Please(Thala's Point of View)Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nabatukan ko na si Alaric, na hindi ko naman talaga sinasadya. “Masakit?” Napakagat-labi ako habang tinitignan siyang pumikit ng ilang segundo. Gusto ko siyang hawakan o kalabitin ngunit ayaw kong galitin pa siya lalo.Nang magmulat siya ay sobrang sama na ng paraan ng pagtitig niya sa akin. His dark eyes narrowed. He licked his lips and I saw how his jaw clenched. Hinila niya ako sa baywang palapit sa kanya at inalalayan ako upang makatayo ng maayos.“You are right. Huwag muna tayong umuwi,” makahulugan niyang wika na hindi inaalis ang mga mata sa akin.“A-Anong gagawin n-natin, Alaric?” Kinakabahan kong hinintay ang magiging sagot niya. Kung kanina ay galit na galit ako sa kanya, ngayon ay nakaramdam ako ng kakaibang takot. Para kasi siyang sinapian kung makatingin.“Ano sa tingin mo, Zara?” mababang boses niyang sagot na may multo na ng ngiti sa labi.Ang isa niyang kamay ay patuloy pa ring nakayapos sa baywang k
Smile(Thala's Point of View)Nagising ako dahil sa matigas na brasong yumakap sa akin. Noong una ay komportable ako ngunit nang matantong may kayakap ako sa kama ay napabalikwas ako ng tayo. Kapansin-pansin ang walang pang-itaas na damit na si Alaric. Nakapikit pa rin ito kahit na nasagi ko kanina.Pigil-hininga kong dinungaw ang suot ko at nakahinga ako ng maluwag dahil nakadamit pantulog ako. “Pero ano naman kung may nangyari sa amin kagabi? Ikakasal na rin naman kami 'di ba?” bulong ko sabay naitagilid ang ulo sa kalituhan.Inilibot ko ang aking paningin silid at napagtantong nasa kwarto ako ni Alaric. Lito kong nilapitan ang tulog na bilyonaryo at tinitigan ito na para bang masasagot nito ang mga katanungan ko. Napangiti ako at patagong napapahiyaw dahil kahit pala tulog siya ay may ilalaban pa rin ang kanyang karisma. “Why are you stealing glances when we can cuddle like this.” Napatalon ako sa gulat nang hilahin ako pabalik ni Alaric sa kanyang kama. Niyakap niya akong muli na
(Thala's Point of View)Sinundan ko ng tingin ang paglabas ni Alaric. Nilingon niya ako dahilan kung bakit ako naalerto at napaayos ng tayo. Nagtataka ko siyang sinipat sapagkat humakbang siya pabalik sa aking direksiyon.“Bakit ka bumalik? Late ka na, Alaric,” saway ko sa kanya dahil balak pa atang i-cancel ang mga naka-schedule na meeting.“Are you sure you are not coming with me? Dapat kasama ko ang secretary sa meeting,” pangungulit niya kahit alam naman nitong ngayon ako magsusukat ng wedding dress. “Can't I come with you instead?” hirit niya pa.Inirapan ko siya. “I am not going anywhere, Alaric. Isa pa, hindi ka nga pwedeng sumama—bawal kang sumama. Ayaw kong makita mo ako habang isinusukat ang wedding dress. Nasa pamahiin na—”“Alright, I understand.” Tumango siya na animo ay tinatanggap ang pagkatalo sa aming naging argumento. “Pero huwag kang magseselos kapag sinabi ko sa'yong kasama sa meeting namin si Avory. Baka maglasing ka na naman at gapangin ako,” panunukso niya na ka
