ANYANA POV "ANG sarap! Kaya lang busog na ako eh!" bigkas ko habang haplos ko ang aking tiyan! Sa dami nang inorder na mga pagkain ni Stephen hindi nga talaga namin naubos iyun! Gustuhin ko mang kumain pa dahil nanghihinayang ako hindi na talaga kaya ng aking tiyan! Banat na banat na ang aking bituka at hindi na kaya pang tumangap ng dagdag na pagkain. Pagkatapos nang mainit na sandali sa pagitan naming dalawa kanina, kaagad akong nagrequest ng makakain kaya naman kaagad din siyang nag-order at ipinadala dito sa kwarto namin! Hirap kasi akong maglakad dahil sa pananakit ng aking katawan particular na ang gitnang bahagi ng aking pagkababae! Nasobrahan yata kaya namamaga at may maliit na sugat! Gayunpaman, kaya kong tiisin ang lahat ma-satisfied ko lang ang pangangailangang sekswal ni Stephen! Sa sinabi ko na kanina, ayaw ko nang makita siyang tumitingin sa ibang babae "Halatang gutom ka nga talaga ah? Well, ayos ka na ba? Gusto mo bang gumamit muna ng banyo?" nakangiti niyang t
ANYANA POVMabuti na lang at may nakahanda nang bathrobe dito sa loob ng banyo kaya naman iyun na lang ang isinuot ko pagkatapos kong patuyuin ang aking katawan pagkatapos kong maligo!Sobrang gaan nang pakiramdam ko ngayun!Medyo nabawasan ang pananakit ng aking kalamnan kaya naman alam kong magiging maayos din ang lahat! Pagkatapos kong maisuot ang aking bathrobe, nakangiti akong lumabas ng banyo! Kaagad kong hinagilap ng tingin sa Stpehen sa buong paligid at nang mapansin ko na wala siya dito sa loob ng suite naglakad ako patungo sa nakasarang closet! Binuksan ko iyun upang maghanap ng damit na maisusuot!Wala akong ni isang damit dito sa kwarto kaya naman manghihiram na muna ako kay Stpehen! Mabuti na lang talaga at marami siyang mga t-shirt dito sa cabinet kaya kumuha na ako ng isa! Isinuot ko iyun at dahil mas hamak na malaki si Stpehen sa akin nagmukha tuloy dress ang kanyang malaking t-shirt nang maisuot ko na iyun!Naghalungkat pa ako at kumuha ng boxer shorts niya! Ito na mu
ANYANA POV (ANGELA) KITANG-KITA ko ang pagkagulat sa mukha ni Madam Carla nang marinig niya ang sinabi ng galit na si Stephen! Gulat siyang muling napatitig sa akin habang naramdaman ko naman ang pag-alalay ni Stephen para makatayo ako! Ang sakit ng pwitan ko dahil tumama iyun sa matigas ng tiles ng sahig ng hotel! Parang gusto ko tuloy kutusan itong si Madam Carla! Itinulak niya pa talaga ako gayung pwede niya naman sana akong kausapin ng maayos! "You're fired!" galit na singhal ni Stephen kay Madam Carla na labis nitong ikinagulat! Pigil ko naman ang sarili ko na matawa ng makita ko ang hitsura nito! Namumutla siya kasabay ng unti-unting pagpatak ng luha sa kanyang mga mata. "Fired...naku sorry po Sir! Hindi ko po sinasadya! Hi-hindi ko po alam na asawa niyo po pala siya! Maawa po kayo sa akin, ako na lang po ang inaasahan ng pamilya ko! Huwag niyo po akong tangalin sa trabaho Sir!" umiiyak na bigkas ni Madam Carla pero parang naging bingi na si Stpehen! Imbes na sagutin an
