เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 17 ผมว่าคุณทำได้นะ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-15 15:46:52
บทที่เกี่ยวข้อง
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 18 การสัมภาษณ์ที่ไม่เหมือนใคร
หลังจากยื่นใบสมัครไปแล้ววันนี้ก็ถึงวันที่ต้องไปสัมภาษณ์ยังอาคารสำนักงาน เมื่อคืนพิจิกาตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ หญิงสาวต้องลุกมานั่งสมาธิกลางดึกและกว่าจะหลับลงได้ก็เกือบจะตีหนึ่ง “แม่ขอให้ผิงโชคดีนะลูก” “ขอบคุณค่ะแม่ วันนี้ผิงสัมภาษณ์เสร็จแล้วก็จะกลับไปที่ร้านเลยนะคะ” “หนูจ้างคนมาขายแทนแล้วไม่ใช่เหรอ” “ค่ะ ผิงจ้างแล้วค่ะ แต่ผิงก็อยากเข้าไปช่วย” “แสดงว่าเย็นนี้แม่ก็ต้องกินข้าวเย็นคนเดียวอีกแล้วใช่ไหม” “แม่ขา อดทนอีกนิดนะคะ ถ้าหนูได้งานเราก็จะมีเวลากินข้าวด้วยกันมากขึ้น ผิงจะพยายามอย่างเต็มที่นะคะ” “แม่รู้ว่าว่าที่ผิงทำทุกวันนี้ก็เพื่อนแม่ เรื่องกินข้าวเย็นแม่ก็พูดไปตามประสาคนแก่นั่นแหละ ผิงไม่กลับมากินกับแม่ แม่ก็ไปกินกับเพื่อนได้ อย่าเก็บมาใส่ใจเลยลูก” “แม่คะ อีกเหตุผลหนึ่งที่ผิงอยากทำงานประจำเพราะผิงไม่อยากกลับบ้านดึกแล้วทิ้งให้แม่อยู่คนเดียว” “อยู่คนเดียวที่ไหนล่ะ แถวนี้ก็คนรู้จักกันทั้งนั้น” “ผิงรู้ค่ะ เพื่อนบ้านเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15CEOซ่อนรัก ตอนที่ 19 คำตอบที่ทำให้ได้งาน
“ผลสอบสัมภาษณ์ยังไม่ออกอีกเหรอ นี่มันก็หลายวันแล้วนะ” พี่ญาดาถามพิจิกาในบ่ายวันหนึ่ง“คงไม่ได้งานแล้วล่ะค่ะพี่ญา” เพราะเวลาผ่านมาหลายวันแล้วแต่เธอก็ยังไม่ได้รับสายจากฝ่ายบุคคลเลย“แล้วน้องที่ไปสัมภาษณ์งานด้วยกันได้รับสายบ้างไหม”“ไม่มีเหมือนกันค่ะ เมื่อเช้าผิงถามน้องเฟิร์นแล้วก็บอกว่ายังไม่มีใครติดต่อมาเหมือนกันค่ะ”“ไม่เป็นเนาะผิง พี่ว่าขายของแบบนี้ก็สบายดี เป็นนายตัวเอง เหนื่อยแค่ไหนเงินที่ได้ก็ไม่ต้องแบ่งใคร” ญาดาทำได้แค่เพียงพูดปลอบใจ “ค่ะพี่ญา ผิงคงเหมาะกับการเป็นแม่ค้าแบบนี้มากกว่า” แม้จะเสียดายแต่พิจิกาก็คิดว่าตนเองทำเต็มที่แล้วบ้านกิจรุ่งโรจน์วานิช “ทำไมพีร์ไม่บอกแม่ล่ะว่าอยากได้ผู้ช่วยเลขา แม่จะได้ช่วยดูให้” “ก็แค่ตำแหน่งคนที่มาทำงานช่วยคุณกิ่งแล้วเองนะครับแม่ ไม่เห็นจะต้องรบกวนแม่เลย” “ก็เพราะจะต้องมาช่วยงานกิ่งแล้วไงล่ะ แม่เลยอยากได้คนที่ไว้ใจได้ แม่ก็แค่กลัวว่าคนที่มาสมัครจะไม่ได้แค่อยากมาทำงาน แม่ถึงต้องช่วยดูให้” “แล้วตอนนี้ได้หรือยังล่ะครับ ผ่านมาหลายวันแล้วถ้าเราไม่เรียกใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15CEOซ่อนรัก ตอนที่ 20 ถอยไม่ทัน
