PAG- ALIS NI Rafael naiwan silang dalawa ni Merna sa loob ng opisina nito. Nagkatinginan sila na parehong laman sa isip ang mga pinagsasabi ng dati nitong nobyo. "Naniniwala ka ba sa mga pinagsasabi niya, Mia?" maya maya tanong ni Merna. "Hindi ko alam, Merna kung dapat ko ba siyang paniwalaan. Baka gumagawa lang iyon ng kuwento upang tayo ay magkakagulo." "Tama ka Mia baka dinamay lang tayo sa ka mesirablehan niya sa buhay. Siya nga pala maraming salamat at pumunta ka rito ha? Kung hindi mo ko inabutan baka anu na ang nangyayari sa akin kanina. Parang halos di ko na kilala ang dating Rafael kanina parang nag iiba ang kanyang pagkatao." "Tama ka, iba na rin ang tingin ko sa ex mo. Ang laki ng ipinagbago nito nang makita ko siya kanina. Ano kayang nangyari sa buhay niya pagkatapus mo siyang hiniwalayan?" "Ewan ko, mula nang pangyayaring iyon ay iniwasan ko ng makakatanggap ng balita tungkol sa kanya. Masyadong matindi ang sugat na iniwan niya sa puso ko kaya kahit pagmumukha niya
"LOLA LINA! KUMUSTA ho kayo?" salubong ni Mia kay Lola Lina at yumakap rito. Niyakap rin siya ng matanda na kitang kita ang tuwa sa mukha nito."Hija, Mia. Kumusta ka , apo? Bakit ngayon ka pa lang ulit bumisita dito?" sabi agad na may himig ng pagtatampo.Niyayakap niyang muli ito. "Pasensiya na Lola, ngayon pa lang ako bumisita sayo, alam mo na madami akong tambak na trabaho sa opisina at wala pa akong assistant Lola. Kaya palagi akong abala sa paghabol ng schedule ko araw- araw. Saka na siguro ako na medyo makapagrelax kapag gumradweyt na si Myrah. At nang may katuwang na ako sa pagpapatakbo sa maliit naming negosyo," aniya. "Ano bang maliit na negosyong sinasabi mo, hindi mo na nga halos magagampanan ang lahat?" Ngumingiti lamang siya rito bilang tugon. Tama naman ang matanda hindi na maituturing na maliit ang negosyo niya dahil hindi na nga niya ito kayang pamamahalaan lahat. Nangangailangan na siya ng dagdag na namang mga tauhan na makakatulong lalo na ngayon na may nalalaman
PAGOD ANG KATAWAN ni Mia ngunit ay pumilit pa rin siyang bumangon ng umagang iyon. Matamlay siyang tinungo ang banyo upang maligo. Kailangan niya ng malamig na tubig upang buhayin ang mga celyola sa katawan na sa tingin niya ay parang tulog pa rin. Hindi niya alam kung pagod lang ba talaga ang katawan niya, o di kaya'y ang puso niya na lagi pa ring umaasa na matatagpuan ang taong matagal niya ng hinanap. Halos umabot na ng isang buwan ang lumipas wala pa rin siyang balita tungkol sa kasintahan. Gulung- gulo na ang isip niya kung bakit bigla na lang itong naglaho. Hindi siya sigurado kung ito ba ay nawala o nagtatago lamang nito. Pero bakit naman nito gagawin sa kanya? Ano ba nag nagawa niyang pagkakamali kung sakali mang pinagtataguan siya nito. Na alala niyang maayos naman ang kanilang relasyon. Isang malalim na buntung- hininga ang kanyang pinakawalan bago tinungo ang banyo. Pagkatapus maligo at makapagbihis ay dumeretso na siya sa kusina upang makapag almusal. As usual nadatnan
PAGDATING NI MIA sa tapat ng kanyang opisina ay pinarking niya muna ng maayos ang kanyang kotse. Pagkatapus ay bumaba na siya at tuluy-tuloy ang kanyang mga hakbang papasuk sa opisina. May dalawang palapag ito at nasa second floor ang office niya dere-deretso na lamang siya. Pagkapasuk ay napansin niyang walang empleyado na nakaantabay sa information desk. Saan kaya ang mga tao rito, natagalan lang siya ng kunti ay nagpapabaya na sa kani- kanilang trabaho. Wala ang mga ito sa sari sariling cubicle nila at nang may narinig siyang parang maingay sa pinakadulong bahagi. Dumako naman doon ang kanyang paningin. "Shoot! naroon lang pala ang kanyang mga magagaling na mga empleyado. At ano ba yang ginawa nila parang may pinanood sila sa kanilang hawak na phone. Napapailing na lamang siya. Kadalasan kasi sa mga ito ay mga baguhan pa lang kumbaga mga bagong hired niya ang nilagay niya rito sa first floor at yong mga ilang taon niya ng mga empleyado naroon sa second floor kalapit lamang sa