ANYANA POV (ANGELA) "BALIK na tayo sa room? May mga gagawin pa ako at ihahatid lang kita sa suite natin para makapagpahinga ka muna!" muling wika ni Stpehen at akmang igigiya niya na ako patungo sa elevator pero kaagad akong umiling. "Ayos na ako Stpehen! Actually, kaya nga pala ko lumabas dahil maliban sa paghahanap sa iyo, pupuntahan ko sana ang kaibigan ko! Gusto ko din sanang magpaalam sa kanya!" nakangiting wika ko! "Kaya mo ba? Pwede mo naman siyang papuntahin sa suite natin kung gusto mo siyang makausap!" seryosong sagot niya sa akin. "Pwede ba iyun? Wala naman akong gagawin at kaya ko naman!" nakangiting sagot ko sa kanya. "Bumalik ka na lang sa suite natin at ako na ang bahala. Ipapatawag ko na lang ang kaibigan mong iyun at papuntahin ko na lang sa suite natin! Ano nga pala nag pangalan niya?" seryoso niyang tanong sa akin! Mukhang pursigido talaga si Stephen na pabalikin ako sa aming suite kaya walang choice kundi ibigay ang kung ano ang nais niya! Wala akong c
ANYANA POV (ANGELA)"OH...STEPHEN, Shit ang sarap niyan!" hindi ko na mabilang pa kung ilang beses ko nang nasambit ang katagang iyun habang walang humpay ang pagbayo na ginagawa ni Stephen sa akin! Nakasampay ang dalawa kong paa sa kanyang balikat at ramdam ko ang kahabaan niya na walang humpay na pumapasok sa aking lagusan! Bigla niyang nakalimutan na may pupuntahan pa pala siya ngayung umaga at nauwi na naman sa mainit na pagtatalik ang lahat-lahat! Hindi naman ako magkamayaw sa kakaungol! Halos tumirik na din ang mga mata ko sa matinding pagnanasa na nararamdaman ng buo kong pagkatao!Kinikiliti ang bawat himaymay ng aking laman!Ang sarap! Walang kapantay na sarap at ngayun pa lang parang sobrang naadict na ako sa ginagawang ito ni Stephen sa akin!"Yes Anyana! Ang sarap mo! Ang sikip mo Sweetie!" mahina niyang bigkas! Pareho nang tagaktak ang pawis sa aming katawan na parang bang hindi man lang ramdam ng mga nag-aalab sa matinding pagnanasa ng aming mga katawan para maramdaman
ANYANA POV PAGKAALIS ni Stephen hindi na din naman ako nakatulog! Ang ginawa ko inabala ko na lang ang sarili ko na manood ng mga palabas sa television. Nag promise si Stephen kanina sa akin bago umalis na ipapasyal niya daw ako sa buong beach resort! Excited ako siyempre! Kung nagkataon kasi iyun ang kauna-unahang date namin simula ng bumalik ako! Nasa ganoon akong sitwasyon nang marinig ko ang pagtunog ng doorbell! Kaagad na gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ko sabay tayo! Iniisip ko kasi na baka si Olivia ang nasa labas! Nag promise din pala sa akin si Stephen kanina na papupuntahin niya si Olivia dito sa kwarto para hindi na ako lumabas pa. Dali-dali akong naglakad patungo sa pintuan ng suite at binuksan ang pintuan. Ang kaninang matamis na ngiti na nakaguhit sa labi ko ay biglang naglaho nang bumungad sa paningin ko ang hindi inaasahan na bisita! Si Glaiza Ledesma! "So, totoo pala ang tsismis na narinig ko na nagbalik ka na pala!" halata ang inis sa boses niya habang
ANYANA POV (Angela) ANG sobrang inis na naramdaman ko para kay Glaiza ay ibinuhos ko na lang sa pagkain! Nakakairita ang babaeng iyun! Sa susunod na galitin niya pa ako hindi lang talaga pagbubunganga ang makukuha niya sa akin. Talagang babangasan ko na siya! Hindi talaga kayang tangaping ng isipan ko na may babaeng aali-aligid sa asawa ko! Ayaw kong may kaagaw ako kay Stpehen dahil akin lang siya! Abala ako sa aking kinakanain nang marinig ko ang muling pagtunog ng doorbell! Yamot akong tumayo at naglakad patungo sa pintuan at nakasimangot na binuksan! Mainit pa rin talaga ang ulo ko at mabuti na lang talaga at hindi si Glaiza ang aking nabungaran! "Angela! Kumusta ka na?" anang excited na boses ni Olivia! Yes...si Olivia...ang best friend ko! Siya ang nabungaran ko dito sa labas kaya hindi ko na mapigilan ang paguhit ng masayang ngiti sa labi ko.; "Olivia....mabuti naman at nandito ka! Alam mo bang kanina pa ako bored na bored sa kwartong ito! Pasok ka!" ngiting ngiti kong
