BOLCT-24CALVIN ENZOBUWESIT na buhay naman 'to! Kanina pa ako mura nang mura habang naglalakad palabas ng campus. I don't want to argue with Nel nor make her angry."Babe!" tawag sa akin ni Moana. She cling her arms on me when she reached me."Let go!" Inalis ko iyong kamay niya."Nagawa mo na ba?" I clenched my jaw and gritted my teeth."Ano ba talaga ang alam mo tungkol sa akin!?" Mahigpit ko siyang hinawakan sa kaliwang braso niya.She threatened me to leave Nel like she knows my illness. For god's sake! I am not yet ready to tell Nel about the truth! I am so scared to see her miserable. And now I am so confused!"Enzo nasasaktan ako!" Mas lalo ko pang diniinan ang pagkakahawak ko sa braso niya."Now what!?" She started to cry so I loosen up."Fine! Wala akong alam! Gusto ko lang naman maging akin ka ulit! Gusto ko na bumalik ka sa akin! Please Enzo, ako na lang ulit. Ako na lang, please!?" Mas lalo akong nagalit sa ginawa niya."That's bulls shit!" inis kong wika rito at tinaliku
EPILOGUEMARINELNAPAMULAT ako agad nang maramdaman kong wala na si Enzo sa tabi ko. Pasado alas-dos na ng madaling araw nang tumingin ako sa relo ko. Nakalimutan naming kumain ng hapunan. Ang haba rin nang naitulog ko. Siguro ay dahil sa matinding pagod sa kaiiyak mula pa kahapon. Bumaba ako sa kama at hinanap si Enzo sa buong kuwarto pero wala siya dito. Lumabas ako ng kuwarto at laking gulat ko na may nagkalat na kandila sa may paanan ko."Enzo..." tawag ko sa kanya.Napayakap pa ako sa sarili ko dahil sa lamig ng hangin. Sinundan ko ang mga kandilang nakahilera at natagpuan ko ang aking sarili sa isang maliit na cottage. Napangiti ako sa nakita ko. Isang dinner o breakfast date ba itong matatawag. May dalawang bonfire rin sa paligid ng cottage. Ang cute ng setting niya. Kinuha ko ang puting rose at inamoy pa ito."Nel?" Napalingon ako sa likuran ko."Enzo, 'di ba bawal sa 'yo ang magpagod," sabi ko pa at lumapit sa kanya."Akala ko mamaya ka pa gigising," nakangiti nitong ani.Hin
BOLCT-1MARINEL"AH!" tili ko."Miss are you okay?" pukaw niya sa akin.Napabangon ako sa pagkakadapa ko. Dakilang tanga Marie! Nabangga niya kasi ako."Miss?" balik pa niyang untag sa akin.Inayos ko 'yong sarili ko at pinagpagan ang damit ko na puno ng buhangin. Napaangat naman ako ng tingin sa kanya pagkatapos."Okay lang... Abs! Esti ako," sagot ko sabay todo iling habang pinagliliwaliw ang mga mata ko sa ganda ng view.Ang tanga! Mali! Ang ganda talaga ng view!"Miss, are you sure?" nag-aalala niya pang tanong ulit.Napapanganga ako habang umiiling. Putakte! Ang macho!"Sorry about that. I got to go," paalam niya pa.Wala sa katinuan naman akong napatango. Pinagmamasdan ko lang siya na naglalakad papuntang dagat para mag-surf boarding. Grabe! Hindi lang siya macho, sporty man pa."Gaga!" Biglang batok sa akin ng kaibigan ko."Ay! Makabatok naman 'to!" angal ko habang napapakamot sa parte ng aking ulo kung saan niya binatukan."Kung sino-sino 'yang pinagmamasdan mo. Dapat 'yong mg