Flowers(Franz’s Point of View)“Akala ko ba ikaw na ang bahala? Bakit tuloy pa rin ang kasal no'ng dalawa?” pangungulit sa akin ni Penelope na binalewala ko lamang.“Huwag kong sabihing naduwag ka? Isang Franz De Angelo? Bumahag ang buntot sa kanyang pinsan? What a humorous news!” Penelope added sarcastically.Napuno na ako sa mga pinagsasabi niya kaya dala ng galit ay inihagis ko sa direksiyon niya ang flower vase sa aking tabi. “You don't need to tell me what to do. I am not your dog and I never agreed on joining your stupid plan! Lumabas ka ng opisina ko, Penelope!” sigaw ko na naikuyom pa ngayon ang kamao. “Napakahina mo, Franz. Ano? Lumambot ka na ba matapos lokohin ng pinsan ko? Magaling iyon sa bait-baitan. Kita mo? Hulog na hulog ka,” madilim niyang halakhak na hindi pa rin nasisindak sa ginawa ko kanina.“Bakit? Anong pinagkaiba natin? Hindi ba at lumapit ka sa akin...pinipilit na makipagtulungan dahil alam mo sa sarili mong hindi mo rin siya kayang patumbahin? Sinong mahin
Visit(Thala's Point of View)Sa gitna ng sayang sumalubong sa akin dahil sa naging surpresa ni Alaric, nakatanggap ako ng tawag galing kay mommy. Sa Kiken daw siya mag-di-dinner. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isipan ni mommy ngayon pero nagtataka lang talaga ako bakit biglaan siyang napadalaw.“Zara.” Kinuha ni Alaric ang buong atensiyon ko nang kalabitin niya ako sa braso. “Do you know that woman?” Tinuro ni Alaric ang babaeng nakaupo sa 'di kalayuan. May dala itong brown envelope at nakasuot ng itim na sumbrero.“Hindi. Bakit mo naitanong?” pagtataka ko na nagpabalik-balik ang tingin mula kay Alaric at sa babae.“Kanina pa kasi siya tingin nang tingin sa'yo. Akala ko kakilala mo,” misteryosong sagot ni Alaric na naging blangko bigla ang ekspresyon. “Nevermind. Umuwi na tayo baka dumating na si tita.” Sinulyapan niya sa huling pagkakataon ang babae bago ipinaandar paalis ang sasakyan.Isinawalang bahala ko iyon dahil sa ideyang dadalaw si mommy ngayon. Gustuhin ko mang tumul
Game of Death(Thala's Point of View)“What’s happening here? Alaric? Naiwan ang titig ni mommy kay Alaric. Naghihintay ng paliwanag.“Avory, you may go now,” malamig na turan ni Alaric sa babaeng nagpakulo ng kanyang dugo. “Huwag na huwag kang magbibiro ulit ng ganoon,” bilin niya kay Avory na nagiging hilaw na ang ngisi.“Can’t I stay for dinner—”“Ihahatid na kita palabas, Avory.” Hiniwakan ko ang braso niya at hinila na siya palabas.“Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, Thala? So, I can't stay at Kiken now since you're marrying him?” sarkastiko niyang siyasat. Para siyang nababaliw sapagkat ngumingiti siya habang may mga luhang bumabaybay sa kanyang pisngi.“Hindi naman kita pinagbabawalang pumunta rito, Avory. Pero sana naman nirespeto mo rin ang presensya ng mommy ko. You are ruining Alaric's image,” pagpapaintindi ko sa kanya. Umiling ako sa kanya dahil alam ko rin namang nasasaktan siya sa parating na kasal namin ni Alaric. “I know you still have feelings for my fiance but Avory
Portrait (Thala's Point of View)Nakahinga ako ng maluwag matapos makita ang sasakyan ni mommy na paalis na ng Kiken. Gusto ko siyang makasama ng matagal pero pagod na pagod na ako. Hindi ko alam pero bigla akong nahilo at sobrang bigat ng pakiramdam ko.“Mabuti naman at nakumbinsi rin natin si Mommy. Ayaw ko namang ikasal tayo ng may sama ng loob siyang kinikimkim.” Humugot ako ng malalim na paghinga at umupo sa sofa.“Napapansin kong kaunti lamang ang kinain mo kanina, Zara. Are you really fine? Namumutla ka na naman.” Napansin niya ang panghihina ko kaya tinabihan niya ako at hinawakan ang aking noo upang makasigurong wala akong lagnat. “May gusto ka bang kainin? I'll cook for you,” pag-aalala niya. “Pagod ka na rin, Alaric. Matulog na lang tayo,” mahinang sambit ko. Humikab ako at ipinikit ang aking mga mata. Kapag ganitong oras, gising pa dapat ang diwa ko. Maybe, I exhausted myself too much today.“What dish, Zara?” pagmamatigas niya.“Okay lang talaga ako. Wala akong gana,” p
