DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV Masakit para sa akin na nakikita kong binabakuran na si Bianca ng half brother ko pero wala akong magagawa! Sa kabila ng nangyari sa amin kagabi alam kong hindi na magbabago ang isip niya! Alam kong buo na ang desisyon niya na magpakasal sa half brother kong si Arnold. Sa totoo lang hindi ko na alam pa ang gagawin ko! Gusto ko na sanang sumuko na pero nang maramdaman ko ang pagpapaubaya ni Bianca sa akin kagabi alam kong ako pa rin ang mahal niya! May mga anak kami at ayaw kong tuluyan silang mawalay sa akin. Knowing Arnold! Alam kong may tendency na ilalayo niya sa akin ang mga bata kapag tuluyan na niyang maitali sa kasal si Bianca. Alam kong hangang ngayun may lihim pa rin na galit ang half brother ko sa aming pamilya dahil sa mga nangyari noon! "Daddy, kailan po tayo ulit dadalaw kina Tita Bianca?" maayos kong ipinarada ang kotse sa parking area ng mansion nang marinig ko ang tanong ni Anyana. Wala sa sariling napangiti ako at hinawakan siya
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV Sa narinig kong iyun kay Mommy hindi ako makapaniwala. Nagtataka ako kung bakit parang biglang nagbago ang ihip ng hangin. Noon, grabe ang pagka-disgusto niya kay Bianca pero ngayun gusto niya pa raw makausap. Dahil ba sa mga apo niya? Gusto niya din bang makilala siya na siya ang Lola ng mga apo niya? "Mom naman, bakit ngayun pa? Bakit ngayun pa kung saan tuluyan na kaming nag-divorce ni Bianca! Bakit ngayun ka lang nagpakita ng suporta?" naghihimutok kong bigkas. Malungkot na napabuntong hininga siya habang dahan-dahan na naupo sa isang bakanteng upuan. Seryoso akong tinitigan sa mga mata bago sumagot. "Dahil sa isang bagay na hindi ko akalain na matutuklasan ko! Na'realized ko na maling-mali ang ipinaglalaban ko noon Daniel! Masyado kong pinaghimasukan ang buhay niyong dalawa ni Bianca at dumating pa sa punto na alam kong isa ako sa dahilan kung bakti masyadong nagdusa si Bianca sa piling mo noon! Alam kong mahal ka niya noon pero masyadong mat
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV "Anong...paanong? Mom, ako ito si Jeneva...ang ina ng apo niyo! Ang ina ni Anyana!" umiiyak na bigkas ni Jeneva kay Mommy. Napansin ko ang galit na nakarehistro sa expression ng mukha ni Mommy habang titig na titig kay Jeneva. Para bang may ginawang mortal na kasalanan si Jeneva na hindi ka katangap-tangap. Wala sa sariling napatitig ako sa papel na nasa ibabaw ng mesa na muling dinampot ni Mommy. "Talaga bang apo ko siya Jeneva? Talaga bang apo ko si Anyana?" galit na sigaw ni Mommy kay Jeneva na pareho naming ikinagulat. "Mom, ano ang ibig sabihin nito? Ano po ang sabi niyo? Si Anyana...kinikwestiyun niyo si Jeneva tungkol sa pagkatao ni Anyana?" naguguluhan kong bigkas. HIndi ako magiging magaling na businessman kung hindi ako matalino. Pero sa pagkakataon na ito parang walang impormasyon ang pumapasok sa utak ko! Naguguluhan ako! "Mom ano po ba ang pinagsasabi niyo? Anak namin ni Daniel si Anyana! Mula noong ipinagbuntis ko siya hangang sa
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV Parang gustong sumabog ang puso ko dahil sa sama ng loob na nararamdaman! Hindi ko alam na sa loob ng pitong taon, nagawa akong lokohin ni Jeneva at pinaniwala sa isang malaking kasinungalingan! Kung hindi lang masama ang pumatay ng tao baka ginawa ko na sa kanya! Sobrang sama niya! Sobrang hirap tangapin ang nalaman ko ngayun lang. "Why? Why?" galit kong sigaw. Tuluyan na ding napaiyak si Mommy habang dahan-dahan na naglakad palapit sa akin. Mahigpit ako nitong niyakap habang namumutawi sa mismong bibig niya ang paulit-ulit na pagbigkas na salitang 'sorry' Hindi ko naman malaman kung kaya ko bang magpatawad! Sana panaginip na lang ang lahat! Sana hindi ito totoo! "Daniel, patawarin mo ako! Hindi ko din sinasadya na mangyari ito! Akala ko kasi mahal mo ako eh! Natatakot kasi akong baka iiwan mo ako noon kaya nagawa kong ilihim sa iyo ang lahat-lahat!" umiiyak na bigkas ni Jeneva! "Sorry? So inaamin mo na hindi ko nga anak si Anyana? Na nagsinu