BOLCT-2CALVIN ENZO"YEAH? What the? Dapat kanina mo pa sinabi 'yan," inis kong sagot sa kaibigan ko sa kabilang linya."Dali na bro. Baka mahuli ka pa. Transferee ka pa naman," may panghihinayang niyang sagot."Oo na! Aayusin ko lang ang mga gamit ko. Update me. I'll be there in a minute. I swear!" sagot ko pa.Mabilis akong kumilos para maayos lahat ang mga gamit ko. Tsk! Kauuwi ko pa lang galing sa beach. I really need a break but how would I? I really damn forget that today is my first day in school. I grab my bag and step outside."Ah!" tili bigla ng house keeper ko."What the heck is wrong with you?!" nakasimangot kong tanong.Ang tinis pa naman ng boses niya. Masakit sa tainga."Kuya ganyan ka lang pupunta ng school? T-topless?" Napaismid ako."I've got my shirt in my bag. I am really in hurry. You know what to do," sagot ko.Pumasok ako agad sa elevator. Kinuha ko agad ang damit ko at nagbihis ng pang-itaas."Shit! Thirty minutes left," I murmured.Pagkababa ko sa parking area
BOLCT-3MARINELWALA sa katinuan akong napatango. Diyos ko po! Totoo ba talaga 'to?"Gaga!" sabi bigla ni Veronica sa akin sabay batok."Ano ba!" angal ko."Aba! Kilala kita. Sa malayo pa lang ako, 'yang utak mo lipad hanggang planetang yekok! Tapos 'yang habbit mo nang pagtakip ng mukha at pagpadyak ng paa e may ginawa kang katangahan ano o kaya naman kinikilig ka?!" mahabang litanya niya.Best friend ko nga talaga siya."Mamaya ko na kuwe-kuwento sa 'yo. Bakit ka ba nandito?" pag-iiba ko nang usapan."Ito 'yong lunch mo," sagot niya sabay abot sa akin ng paper bag."Ang bait!" puri ko pa."Gaga! May bayad 'yan! Oh... My... Gee! Diyan ka na! I've spotted hot Papa!" bigla niyang sabi at kumaripas na nang lakad.Ang landi talaga! Tsk! Magkatabi lang kasi 'tong university na pinapasukan ko at ang ospital na pinagtatrabahuan ni Veronica. Kaya nga anytime ay puwede niya akong dalawin dito sa school."Hey? Are you okay?" untag sa akin bigla ng adones na 'to."Adones! Ay! Ha? Ah? Oo naman,"
BOLCT- 4CALVIN ENZO"NEL!" I called but she was too far now."She's gone dude." Andy tap my shoulder. Napahilot na lang ako sa sintido ko."You really owed her. Patay ka talaga sa parents mo kapag bumagsak ka bro," Andy said."Dapat 'di niya ginawa 'yon. It is really my fault," sagot ko."And to tell you something, pinsan niya si Ms. World. What a coincedence nga naman.""I know. Magkasama kami ni Nel kanina no'ng tinawag siya ni Moana," sagot ko. We sat down on the empty bench."I have a nice idea since you really need this. Humingi ka kaya ng tulong sa kanya para magkabalikan kayo ni Ms. World," Andy suggested. Napakunot-noo ako."Is it going to be work?" I hesitately said."Why don't you give it a try dude? But? One more thing, labas na ako riyan kung ano man ang mangyayari. Ilang beses na kitang pinayuhan to stop this craziness of yours pero dahil sa matalik kitang kaibigan e susuportahan kita. One thing for sure, it is really up to you," mahaba niyang litanya.Napasimangot na la
BOLCT-5MARINELILANG oras na biyahe ay nakaraos din ako sa sobrang tensyon. Pinagpapawisan ako, pati na singit ko dahil sa sobrang kaba! Foots spa! Nakakailang kaya sa part ko itong ganito. Kung tutuusin ay pareho kaming estranghero sa isa't isa kaya nagkakahiyaan pa. O talagang ako lang ang nahihiya sa aming dalawa. Sa isang fancy hotel naman niya ako dinala. Para akong tuod na 'di man lang magkamayaw sa pagkapa ng mga nangyayari."Hurry up, Nel," lingon sa akin ni Enzo."Ha?"Hindi niya ako sinagot bagkus ay hinawakan na lamang ulit ang kamay ko at agad na pumasok sa elevator. Hindi ko mapigilan ang pagkalabog ng puso ko. Hotel? Elevator? Anong susunod? Kuwarto!? Oh hindi!Bumukas naman ang elevator at bumungad sa akin ang isang fancy restaurant. Tanga Nel! Kung ano iniisip mo! At first time kong makatuntong sa ganito ka garang hotel at makakain sa mahal na restaurant."You look pale," puna pa sa akin ni Enzo.Umiling-iling ako. Ikaw kaya dalhin dito na walang pasabi. Malamang mamu