นับเป็นข่าวดีที่สุดในรอบสี่ปีสำหรับพิจิกาเลยก็ว่าได้ เพราะเธอได้รับเลือกให้เข้าไปทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาของรองประธาน หญิงสาวมีเวลาเตรียมตัวเพียงหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น เธอไลน์ไปบอกพีราวัชรว่าตัวเองได้งานทำแล้ว แต่ยังไปทานข้าวกับเขาไม่ได้เพราะต้องสอนงานเด็กที่จะมาขายของแทนเธอในวันจันทร์ถึงวันเสาร์ ส่วนวันอาทิตย์เธอจะเป็นคนมาขายเอง “ราคาทุกอย่างพี่ทำตารางให้จอยไว้หมดแล้วนะ พี่อาจจะตอบคำถามจอยไม่ได้ตลอดเพราะไม่รู้ว่าเขาจะให้ใช้โทรศัพท์ในเวลางานไหม ถ้าจอยมีเรื่องด่วนจริงๆ ก็ลองโทรหาพี่ก่อน ถ้ารับสายได้พี่จะรับ แต่ถ้าพี่ไม่รับให้จอยทิ้งข้อความไว้ พี่จะรีบตอบทันทีที่วาง “ค่ะพี่ผิง” “เดี๋ยวพี่กับพี่ช้างจะช่วยดูให้นะ ผิงไม่ต้องกังวลนะ” “ขอบคุณนะคะพี่ญา พี่ช้าง ยังไงผิงก็ฝากน้องด้วย” “ไม่ต้องห่วงจ้ะพี่จะช่วยดูเอง” “ตื่นเต้นไหมล่ะ” พี่ช้างถาม “มากๆ เลยค่ะพี่ช้าง ผิงไม่เคยทำงานมาก่อนไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไรบ้าง” “พี่เอาใจช่วยนะ” “
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15CEOซ่อนรัก ตอนที่ 21 เจ้านายเย็นชา
ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่พิจิกามาทำงาน เธอพยายามเลี่ยงการเจอกับพีราวัชร แต่มันก็ค่อนข้างยากเพราะในหนึ่งวันเธอจะต้องเข้าไปในห้องเขาไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง “เป็นยังไงบ้างจ๊ะผิง ทำงานมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว มีปัญหาไม่เข้าใจตรงไหนไหม” “มีหลายข้อเลยค่ะ ผิงจดไว้แล้วกำลังคิดว่าจะถามพี่กิ่งอยู่พอดีเลย” พิจิกาซักถามข้อสงสัยของตนเองที่เองบันทึกไว้ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาทำงานจนครบทุกข้อ “พี่ไม่เคยเจอใครละเอียดเหมือนผิงมาก่อนเลย” “มันไม่มากเกินไปใช่ไหมคะ ผิงกลัวพี่กิ่งจะรำคาญที่ถามเยอะค่ะ” “พี่ไม่รำคาญหรอก ผิงอยากรู้อะไรก็ถามมาได้ตลอด ถ้าให้พี่สอนบางครั้งพี่ก็นึกไม่ออกหรอกนะว่าจะต้องสอนอะไรบ้าง” “พี่กิ่งทำงานมานานหรือยังคะ” “พี่ทำงานกับคุณพีร์มาแปดปีกว่าแล้วจ้ะ” กิ่งแก้วไม่ได้เรียกพีราวัชรว่าบอสเหมือนอย่างวันแรกที่คุยกับพิจิกาเพราะตอนนี้ชายหนุ่มให้ทั้งสองคนเรียกเขาว่าคุณพีร์เหมือนกัน “นานมากเลยนะคะ ไม่รู้ว่าผิงจะทำงานได้นานแบบนี้ไหม” “ได้สิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16CEOซ่อนรัก ตอนที่ 22 หมดเวลางานแล้ว
