Halos mapairap si Lizzy pero pinigilan ang sarili, saka na lang tumalikod at dumiretso papasok sa kwarto ng ospital.Si Lysander ay nakahiga sa kama ng ospital, suot ang isang simpleng pang-itaas na panglalaki. Pagtingin ni Lizzy sa bahagyang magulong kama, agad na bumigat ang kanyang mukha.Alam niyang kwarto iyon ni Lysander — tanda niya iyon nang malinaw. Pero ngayon, sino ba ang nakisiksik sa kwarto niya?Napangiwi si Lizzy at nakaramdam ng bahagyang pagsusuka. Pinilit niyang kontrolin ang sarili, ibinaba ang dala niyang basket sa mesa sa gilid ng kama."Pasasalamat lang ito sa pagligtas niya sa akin noong nakaraan. Mga dala ito ng mga tauhan ko," mahinahong sabi ni Lizzy, "Pasasalamat namin para sa tulong niya."Sumilip si Clarisse sa loob at biglang tinabig ang basket hanggang tumapon ang laman nito. Pinandilatan pa ni Clarisse si Lizzy, hawak ang ilong na parang may naaamoy na masangsang."Ano 'to? Nakakadiri! Maraming germs ito. Alisin mo na 'yan!"Halos matawa si Lizzy sa ini
Si Lizzy ay pinigilan ang pag-ikot ng kanyang mga mata at tinaktak ang tubig mula sa kanyang mga kamay. "May gusto ako sa kanya? Anong magugustuhan ko sa kanya? Magagawa ko bang halikan siya sa isang lugar tulad ng banyo?"Ngumiti ang lalaki at lumapit sa kanya, iniabot ang kanyang business card. "Miss, makilala mo naman ako. Isa akong manager sa kumpanya namin, at hindi bababa sa 300,000 ang annual salary ko. Sapat na iyon para suportahan ka."Tiningnan ni Lizzy ang business card, kilala niya ang kumpanyang nakasulat doon.Panyun. Hindi niya inasahan na makakatagpo ng empleyado niya sa ganitong lugar. Dahil kapapasok niya pa lang dito at nagpunta muna siya sa factory ni Director Dulay para tingnan ang operasyon, hindi pa niya lubos na kilala ang mga tao sa Panyun at bihirang magpakita.Hindi niya akalain na magkakaroon ng ganitong eksena.Sa pag-aakalang nabighani siya sa ipinagmamalaki nitong yaman, mas nagkaroon ng interes ang lalaki na magsalita pa. "Alam mo, ang 300,000 na annua
Pero sa huli, gumawa pa rin ng senyas si Aaron, "Ano bang ginagawa mo sa pagbubukas ng pinto? Nakakaabala ka sa pag-uusap namin ni Miss Del Fierro tungkol sa negosyo."Agad na binawi ng assistant ang kamay niya.Napangiti si Lizzy, may bahagyang tusong ningning sa mga mata. "Salamat, Mr. Quinto."Pagkatapos, mabilis siyang nagtago sa loob ng pribadong silid. Mula sa screen, natanaw niya ang mga taong pumasok, nagtanong ng ilang bagay, at umalis din agad matapos ang maikling usapan.Nang wala nang tao sa labas, agad na nagsalita si Aaron nang may iritasyon, "Tapos na ang usapan, Miss Del Fierro. Wala namang dahilan para patagalin ka pa rito para sa dinner."Kalmadong inilabas ni Lizzy ang kanyang cellphone habang mahinahong na
“Evian, nasaan ka ngayon? Huwag kang malungkot, pupunta ako agad diyan….Hintayin mo ako.”Pagkasabi noon, iniwan ni Liam si Ericka at dali-daling lumabas.Narinig ni Ericka ang bahagyang usapan sa kabilang linya—isang boses ng babae, malambing at mahina. Siguradong iyon ang babaeng mahal ni Liam.Sa wakas, alam na niya kung bakit siya galit na galit sa kanya.Hindi niya alam kung ano ang sinabi ng babaeng iyon sa pamilya Del Fierro para lang maikasal siya rito. Nang malaman niyang wala na siyang kawala, tinanggap na lang niya ang kapalaran niya—ang mapakasal sa lalaking hindi niya mahal.Pero hi