TANAW MULA SA KINATATAYUAN ni Mia ang hugis at ang ganda ng taal volcano. Ilang minuto siyang nananatiling nakatayo sa medyo elevated na area. Langhap niya ang sariwang hangin na humampas sa kanyang mukha. Dito sa Tagaytay siya dinala ng kanyang mga paa. At muling naging saksi ang lugar na yon sa pagdadalamhati ng kanyang damdamin. Ilang gabi na wala siyang masyadong pahinga sa kaiisip kung paano mahanap ang nobyo. Ilang beses na wala siya sa kanyang sarili dahil lage itong gumagambala sa kanyang isipan. Ang lihim na paghihinagpis ng kanyang damdamin na itinago niya sa lahat. Nanatili siyang matatag at matapang sa harap ng karamihan upang takpan ang tunay na laman ng kanyang saloobin. Hindi niya nga rin napapansin ang kanyang pamamayat. Ang puso niyang punong puno ng pangungulila, at pag aalala sa kasintahan ay halos oras oras niyang nararamdaman iyon. At ang kanyang dalangin na sana ay nasa mabuting kalagayan ang nobyo kung saan man ito naroroon.Ngunit ay sa isang iglap lang ay ma
PAGKATAPUS nilang kumain ay inimbita siya ng kaibigan upang magpahangin muna sa labas. Tumango naman siya dito dahil nais niya ring mag stay muna. Inaalalayan siya nito sa pagtayo dahil parang hanggang ngayon ay wala pang lakas ang mga tuhod niya. Papunta na sana sila sa may sliding door nang namataan niya ang dalawang bulto ng taong pumasok sa may entrance nitong resto. Nilingon niya ito at tiningnang maigi. At magulat na lang nang makikilala kung sino ito. Para siyang natulos sa kanyang kinatatayuan habang pinagmasdan ang dalawa na magkahawak ang kamay na naglalakad patungo sa may counter. Hindi siya agad napansin ng dalawa dahil nakatalikod ito. Kitang kita niya ang ginawang pag -aalalay ng magaling niyang nobyo sa babaeng kasama nito. Nanginginig ang kanyang mga tuhod at parang mawalan ulit ng lakas upang ihakbang iyon. Hindi rin niya namamalayan ang pangingilid ng kanyang mga luha habang walang kakurap- kurap na pinanood ang dalawa. Lumingon si Matthew upang sana ay maghan
DUMERETSO si Mia sa kanyang opisina. Alas nuwebe na ng gabi nang makarating siya dito. Plano niyang dito na magpapalipas hanggang umaga. Tumawag na rin siya sa bahay nila upang sabihing hindi siya makakauwi ngayon.Iniiwasan niya lamang na makita siya ng nanay ang hitsura niya. Bakas pa rin kasi ang pamamaga ng kanyang mata. Hanggat maari ay iniiwasan niyang malaman ng kanyang nanay at mga kapatid ang nangyari sa kanya, sa relasyong nila ni Matthew. Pagkatapos nilang mag usap ni Nathan nais sana nitong ihatid siya ngunit ay tumanggi siya. Ayaw niyang maabala pa niya ito ng husto. Pag- aari pala ng kaibigan ang JSgrill resto. Kaya pala ay kampante itong sumira ng gamit doon. Noong una ay ayaw pa nitong aminin, ngunit nang mabuking ito sa isa sa mga empleyado. Napilitan na rin itong umamin. Napaka humble lang kasi ni Nathan hindi ito yong tipo na magbuhat ng sarili. At ang mas lalo niyang ikinagulat ay pag- aari din pala ng binata ang JSHotels na hindi man lang nito sinabi noong nak
"EVERYTHING has just happened, Mia. Whatever reasons I might have had, I hope you can still find it in your heart to forgive me. I may not be perfect, but I assure you that you have never gone from my heart. Not even for a second. Not ever, honey!" masuyong mga salitang binitawan ni Matthew na laging umaalingawngaw sa isipan niya. Ito ang huling sinabi ng nobyo bago ito malungkot na umalis. Nais niya itong habulin, at sabihin na kahit anuman ang maging rason niya ay kaya niya itong patatawarin pero nanatili siyang tulala. Tahimik na pinanood ang mga mabibigat na hakbang ng nobyo na lumabas ng kanyang opisina. Isang oras na ang lumipas mula sa pag alis nito pero heto siya nanatiling wala sa sarili. Pilit man niyang huwag indahin ang kanyang kapighatian. Pero hindi niya pa rin maiiwasan. Ubos na ubos na siya. She felt drained and exhausted! Saksi ang bawat sulok ng opisinang iyon ang malakas niyang hagulhol na kusang kumawala sa lalamunan niya. Buong magdamag siyang walang tulog. Wal