พิจิกาเดินออกมาจากประตูด้านหน้ายังไม่ทันจะเดินไปยังป้ายรถเมล์ก็มีรถคันหนึ่งแล่นมาขวาง ก่อนที่หน้าต่างฝั่งคนนั่งจะเปิดออก หญิงสาวเห็นหน้าคนขับก็มองอย่างไม่เข้าใจ “ผิงขึ้นรถ” เสียงเขาตะโกนสั่ง “ไม่ค่ะ” “ผมมีเรื่องจะคุยด้วย” “แต่ผิงไม่มี” “จะมีหรือมีก็ขึ้นรถมาก่อน เห็นไม่ล่ะว่าด้านหลังรถกำลังติด หรือจะให้ผมลงไปลากคุณขึ้นมา คนอื่นจะได้เห็นว่าคุณนั่งรถไปกับผม จะเอาแบบนั้นไหมล่ะ” นับว่าคำขู่ของเขาได้ผล เพราะพิจิการีบเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งในรถอย่างรวดเร็ว พีราวัชรมองคนที่นั่งหน้าบึ้งแล้วก็เริ่มชวนคุย “ทำงานอาทิตย์แรกเป็นไงบ้าง” “ก็ดีค่ะ” “มีปัญหาอะไรไหม ถามผมได้นะ” “ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ” “คุณโกรธอะไรผมหรือเปล่า ทำไมไม่ยิ้มเลย ผมไลน์ก็ไม่อ่าน หรือโกรธเรื่องที่คุณได้เข้าทำงาน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผมนะ” “เปล่าค่ะ ผิงไม่ได้โกรธอะไร เรื่องงานผิงรู้แล้ว” “
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16CEOซ่อนรัก ตอนที่ 23 งานด่วน
หลังจากส่งพิจิกาที่บ้านของเธอแล้วพีราวัชรก็กลับมายังคอนโดมิเนียมของตนเองซึ่งปกติแล้วคืนวันศุกร์เขามักจะออกไปดื่มที่บาร์ของเพื่อน แต่หลายวันมานี้เขารู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะออกไปนั่งดื่ม และเมื่อคิดถึงคนที่เพิ่งลงจากรถไปก็ยิ่งทำให้หงุดหงิดมากขึ้น พิจิกาบอกเขาว่าอยากให้เขาลืมเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ให้เขาปฏิบัติกับเธอเหมือนพนักงานคนหนึ่งซึ่งเขาไม่ได้รับปากเพราะคิดว่าตนเองทำแบบนั้นไม่ได้แน่ๆ เพราะที่ผ่านมาเขาพยายามที่จะมองเธอเป็นพนักงานคนหนึ่ง แต่พอเธออยู่ใกล้ทีไรภาพความทรงจำแห่งความสุขก็กลับมาทุกครั้ง เขาคิดว่าเรื่องนี้จะปล่อยผ่านไม่ได้ เพราะเธอทำให้เขาไม่มีสมาธิในการทำงานเลย เธอเข้ามาทีไรเขาก็ใจเต้นแรงต้องทำหน้านิ่งทั้งที่ใจจริงอยากจะดึงเข้ากอดให้หายคิดถึง ที่ผ่านมาพีราวัชรไม่เคยเป็นสมภารกินไก่วัดมาก่อน แต่ครั้งนี้ไก่วัดทั้งขาวทั้งน่ากินมีหรือเขาจะยอมปล่อยไปง่ายๆ บ่ายวันเสาร์พีราวัชรจึงโทรศัพท์ไปหาพิจิกาเพื่อให้เธอมาหาเขาที่คอนโดโดยอ้างว่ามีงานด่วนและเรื่องนี้ก็ไม่อยากรบกวนกิ่งแก้วเพราะอยากให้เลขาได้พักผ่อนกับครอบครัวอย่างเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16CEOซ่อนรัก ตอนที่ 24 อีกนิด nc
พีราวัชรอุ้มคนโดนจูบที่ร่างกายอ่อนระทวยเข้ามาในห้องนอนแล้วกดจูบอย่างอ่อนหวานอย่างเอาใจ เพราะตอนนี้เขากำลังจะเป็นผู้ชนะในเกมตัณหา มือใหญ่แกะกระดุมเดรสของเธอออกอย่างชำนาญ พิจิกาสะท้านไปกับไอเย็นของเครื่องปรับอากาศที่เข้ามาปะทะผิวเมื่อร่างกายเหลือเพียงแค่ชั้นในตัวบางชายหนุ่มก็ยอมผละจูบที่เร่าร้อนออกเพื่อเชยชมกับความสวยตรงหน้า“อ่าห์ ผิง คุณสวยมาก” พีราวัชรครางดังคนละเมอ ก่อนจะก้มลงไปจูบซับที่เรียวปากเล็ก จูบไซร้ไปทั้งใบหน้าแดงระเรื่อเรื่อยมายังซอกคอหอมกรุ่น ขณะที่ฝ่ามือร้อนก็ลากไล้ไปตามลำตัวและเอื้อมไปปลดตะขอชั้นในเพื่อปลดปล่อยความอวบอิ่มให้เป็นอิสระ จากนั้นมือใหญ่ก็เข้าฟอนเฟ้นความนุ่มหยุ่นทั้งสองข้าง“อ๊ะ คุณพีร์”หญิงสาวสะดุ้งเมื่อตอนนี้มือข้างหนึ่งของเขากำลังรุกล้ำกลางกายเพื่อเรียกน้ำหวานให้หลั่งริน ขณะที่ปลายลิ้นก็ลากไล้ไปบนเนินอกอวบขบเม้มก่อนจะกอบโกยความนุ่มเพื่อส่งยอดชูชันเข้าปากทันที“อื้อ...”