“Miss Lizzy, nasa hotel na po ang pinagawa ninyong wedding dress. If you have any questions, please don’t hesitate to contact us. Thank you for trusting us.” Nang matanggap ni Lizzy ang balitang iyon mula sa receptionist, nagalak ang kanyang puso. Sa susunod na linggo ay ikakasal na siya sa boyfriend niya na minahal niya ng walong taon. Nakapag-book na ng hotel, naipadala na rin ang mga invitation. Lahat ay planado na at maayos na rin. Kaya nang matapos siya sa trabaho, hindi na siya makapag-antay na pumunta sa hotel para tikman ang bagong putahe at desert para sa kasal, at makita ang wedding dress niya. Nang makita siya ng manager ng hotel pagpasok sa pintuan, agad siyang binati habang natataranta. “Ma’am Lizzy, nandito po kayo. May gusto po ba kayong order-in?” tanong ng manager. Nasa mood si Lizzy, at mapapansin sa boses niya na sobra siyang nagagalak. “Hindi ba na-deliver na ang pinagawa kong wedding dress? Gusto kong i-try sana.” Nakangiti niyang sabi. “Yes, Ma’am. Just a
“Nahihibang ka na ba?! Anong ginawa mo? Sanchez na iyon, pinakawalan mo pa! Kailangan mo pa bang mag insayo nang paulit-ulit para tumatak sa isipan mo ang mahalagang bagay?!” Nang makauwi si Lizzy sa bahay nila, agad siyang dinuro ng kanyang ina na si Madel. Hindi agad nakasagot si Lizzy dahil nagulat siya sa pagsigaw ng kanyang ina at nagpatuloy pa ito sa pagsesermon sa kanya na para bang mali niya pang iwanan si Jarren. “That's Sanchez, Lizzy. A big family. Ano bang mali kung marami siyang babae? Hindi ba pwedeng maging mabait ka na lang at i-share siya sa iba?” ‘Mom, do you hear yourself? Ako ang niloko dito…” Hindi na napigilan ni Lizzy ang sumagot sa ina niya. Buong buhay niya ay wala siyang ibang ginawa kundi sumunod sa kanya, kung hindi lang dahil sa pamilyang Sanchez ay hindi siya nito magugustuhan bilang anak. “Sana hindi ka na lang nagsalita sa kanya, sinira mo ang kasal. Para ano? Para sirain din ang pamilya natin?” Uminit lalo ang ulo ni Lizzy sa narinig niya, kahit a
Nagkaroon ng biglaang katahimikan. The dark green dress... Hindi ba’t nagpapahiwatig ito na "niloko" siya ni Jarren? "Ha." Sa gitna ng grupo, hindi alam kung sino ang biglang humagikhik, na lalo pang nagpalala sa nakakahiya nang sitwasyon. Lumingon si Lizzy para makita kung sino ang may kakaibang sense of humor. Pagtingin niya, nakita niyang nakaupo si Lysander sa sofa na hindi kalayuan. Naalala niya ang nakita niya sa banyo kanina, kaya't medyo nailang siya at umiwas ng tingin. Samantala, nag-iba-iba ang ekspresyon ni Jarren—halatang hindi siya mapakali. “Lizzy.” Malalim ang hininga niya at mukhang pinipilit niyang maging kalmado. “Maipapaliwanag ko ang nangyari noon, ang totoo kasi…” Hindi pa man siya tapos magsalita, biglang nabitawan ng waiter na may dalang maliit na cake ang hawak nitong mangkok. Tumilapon ito sa sahig at nabasag. Parang natakot na kuneho, agad na yumuko ang waiter para pulutin ang mga basag na piraso. Kahit naka-maskara ito, hindi maitatago ang namumula
