Nagmumurang galit at hinanakit ang mga mata ni Iris, ngunit bigla siyang tumigil at isang kakaibang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi."Sabihin mo sa kanya na abala pa ako ngayon. Pasabihan siyang maghintay nang kaunti pa, pupuntahan ko siya kapag natapos ko na ang mga dapat kong gawin. At isa pa, bantayan mo siya. Kung magsawa siya sa paghihintay, hayaan mo siyang umalis."Hindi alam ni Lizzy kung gaano na siya katagal naghihintay, ngunit pakiramdam niya'y inaantok na siya.Habang nakasandal ang ulo niya, bigla siyang napaisip at agad na nagising.Tiningnan niya ang oras—dalawang oras na ang lumipas.Maraming mahahalagang panauhin mula sa Berun ang inanyayahan ni Iris. Pero hindi pa rin ito nagpapakita, at wala rin siyang ideya kung ano na ang nangyayari sa labas.Naramdaman niyang may mali, kaya agad siyang tumayo at lumabas ng kwarto. Ngunit sa kanyang paglabas, walang pumigil sa kanya.Sa halip, ngumiti pa sa kanya ang assistant."Pasensya na po, Miss Del Fierro. Napansin ko kasin
Bahagyang tinaas ni Iris ang kanyang kilay, at nang humarap siya kay Lizzy, wala na ang pagiging kaawa-awa niya sa harap ng ibang tao.Ngumisi siya nang malamig at sinabing, "Ihanda ang isang private room para sa akin at kay Miss Lizzy."Nang wala nang ibang tao sa paligid, mabilis na pinahid ni Iris ang mga luha sa kanyang mukha, ngayon ay walang kahit anong emosyon.Tinitigan siya ni Lizzy nang malamig. "Si Liston ba ang may pakana nito?""Masyado kang nag-iisip," sagot ni Iris habang itinatapon ang ginamit na tisyu sa basurahan. "Ang totoo, hindi lang talaga kita gusto, kaya ayokong makipag-cooperate sa'yo."Nanggigil si Lizzy at mariing itinikom ang kanyang kamao. "Alam mo namang kung hindi niyo ipagpapatuloy ang pakikipag-cooperate sa Panyun, malaki rin ang magiging epekto nito sa Hilario. Kung tama ang pagkakaalala ko, may malaking order kayo ngayong taon. Kung basta niyo na lang isasantabi ang Panyun, sino na ang magbibigay ng raw materials sa inyo?"Biglang nagdilim ang mukha
Wala nang nagawa si Lizzy sa harap ng makulit at walang hiya na si Aaron.Mariin niyang kinagat ang kanyang mga bagang at halos mapakuyom ang kanyang kamao. "Kung gano’n, dapat pa ba kitang pasalamatan, Aaron?""Hindi naman, hindi naman," sagot ni Aaron na natatawa. Nang ngumiti siya, lumitaw ang mapuputi niyang dimples.Hindi nakapagtataka kung bakit, sa kabila ng kanyang reputasyon bilang isang walang kakayahang tagapagmana, marami pa ring babae sa Pampanga ang gustong makuha ang atensyon niya."Aaron, baka nakalimutan mo na hindi ako isang hamak na negosyanteng nagsimula mula sa wala. Huwag mong kalimutan na nasa akin pa rin ang suporta ng pamilya Del Fierro, Fabian, at Sanchez. Isang pitik lang ng daliri, kaya kong makahanap ng perang pampuno sa krisis na ito," madiing sagot ni Lizzy.Dahan-dahang nawala ang ngiti sa mukha ni Aaron. Napalitan ito ng pilyong tingin habang nakatitig kay Lizzy. "Kung gano’n lang pala kadali, bakit ka nandito sa kotse ko ngayon?"Napabuntong-hininga s
