ISANG pilit na ngiti ang ibinigay ni Minnie. "Halika na sa baba, nakahanda na ang dinner."Pag-aya niya sa lalaki. Hinawakan niya ang palad nito at hinila pababa. Hindi kaagad nakapaglakad si Gideon.
"B-bakit?"nagtatakang tanong ni Minnie. Napansin niyang nakatitig ito sa kamay niyang hinahawakan niya."Mas mabuti siguro na hindi mo sinasanay ang sarili mo na ilapit sa akin. Bigyan mo naman nang kaunting delikadesa ang sarili mo,"walang emosyon na sabi ni Gideon.Napaawang ang bibig ni Minnie at mabilis na binitiwan ang kamay nito."Ang kapal mo! ikaw itong nauna tapos bibigyan mo ng malisya ang ipinapakita ko! Shame on you!"Nagpupuyos na umalis si Minnie sa harap ni Gideon. Mabuti na lang at nakapagpigil pa siya at hindi niya tuluyan sinampal ito.Sinundan na lamang nang tingin ng lalaki ito. Hindi mo na siya sumunod dito, tuluyan naglabas ng sigarilyo ito at nagsindi."Ano bang ginagawa mo Gideon, babae lang 'yan!"sita niya sa sariliMABILIS na nilapitan ni Minnie si Gideon na nanatili pa rin nakahiga sa kama."Umalis ka! hindi ka pwedi dito, alis!"bulyaw ni Minnie. Ang lakas-lakas na ng tibok ng puso niya. para na iyon mababasag. Pinaghihila niya ang kamay nito, ngunit walang nangyari dahil naroon pa rin ito at mukhang nakatulog na nga."Gideon! sabing labas!"panggagalaiti ni Minnie. Napatili siya sa labis na frustration ay nagpapadiyak pa siya ng kanyang paa."Kung ayaw mong umalis, ako na lang."Sabay nang pag-walk out niya. Ngunit hindi pa niya nahahawakan ang doorknob ng pinto ay mabilis na siyang niyakap ni Gideon at pinangko."What are you doing? ibaba mo ako ano ba!"inis niyang sabi na pinagsusuntok ang likuran nito.Para siyang isang kaban ng bigas na basta na lang nitong binuhat."Ang ingay-ingay mo... gabi na Minnie, magpatulog ka na,"bugnot na sabi ni Gideon.
UNTI-UNTI na ngang bumagal ang kinalulunan nilang kotse, hanggang sa tuluyan tumirik iyon sa gitna ng highway."Badtrip! p*tang in* talaga! ngayon pa talaga nawalan ng gasolina!"Sa labis na gigil ni Gideon ay pinaghahampas niya ang kamao sa manibela."Tigilan mo nga iyan Gideon, sinasaktan mo lang ang sarili mo. Wala rin naman tayong magagawa."Inawat na niya ito sa patuloy na paghampas.Mabuti at agad din itong tumigil. Nanatili lamang sila sa loob ng kotse habang tahimik na nakaupo at nakatitig sa harapan."A-ano ng gagawin natin?"tanong ni Minnie.Nilingon naman siya ni Gideon at muling ibinalik ang pansin sa harapan. Walang makikita na bahay sa paligid, puro puno at ligaw na halaman. Maging ng tumanaw siya ay ganoon pa rin naman ang nakikita niya. Halos isang oras na rin ang nakararaan ngunit sa buong biyahe nila sa direksyon na iyon ay wala man lang silang nakasalubong na sasakiyan."I don't know Min
MINABUTI na lang itikom ni Minnie ang bibig. Maging si Gideon ay ganoon din naman ang ginawa. Hindi naman nagsalita si Emong, ang may-ari ng convenient store na iyon at nagtuloy lamang ito sa dating pwesto. Habang naghihintay ng costumer.Manaka-naka ay sinusulyapan ni Gideon ang katabi, tipong nakikiramdam lang din."K-kumain ka na rin, kanina ka pang umaga walang laman ang tiyan,"sabi ni Minnie. Kahit na naiilang pa rin siya sa katatapos na pangyayari sa pagitan nila ay hindi naman siya basta iyong tao na walang pakialam sa kasama niya."Don't mind me, Minnie. Okay lang, hindi ako gutom. Ikaw na lang ang umubos lahat niyan."Umiwas ito ng tingin."Ang arte mo ngayon, sige na kumain ka!"idinuldol na ni Minnie ang saging.Nabaling naman ang pansin ni Gideon doon, Itinaas pa ni Minnie iyon sa harapan ng lalaki. "Susubuan na lang kita." Nang hindi sumagot ito ay sinimulan na niyang hubaran ang saging.