Si Lizzy ay nakatingin kay Lysander nang tulala, kitang-kita sa mga mata ng lalaki ang malamig na titig. “Hindi ko alam kung paano mo nagagawa ‘to…” parang may gusto pa siyang sabihin pero napigilan niya ang sarili. Sabay silang napatingin sa pintuan nang may kumatok.Narinig nila ang boses ni Amanda na humihikbi. “Mr. Sanchez, okay ka lang? Ang nangyari kanina kasalanan ko, gusto kong humingi ng tawad sa’yo nang personal.” Hindi sigurado si Lizzy kung imahinasyon lang niya, pero nang marinig ni Lysander ang pagtawag ni Amanda kay Lysander bigla na lang sumiklab ang galit nito. Ang malamig niyang mga mata ay lalong naging matalim. “Magpapahinga muna si Mr. Sanchez, ako na ang bahala rito.” Sinamantala ni Lizzy ang pagkakataon, hinila niya ang kamay ni Lysander niya at tumayo. Pagbukas niya ng pinto, bumulaga sa kanya si Amanda na namumula ang mata sa pag-iyak. Sinamahan niya ito ng mapaklang ngiti. “Ang kapal ng mukha mo. Hindi ko alam kung saan ka humugot ng lakas ng loo
“Evian, nasaan ka ngayon? Huwag kang malungkot, pupunta ako agad diyan….Hintayin mo ako.”Pagkasabi noon, iniwan ni Liam si Ericka at dali-daling lumabas.Narinig ni Ericka ang bahagyang usapan sa kabilang linya—isang boses ng babae, malambing at mahina. Siguradong iyon ang babaeng mahal ni Liam.Sa wakas, alam na niya kung bakit siya galit na galit sa kanya.Hindi niya alam kung ano ang sinabi ng babaeng iyon sa pamilya Del Fierro para lang maikasal siya rito. Nang malaman niyang wala na siyang kawala, tinanggap na lang niya ang kapalaran niya—ang mapakasal sa lalaking hindi niya mahal.Pero hi
Pero sa huli, gumawa pa rin ng senyas si Aaron, "Ano bang ginagawa mo sa pagbubukas ng pinto? Nakakaabala ka sa pag-uusap namin ni Miss Del Fierro tungkol sa negosyo."Agad na binawi ng assistant ang kamay niya.Napangiti si Lizzy, may bahagyang tusong ningning sa mga mata. "Salamat, Mr. Quinto."Pagkatapos, mabilis siyang nagtago sa loob ng pribadong silid. Mula sa screen, natanaw niya ang mga taong pumasok, nagtanong ng ilang bagay, at umalis din agad matapos ang maikling usapan.Nang wala nang tao sa labas, agad na nagsalita si Aaron nang may iritasyon, "Tapos na ang usapan, Miss Del Fierro. Wala namang dahilan para patagalin ka pa rito para sa dinner."Kalmadong inilabas ni Lizzy ang kanyang cellphone habang mahinahong na
Si Lizzy ay pinigilan ang pag-ikot ng kanyang mga mata at tinaktak ang tubig mula sa kanyang mga kamay. "May gusto ako sa kanya? Anong magugustuhan ko sa kanya? Magagawa ko bang halikan siya sa isang lugar tulad ng banyo?"Ngumiti ang lalaki at lumapit sa kanya, iniabot ang kanyang business card. "Miss, makilala mo naman ako. Isa akong manager sa kumpanya namin, at hindi bababa sa 300,000 ang annual salary ko. Sapat na iyon para suportahan ka."Tiningnan ni Lizzy ang business card, kilala niya ang kumpanyang nakasulat doon.Panyun. Hindi niya inasahan na makakatagpo ng empleyado niya sa ganitong lugar. Dahil kapapasok niya pa lang dito at nagpunta muna siya sa factory ni Director Dulay para tingnan ang operasyon, hindi pa niya lubos na kilala ang mga tao sa Panyun at bihirang magpakita.Hindi niya akalain na magkakaroon ng ganitong eksena.Sa pag-aakalang nabighani siya sa ipinagmamalaki nitong yaman, mas nagkaroon ng interes ang lalaki na magsalita pa. "Alam mo, ang 300,000 na annua