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV "Sasabihin mo ba kay Anyana ang totoo?" tanong ni Mommy Sylvia sa akin habang pareho kaming nakatunghay sa nahihimbing na natutulog na si Anyana! Ngayun pa lang parang pinipiga na ang puso ko sa isiping baka malaman ni Anyana ang katotohanan sa pagkatao niya. Hindi niya ako ama at natatakot akong kapag malaman niya iyun tuluyan na din niya akong talikuran. "No Mom! WAla akong balak! Mananatiling anak ko si Anyana at ako mismo ang magpapalaki sa kanya!" seryoso kong sagot! HIndi naman nakaimik si Mommy. "Malayo ang loob ni Anyana kay Jeneva kaya alam kong hindi niya hahanapin ang Mommy niya. Isa pa, mas nag-eenjoy siya ngayun sa pakikipaglaro kina Stephen at Scarlett at mas gusto niya pa yatang makasama si Bianca kumpara sa tunay niyan ina na si Jeneva!" sagot ko kay Mommy! Napansin kong kaagad na gumuhit ang lungkot sa mga mata nito habang hindi inaalis ang pagkakatitig kay Anyana. "Kailan ko pwedeng makilala ang mga apo ko? Hindi mo ba pwedeng p
BIANCA POV "Hindi ka ba papasok ng bahay? Sobrang na miss ka na ng mga bata." kaagad kong tanong kay Arnold pagkababa ko ng kotse. Galing kami sa pakikipag -usap sa aming nakuhang wedding coordinator at nitong mga nakaraang araw sobrang abala talaga naming dalawa. Bukas ng alas nuebe ng umaga nakatakda akong magpasukat ng wedding gown dahil may napili naman na akong design. Stressful din pala talaga ang paghahanda sa kasal. Mabuti na lang at napakiusapan ko si Kuya Cyrus na umuwi na muna dito sa Manila para siya na lang ulit ang mamahala sa kumpanya dahil feeling ko talaga napapabayaan ko na ang mga bata eh. Sobrang hati na talaga ng oras ko at natatakot akong baka lumayo na ang loob ng mga anak ko sa akin. Ang ama nilang si Daniel ang palagi nilang nakakasama Mula pagpasok ng School sa umaga hangang sa pag uwi si Daniel na palagi ang gumagawa. Patuloy din kasi talaga ang pag -iwas ko sa kanya nitong mga nakaraang lingo. Simula kasi noong may nangyari sa amin sa resort nahihiya
BIANCA POV "Daniel, gusto mo akong makausap? Ano pa ba ang pag uusapan natin? Kung hindi din lang importante, huwag ka nang mag aksaya ng oras! Wala akong panahon para makinig sa mga drama mo sa buhay." nakalabi kong sagot kay Daniel. Napansin kong natigilan ito habang napangisi naman si Arnold. Halatang inaasar nito ang kanyang kapatid. Sa nakikita sa dalawa parang gusto kong pareho na lang silang iwasan. Hindi talaga kayang dalhin ng konsensya ko na nakikita silang hindi nagkakasundo kapag nasa harapan ko sila eh. Para bang hindi kaya ng konsensya kong isipin nang dahil sa akin lalo silang nagkasamaan ng loob na magkapatid. "Pwede ka bang makausap ng tayo lang? Hindi pa naman kayo kasal ni Arnold para makinig siya sa topic natin diba?" seryosong sagot naman ni Daniel. "Soon, magiging legal wife ko na si Bianca at sanayin mo na ang sarili mo nasa kaharap ako sa tuwing may sasabihin ka sa kanya! What is it Bro? SAbihin mo na! As long as hindi makaka-apekto ito sa pagmamahalan
BIANCA POV ''Anong....Paanong nakapasok ka sa loob ng kwarto ko?" kaagad kong tanong kay Daniel habang pilit na tinatakpan ang hubad kong katawan gamit ang aking mga kamay. Ang isang kamay ko ay nakatakip sa aking pagkababae at ang isa naman ay pilit na tinatakpan ang dalawa kong bundok. Ni hindi nga ako nag-abalang magtapis ng kahit na tuwalya man lang kanina sa pag-aakala ko na mag isa lang ako dito sa silid ko. Ni sa hinagap hindi ko akalain na madadatnan ko si Daniel sa sarili kong silid! "Bianca...ang ganda mo talaga!" narinig kong bigkas niya habang patuloy na naglalakbay ang kanyang paningin sa kabuuan ko! Hindi ko naman malaman ang gagawin ko! Hindi ko alam kung anong desisyon ang gagawin ko..babalik ba ako ng banyo or palabasin siya sa silid ko? Sa sobrang pagkataranta ko namalayan ko na lang na mabilis na ang hakbang na naglakad palapit sa akin si Daniel. Bakas sa kanyang mga mata ang pagnanasa habang walang kakaurap-kurap na nakatitig sa akin. "Ilang beses ko nan