Kabanata 4

Umiinom ako ng tubig ng makita kong nakatingin sakin si Sir.

"100-200 thousand every week."

Dahan dahan akong tumango habang inuubos ang tubig, well, pwede! Tsaka malaki ang pera na yun, mas malaki ang opportunity na tuluyan ko ng mapaganda ang kinabukasan ng mga kapatid ko sa probinsya. Mas malaking pera, mas malaki ang tsansa na makapagtapos sila.

"Let's make a contract. Ibibigay ko ang sahod mo. Sa oras na magawa mo ng tama ang lahat ng sasabihin ko." Ano naman kaya ang iuutos niya?

"Let's get married."

Muntik ko pang maibuga sakaniya ang tubig, mabuti nalang at humarap ako sa gilid kaya doon ko nabuga ang tubig.

Seryoso siyang nakatingin sakin, nag aantay ng sagot ko.

"S-Seryoso ka Sir?"

"I'm dead serious Ramina."

"Pero..kase Sir." Hindi ko masundan ang nais ko sabihin dahil kinakain na ako ng kaba. Ano ba to? Bakit bigla bigla siyang nagsasabi nga ganiyan? Hindi niya ba alam kung gaano ka-sagrado ang kasal?!

"I need someone to pretend as my wife for 2 years. I need to get the other businesses under my parents' name. At para magawa yun, I need someone that I can introduce to them. I don't have enough time to look for another woman Ramina. Sa ngayon, ikaw ang nakikita kong kayang gawin ang trabahong to."

Hindi ako makapagsalita, masiyadong malaking bagay ang gusto niyang ipagawa, kasal. Hindi ko kayang ibigay nalang agad ang bagay na yun, kahit sabihing wala akong boyfriend, mahalaga pa rin naman sakin ang kasal.

"Pag..iisipan ko muna."

Tumango siya at uminom ng tubig.

____

Bumaba na ako ng sasakyan at nagpasalamat muna bago pumasok sa tinutuluyan kong apartment. Tahimik kami sa naging biyahe pauwi, malalim ang iniisip ng bawat isa. Siguro ang iniisip niya ay ang paghahanap ng ibang babae kung sakaling tumanggi ako. Pero totoo naman. Malaking parte sa sarili ko ang umaayaw sa sinasabi niya, pero ewan ko ba at habang pinag iisipan ko ang perang pwede kong kitain ay mas lumalaki ang parte sakin na gustong pumayag.

Humiga ako sa kama ko pagkatapos kong maligo, hindi maalis sa isip ko kung ano ang magiging desisyon ko.

Napatingin sa cellphone kong nagvibrate. Si Chesca.

"Hello? Oh Ches?"

"Ate..hi!"

"Oh ano yun? Gabing gabi kana tumawag ah."

"Kailan ko kase ate ng extra allowance, malapit na ring yung pasahan namin ng presentation."

Umupo ako sa kama at nakinig.

"Kailan ba?"

"2 days from now ate."

"Magkano?"

"20-25k po."

Napapikit ako ng mariin at tumingin sa malayo. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng ganun kalaking halaga. Pero hindi din naman pwedeng hindi ako magbigay.

"Uh..gagawan ko ng paraan. Matulog kana din, wag ng magpuyat pa. Ipapadala ko agad pag nakakuha na ako ha?"

"Sige ate, salamat po! Goodnight."

Bumuntong hininga ako at binagsak ang katawan sa kama. Masiyadong malaki ang halagang hinihingi ng kapatid ko, saan ako kukuha ng 25k? Hindi ko namalayang habang nag iisip ay hinila na pala ako ng antok.

____

Pagkabukas ng gate ng apartment ko ay bumungad agad sakin ang landlady ng apartment ko. Hay naku naman talaga, sasabay pa si Aling Tes.

"Due date na ngayon ng renta mo Mina, kukunin ko na sana."

"Uh, mamayang gabi po Aling Tes kung pwede? Idadaan ko nalang sainyo."

Kumunot ang noo nito ngunit agad ding tumango, ngumiti din ito at nagpaalam ng aalis. Hays buhay nga naman.

"Good morning Ma'am, ako po yung kukuha nung pang apat na buwan nyo po para sa hulugang laptop na kinuha niyo."

Jusme naman! Bakit nagsasabay sabay pa?!

"Uh..kase kuya-"

"How much?" napalingon ako sa boses na nanggaling sa gilid ko.

Ang aga aga, bakit nandito siya?

"2,500 po."

"Magkano ang babayaran niya pa sa susunod na mga buwan?"

"15 thousand po Sir."

Nilabas nito ang wallet niya at humugot ng hindi ko mabilang na tig iisang libo, sarap sa eyes! Pero anong gagawin niya sa pera?

"Here, that's 20 thousand, get out of here and don't ever come back."

Napanganga ako sa ginawa niya at sinundan ng tingin ang lalaking naglalakad na pabalik sa motor, malaki ang ngiti dahil may kupit pa siya sa perang binigay ni Sir Ismael. Aba't loko tong lalakeng to ah! Nakikialam ng bubay!

"Kaya ko namang bayaran yun Sir."

"And I can too. Let's go, we're already late."

Pumasok na ito sasakyan niya at binuksan ang bintana ng kabilang pinto. "Hop in Ramina, you're wasting our time."

Sumakay na ako at tumikhim.

"Ibawas nyo nalang po sa sahod ko ang nilabas niyong pera ngayon, ayoko pong magkaroon ng utang kase marami pa akong babayaran. "Then give me the list of your debts, I'll pay for it."

"Sir, nirerespeto po kita pero nakakatanga na ang ginagawa nyo. Una, gusto nyo akong bayaran para magpanggap na asawa nyo, ngayon naman binayaran nyo ang utang ko, ganun ba kaliit ang tiwala nyo sakin para isipin na kailangan ko ng tulong niyo para mabayaran at magawa ang lahat ng yun?"

"It's not what I want you to feel Ramina."

"Yun nga Sir, pero sa ginagawa nyo, mas lumiliit ang tingin ko sa sarili ko. Lumaki akong ako lang tumataguyod sa mga kapatid ko at maging sa sarili ko. Kaya kaya ko ang mga bagay, hindi ko kailangan ng tulong lalo na sa pera."

"Okay okay. I'm not saying that you need it. I just want to help."

Napabuga ako ng hangin dahil sa mga inirarason nya, napakakulit at hindi makaintindi naman. Akala ko ba matalino siya?

"Sir, tulong ba talaga o sinusuhulan nyo ako para pumayag sa offer nyo? Alam kong hindi ako mayaman at madalas na kinakapos sa pera pero hindi ako tanga para isipin na bukal sa loob ang ginagawa nyo dahil sa apat na taon kong pagtatrabaho sainyo, ngayon nyo lang to ginawa."

Bumuntong hininga siya habang papasok kami ng parking ng kompaniya.

"You really think so low of me Miss Galvez."

"Ako pa ba talaga ang mababa ang tingin sainyo? Kahit anong gawin niyo, hindi ko kayang lokohin ang mga taong walang ginawa sakin, lalo na ang pamilya nyo, kaya hindi ako papayag na magpagpanggap bilang asawa nyo."

"You won't? You're rejecting me?"

"Opo Sir. I will never accept that offer."

Akala ko ay magagalit siya ngunit hinarap niya ako at lumapit. Konting distansya nalang ang meron kami at kahit isiksik ko ang sarili ko sa gilid ay hindi na ako makaatras.

"Then I will make you." pipikit na sana ako dahil sa lapit niya pero nakangisi nitong tinanggal ang seatbelt ko at bumaba na.

Darn you, Ismael Ryden Javier.