NAPA-SMIRK si Gideon, dahil sa naisip na malamang sa malamang nagpanggap si Xiamvylle na ibang tao. Maaring gumamit ito ng protestic para makuha nito ang panlabas na anyo ng ibang tao."Heto ijo, kunin mo na ang susi ng cottage para makapagpahinga na kayo ng misis mo."Sabay abot ng susi Mang Emong."Thanks manong, hayaan niyo ibabalik ko lahat ng naitulong mo sa akin oras na makabalik kami sa lugar namin,"sabi naman ni Gideon na tuluyan inabot ang ibinibigay nito."Kahit huwag na ijo, ngayon pa lang ay bayad ka na."Tumango na lang si Gideon kahit hindi niya naintindihan ang ibig sabihin ng matandang lalaki. Inaya na niya si Minnie na magpunta sa kubo ni Mang Emong.Habang naglalakad sila ay tahimik pa rin naman si Minnie, "Hey! bakit napakatahimik mo. Hindi ako sanay,"wika ni Gideon. Malayo-layo rin ang lalakarin nila, tatlong kilometre rin iyon. Lalo at matirik at
PAGDATING nga niya sa ibaba ay nakita na niya si Gideon na nagtatampisaw sa malinaw na ilog.Napapalunok siya habang pinagmamasdan ang magandang tanawin na iyon. Matagal na rin ng huli siyang makaligo sa ilog, dalaga pa siya noon. Halos ganito rin naman ang ilog kung saan pa sila naglalaba ng Nanay Alicia niya. Habang ang Tatay niya ay nagkukubli sa isang malayo para mamingwit ng iihawin nilang isda mismo sa tabi ng ilog. Sadiyang mapagbigay ang kalikasan lalo at marunong naman mangalaga ang mga taong nagpupunta sa nag-iisang ilog ng La Buento Del Corazon.Sa kaisipin na iyon ay tila bumalik sa kanya ang masasayang alaala ng pagkamusmos niya. Masaya at walang masiyadong pinoproblema. Tanging iniisip lang nila noon ay kakainin nila sa maghapon at paglalaro ng mga kapatid niya. Isa iyon sa mga hinding-hindi niya malilimutan sa lahat.Isang pitik ng daliri ang nagpagising sa pagbabalik-tanaw niya. Nagitla pa siya ng
DUMAUSDOS pababa ang sumasambang labi ni Gideon sa nagbibigay na katawan ni Minnie.Kahit nanganak na ito ng tatlo ay parang walang nagbago sa katawan nito. Sa lumipas na taon ay hindi pinabayaan ng babae ang pangangatawan."Oh, sh*t your so sexy Minnie..."anas ni Gideon na panay pa rin ang paghalik sa bawat parte ng katawan ng babae. Tila sinusulit na niya ang mga sandaling iyon. Dahil iniisip niyang baka hindi na iyon maulit pa."Come on, f*ck me now!"mariin na utos ni Minnie. Halos hilahin na niya paitaas ang lalaki, dahil tila hindi ito nagsasawa sa mga biyas niya.Tuluyan na ngang tumaas si Gideon, binalikan na nito ang labi niyang mabilis na hinuli ang bibig niya. Muli na naman silang nagpalitan ng halik, ang mga palad nila ay walang habas ng dumadama sa bawat maseselan parte ng kanilang katawan.Tuluyan na ngang umibabaw si Gideon kay Minnie na nakatitig lang sa kanya ng mga sandaling iyon."Ipapasok ko n
