LOGINShare
PANCEO 47
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Binili Ako ng CEO PANCEO 48
“GOOD MORNING!!” Mga katagang bumungad kay Lorelay at Rico no’ng napagdesisyunan nilang bumaba. Nakahanda na ang pagkain sa mesa at malapad na ngumiti sa kanila si Mr. Shein.“Breakfast is r-ready…” Nauutal na ani ni Mr. Shein sa mag-ina. Halos hindi siya natulog buong magdamag. Tinabihan niya si Rico sa kwarto at buong magdamag na nakatitig sa anak niya na minsan ay niyayakap o hindi kaya ay hinahaIikan pa niya sa noo.Hindi niya inaasahan na ngingitian siya ni Lorelay at kahit ini-expect na niyang mangyari ‘yon, durog na durog pa rin siya sa mga malalamig at walang kabuhay-buhay na titig sa kaniya ng asawa.Sinalubong siya ni Lorelay sa mga tingin nitong tila isa siyang estrangherong kinamumuhian nito.“Mama, let’s eat.. I’m hungry..” Ani ni Rico.Walang nagawa si Lorelay kun’di samahan ang anak papunta sa lamesa. Umupo na rin si Mr. Shein sa tabi ni Rico na hindi siya pinapansin.Pinagsandukan ni Lorelay ang anak ng pagkain at nakaramdam ang labis na tuwa si Mr. Shein habang nakati
Binili Ako ng CEO PANCEO 49
Umiling si Mr. Shein. Ayaw niyang bitawan si Lorelay dahil nangangamba siyang oras na bitawan niya ito ay hindi na niya ito mahahawakan pa. Masakit nang marinig ang mga katagang pinapalaya na siya ni Lorelay kaya ayaw niyang bumitaw.Kahit pa nagmumukha na siyang kawawa sa harapan nito.“Ayaw ko…” Umiiyak na aniya. Never in his life na natakot siya. Nakakaramdam lang siya ng ganitong takot at pangamba dahil sa asawa niya.“Ayaw kong iwan mo ‘ko ulit… I’m sorry, wife… Forgive me…” Halos hindi na maintindihan ni Lorelay ang mga katagang binibitawan ni Mr. Shein sa pag-iyak nito. Halos mabaliw siya noon, at mas lalo yata siyang mababaliw kung iiwan na siya ulit ng asawa niya ngayon.Pinilit ni Lorelay na tanggalin ang kamay nitong nakayakap sa kaniya ngunit hindi siya binibiatawan ni Mr. Shein.“Bitaw. Nasasaktan ako!” Nang sabihin niya iyon ay saka lang siya pinakawalan ng asawa niya.“I’ll do everything. Pagbabayaran ko lahat ng kasalanan ko… j-just don’t leave me.” Nagmamakaawang ani
Binili Ako ng CEO PANCEO 50
Naabutan ni Lorelay na nagyayakapan ang anak niya at si Mr. Shein. Natigilan siya nang makita si Rico na umiiyak na nakayap sa papa niya. Tumingin sa gawi niya si Mr. Shein at iniwas ni Lorelay ang kaniyang mga mata dahil ayaw niyang makita siya nitong naluluha.“Mama, are we leaving?” tanong ni Rico sa kaniya na hindi magawang sagutin ni Lorelay.Gusto niya sabihing oo pero hindi niya kayang makita ang reaction ng dalawa sa harapan niya na nasasaktan.“Can we stay here a little longer mama?” tanong ni Rico. Sasagot na sana si Lorelay nang biglang umalingawngaw ang boses ni Sico sa labas.“Uncle! What are you doing? Saan mo ba ako dadalhin?” papalapit ang boses ni Sico sa tatlo. Narinig din nila ang boses ni TG na hindi malinaw sa kanila kung ano ang sinasabi kay Sico.“NO! This is kidnapping. Hinahanap na ako ni mommy Mia.” Sagot ni pa ni Sico.Nanlalaki ang mata ni Lorelay nang makita niya ang isa pa niyang anak na kunot ang noo at galit na galit na nakatingin kay TG.“Mama?” gulat
Binili Ako ng CEO PANCEO 51
“We’ll go home but don’t you dare to raise your voice to that man. He’s your father.” Nagulat si Mr. Shein sa sinabi ng asawa dahil akala niya ay hindi siya tutulungan nito sa mga anak nila. Yumuko si Sico. Ayaw niyang nagagalit sa kaniya ang mama niya. But he’s mad. And he grew up believing that their feelings are valid. He grew up kung saan malaya niyang naihahayag ang saloobin niya. “He’s never been a father to me, mama.” Mahina ang boses nito, sapat lang para marinig ng mga tao sa loob ng bahay. “So why would I treat him as my father?” May luhang kumawala sa mata ni Mr. Shein at natahimik si Lorelay. “You told us that are feelings are valid, mama. I’m mad and kinda sad because I’m wondering why that man appeared just …now?” Tumingin si Lorelay kay Mr. Shein pabalik sa anak niyang nakayuko. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. ‘Hindi ko sila tinuruan magalit o magtampo. Ni wala akong nabanggit tungkol sa ama nila so why Sico is acting this way?’ Imbes na maawa si