Call(Thala's Point of View)One month later, matutuloy na rin sa wakas ang kasal na ni-lo-look forward namin ni Alaric. Gusto ko sanang pamilya lang namin ang dadalo subalit sa yaman ng mga Atkinson at sa dami ng koneksyon nila, hindi talaga maaari. Marami rin kasi ang gustong dumalo sa sa kasal ng bilyonaryong mapapangasawa ko.“Ayos ka lang ba?” tanong ni Alaric mula sa kabilang linya. Inaasikaso na ngayon ang make up ko kaya nasagot ko na rin ang tawag niya sa wakas. “Ano ba, Alaric? Magkikita naman tayo mamaya,” halakhak ko na hinihinaan ang boses dahil sa hairdresser at stylist na nandito sa silid.“Are you happy?” namamaos niyang usisa. “Because I am,” amin niya na rinig ang pagsinghap.“Yes, I am. Masayang-masaya ako sa kinahinatnan nating dalawa. Wala akong pagsisisi at nagpapasalamat akong hindi ang kapatid mo ang naging asawa ko,” panunukso ko sa kanya na bago niya pa sagutin ay inunahan ko na. “I need to hang up. Magbibihis na ako, Alaric. Bye, I love you!” masayang paala
Obsession (Alaric's Point of View)I rushed to the hospital when Tito Harris called, asking about Thala's condition and how the surgery went. Noong una ay nabigla ako. Hindi ko naman kasi alam kung anong tinutukoy ni Tito. It's late at ang alam ko ay nasa kwarto siya natutulog. I am busy with paperworks at my office na hindi ko na namalayang lumabas pala siya.“Roy, what exactly happened?” tanong ko sa aking assistant, kasama ang private investigator ko.“Si Rowena Gonzales ang nakausap at ang mismong bumaril kay Thala. Hindi lang iyon, kataka-taka rin ang pagsulpot niya sa Tremour gayong binalaan mo na siyang huwag saktan si Thala. Ipinaliwanag mo na sa kanya ang lahat pero mukhang may nagmanipula sa kanya upang muling pagtangkaan si Thala,” salaysay ni Roy.“Bakit niya alam kung saan sila magkikita? Thala knew her number at hinding-hindi siya basta-basta sasagot sa kung kaninong tawag, lalo na kung galing sa kanya,” kuryuso kong tanong. Nasa harapan na ako ng silid kung nasaan si T
Mother(Thala’s Point of View) Kinagabihan, bandang alas onse ng gabi, papatulog na sana ako galing sa kwarto ni Flora, subalit naudlot ito dahil sa isang tawag. Kinakabahan ko itong sinagot at tahimik na nagdarasal na sana hindi ito iyong babae.“Thala...” Naibsan ang kabang dumaloy sa aking katawan dahil narinig kong si Franz lang pala ito.“Bakit ibang numero ang gamit mo ngayon. Kinabahan tuloy ako nang wala sa oras dahil sa'yo,” wika ko na may kaunting inis sa aking sarili. Nagiging paranoid na ako lately dahil sa misteryosong babaeng iyon.“I found her, Thala,” seryosong sambit ni Franz na ikinaayos ko ng upo.“Alin? Iyong babae ba? Saan, Franz? Nasaan siya?” aligaga akong tumayo at naghanda para umalis ng bahay. Nagbihis ako ng simpleng t-shirt at jeans habang nakikinig sa mga sinasabi ni Franz.“That woman is currently staying at your father’s Laurenco Relish. Katabi ng kwarto kung saan napabalitang tumalon ang mommy mo. Nandito siya ngayon sa rooftop, Thala,” salaysay ni Fra