ANYANA POV (ANGELA) "So, hindi ka na sasama sa akin sa Manila?" maya-maya tanong ko kay Olivia! Halata talaga mukha niya na masaya siya sa kanyang promotions kaya naman alam kong hindi na talaga siguro siya makakasama sa akin sa manila. Ayos lang naman sa akin iyun dahil alam kong malaki ding break talaga para kay Olivia ang pagkaka-promote niya sa trabaho niya. "Well, hindi na siguro! Wala eh...wala naman na si Madam Carla kaya makakapg-focus na ako sa trabaho kong ito!" ngiting ngiti niyang sagot sa akin! Hindi ko naman mapigilan ang matawa. Talagang wala na si Madam Carla kasi sesante na nga diba? Nasesante dahil masyadong mapapel sa buhay at itong si Olivia nga ang pumalit! Well, mas may maganda din palang bunga ang pagkakatangal ni Carla dahil ang matalik kong kaibigan na si Olivia ang pumalit sa naiwan niyang posisyon! "Well, ano pa nga ba ang masasabi ko kundi congratulation! Siguro, dadalas-dalasan ko na lang ang pagdalaw dito sa beach resort para magkita tayo palagi!"
SCARLETT POV SIX YEARS LATER YES, ganoon kabilis ang paglipas ng taon! Anim na taon ang mabilis na lumipas pero parang kahapon lang nangyari ang lahat! Wala na sila Scarlett at Stephen at nandito pa rin ako ngayun! Nakatayo sa harap ng kanilang puntod at kakatapos lang mag-usal ng maiksing panalangin! Sariwa pa rin ang sugat sa puso pero kailangan tangapin ang katotohanan na wala na sila! Na kailangan nang mag-moved-on dahil iyun ang nararapat! Alam kong tahimik na din naman sila! Na masaya na sila kung nasaan man sila naroroon! Sayang nga lang dahil hindi naging masaya ang naging buhay nila noong nandito pa sila sa mundong ito pero sana, kung totoo man ang reincarnation, magiging masaya na sana sila sa susunod nilang buhay! Kahit kailan, mananatili sila sa puso ko! Hinding hindi ko sila makakalimutan! Wala sa sariling napatitig ako sa larawan ni Anyana! Napakaganda niya talaga! Buhay na buhay ang ngiti sa kaniyang labi! Sayang nga lang at hindi siya lumaban! Alam kong m
DRAKU MONTEVERDE ATIENZA RESIDENCE SCARLETT POV "YAYA, kumusta ang mga bata? Tulog na ba sila?" seryosong tanong ko sa isa sa mga yaya's ng mga anak naming dalawa ni Draku! Tanghali na at hindi ko alam kung bakit kanina pa ako hindi mapalagay. Hindi din maalis-alis sa isipan ko si Anyana! Sobra kasi talaga akong naaawa sa kalagayan niya ngayun! Alam kong masyado nitong dinamdam ang biglaang pagkamatay ni Stpehen pero hindi lang naman siya ang nagluluksa! Buong pamilya namin ay nagluksa din sa biglaang pagpanaw ng kakambal ko at hangang ngayun hindi pa rin matatangap ng mga magulang ko na wala na siya! IYun nga lang, dumagdag pa talaga sa dagok ang muling pagkakasakit ni Anyana! Sa hindi malamang dahilan, napag-alaman ng mga Doctor nito na lumulaki na naman pala ang puso ni Anyana which is hindi magandang senyales! Kaparehong kapareho ang kondisyon ng sakit niya noong bata pa siya! Wish ko lang na sana malagpasan niya lahat iyun! Hindi ko alam kung kaya pa bang tangapin nami