NAALIMPUNGATAN si Minnie sa labis na alinsanagan na nadarama. Unti-unti siyang napabangon at naupo sa papag na hinihigaan nilang dalawa ni Gideon.Hindi niya mabatid kahit sa panganib na kanilang kinakaharap ngayon ng kasama niya ay nasumpungan niya pa rin ang pag-asa.Naglakad na siya at tuluyan kinuha ang damit na pinatuyo niya kaninang hapon. Nagbihis na siya at muling bumalik mula sa kinahihigaan.Dahan-dahan na siyang umupo sa tabi ni Gideon na mahimbing na mahimbing pa rin ang tulog. Tuluyan na niyang ipinatong ang ulo nito sa kanyang kandungan. Ingat na ingat siya dahil ayaw niya itong magising, dahil napagod ito.Sa pagkaalala kung ilang beses silang nagsalo sa isang ritwal na alam nilang parehas na bawal ay hindi pa rin mapigilan ni Minnie na mag-init."Noon, hinahangad ko ang lalaking magbibigay sa akin ng lahat-lahat. Ngayon, gusto ko lang ng hindi ako iiwan at mamahalin ako kahit na anong pagsubok ang dumating sa amin... P
NAPALAYO si Minnie ng lapitan pa siya lalo ni Xiamvylle."Please tama na Xiam, palayain mo na ako. Alam ko ginawa mo lang ang lahat ng ito dahil sa minahal mo lang ako. Naiintindihan kita, pero hindi ako ang babaeng para sa iyo. Sana maintindihan mo iyon."Susubukan na niya ngayon na salingin ang isang bahagi nito.Nararamdaman ni Minnie, binubulag lamang ito ng baluktot na pag-iisip.Umiling-iling lamang si Xiamvylle at tuluyan naupo sa tabi niya."G-ganoon ba ako kahirap mahalin Ivana? Si Mom and Dad lagi akong ikinukumpara sa dalawa kong kuya. I always in the last option! Hanggang pa rin ba sa babaeng minamahal ko ganoon pa rin ba? Kaya ang mas mabuting gawin ko ay patayin din si Gideon dahil hindi ko matatanggap na makuha ka niya rin sa akin!"Kasunod niyon ang pagtututok nito ng baril sa lalaki na itinabi ng mga kasama nito.Napatili si Minnie nang marinig niya ang magka-sunod na putok ng baril. Hindi na niya alam kung kanino iyon n
ONE YEAR LATERSAMO'T SARING mga bulaklak ang makikita sa buong paligid ng maliit na chapel na iyon sa San favian. Halos kumpleto na ang entourage, maging ang groom na nasa harapan ay nakangiti nang naghihintay sa kanyang napakagandang bride sa suot lang naman nitong wedding gown na simple man ang pagkakagawa ay bagay na bagay naman iyon dito.Dinig na dinig ang wedding song habang naglalakad ng mabagal ang babae palapit sa lalaking una at huli niyang mamahalin.Sa buong oras ng kasal ay naging matiwasay naman na nairaos. Pinili ng dalawa ang isang intimate wedding. Halos piling bisita lang din ang naroon at ang kanilang pamilya.Naglakad na lang sila hanggang sa reception ng kanilang kasal. Sa itaas ng burol, hindi naman na nahirapan ang mga bisita dahil may pinasadiya ng hagdan bato sa ibaba hanggang sa pag-akiyat.Napapaligiran ng naggagandahan bulalak na tanim ang itaas. Isang bungalow ang nag-iisang nakatayo. Maliit man ku
NAGING masaya na rin sina Minnie at Aevo na sa dinami-dami ng pagsubok na dinaanan nila ay pinanitili nilang matatag ang bawat isa.Isang CEO si Aevo sa malaking kumpaniya sa Maynila, kilalang masungit, gwapo pero may mabuting kalooban at si Minnie sa una ay nakilala bilang isang mahirap na babae na nangangarap makatagpo ng lalaking pinapangarap niya. Katulad ng mga romance novel na katha ni Babz07aziole ay naniniwala siya: balang-araw darating ang prince charming niyang magbibigay katuparan sa happily ever after love life niya.Mukhang dininig naman siya, dahil isang aksidenti man sila pinagtagpo ni Aevo ay hindi naman dahilan niyon para hindi umusbong ang tunay na pag-ibig sa pagitan nilang dalawa. Pero... mapapanindigan ba nila ito hanggang sa huli.MATAPOS ang kaguluhan sa pamilya nila ay pinili ni Aevo na magpatuloy bilang CEO ng Gimenez Telecommunication Company.Habang si Aizo ay piniling magp