Silid(Thala's Point of View)Nasa sasakyan si Alaric at hinihintay kaming makalabas ng bahay. Ngayon na kami lilipat ng Kiken. Bitbit ni Eliana si Flora pero nakabalot ito ng lampin. Tulog siya kaya kahit papaano ay napapayapa ako. Pinagbuksan ni Alaric si Eliana ng pintuan sa likod at pagkatapos ay ako naman sa harapan. Wala si Roy kaya nagtataka akong tumingin kay Alaric. “Tutulungan na kita, Alaric.” May tatlo kaming maleta at alam kong mabibigat ang mga iyon. Nakakahiya naman atang siya ang pagbuhatin ko.“You are too skinny to carry all of this. Ako na. Maghintay ka na lamang sa loob,” pagpigil niya at pinagsarhan na ako ng pintuan.Nagkatinginan kami ni Eliana nang lingunin ko ang direksyon nila. “Ayos ka lang ba, Ma'am Thala? Halata pong kinakabahan kayo,” sambit ni Eliana. Dahilan kung bakit ikinalma ko ang aking sarili.Tumingin ako sa labas at sinundan ng tingin si Alaric na naghahakot ng maleta namin. Papunta sa likuran ng kanyang sasakyan. Nang makapasok siya ay ngumiti
Obsessed (Thala's Point of View)Isang linggo ang nakalipas nang iniligtas ako ni Alaric sa humaharurot na sasakyan. Bukas din ay lilipat na kami sa Kiken. Labag man sa aking kalooban subalit mas pipiliin ko ang kaligtasan namin ni Flora sa ngayon.“Eliana, patulugin mo muna si Flora. May pag-uusapan lang kami ni Franz,” utos ko sa aming kasambahay. Pinaimbestigahan ko ang tungkol sa mga tawag at death threats na natatanggap ko recently. Pati na rin iyong natanggap ko sa kasal namin ni Alaric. Maaaring konektado ang mga ito at iisa lamang ang may gawa. Kinakabahan man sa mga ibubunyag ni Franz ay nakahanda na akong marinig ito.“Kailangan mo ba talagang lumipat sa Kiken? Hibang ka na ba, Thala? Pwede naman sa ancestral house o sa aking condominium kayo pansamantalang manatili. Bakit kailangang doon pa sa mansyon ng tusong iyon?” iritadong siyasat ni Franz na hindi na napigilan ang sariling magtaas ng boses. “Franz...nag-usap na tayo tungkol dito. Isa pa, nandito tayo para pag-usapa
Babalik(Thala's Point of View)Nasa conference room kami ngayon. Kanina pa nagsisimula ang meeting pero hindi pa rin kami nangangalahati sa meeting. Bahing kasi nang bahing si Alaric. “Mr. Atkinson, maybe we can reschedule this meeting tomorrow,” suhestiyon ng isang shareholder. Nagtanguan naman ang iba pa.“Right... let's continue this tomorrow. Ayusin niyo na muna iyong pinapatrabaho ko sa inyo. The meeting is adjourned,” mabilis na salaysay ni Alaric dahil nababahing na naman siya.Nang makalabas na ang mga bisita ay lumapit si Roy kay Alaric. “Hindi po ba at si Ma'am Thala ang may sakit kahapon...” Itinagilid niya ang kanyang ulo at pabalik-balik kaming tinignan ni Alaric. Para bang may kung anong dapat i-point out pero hindi niya masabi. Sa huli, ngumiti na lamang siya sa amin at tumango-tango.Naiilang kaming nagpalitan ng titig ni Alaric. He cleared his throat at ibinaling ang tingin sa assistant. “Roy, call Dr. Sasha. Papuntahin mo siya.”“Uuwi ka...uh...Mr. Atkinson?” naii
Suob(Thala's Point of View)“Alam kong hindi totoo ang kasal niyo! Aminin mo na, Alaric. Excuse mo lang iyan para matakasan ako at magantihan si Thala!”Naalimpungatan ako dahil sa mga katagang dumaan sa aking tainga. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Nag-a-adjust pa ako sa liwanag at inaalisa ang nasa paligid. Kung nasaan na ba ako at ano ang nangyayari. Nanghihina akong umupo at inilibot ang paningin sa buong silid. Hanggang sa tumigil ito sa isang partikular na painting na huli kong nakita sa kwarto ko sa Kiken.Wait, ibig sabihin...“Nasa Kiken ako ngayon?!” histerikal kong sabi sabay bumalikwas ng tayo. Nagsisi rin kalaunan dahil nahilo ako bigla. Napaupo na lamang ulit ako sa sahig at sumandal sa kama. Nilalagnat pa rin ako at ni hindi man lang makatayo ng maayos dahil sa sakit ng katawan ko.“Nahimatay nga pala ako.” Ginulo ko ang aking buhok at napayuko. Natulala ako sandali sa sahig nang maalala na ang lahat bago ako nawalan ng malay sa party.Avory proposed in
