Tumunog ang telepono ko na nakalapag sa mesa. Bumagsak ang tingin niya roon. Umigting ang kaniyang panga habang nakadungaw sa screen nito. Mabilis kong pinulot ang aking cellphone. He looked away when I answered the call.
"T-Tyrell..."
"Hey, how's the exhibit? Are you enjoying yourself there?" he said cheerfully.
"Uh, oo. Pauwi na rin ako niyan." wika ko habang nakatanaw kay Hayes. Tulala lamang siya sakaniyang wineglass habang hinahaplos iyon.
"Dinner muna tayo, ah. Magkita nalang tayo sa restaurant. Dala mo ang kotse mo, hindi ba?"
Kinagat ko ang labi ko. Sumulyap sa akin si Hayes. Kitang-kita ko ang pagod sakaniyang mga mata. He must be really tired now. Marami siyang nakausap sa event na ito. Having an even small talk with Hayes Verulendez is an honor for them. Lahat yata ng dumalo ay kilala siya at interesado silang makausap siya.
&
"Totoo naman! Minsan nalang nga tayo magkita, umeepal pa ito. Kainis lang. Hindi ka ba naiinis, Marwa?"It's obvious that she's still annoyed at Tyrell dahil noong huling pagkikita ng dalawa ay nagkasagutan sila. Inimbita kasi ako noon ni Vrela na mag-club ngunit mariing tumanggi si Tyrell. Sinabihan niya pa si Vrela na masamang impluwensya ito sa akin.Kumunot ang noo ni Tyrell. Natunugan ko ang iritasyon sakaniya."Init ng ulo mo, love." natatawang sinabi ni Trevan."I'm just being protective. Palibhasa, wala kang alam gawin kundi mag-inom. Kababaeng tao." bulong ni Tyrell sa huling salita at tamad na umirap.Pumagitna na ako kaagad sa dalawa dahil alam kong hindi matatapos si Vrela."Tagal na nating hindi nagkikita, Trevan. Kamusta ka na?" malawak ang ngiti ko.Ngumiti siya at tipid na tumango.
How can you be happy if the happiness that you want is not meant for you to stay? May ibang paraan ba upang maging masaya? Siyempre ay mayroon, hindi ba? Hindi maaaring wala. Nasa atin kung paano natin hahanapin ang kasiyahan na iyon.Napaka-hiwaga at misteryoso ng buhay. May mga bagay na gusto mong mangyari ngunit hindi umaayon sa tadhana. May mga bagay na kailanman ay hindi mo ginusto ngunit binigay sa'yo. Hindi ko mapigilang kwestiyunin ang realidad... ang mundo.Lahat nga ba ay may dahilan? Lahat nga ba ng mga nangyayari ay may ibig-sabihin? O tayo lang ang nagbibigay kahulugan sa lahat ng iyon.Magdamag akong nagkulong sa aking kwarto. Walang tigil ang mga luha ko. Gaano ko man kontrolin, mas lalo silang hindi nagpapapigil.Bakit ba siya ganoon? Bakit ba pinaparamdam niya sa akin ang mga bagay na ayokong maramdaman. Tapos na ako sa parteng iyon ng buhay ko. Ayoko nang mag
"Then leave! Magpapakasal na kami ni Tyrell. Hayaan mo na ako.""No..." he whispered. Ang kamay niya ay nanginig. May pumatak na likido sa aking leeg.He suddenly knelt in front of me. Natulala ako. Ang kaniyang mukha ay bumaon sa aking tiyan. Mahigpit ang kaniyang kapit sa baywang ko na para bang natatakot kung subukan ko mang lumayo."Hayes..." my voice weakened."Huwag. Don't say that, please. Gago ako. Alam ko iyon. Napaka-gago ko. Hindi totoo ang mga sinabi ko noon. Wala akong video sa ibang babae. Tangina, wala akong iba. Pinuntahan kita noon. Pinuntahan kita sa bahay niyo pero wala ka. Pinahanap kita. Hanggang sa malaman ko na lumabas kana pala ng bansa... kasama ang lalaking iyon. Why would you do that, huh? Hindi mo man lang hinayaang humupa ang galit ko." paos at tila wala ng lakas ang boses niya.Sinapo ko ang aking bibig. Walang tigil ang