เธอทนต่อแรงปลุกเร้าของคนชำนาญไม่ได้เลยสักนิด ร่างกายเธอบิดเร่าเมื่อเขาดูดดึงยอดดอกบัวสีหวาน โลมเลียและขบเม้มอย่างเมามัน ดูดกินจนพอใจก็เลื่อนปากจูบพรมไปทั่วหน้าท้องแบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16CEOซ่อนรัก ตอนที่ 25 นั่งคุยกับนอนคุยมันต่างกัน
หลังจากไฟพิศวาสดับมอดพิจิกาก็แทบไม่มีแรงลุกจากเตียง เธออยากกับบ้านขณะที่เขานั้นยังกอดเธอไว้อย่างหวงแหน “ผิง ทำไมต้องคิดมากด้วยล่ะ เราเข้ากันได้ดีมากคุณก็รู้ ตกลงคบกันนะ” “คุณพีร์ไม่ใช่ผิงคุณพีร์ไม่เข้าใจหรอกค่ะ” “บอกผมได้ไหม นอกจากกลัวแม่ไม่ยอมรับแล้วผิงกลัวอะไร” “หลายอย่างค่ะ เราต่างกันมากและผิงเพิ่งเข้าไปทำงานเองนะคะ ถ้าคนอื่นรู้เขาก็จะมองว่าที่ผิงได้งานก็เพราะใช้เส้นของคุณเข้ามา” “แต่เรื่องนี้ผมไม่เกี่ยว” “แต่จะมีสักกี่คนที่รู้และเข้าใจล่ะคะ” “ผมไม่เคยรู้สึกอยากจะคบกับใครมาก่อน ตอนแรกผมก็คิดว่าเพราะผมหลงคุณเพราะคุณยังสดใหม่ แต่ผมไม่เคยรอใครนานถึงสองเดือนมาก่อนเลย ผมอดทนไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนอื่น ทั้งที่แต่ก่อนผมไม่เคยขาดเรื่องเซ็กซ์เลย ผมว่าผมรักคุณเข้าแล้วล่ะ” “อะไรนะคะ” “ผมบอกว่าผมรักคุณ” “คุณพีร์” พิจิกาไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง แต่พอเห็นสีหน้าและแววตาของเขาเธอก็คิดว่าตนเองมองไม่ผิด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16
บทล่าสุด
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 40 จุดเริ่มต้น nc (ตอนจบ)
เรื่องราวทุกอย่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว ถึงตอนนี้พิจิกาและพีราวัชรก็แต่งงานกันได้หลายเดือนแล้ว คุณกิ่งแก้วที่ลาไปคลอดลูกก็ยังไม่กลับมาทำงานทำให้สองสามีภรรยามีเวลาหวานด้วยกันทั้งที่บ้านและที่ทำงาน “ไม่น่าเชื่อนะคะว่าเราจะได้แต่งงานกัน” “ถ้าคืนนั้นผมไม่มาส่งผิงที่นี่ ผมคงเสียดายไปจนตาย” “ผิงไม่คิดเลยนะคะว่าความเมาจะทำให้ผิงได้สามีที่หล่อแบบนี้” “ผิงรู้ไหม ว่าผมแอบมองผิงตั้งแต่ผิงออกไปเต้นแล้ว” “เหรอคะ” “ครับ ผิงสวยสะดุดตาผมมาก ผมดีใจมากแค่ไหนรู้ไหมที่ผิงเดินกลับมาดื่มต่อที่บาร์” “แล้วคุณคิดจะมาส่งผิงแล้วกลับหรือคิดอย่างอื่น” “ผมสารภาพเลยครับว่าผมคิดไม่ซื่อกับผิงตั้งแต่ต้น ผมเคยเจอผู้หญิงในบาร์แล้วเราก็ไปต่อกันจากนั้นทุกอย่างก็จบภายในคืนเดียว ผมแทบไม่รู้ชื่อพวกเธอด้วยซ้ำ แต่พอเจอผิง ผมกลับลืมไม่ลง” “เพราะอะไรคะ จะว่าเพราะหน้าตาก็ไม่น่าจะใช่เพราะคนสวยกว่าผิงมีเยอะไปหมด” “ผมเองก็หาเหตุผลไม่ได้ ผมรู้แค่ต้องเป็นผิง ผมรู้แค