Halos mapairap si Lizzy pero pinigilan ang sarili, saka na lang tumalikod at dumiretso papasok sa kwarto ng ospital.Si Lysander ay nakahiga sa kama ng ospital, suot ang isang simpleng pang-itaas na panglalaki. Pagtingin ni Lizzy sa bahagyang magulong kama, agad na bumigat ang kanyang mukha.Alam niyang kwarto iyon ni Lysander — tanda niya iyon nang malinaw. Pero ngayon, sino ba ang nakisiksik sa kwarto niya?Napangiwi si Lizzy at nakaramdam ng bahagyang pagsusuka. Pinilit niyang kontrolin ang sarili, ibinaba ang dala niyang basket sa mesa sa gilid ng kama."Pasasalamat lang ito sa pagligtas niya sa akin noong nakaraan. Mga dala ito ng mga tauhan ko," mahinahong sabi ni Lizzy, "Pasasalamat namin para sa tulong niya."Sumilip si Clarisse sa loob at biglang tinabig ang basket hanggang tumapon ang laman nito. Pinandilatan pa ni Clarisse si Lizzy, hawak ang ilong na parang may naaamoy na masangsang."Ano 'to? Nakakadiri! Maraming germs ito. Alisin mo na 'yan!"Halos matawa si Lizzy sa ini
Hindi inaasahan ni Direktor Dulay na babalik agad si Lizzy. Sinalubong niya ito sa pintuan habang may dala-dalang malaking basket. "Miss Del Fierro, mas mabuti na ba ang lagay ng asawa mo? Hindi rin namin alam kung saan siyang ospital dinala. Ah, ito pala, munting pasasalamat lang."Makikita sa kanyang mga mata ang matinding pagsisisi. "Yung taong may problema sa pag-iisip, ako kasi ang kumuha nun. Mukha siyang maayos at mapagkakatiwalaan, pero hindi ko inasahan na... Kasalanan ko 'to, lahat ng ito kasalanan ko."Halos gusto nang sampalin ni Direktor Dulay ang sarili. Mabilis naman siyang pinigilan ni Lizzy at tinanggap ang basket. "Hindi mo kasalanan, ako ang nagkulang. Pero sa ngayon, baka hindi na muna ako manatili rito. Pupunta ako sa bayan para maghanap ng ligtas na matitirahan. Pero huwag kang mag-alala, aayusin ko ang problema sa pabrika." Tumingin siya sa dala nitong basket at pilit ngumiti. "Ipapaabot ko 'to sa ospital. Huwag mo masyadong sisihin ang sarili mo."Laking tuwa n
"Roj," biglang putol ni Lizzy, bahagya pang napasinghal ang boses na halatang pinipigilang bumalong ang luha. "Hindi mo na kailangang ipaliwanag pa. Naiintindihan ko. Halos magaling na rin ang katawan ko. Balak kong personal na pasalamatan si Lysander, pagkatapos ay babalik na rin ako."Napakunot ang noo ni Roj. "Kagagaling mo pa lang, sigurado ka bang kakayanin mo na?""Hindi na mahalaga iyon," sagot ni Lizzy. "Alam mo naman, kakasimula ko lang sa kumpanya. Napaka-busy ko na."Hindi na nakapagsalita pa si Roj. Alam niyang kahit na nagpipigil si Lizzy, malaki ang epekto ng nangyari kanina sa kanya. Sa kabila ng pag-aayos nito ng emosyon, halata pa rin ang bigat ng damdaming iniinda.Pagbalik nila sa silid, bumungad agad sa kanila si Lysander na pilit bumabangon mula sa kama. May sugat ito sa baywang — hindi masyadong malalim, pero mahaba.Mariing ipinayo ng doktor na manatili siya sa kama upang hindi bumuka ang sugat. Pero tila hindi ito mapakali. Nasa gilid ang ilang mga nars, hindi