Nakasanayan ni Lizzy na sumandal sa tabi ni Lysander, may tamad na postura na parang isang eleganteng Persian cat.Mula sa kanyang pagkakaupo, bahagyang yumuko si Lysander at tinitigan siya ng may lambing sa mga mata. "Kamusta? Maayos ba ang negosasyon sa between ng Panyun at ng pamilya Hilario?"Umiling si Lizzy. "Hindi ganun kaayos, pero hindi rin naman sobrang sama. Si Iris ang fiancée ni Liston, at pareho silang hindi madaling pagkatiwalaan. Kahit hindi nila ako sinadyang pahirapan ngayon, mahirap pa ring maniwala sa kanila bilang mga kasosyo sa hinaharap. Pero mabuti na lang at nakilala ko ang pangalawang anak ng pinakamayamang tao sa Barbara City. Sigurado akong kilala mo siya—si Aaron Quinto. Mukhang sinusunod naman siya ng lahat, kaya kahit papaano, matutulungan niya akong malagpasan ang sitwasyong ito."Napailing si Lysander. "Napaka-determinadong tao mo talaga. Diretso mo nang sinabi sa akin ang tungkol sa pagsasama niyo ni Aaron sa negosyo, pero bakit hindi mo na lang ako h
Ang babaeng nakatayo na nakatingin kay Lizzy ay hindi pa kailanman nakita si Lizzy, at wala siyang ideya kung sino ito. Nang makita niya ang maayos at matikas na itsura ni Lizzy, inakala niyang isa itong reporter na naroon para mag-interview. Agad niyang sinenyasan ang kanyang assistant na maghanda."Pasensya na po, masyado nang maraming tanong ang sinagot ng aming representative, si Zoe, at medyo pagod na siya. Magkakaroon na lang po ng press conference sa makalawa para sagutin ang lahat ng katanungan."Bahagyang tinaas ni Lizzy ang kanyang mga mata at tinapunan ito ng tamad na tingin bago tuluyang naglakad papasok.Agad namang nainis ang assistant at tinanong siya, "Ano bang ibig mong sabihin?"Ngumiti si Lizzy. "Hindi ba may presidente na ang Panyun? Bakit may kinatawan pang nagpapalakad dito?"Nang marinig iyon, agad na tumayo si Zoe at itinuro ang mga manggagawang patuloy na nagsisigawan sa ibaba."Miss, kita mo naman siguro ang kaguluhan na nangyayari ngayon sa ilalim ng pamamah
"Bakit ko pa siya panatilihin? Kung ako lang ang masusunod, matagal ko na siyang pinaalis," sabay ngisi ni Lizzy.Tumingin si Ericka sa kanya nang may pagdududa. "Kung gano’n... bakit hindi mo pa gawin?"Ikinuwento ni Lizzy ang nangyari sa kanya sa restaurant noong nakaraan."Matagal na ang lumipas, pero sigurado akong may malaking problema rito. Si Zoe ay isang tao lang, at ito ay parang paghuli sa isda sa malabong tubig. Kung tatanggalin ko siya ngayon, para lang akong nagbigay ng babala sa ahas. Mas mabuti nang alamin ko muna kung sino talaga ang nasa likod ng kaguluhan."Biglang naunawaan ni Ericka ang nais ipahiwatig ni Lizzy. "Huwag kang mag-alala, susuportahan kita anuman ang gawin mo."Dahil mukhang inabisuhan na ni Zoe ang mga nakatataas, ang mga senior executives ng Panyun ay naghihintay na sa kanya.Pagpasok ni Lizzy sa conference room, sinalubong siya ng mga abot-langit na ngiti. May ilan pang nag-abala pang hilahin ang kanyang upuan at ipagtimpla siya ng tsaa."Miss Lizzy
Napangiti si Roj ngunit hindi na nagsalita.Si Ericka naman ang sumagot, "Sa tingin mo ba may pangalawang Lysander sa mundong ito, Sir?"Lalong dumilim ang mukha ni Tanya, na kanina pa kontra kay Lizzy. Napasinghal siya, kinuha ang kanyang mga gamit, at diretsong lumabas ng conference room.Pagbalik sa opisina, umupo si Ericka sa tabi ni Lizzy, halatang hindi nagustuhan ang nangyari."Sa tingin ko, ayaw talaga sa’yo ni Tanya. Una, may Zoe na humahadlang sa’yo, tapos ngayon, may Tanya pa. Pareho silang may boses sa Panyun, kaya mukhang mahirap ito," sabi niya nang may pag-aalala.Umiling si Lizzy. "Hindi ako naniniwala na magkasundo ang dalawa. Hindi ko alam kung bakit kinokontra ako ni Tanya, pero sigurado akong hindi sila magkakampi. Kung sila ay nasa iisang kampo, matagal na sana akong natanggal sa Panyun."Tumango si Ericka, pero hindi niya naitago ang kanyang pag-aalala."Bakit hindi ka na lang pumili ng taong mapagkakatiwalaan mo para mamahala? Pakiramdam ko, hindi ligtas ang Pan
