Kabanata 2

Maayos akong nakaupo sa visitor chair ng lamesa ni Sir Ismael. Hindi ako umiimik dahil nakikita ko pang mariing nakapikit si Sir habang nakaupo siya sa swivel chair niya. Mabibigat ang paghinga nito.

"Why are you so clumsy today?"

Napapitlag ako sa boses nito.

"Akala ko po kase gagawin nyo akong janitress dahil-"

"What made you think of that?"

Huminga ako ng malalim at napaisip. Oo nga no? Masiyado namang mababaw ang dahilan ko para sabihin.

"Eh kase.."

"What?"

"Pwede po ano..wag ko ng sabihin ang rason ko? Kase you know Sir! Privacy ang tawag ko at may karapatan akong manahimik at hindi sabihin ang-"

"Go back to your work. You're making my head ache."

Pagkarinig ko ng mga katagang yun ay dali dali akong tumayo at bumalik agad sa lamesa ko, shit nakaligtas na naman.

Sinimulan ko na muli ang trabaho ko habang tahimik na iniinom ang chuckie ko, hays chuckie walang kupas ang sarap mo.

"Ang sarap talaga." s******p pa ako sa straw nito at masayang ginagawa ang trabaho.

Abala ako sa pag eencode at pag aayos ng schedule ni Sir ng hindi sinasadyang mapalakas ang s****p ko sa iniinom.

"Can't you just drink from a glass? Ang ingay mo." Napangiwi ako, naku tanga naman ni Sir, kita ng chuckie ang iniinom, natural gagamit ng straw. Jusme.

Tinapon ko nalang ang karton ng chuckie at hindi na siya sinagot pa. Siya nga kanina pa nangdidistract, hindi naman ako nag ingay, napairap ako.

Bago pa ako tumayo ay sinigurado ko munang lunch break na talaga para hindi na ako mapahiya, tumayo na rin siya at napalunok ako ng makita ko nanaman ang mantsa ng kape sa puting damit nito. Bakit parang naging aesthetic tuloy sakanya yung natapon na kape? Hindi dugyot tingnan.

"Get out, you've staring too much."

Hindi ko mahanap ang dila ko ng sabihin niya yun at pumasok sa pribadong kwarto ng opisina. Magbibihis siguro. Lumabas na ako bitbit ang paperbag na laman ang kanin na baon ko pati ang delatang pang ulam ko at dumiretso na agad sa pantry at umupo na sa lamesa doon, binuksan ko na ang century tuna ko at ang kanin ko. Ang bango talaga!

Susubo na sana ako ng may pumasok sa pantry, napatingin ako at nakitang si Mariel yun.

"Bongga, nakacentury na si Ante ah!" natawa ako sa winika nito.

"Syempre, bagong sahod eh!"

"Oh sya, kumain kana dyan Miss Mega Sardines to Century Tuna real quick!" kumindat pa ito at lumabas na ng pantry dala ang tumbler niyang nilagyan niya tubig.

Ilan pa kayang delata ang kulang sa kusina ko? Bibili uli ako mamaya sa grocery para mapalitan ko ulit itong kinuha ko.

"I paid you almost 30 thousand every month and you just eat that? Saan napupunta ang sweldo mo?"

Halos mailuwa ko ang kinakain ng marinig ang mapang insultong tono ni Sir. Ano bang pakialam niya? Bakit masiyado siyang nangingialam ngayong araw?

"Eh sa nagtitipid po ako, tsaka masarap naman ang ulam ko. At mahal din to kahit papaano."

"Everyday tuna? Baka sa susunod maging isda kana?"

Kumunot ang noo ko sa sinabi nito. Hindi kaya ako everyday kumakain ng tuna.

"Hindi naman po, minsan cornbeef o mega sardines-"

"I don't know what's wrong with you, dadagdagan ko ang sahod mo. Ayokong sardinas o kung ano pang delata ang laging ulam ng secretary ko. Kaya ka lampa eh. Tsk."

Aba bastos! Pero tama ba ang narinig ko? Dagdag sahod?!