BOLCT-6CALVIN ENZO"TOL! Alis na ako," paalam sa akin ni Andy."Don't forget the flowers everyday," pahabol ko pa. Andy saluted at me."Syempre naman," nakangisi niya pang sagot at tuluyan nang lumabas ng condo ko. Tumunog naman bigla iyong phone ko. And as I've seen, it was Marinel."Veronica! Pambihira naman oh! Umuwi ka na nga! Na-in love ka lang, ayaw mo nang umuwi! Iyong upa sa bahay! Bakit dinala mo kasi 'yong pera! Pambihira naman oh! Napalayas ako ng wala sa oras! Umuwi ka na!" text niya.I frowned and immediately grab my car keys at lumabas ng condo ko. Ni hindi ko na naisipang magpalit ng damit. I just don't know why I am doing this, the fact that we don't really have this 'connections' pero she needs my help.MARINELPARA akong tangang napapatitig sa phone ko. Gusto kong lumubog sa kinatatayuan ko. Nagkalat din sa paanan ko ang nabitawan kong mga gamit. Pati nga kaluluwa ko lumabas din. Nanlulumo akong napaupo at napatakip ng mukha at napapadyak sa sobrang katangahang naga
EPILOGUEMARINELNAPAMULAT ako agad nang maramdaman kong wala na si Enzo sa tabi ko. Pasado alas-dos na ng madaling araw nang tumingin ako sa relo ko. Nakalimutan naming kumain ng hapunan. Ang haba rin nang naitulog ko. Siguro ay dahil sa matinding pagod sa kaiiyak mula pa kahapon. Bumaba ako sa kama at hinanap si Enzo sa buong kuwarto pero wala siya dito. Lumabas ako ng kuwarto at laking gulat ko na may nagkalat na kandila sa may paanan ko."Enzo..." tawag ko sa kanya.Napayakap pa ako sa sarili ko dahil sa lamig ng hangin. Sinundan ko ang mga kandilang nakahilera at natagpuan ko ang aking sarili sa isang maliit na cottage. Napangiti ako sa nakita ko. Isang dinner o breakfast date ba itong matatawag. May dalawang bonfire rin sa paligid ng cottage. Ang cute ng setting niya. Kinuha ko ang puting rose at inamoy pa ito."Nel?" Napalingon ako sa likuran ko."Enzo, 'di ba bawal sa 'yo ang magpagod," sabi ko pa at lumapit sa kanya."Akala ko mamaya ka pa gigising," nakangiti nitong ani.Hin
BOLCT-24CALVIN ENZOBUWESIT na buhay naman 'to! Kanina pa ako mura nang mura habang naglalakad palabas ng campus. I don't want to argue with Nel nor make her angry."Babe!" tawag sa akin ni Moana. She cling her arms on me when she reached me."Let go!" Inalis ko iyong kamay niya."Nagawa mo na ba?" I clenched my jaw and gritted my teeth."Ano ba talaga ang alam mo tungkol sa akin!?" Mahigpit ko siyang hinawakan sa kaliwang braso niya.She threatened me to leave Nel like she knows my illness. For god's sake! I am not yet ready to tell Nel about the truth! I am so scared to see her miserable. And now I am so confused!"Enzo nasasaktan ako!" Mas lalo ko pang diniinan ang pagkakahawak ko sa braso niya."Now what!?" She started to cry so I loosen up."Fine! Wala akong alam! Gusto ko lang naman maging akin ka ulit! Gusto ko na bumalik ka sa akin! Please Enzo, ako na lang ulit. Ako na lang, please!?" Mas lalo akong nagalit sa ginawa niya."That's bulls shit!" inis kong wika rito at tinaliku