Hindi napansin ni Lizzy ang tingin sa kanya ni Aaron. Sa halip, tumingin siya sa direktor na may kumpiyansang ngiti sa labi. "Ano sa tingin mo, director?"Tahimik na nag-isip ang lalaki bago nagtanong, "Bakit mo napagdesisyunan ito? Mukhang lugi ka sa ganitong kasunduan."Ngumiti si Lizzy nang walang pag-aalinlangan. "Kung makukuha ko naman ang publicity mo, hindi ito lugi. Malaki nga ang pangalan ng Panyun sa Barbara City, pero gusto kong palawakin ito—hindi lang sa lungsod na ito, kundi pati na rin sa ibang bahagi ng mundo."Napatingin ang direktor kay Lizzy na may halong paghanga sa mata, sabay tinaas ang kanyang baso. "To our success partnership."Masaya si Lizzy sa naging resulta, pero naalala niyang buntis siya, kaya hindi siya uminom.Pagkatapos ng hapunan, inalok ni Aaron na ihatid siya pauwi. Tumanggi si Lizzy, pero sinabing may sinserong tono, "Hindi ko pa alam kung ano ang tunay mong pakay sa pagtulong mo sa akin, pero hindi ko maikakaila na malaki ang naitulong mo. May uta
Sa rooftop ng ospital, naroon si Jeneeva hawak-hawak ang anak ni Lizzy na ninakaw nito sa nursery room. Nagpanggap siyang nurse para makapasok---madali niya rin nakilala ang bata dahil may pangalan ito. "Ibigay mo na ang bata! Hindi ka namin sasaktan, sumama ka lang nang maayos!" sigaw ni Felix. Tumawa naman si Jeneeva na parang baliw. Umiiyak na rin ang bata sa mga bisig niya. "Ano ako? Tanga? Hindi ko kayo susundin! At nasaan na ba si Lizzy? Siya ang kailangan ko, ibigay niyo siya sa akin at ibibigay ko sainyo ang bata!" Si Lysander na pagod din ay galit ang tingin kay Jeneeva. "Please. give me daughter, Jeneeva..." marahang sabi ni Lysander, nag-iingat siya. Ayaw niyang maging padalos-dalos kahit nagagalit siya. Hawak ni Jeneeva ang anak niya, at sa oras na may gawin siya tiyak gaganti si Jeneeva. Kumunot naman ang noo ni Jeneeva nang marinig ang boses ni Lysander, tumingin siya rito. "Lysander...ang mahal ko. Pero hindi Jeneeva ang pangalan ko, Lianna. Ako si Lianna!" ga
Nine Months Later...Kabuwanan na ni Lizzy at nasa dalawang araw na siyang nanatili sa ospital para sa kanyang labor. Sa loob ng dalawang araw hindi rin umalis si Lysander sa ospital para bantayan lalo si Lizzy. Paminsan-minsan ay bumibisita sina Ericka at Felix sa kanya para alamin ang balita ng kanyang panganganak. Gaya ngayon, pumasok silang dalawa at naroon si Lizzy nakatayo sa gilid ng kama, nahihirapan sa sakit ng tyan. Habang sina Ericka at Felix ay hindi mapakali. "Sigurado ka bang sasabihin mo sa kanila ngayon? Baka hindi kayanin ng bestfriend ko," mahinang bulong ni Ericka sa kanyang nobyo. Seryoso lang si Felix, ang ipit na uniform niya ay mas lang nagpatikas sa kanya. At dahil din na-promote siya, mas lalong ang tingin sa kanya ay napaka seryosong pulis. "Kailan. Dito ka lang, ako ang kakausap kay Mr. Sanchez, samahan mo si Ma'am Lizzy," saad naman ni Felix. Kahit na kinakabahan si Ericka, sinunod niya na lang ang sinabi nito. Lumapit si Felix kay Lysander na nasa ta
