DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV Parang gustong sumabog ang puso ko dahil sa sama ng loob na nararamdaman! Hindi ko alam na sa loob ng pitong taon, nagawa akong lokohin ni Jeneva at pinaniwala sa isang malaking kasinungalingan! Kung hindi lang masama ang pumatay ng tao baka ginawa ko na sa kanya! Sobrang sama niya! Sobrang hirap tangapin ang nalaman ko ngayun lang. "Why? Why?" galit kong sigaw. Tuluyan na ding napaiyak si Mommy habang dahan-dahan na naglakad palapit sa akin. Mahigpit ako nitong niyakap habang namumutawi sa mismong bibig niya ang paulit-ulit na pagbigkas na salitang 'sorry' Hindi ko naman malaman kung kaya ko bang magpatawad! Sana panaginip na lang ang lahat! Sana hindi ito totoo! "Daniel, patawarin mo ako! Hindi ko din sinasadya na mangyari ito! Akala ko kasi mahal mo ako eh! Natatakot kasi akong baka iiwan mo ako noon kaya nagawa kong ilihim sa iyo ang lahat-lahat!" umiiyak na bigkas ni Jeneva! "Sorry? So inaamin mo na hindi ko nga anak si Anyana? Na nagsinu
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV "Sasabihin mo ba kay Anyana ang totoo?" tanong ni Mommy Sylvia sa akin habang pareho kaming nakatunghay sa nahihimbing na natutulog na si Anyana! Ngayun pa lang parang pinipiga na ang puso ko sa isiping baka malaman ni Anyana ang katotohanan sa pagkatao niya. Hindi niya ako ama at natatakot akong kapag malaman niya iyun tuluyan na din niya akong talikuran. "No Mom! WAla akong balak! Mananatiling anak ko si Anyana at ako mismo ang magpapalaki sa kanya!" seryoso kong sagot! HIndi naman nakaimik si Mommy. "Malayo ang loob ni Anyana kay Jeneva kaya alam kong hindi niya hahanapin ang Mommy niya. Isa pa, mas nag-eenjoy siya ngayun sa pakikipaglaro kina Stephen at Scarlett at mas gusto niya pa yatang makasama si Bianca kumpara sa tunay niyan ina na si Jeneva!" sagot ko kay Mommy! Napansin kong kaagad na gumuhit ang lungkot sa mga mata nito habang hindi inaalis ang pagkakatitig kay Anyana. "Kailan ko pwedeng makilala ang mga apo ko? Hindi mo ba pwedeng p
BIANCA POV "Hindi ka ba papasok ng bahay? Sobrang na miss ka na ng mga bata." kaagad kong tanong kay Arnold pagkababa ko ng kotse. Galing kami sa pakikipag -usap sa aming nakuhang wedding coordinator at nitong mga nakaraang araw sobrang abala talaga naming dalawa. Bukas ng alas nuebe ng umaga nakatakda akong magpasukat ng wedding gown dahil may napili naman na akong design. Stressful din pala talaga ang paghahanda sa kasal. Mabuti na lang at napakiusapan ko si Kuya Cyrus na umuwi na muna dito sa Manila para siya na lang ulit ang mamahala sa kumpanya dahil feeling ko talaga napapabayaan ko na ang mga bata eh. Sobrang hati na talaga ng oras ko at natatakot akong baka lumayo na ang loob ng mga anak ko sa akin. Ang ama nilang si Daniel ang palagi nilang nakakasama Mula pagpasok ng School sa umaga hangang sa pag uwi si Daniel na palagi ang gumagawa. Patuloy din kasi talaga ang pag -iwas ko sa kanya nitong mga nakaraang lingo. Simula kasi noong may nangyari sa amin sa resort nahihiya
BIANCA POV "Daniel, gusto mo akong makausap? Ano pa ba ang pag uusapan natin? Kung hindi din lang importante, huwag ka nang mag aksaya ng oras! Wala akong panahon para makinig sa mga drama mo sa buhay." nakalabi kong sagot kay Daniel. Napansin kong natigilan ito habang napangisi naman si Arnold. Halatang inaasar nito ang kanyang kapatid. Sa nakikita sa dalawa parang gusto kong pareho na lang silang iwasan. Hindi talaga kayang dalhin ng konsensya ko na nakikita silang hindi nagkakasundo kapag nasa harapan ko sila eh. Para bang hindi kaya ng konsensya kong isipin nang dahil sa akin lalo silang nagkasamaan ng loob na magkapatid. "Pwede ka bang makausap ng tayo lang? Hindi pa naman kayo kasal ni Arnold para makinig siya sa topic natin diba?" seryosong sagot naman ni Daniel. "Soon, magiging legal wife ko na si Bianca at sanayin mo na ang sarili mo nasa kaharap ako sa tuwing may sasabihin ka sa kanya! What is it Bro? SAbihin mo na! As long as hindi makaka-apekto ito sa pagmamahalan