Nilayasan ako nito na para bang wala lang, naiinis ako, grabe siya makapagsalita. Sama talaga ng ugali. Pero mabait siya ss part na dinagdagan niya ang sahod ko.

Pinagpatuloy ko ang pagkain at binalewala nalang ang mga sinabi niya, ah basta, masarap ang ulam ko at wala na siyang pake pa doon.

Naglalakad ako pabalik ng opisina ng marinig kong may nagtatalo sa gilid ng hallway, parang boses ni Ma'am Thereese yun ah. Nandito nanaman siya?

Sumilip ako sa mismong pinanggalingan ng boses at nakitang si Sir Ismael at Ma'am Thereese ang nagtatalo, hindi ko naririnig na tumataas ang boses ni Sir, kalmado lang ito at kunot ang noo habang ang babae naman ay hindi magkandaugaga kung saang parte habawak kay Sir dahil tinatabig lagi nito ang kamay niya.

"Please Ismael. I didn't do it on purpose. He forced me!"

"He forced you? I saw you. Clinging on him. Kissing him on his neck. You didn't do it on purpose? Oh c'mon. Wag mo akong gawing tanga Thereese. And please. Stop insisting this issue anymore. Wala na akong pakialam sayo o kahit na kanino. Get the hell out of my property now."

"Please honey! Please."

Tumahimik ang paligid kaya palagay ko ay nakaalis na sila kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad pero doon ako nagkamali.

She kissed him.

But before I could even react, Sir Ismael pushed her. Making her fall on the ground.

"I despise you and I don't want you anymore. Stop acting like I loved you. Because I did not."

Nanlamig ang kalamnan ko ng makita kong nanghihinang napayuko si Ma'am Thereese. Humihikbi na ito at dama ko kahit malayo ako sakanya ang sakit na dinadamdam niya dahil sa narinig.

Natulos ako sa kinatatayuan ko ng mahagip ako ng mata ni Sir. Blangko itong nakatingin sakin at walang pakudangang iniwan ang babaeng nakaupo sa lapag bago pa man ako makalapit kay Ma'am ay tumayo na ito at walang imik na umalis. M*****a siya pero kahit papaano ay kawawa pa rin. Kahit sabihing nagloko siya, hindi pa rin katanggap tanggap na bastusin siya ng kahit na sino, kahit si Sir Ismael pa.

Pumasok ako sa opisina at nakitang may hawak na wine glass si Sir. Nakatingin ito sa view ng city na nakikita sa salamin na dingding ng opisina niya. Nakaigting ang panga at malalim ang iniisip. Hindi na ako umimik pa dahil ayoko sanang manghimasok. Umupo na ako upuan ko at ipagpapatuloy na sana ang trabaho.

"Why are you there? Ugali mo ba talagang makinig sa usapan ng iba?"

"Hindi ko naman po sinasadya." Nag angat ako ng tingin sakaniya.

"Women with the same skin..pretender, liars and loves playing innocent."

Hindi na sana ako sasagot pero narinig ko ang sinabi nito.

"Hindi po ako sinunga-"

"Bullshit."

Napatingin ako sa kaniya. Bakit ako ang pinag iinitan nito ngayon? Wala naman akong ginagawa.

"Kung may nagawa sayo ang nobya mo noon, wag mo po sana akong itulad sakanya. Labas ako sa gulo niyo, pero dahil ako ang pinag iinitan nyo ngayon kahit wala naman akong ginagawa, sige makikialam po ako, kahit naman siguro lokohin ka o kahit anong gawing kasalanan sayo ay hindi pa rin sapat na dahilan yun para bastusin mo ang isang babae."

"Oh? You have the guts to say that? Bakit? May alam ka ba?"

Ngumisi ito ngunit wala akong makitang tuwa sa mga mata niya.

"You don't know what I went through, and what were my reasons for the things I've done. So if I were you, I wouldn't share my opinion because you're not helping. Also, know where you belong. I'm not your friend or anything. You're just my employee."

Oh. Right!