"Cleandra..." marahang tawag ko sakaniya nang buksan ko ang pintuan. Nakahiga siya sa kama at tulala nang abutan ko. Hindi niya ako sinulyapan. Nanatili lamang siyang diretso ang tingin sa kawalan.Humugot ako ng malalim na hininga at mabagal na humakbang palapit sakaniya. Umupo ako sa gilid ng kama at pinagmasdan siya. Pumikit siya bago ako nilingon. Malamig ang kaniyang tingin."I'm sick. Siguro iniisip mo na sobrang hina ko. I know that. Huwag mo akong kaawaan ng ganiyan. Nakakairita." nanginig ang kaniyang boses. Natulala nalang ako nang makitang sunud-sunod ang pagbuhos ng mga luha niya.Lumunok ako at inabot ang kaniyang kamay. Hindi siya umapila kaya mas hinigpitan ko ang kapit."Hindi ako naaawa sa'yo. Bakit naman kita kakaawaan? Eh ang sama mo sa'kin. Tingin mo inaagaw ko sa'yo si Hayes."Kinagat niya ang labi niya at binawi ang kaniyang kamay. Marahas
Hindi ko magawang kumilos sa kinatatayuan ko kahit pa na nauna na silang umalis. Hindi ko alam na posibleng makaramdam ng ganito. Iyong matinding kaba, matinding takot at matinding lungkot sa maikling pag-uusap na iyon. Napatunayan ko lang na hindi pa rin nagbabago ang opinyon ng ginang sa akin. Ako pa rin ang babaeng pinaniwalaan niyang bayaran noon... ang babaeng huhuthot lang ng pera sa apo niya... ang babaeng walang maipagmamalaki.Kahit pa na nandito na ako sa buhay kung saan masasabi ng marami na tagumpay. Kinikilalang modelo. Binabalandra ang sarili upang makakuha ng maraming oportunidad. Hinahabol ng mga malalaking tatak. Hindi ba alam ng Donya iyon? Hindi ba niya alam na malayo na ang buhay ko kumpara noon? Lahat ng ito ay produkto ng pagod ko. Lahat ng ito ay pwede ko nang ipagmalaki.Why am I even bothered about it? Should I even care about the opinion of other people? About her opinion? I should not...&n
WARNING: SPGPatuloy sa pagbuhos ang mga luha ko sa loob ng sasakyan. Sobrang bigat ng puso ko habang tinatahak ang daan patungo sa condo ko. Gusto ko ng tahimik... gusto kong mapag-isa...Naglalaro sa utak ko ang larawan kasabay ng mga ilaw ng sasakyan sa daan. Hindi ko matanggap. Bakit ganoon? Bakit gusto kong magkalayo kami pero ang hirap tanggapin na talaga ngang magiging malayo siya sa akin.I always believe that life is beautiful. But then... everyone has their own opinion about what makes life beautiful. Is it money? Is it the people that you love? Is it the opportunities? Ngunit para sa akin, wala sa mga ito ang tunay na nagpapaganda ng buhay.It is the pain...Pain makes you realize about everything. Tinuturuan tayo nito kung paano makita ang ibang parte ng buhay na hindi natin nakikita noon. It teaches us how to understand the things that we never tried to u
We made love the whole night. Ramdam ko ang pagkasabik niya. Hindi ko alam kung anong oras nalang ba ako nakatulog habang dinadamdam ang mga halik at haplos niya sa akin.Kagaya nang madalas, nagising ako nang may matinding sakit ng ulo. Kinagat ko ang labi ko upang pigilan ang pag-daing. Ramdam ko ang mainit na brasong nakapalupot sa aking baywang. Napaupo ako sa kama habang sapo ang aking ulo."Baby, are you okay?" napapaos at marahang tinig ni Hayes. Naramdaman ko ang paggalaw niya at sinubukan akong suriin ngunit umiwas ako."W-wala. Ayos lang. Matulog ka na." sinubukan kong maging mahinahon. Mariin akong nakapikit at muling humiga sa kama, nakatagilid upang hindi niya makita ang paghihirap ko.Yumakap siya sa akin at pilit akong pinaharap ngunit hindi ko hinayaan."H-Hayes, doon ka na. Ayos l-lang ako. Sige na. Doon ka na..." nanginig ang aking boses. Walang pahintulot