BOLCT-23CALVIN ENZOHERE we are at the park where me and Nel played skateboard last time when we tried to... You know, when I tried to be an idiot. Nah! Kalimutan na natin iyon. Me and Moana are definitely done even if she always tries to bug me."Enzo!" tawag ni Nel sa akin habang nakasakay sa skateboard.Kumaway lang ako sa kanya. Bawal na bawal na akong magpagod pero ipinapakita ko sa kanya na maayos ako. Kinabahan ako ng husto kahapon dahil nasakto pa na siya ang kasama ko. Natatakot akong malaman niya ang totoo. Guilt is killing me. Making her believe that I am definitely fine is like a dagger that buried inside of my chest. My illness is killing me slowly. Minsan, sinisisi ko ang Diyos kung bakit ganito ang nangyari sa akin. Kung bakit ako pa ang nagkaroon nito. Kung bakit kailangang may maiwan ako. Kung bakit napakasakit pa rin sa akin kahit na matagal ko ng tanggap ito. Maybe it's time for me to settle things now."Ayaw mo?" bungad sa akin ni Nel nang mahinto ito sa harapan k
BOLCT-22CALVIN ENZOGOD! Muntik na ako kanina lang. I'm glad na nakayanan ko pang itago iyon. I am so much nervous that maybe Nel might noticed it. Mabuti na lang at hindi na niya pa ako inusisa. Hindi kakayanin ng kunsensiya ko sa oras na malaman niya ang totoo. Masasaktan ko lang ang babaeng pinakamamahal ko at ayaw ko iyong mangyari. Gagawin ko ang lahat maitago ko lang ito sa kanya."Enzo..." pukaw sa akin ni Nel habang nasa kalagitnaan kami ng biyahe. Pumaling ako sa kanya at muling napatingin sa daan."Hmm?" She intertwined her left hand to my right hand."Mahal na mahal kita." My heart melts by her magic words."I do love you very much Nel," I responsed."Enzo, may gusto lang sana akong hilingin sa 'yo.""Name it Nel," sagot ko."No more lying and keeping secrets. Alam ko, wala akong karapatan para sabihin ito pero…""I am cool with it," kampante kong sagot.Even if inside of me was tearing apart. How will I promise that sweety. How will I?"Talaga? I mean, okay sa 'yo?" Napat
BOLCT-21CALVIN ENZOKANINA ko pa pinagmamasdan ang bawat kilos niya. I am so mesmerized by the way she moved. The way her cheeks turns to red when she's shy. Kahit buong araw ko pa siya titigan, hinding-hindi ako magsasawa. Maling-mali ako na pigilan ang nararamdaman ko para sa kanya. Imbes na iwasang masaktan ko siya, mas pinalala ko pa. But I want to make myself happy. I want to see her happy. I want to spend my time together with her. I don’t want to waste my precious time to her and earn more memorable things together with her."Enzo, paano kapag nagka-cancer? Kailangan ba mag-undergo agad ng chemo?" Natigilan ako sa tanong nito."Just read their following statements Nel. It's still depends on the doctor," sagot ko at muling napatingin sa hawak kong libro.That thing hits me bulls eye. Sinulyapan kong muli si Nel. Busy pa rin ito sa kare-review."Nel, gusto mong mag-meryenda?" alok ko."Ikaw bahala," aniya. Panakaw ko siyang hinalikan sa pisngi nito at agad na tumayo.She look sh
BOLCT-20MARINELNAALIMPUNGATAN ako dahil sa malakas na pagkatok sa pinto ng kuwartong okupado ko."Nel! Lumabas ka riyan!" Napakunot-noo ako dahil sa narinig ko.Ano na naman kaya ang problema nitong magaling kong pinsan! Lumapit ako agad sa pinto para buksan ito."Ano–"Napahawak ako agad sa pisngi ko dahil sa sampal na natanggap ko mula sa kanya."Malandi ka!" paratang nito sa akin."Hindi ako malandi!" matapang na sagot ko."Talaga lang huh!? Sinira mo ang pag-asang maging kami ulit! Anong klaseng pinsan ka!" Para yatang sasabog na ako dahil sa mga paratang niya."Ako pa ngayon ang mali? Sino ba ang nagsinungaling sa atin? Sino ba ang palaging tumutulak sa kanya palayo! Sino ba ang pinagmukha siyang tanga at pinaasa! Hindi ba't ikaw lahat ang may gawa niyon. Kaya huwag mo akong sumbatan na parang ikaw na lang ang palaging tama. Hindi lang sa 'yo umiikot ang mundo!" buwelta ko.Akma na naman niya sana akong sasampalin pero nasalag ko iyon."Huwag mo akong piliting patulan ka dahil
