NANLAKI ang mata ni Minnie nang bigla siyang siilin ng halik sa labi ni Aevo. Hindi siya makaiwas dahil mahigpit ang pagkakahawak ni Aevo sa magkabilang pisngi niya.
Itinutulak niya ito ngunit hindi pa rin ito natitinag, tuluyan wala siyang nagawa ng ipinid siya sa kinauupuan. Lalo siyang nanlambot ng magsimulang lamasin ni Aevo ang magkabila niyang dibdib, napanganga na lang siya ng maisilid ng tuluyan nito ang dila papasok sa kanyang bibig at maglumikot doon na tila may hinanap.Dahil natangay na siya, ay nakipagespadahan na rin si Minnie ng dila sa asawa. Isang ungol ang namutawi sa bibig niya ng gumapang pababa sa may leeg niya ang labi ni Aevo. Naikagat ni Minnie ang ibabang labi ng magsimulang sipsipin nito ang nakahantad niyang leeg.Napakapit na lang siya sa likuran ulo ng asawa na lalo pang pinagdidiinan niya ang sarili rito.Tila naman nakuha ni Aevo ang gusto ng mangyari ng misis niya."Can I take you now here babe,NAMUMUGTO ang mata ni Minnie dahil sa kanina pa siya umiiyak. Nanatili lamang siyang nakatitig mula sa salamin na pader sa labas ng silid ng dalawa niyang anak na sina Adiole at Aziole.Napag-alaman niyang may congenital heart disease ang anak. Ibig sabihin ay nagkaroon ng pagbabarado sa puso nito si Adiole. Habang si Aziole naman sinumpong ng hika dahil na rin sa walang tigil na pag-iyak nito ng matagal dahil sa paghahanap sa ina nito na naging dahilan para kapusin ito ng hininga."Anong gagawin ko ngayon, please Lord nakikiusap ako. Sana pagalingin mo na ang mga anak ko. H-hindi ko po alam kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama sa kanila,"mahinang pagdarasal ni Minnie habang nakapikit at pinagsalikop pa nito ang dalawang palad.Sa sandaling iyon ay ang paglapit naman ni Aevo sa babae."Magiging okay din ang lahat Babe,"pagpapalakas niya sa loob nito.Ngunit hindi iyon nakatulong kay Minnie, she keep in crying."Sige
DUMATING na nga ang Nanay Alicia at Tatay Hermenio niya sa hospital. Kasama rin nagpunta ng mga ito ang Mama Sandy niya."Ija, umuwi na muna tayo sa mansyon ng Papa mo. Bukas na lang tayo bumalik rito, bahala na muna sina ate Alicia'ng magbantay. Sige na..."yakag ng ina niya.Umiling naman si Minnie, halos tulala na rin siya dahil sa labis na kapaguran at kawalan ng pag-asa ng mga sandaling iyon."Anak, magpakatatag ka may awa Siya. Kaya sige na, umuwi ka muna at ng magpahinga,"wika naman ni Alicia na hinimas-himas pa ang braso ni Minnie."Siya nga naman ija, dahil sa ginagawa mo ay baka ikaw na rin ang sumunod na magkasakit. Paano naman si Vonie kung pati ikaw ay pababayaan mo rin ang sarili mo,"payo naman ni Mang Hermineo na nakatayo naman sa tabi ng asawa nitong si Alicia.Hindi naman umimik si Minnie. Nagtinginan naman ang tatlong nakakatanda. Awang-awa sila sa nangyayari sa anak nila at lalo na sa dalawang apo
NAGISING naman si Minnie na nasa sariling silid na siya sa mansyon sa Hacienda. Ang huling naalala niya ay pauwi na sila ng Mama Sandy niya."Nakita niya ang anak na nasa tabi at tulog na tulog pa. Kaya tuluyan na siyang bumangon at nagpunta ng banyo para makaligo. Pagkatapos niyon ay bumaba na siya para hanapin at makausap ang ama."Pa, sasabay ho ba kayong pumunta sa hospital---"Nabitin ang sasabihin niya ng mapansin niya kung sino ang kausap ng ganoon kaagang oras ng ama."Tinatanong mo ba kung pupunta ako sa hospital? baka mamaya ija. Ang mabuti pa'y sumabay ka na sa asawa mo, isasabay ko na lang si Vonie sa pagpunta,"sabi ni Don Hidalgo.Nakalapit na si Minnie sa ama at humalik sa pisngi nito. Saka nito binalingan ng tingin si Aevo, matalim niyang tinitigan ito na parang ipinaparating niyang hindi siya welcome sa kanilang bahay."Ahmmm... kakain lang po ako ng almusal,"paalam niya sa ama. Naglakad na nga siya papunta