“Sinungaling ka! Hindi niya magagawa sa akin iyon, mga sinungaling kayo! Umalis kayo rito!” Naupo si Lianna sa sahig, hindi mapigilan ang pag-agos ng kanyang luha. Nabasa ang buong sulat—hindi lang dahil sa pagputol ng ugnayan ni Liston sa kanya, kundi dahil...Si Liston mismo ang umamin ng kanyang kasalanan.Inamin niyang may kinalaman siya sa pagbagsak ng minahan. At bilang kaparusahan, handa siyang akuin ang lahat ng responsibilidad at bayaran ang anumang danyos.Lumapit si Lizzy at malamig na pinagmasdan ang nakakapanlumong kalagayan ni Lianna."Imposible ba?" Mapanuya nitong tanong. "Mukhang nakalimutan mo na ang kasinungalingang ikaw mismo ang gumawa."Ang dahilan kung bakit walang alinlangang pinoprotektahan ni Liston si Lianna noon—at maging ang kakaibang pagkagiliw niya rito—ay dahil sa matagal niyang paniniwala na si Lianna ang nagligtas sa kanya noong araw na nagkaroon siya ng matinding lagnat.Ngunit hindi iyon totoo.Hinagis ni Lizzy ang ebidensiya sa harapan ni Lianna. N
"Talaga?"Pumalakpak si Lysander, at ang taong dinala ni Roj ay walang iba kundi ang pinakamatapat na tauhan ni Gavin. Basang-basa ito sa yelo at halatang dumaan sa matinding pagpapahirap.Bago pa man lumitaw ang taong iyon, tinakpan na ni Lysander ang mga mata ni Lizzy. Ayaw niyang madungisan ang paningin nito sa maduduming bagay."Si Sir Gavin ang nag-utos sa akin na lumapit kay Casandro! Hindi siya natuwa sa nangyari kay Miss, kaya gusto niyang pagbayarin si Miss Lizzy. Kasabay nito, nais din niyang tuluyang burahin si Casandro, na matagal nang naging tinik sa kanyang lalamunan! Wala akong magawa—pinilit lang ako!"Paulit-ulit ang paghagulgol ng lalaki. Hindi mo masisisi ang isang traydor kung wala siyang pagpipilian—si Lysander mismo ang nagpakita kung gaano siya kalupit sa ganitong bagay.Sa harap ng walang katapusang pag-iyak, dahan-dahang nanlumo si Gavin. Unti-unting nawalan ng kulay ang kanyang mukha habang palapit siya kay Lysander."Lysander, hindi ko alam…"Ngunit malamig
Nararamdaman na niyang nagkakaugnay ang lahat.Ang paghahanap ng tugmang bone marrow ay isang napakahirap na proseso, at napakabihira ng matagumpay na pagtutugma lalo na kung hindi malapit na kamag-anak. Kung talagang walang koneksyon sa dugo sina Lizzy at Lianna, imposible halos ang ganitong uri ng pagkakataon.Pinanood ni Lysander ang sakit at pagkalito sa mukha ni Lizzy. Dahan-dahan niyang iniabot ang kamay upang haplusin ang nakakunot niyang noo.“Lizzy, ipapangako ko, aalamin ko ang totoo. Kapag may gumawa ng isang bagay, siguradong may bakas itong iiwan… Hindi sila maaaring magtago nang ganito kahusay.”Naramdaman ni Lizzy ang init ng kanyang mga daliri, at sa bawat haplos ay tila nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib.“Lysander, ikaw lang ang maaari kong pagkatiwalaan...”Sa unang pagkakataon, nadama ni Lizzy ang matinding panghihina. Gaano karaming lihim ang itinago ng isang taong kasama niyang lumaki sa iisang bubong? Hindi man lang niya kayang isipin. Ngunit ang kanyang ku
Nararamdaman pa rin ni Lizzy ang bigat ng sitwasyon, ngunit nanatili siyang matatag.Napasinghal si Liston, halatang hindi siya kumbinsido. “Mukhang hindi ka talaga titigil hangga’t hindi mo nakikita ang ebidensya sa harapan mo, ano? Sige, paano kung iharap ko mismo sa’yo ang surveillance video?”Diretsong tumingin si Liston kay Lizzy, puno ng paninisi ang kanyang tingin. “Klarong-klaro sa CCTV—ang nurse ay lumabas ng kwarto para kumuha ng mainit na tubig bandang 10:03. Hindi na siya bumalik. Ikaw lang ang huling taong pumasok. At ilang saglit lang matapos kang lumabas, saka nangyari ang trahedya. Sabihin mo, sino pa ang mas may motibo kundi ikaw? Akala ko dati na baliw na ako, pero hindi pala—mas masahol ka pa! Wala kang puso!”Alam ni Liston na kung lalabas ang katotohanan, maaaring hindi matanggap ni Madel ang relasyon nila ni Lianna. Kaya't balak sana niyang ipadala ang ina sa isang pribadong sanatorium sa ibang bansa. Pero hindi niya akalain na mauuna itong mamatay—at si Lizzy pa