Naging matiwasay ang pag-uusap namin ni Neal. Ang sarap sa pakiramdam na tila may naglahong mabigat na hangin sa dibdib ko matapos ang pag-uusap na iyon. We talked about a lot of things. Itutuloy niya ang pag-aaral ng medical course. Nasayang ang mga nagdaang taon dahil sa pagkakakulong niya.He told me that he's gonna go back to the Philippines as soon as possible. Nagpunta lang talaga daw siya rito upang makausap ako. He asked if we could catch up through video call habang magkalayo kami. Wala naman kaso iyon at gusto ko rin upang manumbalik ang dating samahan namin.Habang nagmamaneho pauwi pagkatapos ng event, tumunog ang telepono ko. Pinulot ko iyon mula sa dashboard at natanaw ang pangalan ni Asher."Hello–""Fuck this shit! I can't believe this! Rocco is cheating on me with that bitch! Si Kelly! Marwa, ang sakit sakit nito! Nakakabaliw pala!" he cried out.Umawang an
"Salamat," Nataschia smiled at me and unbuckled her seatbelt.Lumunok ako habang pinagmamasdan siya."Nataschia..." I trailed off. Sumulyap siya sa akin at nagtaas ng kilay."Hmm?""When... when can I get a kiss?" I whispered softly.Kita kong natigilan siya sa narinig. Napakurap siya."H-Huh?"Dahan-dahan akong nagpakawala ng malalim na hininga. "Kahit sa pisngi lang... please..." Sa rahan ng boses ko ay hindi ko alam kung narinig niya.Bahagyang umawang ang mga labi niya habang nakatulala sa akin.Nag-iwas ako ng tingin, nakaramdam ng hiya."I-It is okay. Forget about it." I tried to sound cool but I failed. Bakas pa rin sa boses ko ang panghihina."Yevros..." may lambing sa kaniyang tono.I glanced at her. "No. It'
"Do not fucking tell me na hindi ka na naman sasama sa amin!" Sigaw ni Harris habang pinapanood akong nagmamadaling ilagay ang mga gamit sa aking bag."Bro? What the fuck? When was the last time na sumama ka sa amin? Two fucking months ago!" This time, it was Dylan.I ignored them. Mabilis kong dinampot ang bag ko at sinampay sa aking balikat."I gotta go," saad ko at lumabas na ng silid. Dinig ko pa ang pagmumura ni Harris at Dylan sa akin ngunit binalewala ko lang sila.I texted Nataschia as I walked down the corridor. Yes. I got her number. Ilang linggo ko rin siyang kinulit para makuha ang number niya. Doon ko talaga napatunayang dapat ay maging makulit lang ako para tuluyan siyang bumigay sa akin.- Baby, my classes are done.Hindi niya naman mababasa 'yon dahil abala na siya sa karenderya.And I know that she doesn't care about it but
Dagsa ang mga tao ngayon sa karenderya. Kahit tapos na akong kumain, ayaw ko pang umalis. I was hoping that I could drive her home, but she never let me. Sa isang buwan kong palaging pagpunta rito, hinihintay ko ang pag-uwi niya. Kahit alam kong hindi siya papayag, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa.I watched her as she smiled at their customers while taking their orders. Kahit kita ang pagod sa kaniya, hindi nabubura ang ngiti niya sa mga tao.I heard that her parents are both dead while her brother is in jail because of rape. Ngunit ang sabi ay na-frame up lang daw ang kuya niya. Tatlong taon na raw itong nasa kulungan. Gumagawa na ako ng paraan upang matulungan ang kuya niya na makalabas. May nakausap na akong abogado. I promise that I'll do everything to get her brother out of prison.Napag-alaman ko ring nasa pangangalaga ng kaniyang lola si Nataschia na siyang nagmamay-ari ng karenderyang ito.
