TULUYAN inilapag ni Minnie ang tray na naglalaman ng inihanda niyang meryenda sa kaibigan si Carol. Lumuwas ito pa-Maynila dahil meron itong binili sa Divisoria. Nagkataon naman na isang sakayan lamang ang papunta sa mansyon nila.
"Mukhang masaya ka ngayon bff?"puna ni Carol nang mapagmasdan nito ang nagniningning na mata ng kaibigan si Minnie. Maging ang magagandang ngiti sa labi ay hindi nakaligtas sa paningin nito. Nasa sala sila ng mansyon nila."Pati iyon napansin mo,"nahihiyang wika naman nito na agad nag-iwas ng tingin dahil patuloy siyang pinagmamasdan ni Carol."Bakit ba, you look amazing! masaya ako para sa iyo best friend. Kasi matagal-tagal din na hindi kita nakitang ganiyan.""Oo nga bff, para pa rin akong nanaginip ba. Akala ko hindi ko na maibabalik sa dati ang masaya kong pamilya. Pero heto, unti-unti nagiging maayos na. Kahit paano nagiging kasundo na rin ni Aevo si Vonie dahil nag-e-effort ito. Habang ang kambal namin ay kilala naHALOS gabi na rin ng dumating si Minnie sa mansyon nila. Nang ipasok niya sa garahe ang kotse niya ay pansin na niyang patay na ang lahat ng ilaw sa loob. Naglakad na siya papasok habang bit-bit pa niya ang ilan sa mga pinamili niya sa mall na nadaan nila kanina ni Carol. Sa pagkaalala na sobrang saya ng bestfriend niya dahil sa panlilibre niya rito ay kahit paano ay masaya na siyang napaligaya niya ang kaibigan. Isusuksok na sana ni Minnie ang duplicate key niya sa keyhole ng main door ng biglang magbukas iyon at makita niya ang seryusong mukha ni Aevo. "B-babe! nakakagulat ka!"usal niya. Tuluyan na siyang pumasok si Aevo naman ang nagsara ng pinto. "Bakit ngayon ka lang, saan ka galing?"ang malamig na tanong ng lalaki habang pumapanhik sila sa hagdan. "Nagpunta ako ng Salon V, sinamahan ko si Carol, ginabi ako dahil hinatid ko pa si
NAGISING ng umagang iyon si Minnie dahil sa halik ng anak niyang si Vonie."Mom wake up!"sabi pa nito.Iinot-inot naman na napabangon si Minnie, "I'm sorry baby, h-hindi ako nagising ng maaga,"sabi niya nang makita niyang alas-nuebe na ng umaga. Nang tapunan niya ng tingin ang mga crib ng kambal ay wala na ang mga bata sa loob."Nasa playroom na po sila Mom, kasama sina yaya. Tara na po!"aya sa kanya ni Vonie. Sumabay na nga siya sa anak niya sa paglabas. Dahil maski siya ay kumakalam na rin ang sikmura."Wow! nagluto ba si Candy?"tanong ni Minnie na pinagtitignan ang mga pagkain na nasa lamesa."Hindi po mommy,"sagot naman ng bata."Huh, eh bakit may mga pagkain ng luto rito? Sino nagluto ng mga ito?"nagtataka pa rin tanong ni Minnie."Si Daddy po nagluto Mom,"sagot ni Aevo. Nang dumako ang tingin ni Minnie sa may pinto ng kusina ay naroon na papasok naman si Aevo. Agad niyang iniiwas ang mukha ng magsalubong ang mata nila ng
KINAMUSTA lahat ni Minnie ang mga taong dumalo sa munting salo-salo sa bahay ng Nanay at Tatay niya. Halos present lahat ng mga kapit-bahay, dahil ganoon talaga kapag sa probinsiya. Tuwang-tuwa rin pagkatapos ang mga ito matapos na inanunsiyo naman ni Aevo na magpapainom ito mamaya.Matapos niyang mabati ang lahat at sa tingin niya ay wala naman siyang nalagtawan ay nilapitan na niya si Aevo na abala sa pagpapakain sa kambal. Pinayagan na kasi ng asawa niya na kumain muna ang mga yaya ng anak nila.Dahil sa nakitang pag-aasikaso ni Aevo sa mga anak nila dahil maging si Vonie man ay nagpipilit din magpasubo.Si Aevo naman ay walang magawa at manaka-naka ay sinusubuan nito ang panganay. Sobra siyang nasisiyahan dahil kahit halos sobrang gulo ng mga anak niya at hindi na magkamayaw ito ay hindi pa rin naninigaw ang asawa niya.Dahil kung ibang lalaki lang iyon agad na ipinasa na sa kanya ang pagpapakain sa mga bata. Bago niya nilapitan ang mga ito ay kinuhan