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 39 แม่ขอแค่นี้
เริ่มงานวันแรกหลังจากหยุดยาว พิจิกาไม่ค่อยมีสมาธิทำงานเท่าไหร่เพราะเย็นนี้เธอจะต้องเข้าไปทานอาหารเย็นที่บ้านของพีราวัชร แม้จะเคยเจอบิดามารดาของเขาแล้ว แต่ครั้งนี้มันต่างจากครั้งที่แล้ว เพราะเขาจะพาเธอเข้าไปในฐานะคนรักไม่ใช่ผู้ช่วยเลขาอย่างครั้งก่อน“ผิง มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”“นิดหน่อยค่ะพี่กิ่ง”“เล่าให้พี่ฟังได้นะ”“ผิงก็อยากเล่าค่ะ แต่เรื่องนี้ผิงบอกใครไม่ได้จริงๆ ค่ะ เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับผิงคนเดียว”“คงเป็นเรื่องสำคัญมากใช่ไหม”“ค่ะพี่กิ่ง”“พี่ไม่รู้นะว่าเรื่องไร เอาเป็นว่าพี่ให้กำลังใจผิงก็แล้วกันนะ ใช้สติให้มาก พี่ว่าปัญหาทุกอย่างจะผ่านได้ด้วยดี”“ขอบคุณค่ะพี่กิ่ง พี่กิ่งจะกลับเลยก็ได้นะคะเดี๋ยวตรงนี้ผิงทำต่อเองค่ะ”“แล้วผิงไม่รีบกลับบ้านเหรอวันนี้เจ้านายไม่อยู่น่าจะรีบกลับนะ”“กลับตอนนี้รถเมล์แน่นค่ะพี่กิ่ง ผิงรออีกนิดดีกว่าค่ะ”“งั้นพี่ไปก่อนนะ”“ค่ะพี่กิ่ง”พอเลขารุ่นพี่กลับไปแล้วพิจิกาก็จัดการงานตรงหน้าต่ออย่างไม่เร่งรีบเพราะพีราวัชรเพิ่งลงจากเครื่องเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน กว่าเขาจะขับรถมาถึงที่นี่ก็คงอีกนานเมื่อทำงานตรงหน้าเสร็จแล้วหญิงสาวก็เข้าห้องน้ำสำรวจความเรีย
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 38 ไม่กลับได้ไหม
เกือบสิบโมงเช้าของวันใหม่สองหนุ่มสาวก็ยังคงนอนกอดกันอยู่บนเตียงกว้าง ความสุขที่มีร่วมกันมันมากมายราวกับเป็นความฝัน พิจิกาตื่นตั้งนานแล้วแต่เธอยังไม่อยากขยับออกจากอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของเขา เธอเงยมองใบหน้าหล่อที่ตอนเช้าไรหนวดเขียวเริ่มเห็นชัดเจนและมันเพิ่มเสน่ห์ในตัวเขาได้เป็นอย่างดี หญิงสาวไล้มือไปตามสันกรามอย่างแผ่วเบา และคิดว่าถ้าเขาเอาใบหน้านี้ซุกไซร้ไปตามลำตัวเธอมันจะจั๊กจี้หรือเสียวซ่านมากแค่ไหน เธอสำรวจใบหน้าของเขานานไปหน่อยตอนนี้เจ้าตัวก็เลยและทำให้คนที่แอบมองต้องรีบหลบตา“แอบมองแบบนี้คิดอะไรอยู่”“ผิงไม่ค่อยได้เห็นเวลาหน้าคุณพีร์มีหนวดเลย ปกติคุณพีร์โกนทุกวันเหรอคะ”“ครับ ผมต้องโกนทุกเข้า”“อยู่ที่นี่กับผิงไม่โกนได้ไหมคะ ผิงชอบนะคะ มันเซ็กซี่ดีค่ะ”“ผมไม่อยากให้มันทิ่มผิงเวลาที่ผมจูบผิงนี่ครับ”“นิดหน่อยเองไม่เป็นไรหรอกค่ะ นะคะ”“ก็ได้ครับแล้วถ้าเจ็บอย่ามาบ่นก็แล้วกัน”“แล้วผิงเคยบ่นให้คุณพีร์ฟังไหมล่ะคะ”“ไม่เลย ผิงไม่เคยบ่นว่าเจ็บ ผมไม่รู้เพราะผิงไม่เจ็บหรือเพราะผิงทนเพื่อผม”“ถ้าบอกว่าไม่เจ็บก็คงไม่ถูกหรอกค่ะ ผิงเจ็บแต่มันไม่มากถึงขั้นทนไม่ไหว คุณพีร์ทำให้ผิง