Nararamdaman ni Lizzy na siya mismo ang sagot sa tanong na iyon. Siya lang naman ang tangi’t nag-iisang taong nagdala ng lahat ng poot at galit ni Madel sa mundo.Nakita ni Lysander ang mapait na pagtawa sa mga mata ni Lizzy, kaya lalo niyang hinigpitan ang yakap dito."Masyado ng malakas ang technology ngayon. Kahit pa akala nina Liston at ng iba pa niyang kapatid na sikreto nilang ginagawa ang lahat, hindi pa rin sila ligtas sa batas," aniya sa malamig ngunit tiyak na tinig.Mula sa pinakabagong impormasyon ng pulisya, nalaman nilang hindi na kinaya ni Lianna ang bigat ng sitwasyon at tuluyan nang nagsiwalat ng ilang mahahalagang detalye.Ngunit sa ngayon, hindi ito ang iniisip ni Lizzy.Nakatitig siya sa nakasarang pinto ng operating room, ramdam ang dumadagundong na unos sa kanyang kalooban. Isang mapait na ngiti ang lumabas sa kanyang mga labi."Lagi namang may mga taong iniisip na kaya nilang balewalain ang batas—mga taong akala mo’y makapangyarihan, na parang kayang baligtarin
Sa wakas ay nakarating na sa ospital si Lizzy, at ayon sa sinabi ni Liam, nakita niya si Madel sa kama ng ospital. Pinilit niyang hindi makaramdam ng kahit anong awa ngunit dahil isa pa rin siyang anak ni Madel, hindi niya magawa. Isang nurse lang ang kasama nito. Pagbukas ni Lizzy ng pinto, hirap na hirap si Madel sa pagsasalita. “Ikaw… paano mo nagawa pang pumunta rito?”Ito ang unang sinabi ni Madel kay Lizzy— Punong-puno ng pagdududa at pandidiri, tila isang tinik na tumusok sa puso ni Lizzy.Ngunit tumawa lang siya nang walang emosyon. “Kung hindi ako dumating, baka mamatay ka na lang dito sa ospital nang walang nag-aalala sa ’yo. Maniwala ka man o hindi.”Malungkot ang naging buhay ni Madel. Hindi lang niya napagkamalang hiyas ang isang simpleng bato, kundi ang pinaka-inaruga niyang si Lianna ay hindi naman pala niya tunay na anak...Sa apat na anak niya, ang pinaka-hindi niya pinansin noon ang siya ngayong nag-iisang pumunta upang tingnan siya.Ngunit hindi iyon sapat para ka
“Basta maniwala ka lang sa akin.” Napangiti nang bahagya si Lizzy.Simula nang pumunta siya sa ospital, may bumabagabag na sa kanya, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang kalmado sa anumang kinakaharap niya.Ang tanging nakaapekto sa kanya ay si Iris. Hindi niya inakala na sa ganitong sitwasyon, si Iris pa ang magbibigay sa kanya ng init ng loob.“Lizzy, matagal na tayong nagtutulungan o naglalaban sa negosyo, kaya alam ko ang kakayahan mo.” Mahinang ngumiti si Iris. “Narinig kong iniimbestigahan na ng pulisya ang magkapatid na iyon. Naniniwala akong hindi na magtatagal bago lumabas ang katotohanan. Gusto kong ipagpatuloy ang pakikipagtulungan sa Panyun sa mahabang panahon, kaya sana huwag mong sayangin ang tiwala ko.”Tumango si Lizzy. “Hindi ko sasayangin.”Pagkababa niya ng telepono, napansin niyang mas dumami ang mga tao sa paligid. Halata sa kanilang mga mata ang pag-asa."Ma'am Lizzy, itutuloy ng Hilario ang pakikipag-partner sa atin?" may nagtanong, puno ng tuwa. "Sabi ko na