NANLAKI ang mata ni Minnie nang bigla siyang siilin ng halik sa labi ni Aevo. Hindi siya makaiwas dahil mahigpit ang pagkakahawak ni Aevo sa magkabilang pisngi niya.Itinutulak niya ito ngunit hindi pa rin ito natitinag, tuluyan wala siyang nagawa ng ipinid siya sa kinauupuan. Lalo siyang nanlambot ng magsimulang lamasin ni Aevo ang magkabila niyang dibdib, napanganga na lang siya ng maisilid ng tuluyan nito ang dila papasok sa kanyang bibig at maglumikot doon na tila may hinanap.Dahil natangay na siya, ay nakipagespadahan na rin si Minnie ng dila sa asawa. Isang ungol ang namutawi sa bibig niya ng gumapang pababa sa may leeg niya ang labi ni Aevo. Naikagat ni Minnie ang ibabang labi ng magsimulang sipsipin nito ang nakahantad niyang leeg.Napakapit na lang siya sa likuran ulo ng asawa na lalo pang pinagdidiinan niya ang sarili rito.Tila naman nakuha ni Aevo ang gusto ng mangyari ng misis niya."Can I take you now here babe,
NAMUMUGTO ang mata ni Minnie dahil sa kanina pa siya umiiyak. Nanatili lamang siyang nakatitig mula sa salamin na pader sa labas ng silid ng dalawa niyang anak na sina Adiole at Aziole.Napag-alaman niyang may congenital heart disease ang anak. Ibig sabihin ay nagkaroon ng pagbabarado sa puso nito si Adiole. Habang si Aziole naman sinumpong ng hika dahil na rin sa walang tigil na pag-iyak nito ng matagal dahil sa paghahanap sa ina nito na naging dahilan para kapusin ito ng hininga."Anong gagawin ko ngayon, please Lord nakikiusap ako. Sana pagalingin mo na ang mga anak ko. H-hindi ko po alam kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama sa kanila,"mahinang pagdarasal ni Minnie habang nakapikit at pinagsalikop pa nito ang dalawang palad.Sa sandaling iyon ay ang paglapit naman ni Aevo sa babae."Magiging okay din ang lahat Babe,"pagpapalakas niya sa loob nito.Ngunit hindi iyon nakatulong kay Minnie, she keep in crying."Sige
DUMATING na nga ang Nanay Alicia at Tatay Hermenio niya sa hospital. Kasama rin nagpunta ng mga ito ang Mama Sandy niya."Ija, umuwi na muna tayo sa mansyon ng Papa mo. Bukas na lang tayo bumalik rito, bahala na muna sina ate Alicia'ng magbantay. Sige na..."yakag ng ina niya.Umiling naman si Minnie, halos tulala na rin siya dahil sa labis na kapaguran at kawalan ng pag-asa ng mga sandaling iyon."Anak, magpakatatag ka may awa Siya. Kaya sige na, umuwi ka muna at ng magpahinga,"wika naman ni Alicia na hinimas-himas pa ang braso ni Minnie."Siya nga naman ija, dahil sa ginagawa mo ay baka ikaw na rin ang sumunod na magkasakit. Paano naman si Vonie kung pati ikaw ay pababayaan mo rin ang sarili mo,"payo naman ni Mang Hermineo na nakatayo naman sa tabi ng asawa nitong si Alicia.Hindi naman umimik si Minnie. Nagtinginan naman ang tatlong nakakatanda. Awang-awa sila sa nangyayari sa anak nila at lalo na sa dalawang apo