MAGKATABI sila sa bench ni Aizo, nasa may park sila malapit sa hospital kung saan naka-confine pa rin ang isang kambal."Confirm na ang pag-alis niyo V?"tanong ni Aizo."Yeah,"maiksing sagot lang ni Aevo."But still hindi na maibabalik sa dati ang lahat,"malungkot niyang sagot."I'm sorry to hear that bro, at least you do everything para bumawi right. Maybe your cliche plan aren't not that good either."Iiling-iling si Aizo.Ito lang naman ang nag-iisang taong nakakaalam na wala siyang amnesia. Pinagbigyan siya nitong mawala ng isang taon at inako naman ni Aizo pagiging CEO niya sa kumpaniya.Mapait naman na nangiti si Aevo, muli siyang naglabas ng isang stick ng sigarilyo at ang lighter niya. Akmang sinindihan niya iyon ng bigla niyang mabitawan iyon.Agad naman dinampot ni Aizo ang lighter na nabitawan ng kakambal."May problema?"tanong nito.Umiling lamang si Aevo,inilahad niya ang palad at tuluyan naman i
PILIT na ngumingiti si Minnie sa mga bisitang nagpunta sa second birthday celebration ng anak niyang sina Adiole at Aziole."Mauuna na rin kaming uuwi Minnie, nag-enjoy at nabusog kami sa mga handang pagkain,"nasabi ni Lauren na humalik pa sa pisngi ni Minnie."Lagi ko pong pinag-pa-pray si Adiole Tita na gumaling na po siya,"sabi naman ni Elijah."Ang bait mo naman, salamat. Dalaw ka pa rin sa mga pinsan mo huh,"nawiwiling sabi naman ni Minnie na hinawakan pa sa ulo ang bata."Siya nga pala nasaan ang asawa mo?"Tinatanong ni Minnie si Aizo."Nauna nang lumabas, bakit?"sagot naman ni Lauren."May tatanungin lang sana ako,"sabi niya."Tara samahan na kita baka nauna na iyon bumaba sa may parking lot."Inihabilin na muna ni Minnie ang mga anak sa Papa Hidalgo at Mama Sandy niya.Hindi n
LUMIPAS ang ilang Buwan na walang naging balita sa asawa niyang si Aevo. Naging madalang din ang pagdalaw ng mga magulang ni Minnie sa kanila sa America. Dahil abala na ito sa mga sariling business.Nagsimula na rin mag-schooling ang anak nilang si Vonie, ang kapatid niyang si Monina ay siyang tumitingin-tingin rito sa tuwing free time nito.Pinakamaganda na yatang nangyari ay tuluyan naoperahan si Adiole sa una nitong operation. Ilang taon pa ang bibilangin para sa susunod na naman nitong opera. Naiuwi na nila ang bata, ngunit regular pa rin ang check up nito sa hospital.Habang siya, wala naman nagbago sa kanya. Dahil gusto niyang abalahin ang sarili niya ay tuluyan niyang itinuloy ang matagal na niyang pangarap ang sumali sa international make up contest. Masasabi niyang suporta siya ng kanyang pamilya dahil naroon ang mga ito ng lumahok siya sa paligsahan.Sa araw ng contest ay sobrang kabado siya, dahil nakita niya na magagaling ang mga makalalaban n
NAGPATULOY ang mga araw na wala pa rin naging balita si Minnie sa asawa niyang si Aevo. Sa nakalipas din, ay laging pumapasiyal si Xiamvylle sa kanila . Minsan ay ito rin ang nagpre-presenta na mag-drive sa kanila sa tuwing dadalhin nya si Adiole sa hospital para sa follow up check up nito."Salamat Xiam at sinamahan mo na naman kami sa pagpunta sa hospital,"wika ni Minnie habang nasa kalagitnaan sila ng biyahe."Wala iyon, basta para sa'yo ay masaya ako sa lahat ng ginagawa ko,"ani nito na sinulyapan pa siya na katabi nito. Habang kalong-kalong naman nito si Adiole. Nasa likuran naman si Aziole at si Von, kasama ang kapatid niyang si Monina at Candy na yaya naman ng panganay niya."Ate, pakibaba na lang ako sa tabi. Lalakarin ko na lang malapit naman na sa work station ko,"saad naman ni Monina."Ayaw mo ba na ihatid ka na lang namin sa mismong pinagta-trabahuhan mo?"tanong naman ni Xiamvylle na nginitian pa ito."
NAIS akayin ni Monina si Aevo sa pagpasok sa inuupuhan nitong apartment, ngunit hindi pumayag ito. Naiintindihan naman ng dalaga iyon, ayaw lang nitong siguro na maging dependable sa ibang tao. Kahit paano ay bilib din siya sa asawa ng ate Minnie niya. Lumaki itong may kaya sa buhay, ngunit ayaw maging pabigat sa ibang tao."Kumusta ka na Monina?"ang tanong ni Aevo matapos na mailapag nito sa harapan niya ang mga lalagyan ng kape, asukal at creamer. May biscuit din itong inihanda sa kanya na inilabas nito sa isang lalagiyan."Ayos naman ako Kuya Aevo, ikaw? mag-isa ka lang ba rito?"Sunod-sunod na tanong ni Monina na nag-umpisa ng gumawa ng iinumin na kape.Pinakatitigan niya ang electric kettle na hindi pa tapos kumulo."Oo mag-isa lang ako rito, pero may inuutusan ang kakambal ko na maglinis at mag-grocery sa akin ng mga kakailanganin ko rito sa apartment,"sabi naman ni Aevo na idinantay ang kamay sa magkabilng hawakan ng kinauupuan nito.