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 37 ขนมผิงที่แสนหวาน nc
ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในสภาพเปลือยเปลา พีราวัชรขึ้นมาคร่อมทับตัวหญิงสาว เขามองหน้าเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ก่อนบดจูบลงบนริมฝปากบางอยางดูดดื่ม มือหนาทั้งสองข้างคลึงเคลาสองปทุมอวบอิ่มอย่างมันมือ ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถันปลุกเร้าจนเสียงหวานครางระงม“อื้อ....”จูบจนพอใจเขาก็ลากไล้ความเปียกชื้นไปตามซอกคอหอมกรุ่น ขบเม้มดูดดึงไปตามแรงอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูง ผิวเนียนนุ่มขึ้นรอยแดงไปทั้งทุกจุดที่ปากร้อนเลื่อนผ่าน ลากไล้มาจนถึงร่องปทุมอวบอิ่ม ลิ้นร้อนลากปัดป่ายบนยอดสีสวย ก่อนจะส่งปากร้อนครอบครองด้วยความเสน่ห์หาหญิงสาวได้แต่ดิ้นพล่านเสียงหวานครางเพื่อระบายความเสียว เขาหยอกเย้าดูดกินจนอิ่มหนำก็เลื่อนตัวลงไปเรื่อยๆ จนหยุดกลางขาเรียวทั้งสองข้าง เธอชันเข่าขึ้นอย่างรู้งานไม่นานความสุขก็แตกกระจายเข้าสู่กายของพิจิกา หญิงสาวหอบสะท้านก่อนจะถูกเขาโน้มกายลงหาตัวเธอนอนคว่ำไปกับที่นอน ขณะที่ท่อนเอ็นของเขายังคงกระตุกอยู่ในกายเธออย่างยาวนาน ปากร้อนพรมจูบลงบนแผ่นหลังอย่างหลงใหล“ผมไม่เคยเจอใครที่สุดยอดเหมือนคุณมาก่อน ที่รัก ผมรักคุณนะผิง”“ผิงก็รักคุณพีร์ค่ะ”พิจิกายิ้มอย่างมีความสุข เมื่อชายหนุ่มถอด
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 36 สวรรค์ที่เธอพาไป nc
เป็นครั้งแรกที่พี่จิกต้องนั่งเครื่องคนเดียวข้ามประเทศแต่พอลงจากเครื่องก็ได้เจอกับพีราวัชรที่รออยู่ตรงจุดรับกระเป๋า“บังเอิญจังเลยนะครับที่ได้เจอกันที่นี่”“ค่ะ บังเอิญมาก ว่าแต่จะบังเอิญพักที่เดียวกันด้วยไหมคะ” พิจิกาถามก่อนที่ทั้งสองจะเดินตามกันไปยังรถของโรงแรมที่จอดอยู่เที่ยวบินที่พวกเขาโดยสารมาเป็นเที่ยวบินที่ออกจากสนามบินสุวรรณภูมิดึกที่สุดพอมาถึงสิงคโปร์และเข้าที่พักก็เกือบจะตีหนึ่ง โรงแรมที่ชายหนุ่มพาเธอมาพักเป็นโรงแรมหรูห้าดาวที่อยู่บริเวณอ่าวมารีนา สามารถมองเห็นวิวยามค่ำคืนรวมถึงแลนด์มาร์คสำคัญอย่างสิงคโปร์ฟลายเออร์ได้อีกด้วย“สวยจังค่ะคุณพีร์ ผิงไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะได้มาพักโรงแรมหรูแบบนี้” พิจิกตื่นเต้นกับภาพความสวยตรงหน้า“ถ้าผิงชอบเราจะมากันทุกวันหยุด”“ไม่เอาหรอกค่ะ ราคาห้องมันคงแพงมาก”“แพงแค่ไหนผมก็ยอมจ่ายถ้าผิงชอบ” พีราวัชรเดินมาสวมกอดเธอด้านหลัง“ค่ะผิงชอบ แต่ถ้ามาบ่อยๆ ผิงกลัวว่าคุณพีร์จะหมดตัวเสียก่อน”“ถ้าผมหมดตัวผิงยังจะรักผมไหม”“รักสิค่ะ ผิงไม่ได้รักคุณพี่ที่เงิน”“ผมรู้ ผมถึงได้รักผิงมากยังไงล่ะ”“วิวสวยมากเลยนะคะ เหมือนอยู่บนสวรรค์”“เคยเห็นเหรอครับว่าสวรรค์เป