NAGISING naman si Minnie na nasa sariling silid na siya sa mansyon sa Hacienda. Ang huling naalala niya ay pauwi na sila ng Mama Sandy niya."Nakita niya ang anak na nasa tabi at tulog na tulog pa. Kaya tuluyan na siyang bumangon at nagpunta ng banyo para makaligo. Pagkatapos niyon ay bumaba na siya para hanapin at makausap ang ama."Pa, sasabay ho ba kayong pumunta sa hospital---"Nabitin ang sasabihin niya ng mapansin niya kung sino ang kausap ng ganoon kaagang oras ng ama."Tinatanong mo ba kung pupunta ako sa hospital? baka mamaya ija. Ang mabuti pa'y sumabay ka na sa asawa mo, isasabay ko na lang si Vonie sa pagpunta,"sabi ni Don Hidalgo.Nakalapit na si Minnie sa ama at humalik sa pisngi nito. Saka nito binalingan ng tingin si Aevo, matalim niyang tinitigan ito na parang ipinaparating niyang hindi siya welcome sa kanilang bahay."Ahmmm... kakain lang po ako ng almusal,"paalam niya sa ama. Naglakad na nga siya papunta
MAGKATABI sila sa bench ni Aizo, nasa may park sila malapit sa hospital kung saan naka-confine pa rin ang isang kambal."Confirm na ang pag-alis niyo V?"tanong ni Aizo."Yeah,"maiksing sagot lang ni Aevo."But still hindi na maibabalik sa dati ang lahat,"malungkot niyang sagot."I'm sorry to hear that bro, at least you do everything para bumawi right. Maybe your cliche plan aren't not that good either."Iiling-iling si Aizo.Ito lang naman ang nag-iisang taong nakakaalam na wala siyang amnesia. Pinagbigyan siya nitong mawala ng isang taon at inako naman ni Aizo pagiging CEO niya sa kumpaniya.Mapait naman na nangiti si Aevo, muli siyang naglabas ng isang stick ng sigarilyo at ang lighter niya. Akmang sinindihan niya iyon ng bigla niyang mabitawan iyon.Agad naman dinampot ni Aizo ang lighter na nabitawan ng kakambal."May problema?"tanong nito.Umiling lamang si Aevo,inilahad niya ang palad at tuluyan naman i
ONE YEAR LATERSAMO'T SARING mga bulaklak ang makikita sa buong paligid ng maliit na chapel na iyon sa San favian. Halos kumpleto na ang entourage, maging ang groom na nasa harapan ay nakangiti nang naghihintay sa kanyang napakagandang bride sa suot lang naman nitong wedding gown na simple man ang pagkakagawa ay bagay na bagay naman iyon dito.Dinig na dinig ang wedding song habang naglalakad ng mabagal ang babae palapit sa lalaking una at huli niyang mamahalin.Sa buong oras ng kasal ay naging matiwasay naman na nairaos. Pinili ng dalawa ang isang intimate wedding. Halos piling bisita lang din ang naroon at ang kanilang pamilya.Naglakad na lang sila hanggang sa reception ng kanilang kasal. Sa itaas ng burol, hindi naman na nahirapan ang mga bisita dahil may pinasadiya ng hagdan bato sa ibaba hanggang sa pag-akiyat.Napapaligiran ng naggagandahan bulalak na tanim ang itaas. Isang bungalow ang nag-iisang nakatayo. Maliit man ku
NAGING masaya na rin sina Minnie at Aevo na sa dinami-dami ng pagsubok na dinaanan nila ay pinanitili nilang matatag ang bawat isa.Isang CEO si Aevo sa malaking kumpaniya sa Maynila, kilalang masungit, gwapo pero may mabuting kalooban at si Minnie sa una ay nakilala bilang isang mahirap na babae na nangangarap makatagpo ng lalaking pinapangarap niya. Katulad ng mga romance novel na katha ni Babz07aziole ay naniniwala siya: balang-araw darating ang prince charming niyang magbibigay katuparan sa happily ever after love life niya.Mukhang dininig naman siya, dahil isang aksidenti man sila pinagtagpo ni Aevo ay hindi naman dahilan niyon para hindi umusbong ang tunay na pag-ibig sa pagitan nilang dalawa. Pero... mapapanindigan ba nila ito hanggang sa huli.MATAPOS ang kaguluhan sa pamilya nila ay pinili ni Aevo na magpatuloy bilang CEO ng Gimenez Telecommunication Company.Habang si Aizo ay piniling magp
