putok. "AY! baklang Athan!" Impit na sigaw nito.

"GAGO ANONG BAKLA!" Napasigaw na rin si Jonathan.

"R-Raph-- Bro, teka-- Ahhh!" Napaigik muli ito ng may pumutok na naman, pero ngayon ay malapit na sa paanan niya.

"MOTHER F*CKERs!!!" sigaw ni Raph at muling nagpaputok. Sa ngayon ay kasama na ang iba na pinapaputukan niya. He looks really pissed, he's not hesitating. He really wants to kill them!

"WAAAAAHHH ANGELO!" Parang baklang nagsisisigaw si Jonathan with matching talon-talon pa. Habang si Gio ay parang wala lang kung umiwas sa bala, he was calm. He knows Raphael well, he may be looking determined to kill them all but he can't, Gio can guarantee that.

Michael is calm as well, pero paminsan minsan din itong napapaigik ngunit hindi lamang halata. Kahit gaano sila ka- poise ni Gio ay hindi nila maiwasang pagpawisan lalo na nang mag-reload si Raphael at muli silang pinaputukan isa-isa hanggang sa maubos ang bala ng baril nito.

"Next time you fetch the twins, you could at least tell Thamara. Tsk!" May diing saad nito saka nag-walk out. Iniwan silang nakatanga doon, akala nila ay kukuha muli ito nang bala kaya hinanda nila ang mga sarili nila ngunit mali sila ng akala. Dahil nang muling bumalik si Raphael ay hawak-hawak na nito ang kambal na may kakaibang tingin.

Ang kambal ay may nakakalokong ngiti, wagi na naman ang mga ito sa kapilyuhan.

"What the--"

"OH MY!"

"How?"

"HUH?"

Sabay sabay nilang tinuro ang kambal at muling napanganga. Gustuhing mang magsalita ay walang lumabas sa bibig nila. Nanatiling nakanganga ang mga ito, ngunit hindi nagtagal ay itinikom din nila. Bigla silang nahimasmasan nang may maalala, hindi nila aakalaing naging target na naman sila ng kambal.

"Daddy, what happen to them? Para po silang nakakita ng multo," mahinang napahagikgik si Ron at may pang-uumyam sa tuno nito.

"Daddy, ang ganda po ng bagong design ng bahay!" Sabad naman ni Ren. Patay malisya ang chanak, hindi man lang niya pinansin ang apat.

"You like it? Do it again, then we'll have a new design." Ginatungan pa ang sinabi ng kambal.

Narinig naman ito ni Thamara na kalalabas lamang galing kusina, "ginatungan mo pa! Imbis na pagsabihan, tsaka gusto mo ikaw barilin ko? Mabuti na lamang at hindi masyadong rinig sa kusina, kamuntik na akong atakihin sa takot!" Kahit galit ito ay nababakas pa rin ang nginig sa kanyang boses dahil sa nangyare kanina.

"Tsk," Tipid na tugon ng binata.

"Sungit mo! Halina kayo kain na," pag- iiba nito nang usapan, para na din mawala ang tensyon sa pagitan nilang lahat.

Before the barilan moment...

NAKAHINGA AKO nang maluwag nang makita ko kanina ang kambal na tumatakbo palapit sa bahay. Akala ko may kumidnap sa kanila na masasamang tao, iyong mga kaibigan lang pala ni Raph ang sumundo sa kanila. Ayon sa kambal ay inaya daw silang mag amusement park, syempre pumayag naman ang mga chanaks. Ngunit hindi alam ng mga binata na mapagtritripan na naman sila.

"Mommy, sabi Tito Gab paalam na daw siya sayo." Ito ang unang sagot sa akin ni Ron kanina. "Pero alam namin hindi, kasi pag-alis namin saktong pagkarating driver!" Dagdag pa ni Ren.

Natampal ko na lamang ang noo ko. Iyong ginawa ng mga kaibigan ni Raph ay biglang nabalik sa kanina. Mali naman kasi sila, dahil hindi sila nagpaalam at naging dahilan ito nang pagpa-panic naming lahat. But on the bright side, naamoy ng kambal na may mali and they turn it against them. Tang*na saan ba nagmana ang mga ito? Hindi naman ganito kapatid ko, marahil sa ama nila ngunit hindi naman ako sigurado. Hindi ko naman kasi 'yon kilala, kahit pangalan lang sana.

"Mommy, gutom na si Ren!" Saad ni Ren habang nakahawak sa tiyan.

"Si Ron din Mommy," sabad naman ni Ron.

"Oh siya sige, saglit lamang ah." Sagot ko.

Hindi naman sa kunsintidor akong tita o ina ngunit hinayaan ko na lamang sila sa ngayon dahil may mali naman sa kabilang side. Mamaya ko na lamang sila kakausapin dahil wala pa naman sila. Marahil nagkukumahog na ang mga iyon kakahanap sa kambal na ngayon ay nakauwe na.

Bago ako nakapasok ng kusina ay nahagip ng mga mata ko ang hawak ni Raphael, isang baril! Hindi ko alam kung anong klaseng baril iyon ngunit nasisiguro kong katulad iyon ng baril na hawak noon ni papa, dating pulis kasi ito noon.

Nagtaka ako kung saan niya panggagamitan iyon. Teka? Hindi ba ako natatakot, eh baril iyon? Baka sanay lamang ako na nakakakita ng baril kaya hindi na ako natatakot kapag nakakakita ako n'on. Hayst bahala na, makapunta na nga lang sa kusina!