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 35 นานแค่ไหนก็จะรอ
หลังจากเคลียร์เอกสารทุกอย่างเสร็จแล้วพีราวัชรก็เรียกกิ่งแก้วและพิจิกาเข้ามาในห้องทำงาน“นั่งก่อนทั้งสองคนนั่นแหละ”“ขอบคุณค่ะ/ ขอบคุณค่ะ” เลขาและผู้ช่วยเลขาพูดพร้อมกันก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะของรองประธาน“ผมอย่างจะถามคุณกิ่งว่าผ่านมาสองเดือนแล้วพิจิกาทำงานเป็นยังไงบ้าง”“น้องผิงทำงานเรียบร้อยดีค่ะ เรียนรู้ได้เร็วมากค่ะ”“แล้วคุณมั่นใจไหมว่าถ้าคุณหยุดงานไปหกเดือนงานทุกอย่างจะไม่มีปัญหาอะไร”“กิ่งมั่นใจค่ะ ที่ผ่านมาน้องผิงไม่เคยทำงานพลาดเลย เธอรอบคอบและมีไหวพริบมากกว่ากิ่งด้วยซ้ำ”“ถ้าอย่างนั้นช่วงที่คุณลางานผมคงไม่ต้องหาใครมาเพิ่มใช่ไหม”“ผิงคิดว่าไหวไหม” กิ่งแก้วหันมาถามผู้ช่วย“คิดว่าไหวค่ะพี่กิ่ง”“ถ้าไหวก็ดี เอาล่ะเรื่องงานผ่านไปแล้ว ทีนี้ก็มาถึงเรื่องวันหยุดยาว”“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณพีร์”“ผมอยากให้คุณกิ่งช่วยดูให้หน่อยว่าหลังวันหยุดผมต้องไปเจอลูกค้าหรือไปตรวจงานที่สาขาไหนหรือเปล่า”“สักครู่นะคะ” กิ่งแก้วเปิดตารางงานของเจ้านายขึ้นมาดูก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาตอบเขาอีกครั้ง“คุณพีร์ต้องไปร่วมงานเปิดสาขาใหม่คู่ค้าที่สิงคโปร์ค่ะ”“เดี๋ยวผมจัดการจองตั๋วเองนะ”“ได้ค่ะ ครั้งนี้คุณพีร์จะใ
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 34 แค่สนุกได้ แต่ห้ามจริงจัง
กลับมาจากเวียดนาม ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ พิจิกาทำงานได้เป็นอย่างดี จนกิ่งแก้วรู้สึกวางใจถ้าเธอจะต้องลางานถึงหกเดือนพิจิกาเองก็ปรับตัวได้ดีกับทั้งเรื่องงานและเรื่องของความรัก หลังเลิกงานหญิงสาวก็จะรอกลับพร้อมกับพีราวัชร แต่บางวันก็ขอไปทานข้าวเย็นกับมารดาบ้าง พีราวัชรก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาเองก็ต้องแบ่งเวลาให้กับครอบครัวเหมือนกันอย่างเย็นวันนี้ชายหนุ่มมาส่งเธอที่บ้าน ก่อนจะรีบขอตัวกลับไปที่บ้านของตนเอง เพราะมารดาบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยเขาไม่รู้ว่าเรื่องที่มารดาจะพูดนั้นเป็นเรื่องอะไร พอไปถึงและทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว พีราวัชรก็ถูกเรียกมานั่งคุยที่ห้องทำงานซึ่งวันนี้ใบหน้าของมารดานั้นดูไม่พอใจเป็นอย่างมาก“พีร์มีอะไรจะสารภาพกับแม่ไหม”“ไม่มีนี่ครับ”“แน่ใจนะว่าไม่ได้ทำอะไรผิดหรือแอบทำอะไรลับหลังแม่” คุณประภัสสรมองหน้าบุตรชายอย่างคาดคั้น“พีร์ พ่อว่ามีอะไรก็รีบสารภาพไปเถอะ เผื่อบางทีอาจจะได้ลดโทษบ้าง”“ทำไมพ่อกับแม่ทำเหมือนกับว่าผมไปทำอะไรผิดมาอย่างนั้นแหละครับ”“แม่จะไม่อ้อมค้อมแล้วนะ”“ครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าผมไปทำอะไรผิดมา” ชายหนุ่มมั่นใจว่าตนเองไม่ได้ทำอะไรผิดพลาดและเรื่องของต