HALOS hindi pa nakakahuma sa kabiglaan si Minnie matapos siyang pakawan ng lalaki sa isang makapagil hiningang halikan!"Hindi na mahalaga iyon babe, ang importante ngayon andito na ako. Bumalik na ako, I have a goodnews for you... ikakagulat mo ang ibabalita ko," wika pa nito na may ngiti sa labi.Kahit na tangay na tangay siya sa paghalik at presensiya ng lalaki ay hindi pinayagan ni Minnie na maging marupok sa harap nito."Kung sino ka man, please... umalis ka na. Alam ko na ang lahat na nagpanggap kang Aevo n-na ikaw si Gideon Laurzano. Kamuntik mo nang mapatay si Aizo mabuti na lang at nakaligtas siya!" Tuloy-tuloy na wika ni Minnie."Ano bang sinasabi mo, ako ito si Aevo ang asawa mo. Umamin na ang totoong Gideon na nagpanggap siyang ako, ginamit niya ang karamdaman ko babe. Nagka-amnesia ako at mula sa umpisa ay plinano lahat ng nakakatanda naming kapatid na si Gideon ang gagawin
AGAD na binuklat ni Aizo ang DNA test result niya at sa lalaking nagsalin sa kanya ng dugo. Ang pinaghihinalaan niyang kakambal at tunay na Aevo Gimenez.Halos manginig nga ang kamay ni Aizo at maluluha habang pinagmamasdan ang hawak-hawak na papel: Na nagpapatunay na siyang nagpakilalang Gideon Laurzano noong una ay si Aevo nga talaga!"A-anong resulta apo?" Ang hindi mapakaling tanong ni Lola Saifa.Napatingin naman si Aizo sa kanyang abuela at abuelo na naghihintay din ng sasabihin niya. Kita rin sa mga mukha nila ang labis na tensyon."Yes Lola Saifa... Lolo Ghad... totoo nga siya si Aevo!" Halos isigaw ni Aizo ang mga sinabi.Wala rin pagsidlan ng katuwaan ang dalawang matanda matapos na marinig ang sinabi niya. Maging ang asawa niya na tahimik lang na nakaupo sa tabi ng mga ito ay nakangiti ngunit kasabay na umiiyak ito."Siya nga ang apo natin,
TULOG na tulog na si Minnie sa mga sandaling iyon. Hating-gabi na at sobrang napagod si Gideon sa ilang ulit na nagpaangkin sa kanya ito.Paalis na siya nang naalimpungatan ito. "Uuwi ka na ba?" tanong ni Minnie na kinusot-kusot pa ang mata na tuluyan napabangon mula sa kama."Yeah I have to go, may mahalaga akong pupuntahan. Just always take care okay, kayo ng mga bata." Matapos sabihin iyon ni Gideon ay hinalikan pa siya sa labi. Hinaplos pa nito ang pisngi niya bago ito tuluyan lumabas sa pinto na binuksan nito ng gabing iyon.Hindi aakalain ni Minnie na iyon na ang huling araw na makikita niya ang lalaki. Dahil nabalitaan niya ng sumunod na araw na nagkaroon ng engkuwentro at barilan sa loob ng mansyon ng Lolo Ghad at Lola Saifa.Lahat ng iyon ay nalaman niya mismo sa bibig ng bayaw niyang si Aizo na dinalaw niya mula sa hospital kung saan ito na-confine."Hindi ko aakalain na ibang Aevo pala ang kas
