LOGINShare
Chapter 88: Fo-keh
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
Binili Ako ng CEO Chapter 89: Her Decision
"Lorelay, anak!!" tawag ni auntie sa akin. Nasa carenderya niya kami at nasa kusina ako dahil naghuhugas ako ng sandamakmak na plato at iniwan ko ang kambal sa labas.Nagmamadali ako sa paglabas, at para akong ka statwa sa kinatatayuan ko nang makita ang hindi inaasahang bisita.Hawak ni Shiela si Musico at hawak ni Jax, si Lyrico. Napasinghap ako at gumilid ang luha sa aking mga mata nang makita sila na masayang nakangiti sa akin."Bes!!!" Umalingawngaw ang boses ni Shiela at ibinigay Kay auntie si Musico bago tumakbo sa akin at niyakap ako."Na miss kita beees!!" Umiiyak ako habang gumaganti sa yakap niya kasi noong umalis ako, hindi kami nakapag usap noon.Sinabi ko lang sa kaniya na pabayaan na niya ako at respituhin ang desisyon ko. Sinabi ko lang sa kaniya ang lugar na pupuntahan ko, at nagpapasalamat ako sa kaniya dahil hindi niya sinabi kay Mr. Shein kung nasaan ako."Naku! Sa bahay niyo na ituloy 'yan. Iligpit na natin ito para makauwi na tayo," ani ni auntie. Ipinakilala ko
Binili Ako ng CEO Chapter 90: Sico & Rico
-5 years after- "Mama!" Halos magkandaugaga na ako sa gagawin ko lalo't hindi ko na alam kung ano ang uunahin. Una, kailangan ko pang magtrabaho dahil na e benta na namin ang pwesto namin ni auntie dito dahil sa pampa-hospital niya. Nabaon pa kami sa utang. My diabetes si auntie kaya may maintenance siya ng insulin mula pa no'ng mga nakaraang buwan. Pero bago iyon ay pabalik balik pa kami sa hospital. Nag-aaral na ang kambal at halos wala na kaming pera pantustos sa pangangailangan namin sa pang araw-araw. Marami pang bayarin na tubig, kuryente at halos hindi na nagkasya ang natitirang ipon namin ni auntie para sa susunod na buwan. "Mama, ayos na po. I'll be the one to help Musico sa assignments niya." Ngumiti ako kay Lyrico. "Bakit? Mahirap ba 'yan?" tanong ko sa dalawa. Ngumiti sa akin ang makulit kong anak na si Sico short for Musico at umiling naman si Lyrico. "No mama. Papansin lang talaga si Sico." Nang tignan ko si Sico, natatawa siyang tumayo at tumakbo sa akin. "I love
Binili Ako ng CEO Chapter 91: Ang Pagkikita
“Kuya, dito ba iyong sinasabi nilang sikat na kainan? Bakit walang tinda yata?” kunot noong tanong ni Dave kay Lee dahil kanina pa siya nagugutom at ang Lorena’s kainan ang pinaka sikat na kainan sa Valencia na sinadya pa ng dalawa. “Yeah. Dito daw e but mukhang sirado naman,” aalis na sana ang dalawa nang marinig nila na may tao sa loob kaya nagkatinginan si Lee at Dave at napagpasiyahan na tumuloy. Naabutan nila sa loob ang isang bata na tumatalon-talon habang may hawak na cookie at isang chocolate bars. Natigilan si Zee nang makita ang mga taong pumasok. Ganoon rin si Lyrico na tumakbo palapit kay Zee at nagtago sa likuran nito. Nagkatinginan ang dalawang lalaki nang makita ang bata. ‘Ate?’ ani ni Dave sa kaniyang isipan habang nakatingin kay Rico na nakasilip mula sa likuran ni Zeebal. ‘Lorelay,’ ang sabi naman ni Lee sa kaniyang isipan habang sinasalubong ang asul na mata ng bata. “Yes? Anong kailangan niyo?” agad na nawala ang paningin ng dalawa sa bata at tumingin kay Zee. “
Binili Ako ng CEO Chapter 92: She's Back
“SASAMA KAYO?!” Hindi maitago ni Zee ang ngiti sa kaniyang mga labi nang sabihin ni Lorelay sa kaniya na sasama sila dito pagbalik sa Luzon. Pinapabalik na si Zeebal ng mga magulang niya sa kanila dahil sa mga personal na bagay na pilit tinatakasan ni Zee.“Oo. Hinahanda ko na ang bayarin namin sa plane tickets. Actually, naisip ko nga na susunod nalang kami dahil magba-barko lang kami para makatipid.” Ani ni Lorelay na nahihirapan e budget ang natitirang pera nila.“Ako na bahala sa plane tickets niyo,” presenta ni Zee kay Lorelay na agad na sinimangutan ni Lorelay. “Tumigil ka Zeebal!” Sabi nito sa kaibigan. Gumilid ang labi ni Zee dahil alam niyang nahihiya na ang dalaga sa kaniya."You're a family to me. Kayo ng mga bata at si auntie Lorena. Pamilya na ang turing ko sa inyo." Sabi ni Zee kay Lorelay na hindi siya pinansin.‘Masiyado ng malaki ang naitulong mo sa amin ni Zee. Nakakahiya na,’ ani ni Lorelay sa kaniyang isipan."Alam ko namang ipipilit mo na isasabay kami kaya sige n
Binili Ako ng CEO END
Malakas ang tugtog sa loob, papalit-palit ang ilaw. Nasa loob ng opisina si Lorelay, ni ri-review ang dapat niyang ipasa sa boss niya ngayong buwan nang biglang tumakbo ang isang staff sa kaniya at tinawag siya. “Ma’am Lorelay, may nag-aaway po sa ibaba.” Napahilot si Lorelay sa sentido niya at napipilitang tumayo para puntahan ang sa ibaba. Masakit sa ulo itong laging siya ang nag-aayos ng mga away ng iba. ‘Nasaan na ba kasi ang mga guard?’ tatlong buwan palang siyang nagsisimula dito ngunit parang gusto na niyang sumuko. Pagdating niya sa ground floor, napaghiwalay na ang dalawang lalaking involve. Sa bar na ito, hindi nila gawain mag benta ng katawan sa mga Entertainer nila. Kung gusto man nila pagbigyan ng serbisyo ang kliyente nila, ay labas na ang bar doon. Lahat ng extra service ay decision iyon ng mga staffs at kung pilitin man sila ng manyak na kliyente at ayaw nila, hindi sila magdadalawang isip na paalisin ang kliyente sa bar nila kaya kampante si Lorelay sa trabaho niya.