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 33 ผมให้ผิงเอาคืนนะ nc
“ผิง ถ้าคืนนั้นไม่เจอผมคุณก็คงเลือกมันใช่ไหม”“คุณกำลังดูถูกผิงอยู่”“ยังจะเถียงก็เห็นอยู่ว่าพอเจอกันก็หน้าระรื่น”“หึงเหรอคะ”“...” พี่ราวัชเงียบ เขาเพิ่งรู้ตัวเองว่ากำลังหึงและไม่มีเหตุผล“คุณพีร์ขา ผิงไม่คิดอะไรกับเขาเลย” เธอพยายามใจเย็น เพราะดูแล้วเขาจะทั้งเมาและโมโหจนคุมตัวเองไม่อยู่“คุณจะมีผมคนเดียวใช่ไหม”“แน่นอน ผิงมีคุณคนเดียว”“คุณพีร์เมาแล้ว ผิงพาไปนอนนะคะ”พิจิกาพยุงคนเมามายังที่นอนกว้างแต่พอถึงเตียงเขากลับผลักให้เธอลงไปนอนพร้อมกับกระชากชุดของเธอออกอย่างรวดเร็วก่อนโน้มใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าสวย สัมผัสจูบแผ่วเบาบนเรียวปากทำให้พิจิการู้สึกว่าตอนนี้เขากำลังกลับมาเป็นพีราวัชรคนเดิมของเธอแล้ว “อ้าห์....”เสียงครางหลุดออกมาจากลำคอระหงเมื่อปากร้อนเข้าครอบครองปทุมถันเต่งตึง สลับกับมือใหญ่บีบเคล้นอีกข้างพิจิกาเริ่มดิ้นเพราะถูกความรู้สึกเสียวซ่านเข้าจู่โจม เธอแอ่นร่างเปิดทางเชื้อเชิญเขาดูดดึง หยอกล้อกับความอวบอิ่มของตนมากขึ้นพีราวัชรเลื่อนใบหน้าลงต่ำมาไปตามผิวเนียนนุ่มจนถึงหน้าท้องแบนราบที่กำลังเกร็งสะท้านกับสัมผัสร้อนที่รินรดไปทั่วผิวกาย เขาเหมือนจะควบคุมความต้องการข
CEOซ่อนรัก ตอนที่ 32 ไม่อยากคุยกับคนเมา
มาถึงดานังในเวลาบ่าย พอเอาของเข้าที่พักแล้วก็ใช้บริการรถโรงแรมให้ไปส่งที่เมืองฮอยกันซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนัก ทั้งสองพากันมาเดินเล่นย่านเมืองเก่า พิจิกาถ่ายรูปไปทั่วเพราะอยากจะเอาไปอวดมารดาโดยมีพีราวัชรเป็นตากล้องให้ พอเดินจนเหนื่อยก็ทานอาหารที่นั่นก่อนจะพากันนั่งรถกลับมายังโรงแรมพิจิกานั่งพิงกับไหล่หนาใบหน้ายิ้มอย่างมีความสุขขณะที่ดูรูปในมือถือ“พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวไหนกันคะ”“ผิงอยากไปไหนล่ะครับ”“บานาฮิลล์ค่ะ คุณพีร์เคยไปไหมคะ”“ยังเลยครับ เดี๋ยวถ้ากลับถึงโรงแรมแล้วผมจะถามโรงแรมให้นะครับว่าจะไปที่นั่นได้ยังไงบ้าง”จากนั้นพิจิกาก็นั่งหลับมาจนถึงโรงแรม พีราวัชรพาเธอมาส่งที่ห้องก่อน ส่วนตัวเขานั้นกลับไปยังหน้าล็อบบีของโรงแรม ซื้อสำหรับสองคนเพื่อไปเที่ยวบานาฮิลล์ตามที่พิจิกาอยากไปเขากลับมาบนห้องอีกครั้งคนที่อยากเที่ยวก็หลับไปก่อนแล้ว พีราวัชรรีบอาบน้ำแล้วตามเธอขึ้นบนเตียงแม้ในใจอยากจะทำมากกว่ากอดแต่เพราะพรุ่งนี้จะต้องออกเดินทางจากโรงแรมตั้งแต่เช้าจึงต้องข่มใจให้นอนกอดเธอไปแบบนั้นเช้าวันใหม่พิจิกาแต่งตัวสดใส เธอกับเขาพากันลงมาทานอาหารตั้งแต่เช้า พอแปดโมงครึ่งรถบัสก็มารับนักท่องเที่ยวที่ซื