HALOS hindi pa nakakahuma sa kabiglaan si Minnie matapos siyang pakawan ng lalaki sa isang makapagil hiningang halikan!"Hindi na mahalaga iyon babe, ang importante ngayon andito na ako. Bumalik na ako, I have a goodnews for you... ikakagulat mo ang ibabalita ko," wika pa nito na may ngiti sa labi.Kahit na tangay na tangay siya sa paghalik at presensiya ng lalaki ay hindi pinayagan ni Minnie na maging marupok sa harap nito."Kung sino ka man, please... umalis ka na. Alam ko na ang lahat na nagpanggap kang Aevo n-na ikaw si Gideon Laurzano. Kamuntik mo nang mapatay si Aizo mabuti na lang at nakaligtas siya!" Tuloy-tuloy na wika ni Minnie."Ano bang sinasabi mo, ako ito si Aevo ang asawa mo. Umamin na ang totoong Gideon na nagpanggap siyang ako, ginamit niya ang karamdaman ko babe. Nagka-amnesia ako at mula sa umpisa ay plinano lahat ng nakakatanda naming kapatid na si Gideon ang gagawin
AGAD na binuklat ni Aizo ang DNA test result niya at sa lalaking nagsalin sa kanya ng dugo. Ang pinaghihinalaan niyang kakambal at tunay na Aevo Gimenez.Halos manginig nga ang kamay ni Aizo at maluluha habang pinagmamasdan ang hawak-hawak na papel: Na nagpapatunay na siyang nagpakilalang Gideon Laurzano noong una ay si Aevo nga talaga!"A-anong resulta apo?" Ang hindi mapakaling tanong ni Lola Saifa.Napatingin naman si Aizo sa kanyang abuela at abuelo na naghihintay din ng sasabihin niya. Kita rin sa mga mukha nila ang labis na tensyon."Yes Lola Saifa... Lolo Ghad... totoo nga siya si Aevo!" Halos isigaw ni Aizo ang mga sinabi.Wala rin pagsidlan ng katuwaan ang dalawang matanda matapos na marinig ang sinabi niya. Maging ang asawa niya na tahimik lang na nakaupo sa tabi ng mga ito ay nakangiti ngunit kasabay na umiiyak ito."Siya nga ang apo natin,
TULOG na tulog na si Minnie sa mga sandaling iyon. Hating-gabi na at sobrang napagod si Gideon sa ilang ulit na nagpaangkin sa kanya ito.Paalis na siya nang naalimpungatan ito. "Uuwi ka na ba?" tanong ni Minnie na kinusot-kusot pa ang mata na tuluyan napabangon mula sa kama."Yeah I have to go, may mahalaga akong pupuntahan. Just always take care okay, kayo ng mga bata." Matapos sabihin iyon ni Gideon ay hinalikan pa siya sa labi. Hinaplos pa nito ang pisngi niya bago ito tuluyan lumabas sa pinto na binuksan nito ng gabing iyon.Hindi aakalain ni Minnie na iyon na ang huling araw na makikita niya ang lalaki. Dahil nabalitaan niya ng sumunod na araw na nagkaroon ng engkuwentro at barilan sa loob ng mansyon ng Lolo Ghad at Lola Saifa.Lahat ng iyon ay nalaman niya mismo sa bibig ng bayaw niyang si Aizo na dinalaw niya mula sa hospital kung saan ito na-confine."Hindi ko aakalain na ibang Aevo pala ang kas