Binawi ni Lysander ang kanyang kamay, "Umuwi ka na."Hindi sumuko si Clarisse, at napaluha pa ito, "Pero, nagdalang-tao ako ng anak mo. Ngayon wala na ang bata. Galit ka ba sa akin? Galit ka ba dahil hindi ko naingatan ang anak natin? Mahal na mahal kita, Lysander. Huwag mo akong iwan, okay? Mababaliw na ako kung hindi kita makikita."Habang nagsasalita, iniangat niya ang kanyang manggas at ipinakita ang mga peklat na bakas ng matinding sugat sa kanyang braso.Mapait na ngumiti si Clarisse, "Baka iniisip mong nagdadrama ako, pero gusto ko lang ipakita sa'yo na hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko—tulad ng hindi ko makontrol ang pagmamahal ko sa'yo. Lysander, kung iiwan mo talaga ako, handa akong mamatay para sa'yo."Ang mga mata ni Clarisse na parang puno ng lambing ay nagtatago ng malamig na liwanag.Sa hitsura niya, parang seryoso ito sa kanyang mga sinasabi."Ikaw na yata ang baliw," sagot ni Lysander na tila natulala at halos hindi nakapag-react.Narinig ni Lizzy nang malinaw a
Hindi lang si Lianna nanunukso sa buong lakad, kundi kung anu-ano pang mapanuksong salita ang binibitawan nito paminsan-minsan. Kahit pa maganda ang pagpapalaki kay Iris, hindi niya matiis ang ganitong galit.Hindi niya talaga maintindihan. Sigurado namang mag-aasawa si Liston sa hinaharap, at ganoon din si Lianna. Ano ba ang nagawa niyang mali para hindi siya magustuhan nito?Habang walang nakatingin, bigla siyang huminto, hinila ang dumadaan na kasambahay, at iniabot ang isang tseke.Nanlaki ang mata ng kasambahay, halatang nagulat at nag-aalangan. "Miss.. Miss Iris, ano po ang ginagawa ninyo? Nakakahiya naman, hindi ko po matatanggap ito."Mahigpit na hinawakan ni Iris ang pulso ng kasambahay at binaba ang boses. "Huwag kang mag-alala, wala akong balak na masama. Gusto ko lang magtanong, hindi ka mapapahamak. Lagi bang ganyan ka-close sina Lianna at Liston?"Tumango ang kasambahay. "Simula nang mahanap si Miss Lianna, siya ang pinakapaborito ng pangalawang young master sa pamilya.
Namumutla ang mukha ni Lysander, pero pinilit pa rin niyang ngumiti nang bahagya.Tumingin si Direktor Dulay kay Lizzy na halatang nahihiya. "Ah, oo nga pala," sabi ni Lizzy, "Ito ang asawa ko. Sanchez ang apelyido niya."Pagkatapos ng mga salitang iyon, isang malakas na tunog ang narinig, parang may bumagsak. Paglingon ni Lizzy, nakita niyang nawalan ng malay si Lysander at bumagsak sa sahig.Duguan ang ilalim ng kanyang katawan.Biglang namula ang mga mata ni Lizzy sa kaba at agad na yumuko kay Lysander. "Tulungan niyo kami! Tumawag kayo ng ambulansya!" sigaw niya nang paulit-ulit.Doon niya napansin na nasaksak pala si Lysander.Naka-itim na suit si Lysander, at dahil madilim ang ilaw ng kwarto, hindi kaagad nakita ang sugat. Kahit may ganoong sugat, nagawa pa rin niyang tiisin ito."Huwag kang bibitaw, Lysander," nanginginig na sabi ni Lizzy. "Kung hindi mo kakayanin, paano na ako? Mabubuhay ako nang puno ng pagsisisi!"Hindi na nag-alinlangan si Lizzy. Nang magkamalay si Lysander