BOLCT-19MARINELNAGTAWANAN kami ni Nica sa mga old memories namin. Naki-join din kasi si Andy sa kakulitan naming dalawa. Ngunit kahit anong gawin kong pagtawa at pag-ngiti, nando'n pa rin 'yong sakit. Muntik ko na nga ang yakapin si Enzo kanina nang malaman kong may nangyari sa kanya. Ang tanga ko lang!"Nel, mag-usap tayo," biglang sulpot ni Enzo sa harapan namin."Nako Nel, may iniutos pa samin si Doc. Arellano!" sabi bigla ni Veronica sabay kaladkad kay Andy."Oy! Bakit pati ako?" angal pa ni Andy.Kinutusan na lang siya ni Nica at tuluyan nang lumayo sa amin. Mabilis naman akong hinila ni Enzo pasakay ng kotse. Nasaktan ako sa ginawa niyang paghawak sa braso ko pero hindi ako umimik. Tahimik naming binagtas ang daan. Kinakabahan ako sa kanya."Nel, ano bang ginawa mo? Bakit nagawa mo 'yon?" pagpipigil ng pagtataas ng boses nito."Anong ibig mong sabihin?" naguguluhan ko pang tanong. Pinalo niya 'yong manibela ng malakas kaya mas lalo akong nagulat at nagtaka."Will you please te
BOLCT-18MARINELTATLONG ORAS na akong nakatanga at nakatingin lang sa kisame. Halos wala na rin akong mailuha na. Ganito pala ang pakiramdam kapag unang beses mong ma-in love sa isang tao. Iyong tipong nasasaktan ka ng todo dahil lang sa may nararamdaman ka sa taong 'yon. Ang masaklap pa, may mahal itong iba. Akala ko puro saya ang isang pagmamahal, 'yon pala kapag natuto ka na, diyan na magsisimula ang kalbaryo mo."Nel..." Narinig kong tawag ni Nica sa akin sa labas ng aming kuwarto."Pasok..." namamaos kong sagot. Maluha-luha ang mga mata nito at niyakap ako agad."Kumusta na pakiramdam mo?" tanong nito."Parang pinapatay. Gusto ko nang mag-move on," sagot ko pa. Bigla niya naman akong binatukan."Move on-move on ka riyan! Paano ka mag-mo-move forward kong hindi naman kayo." Napatawa ako sa sinabi niya. Tama rin nga naman. Iyon ang masakit dahil nga walang 'kami'. Napasandal ako sa headboard ng kama."Nica, ayaw ko ng ganito. Iyong pakiramdam na ganito," sabi ko pa."Alam mo, Ne
BOLCT-17MARINELKANINA ko pa gustong maluha pero pinipigilan ko lang. Kitang-kita ko ang paghawak ng kamay ng pinsan ko kay Enzo kanina. At para bang ang saya nilang dalawa. Mas lalo akong nangamba. Paano kung sila na? Paano kung nagkaayos na nga silang dalawa? Napahugot ako ng malalim na hininga. Pansin kong kanina pa rin nagpipigil ang dalawang 'to sa galit at hindi ko alam kung bakit."Nakakabuwesit! Diyos ko naman!" litanya ni Veronica."This is ridiculous!" sabi rin naman ni Andy."Andy may– " Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil biglang bumungad si Enzo sa harapan namin. Natahimik naman bigla si Nica at Andy."Can I talk to you, Nel?" aniya. Napatayo ako."Oo naman, may sasabihin din ako," sagot ko.Gusto ko nang magtapat sa kanya bago pa mahuli ang lahat. Nauna akong naglakad at tumigil sa may harap ng isang kubo. Malayo ng konti sa mga tao."Enzo gusto ko sana–" Napatigil ako dahil bigla niya akong niyakap."Nel, thank you for doing that to me and I really owed you a lo