HANGGANG sa paglaki niya ay nangibabaw ang hinanakit niya sa Ama. Kahit nang mamatay ang ina niya ay hindi nagpakita si Gustav, pakiramdam ni Gideon ay tinalikuran na siya ng mundo sa mga sandaling iyon. Dahil sa walang-wala siya at nasa edad benti lamang siya noon ay kinailangan niyang mangutang sa isang loan shark ng pampalibing sa ina. Maging ang pagkakautang niya sa ospital kung saan na-admit ng ilang Buwan ito ay kinailangan niyang mabayaran para mailabas niya ito noon. Umabot din iyon ng isang milyon, natapos man ang pagpapalibing ng ina ay hindi natapos-tapos ang paghahanap niya ng paraan para mabayaran ang lahat ng utang niya kay Don Quixote isang Intsik na nagpahiram sa kaniya ng malaking halaga.Iba't ibang trabaho ang pinasukan niya, hanggang sa dumating na makilala niya si Don Vladimir ang ama ni Shamcey. Binigyan siya nito ng isang trabaho na hindi aakalain ni Gideon na siyang magsasalba sa kanya sa lahat ng pinagkakautangan niya: Ang maging bayaran mamatay
NANLALAKI ang mata niyang tinitigan ang lalaki. Takot na takot siya habang pinagmamasdan pa rin itong nakatitig din naman sa kanya."P-papatayin niyo ho ba ako mister?" ang maiiyak na tanong ni Gideon na sinalsal ng kaba ang dibdib.Isang manipis na ngiti ang pumunit sa labi ng lalaki at saka ito humalakhak ng walang humpay.Hindi alam ni Gideon kung bakit ganoon ang naging reaction nito. Muli na naman niyang sinubukan na buksan ang katabing pinto ng kotse. Nagbabakasali siyang makakatakas siya!"Natutuwa ako sa iyo alam mo ba, dahil diyan sasamahan mo akong mag-dinner," wika nito na nakatitig pa rin sa kanya.Binalingan niya ito at nakita naman ni Gideon na walang halong biro ang nasa mukha ng lalaki.Kaya kahit kabado pa rin ay nanahimik na lang si Gideon sa kanyang kinauupuan, habang hinihintay ang bawat sandali na sakay siya ng mamahalin kotse ng la
MARAHAS na binuksan ng nagpanggap na Aevo ngunit totoong Gideon Laurzano sa totoong buhay ang pinto ng roof dect ng apartment kung saan siya nagtago sa kasalukuyan. Hangga't mainit pa rin ang mata sa kanya ng lahat. Sinindihan niya ang switch ng m bombilya na patay-sindi."Puny*ta talaga!" pagmumura ni Gideon. Pabagsak siyang naupo sa kama niya na iniigkasan ng spring dahil sa lumang-luma na iyon at sira-sira pa.Kahit saan ka tumingin, ay makikita ang kalumaan ng buong silid. Ang mga kurtina na nakasabit ay puti pa ang dating kulay, ngunit dahil sa matagal ng nakasabit na ang huli pang gumamit sa silid ay naroon na iyon. Dahil sa tatlong taon na nawala siya roon ganoon na rin katagal iyon doon.Halos napuno na ng alikabok at ang ilang mga gamit ay hindi nakaayos sa tamang lagayan.Agad kumuha ng t-shirt si Gideon sa lagayan at pinunit iyon para may maipangtapal siya sa bala ng baril na tumama sa kan
TULUYAN hinila ni Aizo ang manggas na suot ng lalaki na humahalak lang."Halika! sa labas tayo mag-usap de punggal ka!" mataas ang tinig na sigaw ni Aizo. Mabilis naman niyang nahila ito sa labas ng mansyon.Isang suntok muli ang ipinadapo niya sa mukha nito." 'Yan lang ba ang kaya mo, dapat ganito ka sumuntok!" Dahil sanay sa pakikipag-basag ulo ito ay walang-wala sa kanya ang pagsusuntok sa kanya ni Aizo.Sinipa muna niya ito sa sikmura kaya sumadsad sa semento ito. Hindi ito nakatayo sa lakas ng impact niyon."Hindi ko aakalain na mabilis mong madidiskubre na hindi ako si Aevo. Matalino ka talaga, kaya mas may karapatan ka na maging CEO ng company ni Dad," nakangising sabi nito na hinila si Aizo palapit." Pero alam mo hindi ko papayagan pa na may isa sa inyo na umagaw sa lahat ng kayaman na para sa akin lang dapat. Ako ang panganay sa atin kaya ma