ANYANA POV DALAWANG linggo ang matulin na lumipas na wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa loob ng aking kwarto kapag araw at sa gabi naman makikita ako sa garden na tahimik na nagmumuni-muni! Araw-araw din ako kung dalawin ni Daddy para masiguro ang kaayusan ng kalagayan ko! Minsan na din akong dinalaw ng mga Uncles ko sa bahay na ito at masasabi ko na masaya ako dahil ramdam ng puso ko kung gaano ako kahalaga sa kanila! Nakakalungkot isipin na alam ko sa sarili ko na hindi na ako magtatagal! Sa bawat araw na nagdaan, ramdam ko na lalo akong humihina! May mga pagkakataon pa nga minsan na nahihirapan na akong bumangon sa umaga at kaunting galaw lang naghahabol na din ako sa aking paghinga! Dinadalaw din ako ng Doctor ko pero wala na akong energy pa para magtanong kung ano na ba ang sitwasyon ko! Ramdam ko din naman na alam na nilang lahat na alam ko na din kung ano man ang sitwasyon ko ngayun pero kagaya noon, wala talagang ni isa sa kanila ang gustong mag-open up tun
ANYANA POV 'ARE you sure, ayos ka lang dito?" seryosong tanong sa akin ni Daddy! Ayaw niyang pumayag na lumabas ako ng hospital pero wala na din silang nagawa pa nang ako na mismo ang nagpumilit pa! Ayaw man nilang direktang sabihin sa akin ang kalagayan ko alam ko sa sarili ko na kaunting oras na lang ang natitira sa akin at ayaw kong sa hospital ako bawian ng buhay! Pasalamat na lang talaga ako dahil narinig ko ang pag-uusap nila ng Doctor ko dahil mukhang wala talagang balak si Daddy na sabihin sa akin ang tunay kong kalagayan! '"Okay, sasamahan ka nila Ate Divina at Manang Grasya sa bahay na ito! Kung bakit naman kasi gusto mo dito gayung mas palagay ang loob ko kung doon ka na lang muna sa bahay namin titira!:" seryosong sagot ni Daddy! Wala sa sariling inilibot ko ang tingin sa paligid! Nandito kami sa bahay kung saan ako lumaki at nagdalaga! Ang bahay na minsang tinirhan namin ni Stephen noong nagsasama pa kami! Ang bahay na ipinamana sa akin ni Lola Sylvia Buenaventura
ANYANA POV "I AM SORRY, Mr Atienza pero sa sitwasyon niya ngayun hindi namin maipapangako kung kaya niya bang mag-undergo ng another operation! May history na siya ng surgery noong bata pa siya dahil ipinanganak siyang may congenital heart disease." narinig kong bigkas nang kung sino! Ang alam ko si Daddy ang kausap niya kaya naman mas pinili kong matulug-tulugan! "Ano ang pwedeng gawin para madugtungan nang buhay niya? Willing akong gumastos ng kahit na magkano para maging maayos ulit ang puso niya, Doc!" narinig kong sambit ni Daddy! Hindi ko mapigilan ang mapakunot noo dahil sa narinig ko! "I am sorry, Mr. Atienza! Isa ito sa malaking side effect ng mga batang nagkaroon ng history ng congenital heart disease! Although, succesful ang surgery niya noon pero hindi ibig sabihin noon na kaya niya nang mabuhay hangang sa kanyang pagtanda! After so many years, dumadating talaga ang ganitong problema at hindi namin sigurado kung kakayanin pa ba ng pasyente ang mag-undergo ng another
ANYANA POV Ang kagustuhan ko pa rin ang nasunod kaya walang nagawa si Gino kundi pagbigyan ako! May kinausap lang siya na kung sino dito sa hospital pagkatapos noon pinayagan na akong makaalis sa kondisyon na kailangan kong makabalik para daw maobserbahan ako! Maraming test pa daw ang dapat gawin sa akin which is hindi ko na din pinagtoonan ng pansin! Hindi ko alam kung ano ang dahilan at kung bakit dalawang araw akong walang malay sa hospital pero dahil mas focus ang isipan ko sa mga nangyari kay Stephen, hindi na ako nagtanong pa kay Gino! Habang nasa biyahe kami, mas pinili ko na lang ang manahimik! Bago naman kami umalis ng hospital, nangako si Gino sa akin na didirecho daw kami sa kinaroroonan ni Stephen which is labis kong ipinagpasalamat! Hangang ngayun kasi pinilit kong kinukumbinsi ang sarili koo na hindi totoong wala na siya! Pero ang pangungumbinsi kong iyun sa sarili ko ay biglang naglaho lalo na nang mapansin ko na sa isang memorial chapel kami dumirecho! "Ano ang