Alok (Thala's Point of View) “Are you done?” pagputol ni Alaric sa kasiyahang pumuno sa akin. “Kapag hindi ka tumigil kaiiyak, pababayaran ko sa iyo ang limang milyong aking ginastos sa painting na iyon,” banta niya pa. Natanto kong tumawid na pala ako sa kanyang linya. Dahan-dahan akong lumayo sa kanya at pinahiran ang aking namamasang pisngi. “P-Pasensya na, Alaric. Natuwa lang ako,” sagot ko. Mabilis kong pinagpag ang nabasa niyang suit sa may balikat na parte. As if naman matutuyo ito ng gano'n-gano'n lang. Hinuli niya ang aking palapulsuan at naniningkit ang mga matang sinuri ako. “Anong mayroon sa painting na iyon at umaasta ka ng ganito?” kuryuso niyang tanong na nagpatikom ng aking bibig. “What a show you got there Mr. and Mrs. Atkinson,” sabat ni Chairman Vizencio. Nang magkatagpo ang mga mata namin ay tinaasan niya ako ng kilay. Nasa likod niya ang iilang socialites kasali sina Avory at Penelope. Lahat ng tingin nila sa akin ay napakasama. Kulang na lang ay marinig k
Crimson Love(Thala's Point of View)Nasa sasakyan ako katabi ang wala sa mood na si Alaric. Inaantok ako dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Dala no'ng tumawag sa akin. Nilalagnat pa ako ngunit kailangan ko pa ring sumama.Nakapikit lamang si Alaric at nakahalukipkip. Papunta kami sa Art Gallery upang simulan na ang plano namin. Nakasuot ako ng dark blue na one shoulder maxi dress at kumikinang ito dahil sa diamanteng ginamit bilang disenyo. Nakapusod ang aking buhok, a messy bun with braided hair to be exact. Sinigurado talaga ng makeup artist pati ng designer na magmumukha akong elegante.As if naman hindi. With or without makeup, may ayos man o wala, may ilalaban din itong ganda ko.Tumunog ang cellphone ko sa isang mensahe: FRANZ: So you're married huh? News everywhere...I sighed, “Hindi ko rin naman alam, eh.” ME: dunno either FRANZ: usap tayo, alam kong pupunta ka sa galleryI sighed again. Paniguradong maraming makikiusisa mamaya. Lalo na si daddy.“Stop sighing. I
What ifs (Avory's Point of View) Maaga akong nakarating sa restaurant na binook ko kahapon. Kung kagabi ay sobrang kaba ang pumuno ng aking sistema, ngayon ay tanging ang kagustuhan na makuha si Alaric na lamang ang laman ng aking utak. “I don’t care if you are married, I’ll still marry you.” Sa kanya lang talaga ako nabaliw ng ganito. Dati, kalmado lang naman ako sa mga bagay-bagay. Now? I’ll raise hell just to get him. Nagiging ugaling kanal ako pagdating sa kanya and I don't fvcking care. Kalahating oras ang nagdaan nang sa wakas ay dumating siya. Halatang galing pa sa trabaho at mukhang wala sa mood. “Hi, good evening, Alaric. Akala ko hindi mo na naman ako sisiputin,” bungad ko sa kanya sabay ngumiti ng matamis. “Anong pag-uusapan natin, Av? Just spill it,” walang bahid ng ngiti niyang pagbabalik tanong. His eyes shifted on his wristwatch. “Order na muna tayo. Alam kong gutom ka na.” My smile slowly faded. Peke na lamang akong ngumiti ulit at sumenyas sa waiter.