HANGGANG sa paglaki niya ay nangibabaw ang hinanakit niya sa Ama. Kahit nang mamatay ang ina niya ay hindi nagpakita si Gustav, pakiramdam ni Gideon ay tinalikuran na siya ng mundo sa mga sandaling iyon. Dahil sa walang-wala siya at nasa edad benti lamang siya noon ay kinailangan niyang mangutang sa isang loan shark ng pampalibing sa ina. Maging ang pagkakautang niya sa ospital kung saan na-admit ng ilang Buwan ito ay kinailangan niyang mabayaran para mailabas niya ito noon. Umabot din iyon ng isang milyon, natapos man ang pagpapalibing ng ina ay hindi natapos-tapos ang paghahanap niya ng paraan para mabayaran ang lahat ng utang niya kay Don Quixote isang Intsik na nagpahiram sa kaniya ng malaking halaga.Iba't ibang trabaho ang pinasukan niya, hanggang sa dumating na makilala niya si Don Vladimir ang ama ni Shamcey. Binigyan siya nito ng isang trabaho na hindi aakalain ni Gideon na siyang magsasalba sa kanya sa lahat ng pinagkakautangan niya: Ang maging bayaran mamatay
NANLALAKI ang mata niyang tinitigan ang lalaki. Takot na takot siya habang pinagmamasdan pa rin itong nakatitig din naman sa kanya."P-papatayin niyo ho ba ako mister?" ang maiiyak na tanong ni Gideon na sinalsal ng kaba ang dibdib.Isang manipis na ngiti ang pumunit sa labi ng lalaki at saka ito humalakhak ng walang humpay.Hindi alam ni Gideon kung bakit ganoon ang naging reaction nito. Muli na naman niyang sinubukan na buksan ang katabing pinto ng kotse. Nagbabakasali siyang makakatakas siya!"Natutuwa ako sa iyo alam mo ba, dahil diyan sasamahan mo akong mag-dinner," wika nito na nakatitig pa rin sa kanya.Binalingan niya ito at nakita naman ni Gideon na walang halong biro ang nasa mukha ng lalaki.Kaya kahit kabado pa rin ay nanahimik na lang si Gideon sa kanyang kinauupuan, habang hinihintay ang bawat sandali na sakay siya ng mamahalin kotse ng la
MARAHAS na binuksan ng nagpanggap na Aevo ngunit totoong Gideon Laurzano sa totoong buhay ang pinto ng roof dect ng apartment kung saan siya nagtago sa kasalukuyan. Hangga't mainit pa rin ang mata sa kanya ng lahat. Sinindihan niya ang switch ng m bombilya na patay-sindi."Puny*ta talaga!" pagmumura ni Gideon. Pabagsak siyang naupo sa kama niya na iniigkasan ng spring dahil sa lumang-luma na iyon at sira-sira pa.Kahit saan ka tumingin, ay makikita ang kalumaan ng buong silid. Ang mga kurtina na nakasabit ay puti pa ang dating kulay, ngunit dahil sa matagal ng nakasabit na ang huli pang gumamit sa silid ay naroon na iyon. Dahil sa tatlong taon na nawala siya roon ganoon na rin katagal iyon doon.Halos napuno na ng alikabok at ang ilang mga gamit ay hindi nakaayos sa tamang lagayan.Agad kumuha ng t-shirt si Gideon sa lagayan at pinunit iyon para may maipangtapal siya sa bala ng baril na tumama sa kan
TULUYAN hinila ni Aizo ang manggas na suot ng lalaki na humahalak lang."Halika! sa labas tayo mag-usap de punggal ka!" mataas ang tinig na sigaw ni Aizo. Mabilis naman niyang nahila ito sa labas ng mansyon.Isang suntok muli ang ipinadapo niya sa mukha nito." 'Yan lang ba ang kaya mo, dapat ganito ka sumuntok!" Dahil sanay sa pakikipag-basag ulo ito ay walang-wala sa kanya ang pagsusuntok sa kanya ni Aizo.Sinipa muna niya ito sa sikmura kaya sumadsad sa semento ito. Hindi ito nakatayo sa lakas ng impact niyon."Hindi ko aakalain na mabilis mong madidiskubre na hindi ako si Aevo. Matalino ka talaga, kaya mas may karapatan ka na maging CEO ng company ni Dad," nakangising sabi nito na hinila si Aizo palapit." Pero alam mo hindi ko papayagan pa na may isa sa inyo na umagaw sa lahat ng kayaman na para sa akin lang dapat. Ako ang panganay sa atin kaya ma