ANYANA POV Hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero sa muling pagmulat ng aking mga mata ibayong katahimikan ang kaagad na sumalubong sa akin! Sumalubong sa paningin ko ang puting kulay ng paligid at nang ibaling ko ang aking tingin hindi ko mapigilan ang magtaka dahil sa mga nakakabit ng kung ano sa katawan ko! May nakakabit din sa akin na oxygen which is nakakapagtaka! HIndi ko alam kung ano ang nangyari sa akin pero hindi ko mapigilan ang muling pagpatak ng luha mula sa aking mga mata nang maalala ko ang nangyari kay Stephen! Sa kabila ng mga masasakit na nangyari sa amin, hindi ko alam kung kaya ko bang tangapin ang lahat pero isa lang ang sigurado ako, sobrang sakit sa puso na makita siyang isa nang malamig na bangkay. Pero totoo ba talaga iyun? Hindi kaya isang panaginip lang? Sana panaginip lang ang lahat! Kahit na gaano pa siya kasama hindi pa rin naman magbabago ang katotohanan na siya pa rin ang tinitibok ng puso ko! Sa naisip kong iyun dahan-dah
ANYANA POV "Ano ang nangyari? Bakit ka namumutla?" seryosong tanong ni Doc Alvin nang maabutan niya ako dito sa labas ng restaurant! Kakatapos lang namin mag-usap ni Amanda at nag-aabang na lang ako ng taxi para masakyan ko patungo sa hospital kung saan daw dinala si Stephen! "Sorry, kailangan kong makaalis! Si Stephen...naaksidente!" diretsahan kong sagot kay Doc Alvin! Napansin kong saglit siyang natigilan bago tumango-tango! "Okay...sa kotse ko! Sasama ako ng hospital!" seryosong sagot niya sabay hawak niya sa akin at inakay niya ako patungo sa kanyang kotse! Naging sunod-sunuran naman ako kay Doc Alvin! Pagkasakay namin pareho sa sasakyan, kaagad siyang nagmaneho! Sinabi ko pa nga sa kanya kung saang hospital dinala si Stephen at pagkatapos noon, naging tahimik na ako buong biyahe! Ramdam ko ang takot ko sa puso ko pero umaasa ako na sana ayos lang si Stephen! Kahit naman sinaktan niya ako ng paulit-ulit, hindi ko naman pinangarap na mapahamak siya lalo na at alam kong w
ANYANA POV Dahil sa ginawa ni Stephen kanina sa simbahan, nagpasya na lang kaming dalawa ni Doc Alvin na kumain sa restaurant! Lagpas na sa oras ng pagkain ng tanghalian at nag-aalburuto na ang tiyan ko sa gutom! Wala na din akong balak na pumunta ng reception party dahil mukhang nababaliw na si Stephen! Para bang wala na siyang kahihiyan at hayagan niya nang ipinapakita sa lahat kung gaano na kasama ang ugali niya! Kahit ako, nagulat din talaga sa ginawa niya kanina! Harap-harapan ba naman kung mangumprunta! Ano ba ang pakialam niya kung may kausap akong lalaki? Naikasal na siya lahat-lahat ang hilig niya pa ring makialam sa buhay ng may buhay! "Ano ang gusto mong kainin?" nakangiting tanong sa akin ni Doc Alvin! HIndi ko naman mapigilan ang mapatitig sa kanya! Sa halos isang buwan na nakilala ko siya wala man lang akong nakitang kahit na isang kapintasan sa ugali niya! Kapag magkasama kaming dalawa talagang ipinaparamdam niya sa akin kung gaano ako ka-special na malayong mal