Binili Ako ng CEO BOOK2: PAG-AARI AKO NG CEO
"Spread your legs. I want to see you play with your pvssy." Nakangising ani ni Mr. Shein habang may hawak na alak sa kabilang kamay. Pinipigilan ni Lorelay na huwag maluha, sinunod niya ang gusto ng asawa. Sa kwarto na dati nilang tinutulugan, sa kwarto kung saan napuno ng masaya nilang ala-ala, hindi niya aakalaing gaganituhin siya ng asawa niya sa mismong kwarto na ito. She stood up at humarap sa asawa niya. Pulang pula ang mukha habang dahan dahan na sinusunod ang kagustuhan ng asawa. Ramdam niya ang lamig, buhat sa wala na siyang damit na suot. Lahat ay punit, lahat ay nagkalat na sa sahig. Nagmistula siyang isang mababang babae sa harapan ng asawa niya na ngayon ay durog na durog din habang nagkukunwaring nag e-enjoy sa ginagawa. "So are you like this? Para sa pera magpapaka pUta ka?" Lorelay bit her lips not to sob nor cry. Ayaw niyang makita siya ng demonyo na nasasaktan siya. Hindi bale nalang. "Hindi kita maintindihan, binigay ko sa 'yo ang lahat ngunit hindi pa
Binili Ako ng CEO PANCEO 1
Third POV"SAAN KA?" tanong ni Zee kay Lorelay nang nakita niyang palihim itong umalis pagkatapos patulugin ang kambal sa kwarto."Huwag kang maingay Zeebal. Aalis ako. May bibilhin lang." Naiinis na ani ni Lorelay sa lalaki na pinipigilang mangiti habang kaharap siya.'She's scary yet sexy,' mahinang ani ni Zee sa kaniyang isipan habang nakatingin kay Lorelay na papasakay na ng taxi.Parang timang na nakasandal sa pintuan at nakatingin sa taxi na papaalis. Nagtagal siya ng isang minuto doon bago napagpasiyahan na pumasok. Malalim ang buntong hininga na pinakawalan ni Zee at nahiga sa sofa. Just then he realized something na nagpabangon sa kaniya bigla. "That brat! Don't tell me ako ang maiiwan sa mga anak niya?" Inis na hinabol niya si Lorelay sa labas but it was too late dahil papalayo na ang sinasakyang taxi ng dalaga.Naiinis niyang sinipa ang bato na siya lang din ang nasaktan. Nanlulumo siyang pumasok sa loob ng bahay ulit at itinapon ang sarili sa sofa."I'm so freaking tired
Binili Ako ng CEO PANCEO 2
Natahimik sandali ang dalawa no'ng dumating ang kape na inorder nila. Tahimik nalang na pinagmamasdan ni Lorelay si Zelaya na sopistikada ang dating. Kumikinang ang kutis, idagdag pa ang mga alahas na suot sa katawan. Nakilala niya ito no'ng unang buwan na tumira sila kay Zee. Strikta ngunit mabait ito sa mga anak niya. Mahal na mahal siya ni Rico at Sico. Sumimsim si Zelaya ng kape, at sinalubong ang mga mata ni Lorelay."To be honest, dapat akong magpasalamat sa 'yo. Naging dahilan ka para mag seryoso si Zee sa buhay. Kada umuuwi ng bahay namin, para na siyang isang responsableng ama na nagmamadaling umuwi dahil may mga anak na naghihintay sa kaniya. I'm thankful that you made him realize what life is." Ngumiti si Zelaya habang iniisip ang anak."I actually like you at walang kaso sa akin kung kayo ang magkakatuluyan-" huminto ang ginang bago nagpatuloy, "kung sa ibang walang kwentang tao ka nga lang nakatali. But that's not the case. You were tied to a Shein, a ruthless tycoon n
Latest chapter
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