BIANCA POV ''Anong....Paanong nakapasok ka sa loob ng kwarto ko?" kaagad kong tanong kay Daniel habang pilit na tinatakpan ang hubad kong katawan gamit ang aking mga kamay. Ang isang kamay ko ay nakatakip sa aking pagkababae at ang isa naman ay pilit na tinatakpan ang dalawa kong bundok. Ni hindi nga ako nag-abalang magtapis ng kahit na tuwalya man lang kanina sa pag-aakala ko na mag isa lang ako dito sa silid ko. Ni sa hinagap hindi ko akalain na madadatnan ko si Daniel sa sarili kong silid! "Bianca...ang ganda mo talaga!" narinig kong bigkas niya habang patuloy na naglalakbay ang kanyang paningin sa kabuuan ko! Hindi ko naman malaman ang gagawin ko! Hindi ko alam kung anong desisyon ang gagawin ko..babalik ba ako ng banyo or palabasin siya sa silid ko? Sa sobrang pagkataranta ko namalayan ko na lang na mabilis na ang hakbang na naglakad palapit sa akin si Daniel. Bakas sa kanyang mga mata ang pagnanasa habang walang kakaurap-kurap na nakatitig sa akin. "Ilang beses ko nan
BIANCA POV "Beautiful as always Bianca." Buong pagnanasa na sambit ni Daniel habang nakatitig sa pagkababae ko. Namumungay naman ang aking mga mata na nakatitig sa kanya kaya muling binalikan ni Daniel ang ginagawa niya sa aking katawan. Kusang napabuka ang aking hita ng namalayan ko ang mga palad niya sa aking pagkababae. Kasunod ng palad niya ay ang pagsayad ng dila niya sa aking hiwa na nagpaliyad sa akin. Habol ang aking hininga sa sobrang sarap na nararamdaman. Hindi talaga nagkukulang itong si Daniel na iparamdam sa akin ang langit. Para akong mamatay sa sobrang pagkasabik. Pati na mga daliri ko sa aking paa ay namimilipit na. Lalo ding lumalakas ang aking pinapakawalang pag ungol "Shit ano itong ginagawa niya sa akin? Para akong mababaliw sa sarap." Halos pasigaw kong bigkas dahil sa matinding emosyon na aking nararamdaman. Napahiyaw ako ng maramdaman kong sinipsip niya ang aking peanut. "OHhh Daniel! Anong ginawa mo! TAma na. Shit Tama na! Hindi ko na kaya!" Anas ko
BIANCA POV "Ikakasal na ako! Nangako na ako kay Arnold na magpapakasal na kami at ayaw ko nang bawiin pa iyun." malungkot kong bigkas kay Daniel. Hindi ako makatingin ng direcho sa kanya dahil baka maiyak lang ako. "Kung hindi mo siya mahal pwede ka naman umatras diba? Pwede mo siyang kausapin. Kaysa naman habang buhay kang maging miserable sa kanya lalo na at hindi mo naman siya mahal." kaagad niya namang sagot sa akin. Kung ganoon lang sana kadali ang lahat why not diba? Pwede akong umatras pero paano naman si Arnold? Ayaw ko siyang masaktan. Masyado siyang mabait para saktan ko siya. "Hindi ko kaya! Daniel, hindi ko kayang saktan si Arnold!" malungkot kong bigkas. Natigilan naman siya at mabilis na bumaba ng kama. Hubot- hubad na naglakad patungo sa may bintana at sumilip sa labas. "Hindi mo siya kayang hiwalayan pero kinaya mong makipag divorce sa akin? Alam mo bang tuluyan ko nang itinapon sa buhay namin si Jeneva? Ready na akong makasama ka ulit Bianca! Ayaw mo bang bi
BIANCA POV Mabilis na lumipas ang dalawang araw. Kasalukuyan kaming nasa loob ng kotse habang tinatahak namin ang daan patungo sa bahay ni Lola Antonia. Pinaghalong damdamin ang lumulukob sa puso ko! Kinakabahan ako na natatakot ako sa muling paghaharap naming dalawa ni Lola Antonia. Ano ba ang pwede kong sabihin sa kanya? Paano kung uungkatin nila ang tungkol sa nalalapit na kasal naming dalawa ni Arnold? Ano ang isasagot ko? Na nagmamahalan kaming dalawa ni Arnold kaya pumayag akong pakasal sa isa sa mga apo niya? Na pagkatapos naming mag-divorce ni Daniel kay Arnold naman ang bagsak ko? Alam kong ang highlight ng pagdalaw namin sa bahay ni Lola Antonia ay upang makilala niya din ang mga apo niya pero natatakot pa rin ako. At the same time nahihiya din sa posibleng sasabihin ni Lola sa akin. "Mommy, sabi ni Daddy kahapon dalawang Grandma daw ang dadalawin natin! Tapos sabi naman ni Anyana masungit daw po iyung isang Grandma." narinig kong sambit ni Scarlett. Umandar na nama