Binili Ako ng CEO PANCEO 52
LORELAY POVHindi ako agad nakabalik kay Mr. Shein dahil tumawag ang doctor dahil sa kundisyon ni auntie Lorena. Sinabihan ko na si Lee dito para hindi magpadala ang asawa ko ng isang batalyon para ipasundo ako dito.Isang linggo din akong pabalik-balik sa hospital lalo’t nagkakamalay na si auntie Lorena. Under observation pa nga lang siya ng mga doctor.Pagkauwi ko sa bahay ay sinalubong agad ako ni Mia na pabalik na ng Valencia. “Aalis ka na?” tanong ko nang makita ang sandamakmak na maleta niya. Umikot ang mata niya at nakasimangot na sinugod ako para yakapin.“Kailangan kong puntahan si mommy lalo’t may ipapakilala siyang prospect boyfriend kuno.”“Si tita talaga,” naiiling na sabi ko. Laging ganito si tita sa kaniya dahil wala naman siyang nobyo.Maya-maya pa ay nakita ko rin si Zee na palabas. Nakaporma ito ng damit at parang may lakad.“Mom called. Bye,” aniya at hinalikan ako sa ulo saka umalis. Ni hindi na nga napansin si Mia sa gilid dahil sa pagmamadali.“Anyare do’n?” tan
Binili Ako ng CEO PANCEO 53
Pagpasok namin sa kwarto, tumambad sa amin si Mr. Shein, naka upo ito sa kama at may benda sa ulo.Lumingon ito sa amin. Walang emotion ang mukha niya. Bumaling ako kay Lee para sana magtanong kung anong nangyari sa kaniya nang marinig ko itong nagsalita.“Wife,” tawag niya sa akin.“Y-You’re my wife, right?”Huh?tumingin ulit ako kay Lee and this time ay malalim na ang gatla sa noo ko.“Ipapaliwang ng doctor mamaya.” Iyon lang ang sinabi niya at umalis.Wait. Teka, ano bang nangyayari?“Why you look surprise?” napatingin ulit ako kay Mr. Shein at naguguluhang sinalubong ang mga mata niya.Teka. Anong nangyayari? Bakit siya na aksidente? At bakit kung umakto siya ay hindi niya ako naaalala?“Niloloko mo ba ako?”Kasi kung oo pwes hindi na ako natutuwa.“You look mad. Why?” nagtataka niyang tanong.Anong why? Normal kasi hindi naman pwedeng nasa hospital siya at parang nagka amnesia.“Look. Hindi ko alam kung ano na namang pakulo ito pero pakiusap hindi na nakakatuwa.”Nakita kong nag
Binili Ako ng CEO PANCEO 54
“Should we live here, mama?” nagri-reklamong sabi ni Sico habang papasok kami sa bahay ng papa niya.“Your dad can’t go home for a month dahil pinapunta siya ng mommy niya sa States.” Humaba ang nguso ni Sico at nagdadabog na pumasok sa loob ng bahay.Si Rico naman ay humarap sa akin. “Titira ba tayo kay papa na mama?”Tumango ako. “He needs us. Walang mag-aalaga kay papa.”Sumilay ang ngiti sa labi ng anak ko at agad na sumunod kay Sico sa loob. Nilingon ko si Vicente na siyang bumuhat sa mga maleta namin.“Salamat Vicente,” sabi ko. Tumango lang siya at nagtuloy-tuloy sa pagpasok sa loob ng bahay.Sumunod ako sa dalawang kong anak. Naabutan ko si Rico na yakap yakap na ang ama habang si Sico ay nasa gilid at nakasimangot.Nakitang kong nag-aalalang tumingin si Mr. Shein sa kaniya. Iniisip siguro niya bakit ganoon ang pakikitungo ni Sico sa kaniya.“Sico!” Tawag ko sa anak ko. Pinandilatan ko siya ng mata. Sinabi ko sa kaniya ang sitwasyon ng papa niya and now, he’s acting like this.
Binili Ako ng CEO PANCEO 55
“By the way, it looks good on you being a wife to him.” Sandali akong natigilan at tumitig sa kaniya.Akala niya ay ngingitian ko siya. “Umalis ka na pakiusap.”“So sungit,” sabi niya at umalis na rin sa harapan. Mabuti naman at badtrip pa rin ako sa mukha niya.Nang maluto ko na ay tinawag ko na ang mga anak ko at si Mr. Shein.Nakasimangot na pumunta si Sico sa akin habang naghagikgikan naman sa likuran si Rico at Mr. Shein.“You’re so madaya papa!” Sabi ni Sico. Tumawa si Rico. Hindi ko alam kung anong nagyayari sa mag-ama.“No, son. You know that I’m not.” Lumapit si Mr. Shein kay Sico at kinarga ito.“You know that papa played fair.” Masayang sabi ni Mr. Shein. Kitang kita sa mata niya ang kasiyahan habang karga ang anak.Napataas ang kilay ko sa nasaksihan. Ayos na sila? That fast?“Huwag mo ‘kong kargahin. You’re still healing!” Sico said it angrily but kilala ko siya. He’s worried to his father.Tumingin si Mr. Shein sa akin at halatang natutuwa ito. Iyong tuwang para ng naiiy
Latest chapter
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
