(Thala's Point of View)Sinundan ko ng tingin ang paglabas ni Alaric. Nilingon niya ako dahilan kung bakit ako naalerto at napaayos ng tayo. Nagtataka ko siyang sinipat sapagkat humakbang siya pabalik sa aking direksiyon.“Bakit ka bumalik? Late ka na, Alaric,” saway ko sa kanya dahil balak pa atang i-cancel ang mga naka-schedule na meeting.“Are you sure you are not coming with me? Dapat kasama ko ang secretary sa meeting,” pangungulit niya kahit alam naman nitong ngayon ako magsusukat ng wedding dress. “Can't I come with you instead?” hirit niya pa.Inirapan ko siya. “I am not going anywhere, Alaric. Isa pa, hindi ka nga pwedeng sumama—bawal kang sumama. Ayaw kong makita mo ako habang isinusukat ang wedding dress. Nasa pamahiin na—”“Alright, I understand.” Tumango siya na animo ay tinatanggap ang pagkatalo sa aming naging argumento. “Pero huwag kang magseselos kapag sinabi ko sa'yong kasama sa meeting namin si Avory. Baka maglasing ka na naman at gapangin ako,” panunukso niya na ka
Flowers(Franz’s Point of View)“Akala ko ba ikaw na ang bahala? Bakit tuloy pa rin ang kasal no'ng dalawa?” pangungulit sa akin ni Penelope na binalewala ko lamang.“Huwag kong sabihing naduwag ka? Isang Franz De Angelo? Bumahag ang buntot sa kanyang pinsan? What a humorous news!” Penelope added sarcastically.Napuno na ako sa mga pinagsasabi niya kaya dala ng galit ay inihagis ko sa direksiyon niya ang flower vase sa aking tabi. “You don't need to tell me what to do. I am not your dog and I never agreed on joining your stupid plan! Lumabas ka ng opisina ko, Penelope!” sigaw ko na naikuyom pa ngayon ang kamao. “Napakahina mo, Franz. Ano? Lumambot ka na ba matapos lokohin ng pinsan ko? Magaling iyon sa bait-baitan. Kita mo? Hulog na hulog ka,” madilim niyang halakhak na hindi pa rin nasisindak sa ginawa ko kanina.“Bakit? Anong pinagkaiba natin? Hindi ba at lumapit ka sa akin...pinipilit na makipagtulungan dahil alam mo sa sarili mong hindi mo rin siya kayang patumbahin? Sinong mahin
Introduction (Thala's Point of View) Palinga-linga ako sa paligid sapagkat ni isa, wala akong makausap. Nasa isang exclusive bar kami ng fiancé ko para maipakilala niya ako sa circle of friends niya. It turned out na, magiging out of place lang ako sa kanila. Nekolauv is busy talking ang enjoying with his friends while here I am, animo'y guard na tagapanood lamang sa mga ginagawa nila. Bigating mga anak ng businessman ang mga kaibigan niya and I can sense na hindi nila ako gusto para kay Nekolauv. “Sylvia, you like Nekolauv right?” sambit n'ong Abby na nakuha pang itulak kay Nekolauv ang katabing babae. Pulang-pula ang pisngi nito at nahihiyang napapatingin kay Nekolauv. “Do you?” natatawang tanong ni Nekolauv. Para bang hindi ako nag-e-exist. Mas lalo nilang tinukso ang dalawa. Ni hindi man lang iniiisip kung ano ang mararamdaman ko. “Dapat kayo na lang, eh. Well, mas tuso 'yong isa kaya.” Binalingan ako ni Abby sa maarteng paraan at nagkibit-balikat. The fvck? Ni hindi ko
Mess(Thala's Point of View) Malakas na tugtog ng musika at nakakabinging tili mula sa mga nagsasayawan sa gitna ang maririnig. Nasa isang bar ako at mag-isang naglalasing. I just hate staying at home while waiting getting tied up in an arranged marriage. Hindi ko na nga mabilang kung ilang bote na ba ang naubos ko. Nahihilo na kasi ako at nandidilim na rin ang paningin dala ng kalasingan. I've forgotten what happened that night when Nekolauv introduced me to his friends. He's annoyed and I don't know what I did. Lasing na lasing na ako para maalala iyon.Arranged marriage really sucks. Kahit pa sabihing magkakilala na kami ng matagal ng mapapangasawa ko, hindi pa rin ako sasang-ayon. Wala sa sarili akong tumayo at pasuray-suray na naglakad patungo sa dancefloor. I need to enjoy my freedom before my father takes it away from me. Wala akong pakialam kung may nababangga man ako o 'di kaya ay nababangga nila ako. All I did was dance as I closed my eyes.Naramdaman ko ang presensya ng