"Ang kapal ng mukha mo!" Nanginginig ang boses niyang sigaw. I squeezed my eyes tightly as I felt the pain from the slap slowly subsiding. Girls are crazy. Ngayon ko lang talaga napatunayan. Baliw sila.She threw punches on my chest while crying. Wala akong magawa kundi ang pigilan siya. Paano ko siya aamuhin kung sarili niya mismo ang niloloko niya? She fucking knew that we were just fucking around! We are not kids anymore!Hindi ko talaga maintaindihan kung bakit pinagpipilitan niyang girlfriend ko siya. Malinaw na malinaw sa amin na walang kahulugan ang lahat bago namin napagdesisyunang pasukin ang ganitong setup. Hindi ko siya pinilit na pumayag! Hell! I would never force a woman to enter this kind of arrangement with me. We are both consenting adults. Alam niya ang pinasok niya kaya wala siyang karapatang mag-demand ng kung ano mula sa akin dahil una pa lang ay nilinaw ko na sa kaniya ang lahat.Be
A hard slap across my face made my world shook. I did not even notice the woman who suddenly appeared in front of me. Sa gulat ko ay naalis ko ang pagkaka-akbay ko kay Nikola at nilingon ang babaeng sumampal sa akin.A woman wearing a black tight dress, looking very irresistible, was throwing daggers at me. Her brown hair was slightly disheveled but still, she fucking looked so hot.She looked like an innocent little devil wearing that dress. Napakurap ako at natulala sa kaniyang namumulang pisngi dahil sa galit."You are so disgusting, Verulendez! Napakarumi mo! My best friend is crying right now pero ikaw nandito lang at nakikipaglandian sa babae mo!" Matalim niyang tinapunan ng tingin ang katabi kong si Nikola.I swear, her voice was so sweet. Tila ba hindi siya sanay magtaas ng boses. Ngunit naguguluhan ako. What was she talking about? Sinong best friend ang tinutukoy niya?A
I heaved a deep sigh as I prepared myself. Kinakabahan ako at... natatakot. Pero wala akong balak umatras pa. I prayed countless times before I went here. Alam kong nasa tabi ko lang ang Diyos at gumagabay sa akin.Kinuha ko ang bulaklak na pulang mga rosas sa tabi bago ako muling nagbuga ng hangin. Pinagmasdan ko ang sarili sa rearview mirror. I looked like shit. Kitang-kita ang matinding kaba sa mga mata ko ngunit wala na akong pakialam pa.Mabilis kong binuksan ang pintuan at lumabas na ng sasakyan. I was wearing a semi formal attire. Ayaw kong isipin ng mga magulang ni Sienna na hindi ko pinaghandaan ang pagpunta rito. I already texted Sienna saying that I was on my way. Kahapon ay sinabi ko sa kaniyang haharapin ko ang mga magulang niya upang pormal na magpaalam na ligawan siya.And that woman did not even want to believe me that I was serious about it. Buong akala niya ay walang katotohanan sa mga sinab
The urge to punch him was so strong but I had to stop myself from giving him another one because he's got a fucking point. Marahas ko siyang binitawan habang habol ko pa rin ang aking paghinga. Ngumisi siya nang tuluyang makawala sa akin."Get your shit together, man. Hindi ako mang-aagaw," natatawa niyang sinabi at napadaing nang haplusin muli ang sugat sa kaniyang labi. Mainit pa rin ang ulo ko ngunit hindi ko maitatanggi na may pagsisisi sa akin matapos ko siyang saktan."I heard you, Kuya. You said that you like her too," mariin kong sinabi."Yeah. I like her as a friend. And she knows that.""Liar," I said through gritted teeth. Muli siyang natawa at napailing."I said what I said. Trust me. I do not like that girl in a romantic way. Yeah. She's beautiful and very nice. But damn, she's 16! I'm 19, fucker!" Aniya pa na para bang sapat na dahilan na 'yon na p
"You have been ignoring me these past few days! What's wrong with you, Hadrius?!" Brianna screamed angrily, following me. I didn't bother to look at her.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa kotse ko. It is my Mom's birthday kaya maaga akong uuwi. At hindi ko alam kung bakit patuloy akong hinahabol ni Brianna kahit pa na malinaw naman sa kaniya kung hanggang saan lang kami. Hell! We have talked about this already! Yes! We fucked but thay doesn't mean we should be together! She was not even a virgin when we did it that's why I do not fucking understand why she was making it seemed that I have some unfinished business with her! Na para bang may responsibilidad ako sa kaniya!"Hadrius, can you please talk to me? Please! We need to talk!" She was still very persistent! I clenched my jaw to stop myself from yelling at her. I still have some remaining respect for her kahit papaano. She was making a scene! Students were looking at our dire
"What is it, son?"Hindi ko maiwasang tumitig sa anak ko dahil nakikita ko sa mukha niya ngayon na magiging seryoso ang usapan namin. It was two in the morning. I should be asleep by now but Hadrius texted me and asked if I was still awake. Iniwan ko muna sandali ang mahimbing na natutulog na si Marwa sa aming kwarto at pinuntahan ang anak namin.Ang malamig na hangin dito sa teresa ay humahaplos sa balat ko. Pinagmasdan kong mabuti si Hadrius na nakatitig lamang sa kawalan. Ilang sandali pa nang bumuntong-hininga siya."I... I had sex with someone..." he whispered softly. His voice was so low that it almost did not reach me.Napakurap ako at ilang sandaling tumitig sa anak ko."So you're telling me that you're not a virgin anymore," I concluded as I raised my eyebrow.Muli siyang bumuntong-hininga nang siguro'y marinig ang kalmado kong boses. Well, wha