Framed(Thala's Point of View)Dumating ang araw ng engagement party namin ng fiancé kong si Nekolauv Aurel Ravello, ang tagapagmana ng mga Ravello. Kahit hindi ko siya gaanong nakakasama, alam kong mabait naman si Nekolauv. He's an ideal man and that's for sure.Kilala ko siya noon pa man sapagkat iisang school lang ang pinapasukan namin dati. Hindi nga lang iyon sapat upang gustuhin ko ng maitali sa kanya. Yes, I like him but I'm not ready to commit yet. I am only bound to marry Nekolauv Aurel Ravello for business. Which is so ridiculous. Uso pa pala 'to? "Honey, how are you feeling?" usisa ni mommy na kababakasan ng pagiging matamlay. Dinaluhan niya ako at tinitigan na rin ang aking repleksyon mula sa salamin sa aking harapan. Tipid ko siyang nginitian at yumuko na lamang upang hindi niya makita ang malungkot kong mga mata. Just like me, parang hangin lang din si mommy pagdating sa opinyon. Kapwa wala kaming karapatang pangunahan ang mga gusto ni daddy. Para kaming may mga tali n
Brother(Thala's Point of View)Umalis ako sa mansiyon na hindi man lang nagawang magpaalam pa kay mommy. Mas mahihirapan lang akong umalis kapag nakita ko ang malungkot niyang mukha. Kailangan kong patunayan kay daddy na wala akong kinalaman doon."I've been rejected by my fiancé, my dad and hopefully not my freedom," I sighed as I started to look for an apartment for me to stay. My dad confiscated my cards. Ten thousand lang ang meron ako ngayon na alam kong hindi magiging sapat. Kailangan kong maghanap ng trabaho and I kinda like it. Kahit papaano, nagiging malaya ako.Maggagabi na pero wala man lang tumatanggap sa akin kahit saan man ako pumunta. Hindi ko alam pero nag-iiba ang reaksyon nila kapag naririnig ang aking pangalan. I just hope na walang kinalaman ang bruha kong kapatid. Pagod na pagod na ako kalalakad at kahihila ng aking maleta. Gutom na gutom na rin ako kaya napaupo na lamang sa isang bench malapit sa isang restaurant. Naglalaway ako sa mga pagkaing aking nakikita
Boss(Thala's Point of View)Naguguluhan ko siyang sinuklian ng tingin. Why do I feel like I’ve saw him somewhere? Pakiramdam ko ay malapit kami sa isa't isa for some reason. That's impossible though. Ngayon lang kami nagkita ng kapatid ni Nekolauv."You look surprised," he chuckled darkly.Umayos ako ng upo at pilit na nagmatapang para hindi niya mapansing kinakabahan ako. "I expected someone who's optimistic like Nekolauv," pag-amin ko. Magkaibang-magkaiba kasi talaga sila."Is that so? Inutusan ka ba ng kapatid ko para manmanan ako? Hmm?" usisa niya na aking ikingiwi. "Your sister in law's name is Blaise Penelope Laurenco," asar kong sagot na tumayo na para ipagpatuloy ang ginagawa. "I'll excuse myself since I don't have business with you. At pwede ba, quit staring at me like an obsessed stalker," dugtong ko pa. Medyo nahiya ako sa huling mga salitang nabitawan ko. Lalo pa at mahina siyang humalakhak."Hmm. I badly want to wipe that stupid smirk off your face..." misteryosong wika
Hickey (Alaric's Point of View) "Are you out of your mind?!" Ang mga ugat ko'y tila puputok na sa lakas ng pagkakasigaw ko kay Zara. Napansin ko ang takot sa kanyang mga mata kung kaya't napapikit ako para ikalma ang aking sarili. Napahilamos ako sa aking mukha at muli siyang sinulyapan. I darted my eyes on her lips and shook my head to forget what happened. "Mr. Atkinson, I know it's rude but I desperately need your help right now," she said, provoked. Napalunok siya habang tinititigan ako. Napapansin ko rin ang panginginig niya na nagpaangat ng aking labi. I played with my tongue inside my mouth as I tried to stop myself from grinning wickedly. Ang lakas ng loob na halikan ako, takot naman pala. "Desperately need my help?" I asked in a sexy manner as I tried to provoke her more. Hanggang saan ka dadalhin ng pagiging desperada, Zara? Patago akong napangisi sapagkat mas nanginig pa siya at hindi na mapakali sa kinatatayuan niya ngayon. Ni hindi na nga siya makatitig sa akin