Mag-log inShare
Chapter 80: Be it
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO Chapter 81: Pregnant
“Bes, kumain ka muna,” sinubukan kong tumayo ngunit pangit talaga ang pakiramdam ko. Kanina pa akong umaga nahihilo at nagsusuka. Sinubukan kong tumayo at nagpaalalay kay Dave na tahimik lang. After naming umalis sa bahay namin ni Mr. Shein ay bigla siyang tumahimik at hindi masiyadong kumikibo.“Dave, ayos ka lang ba?” tumingin siya sa akin at naroon ang pagkabahala sa mga mata niya habang nakatingin sa mga mata ko.“Oo naman ate,” nakangiting aniya kahit na alam kong pilit naman iyon. Dinalhan ako ni Shiela nang pagkain ngunit agad na bumaliktad ang sikmura ko nang maamoy ang bawang.Sa lababo ako dumiritso at doon sumuka.“Ate, ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ni Dave sa likuran ko.“Bes, bakit? Anong nakain mo?” rinig kong ani ni Shiela.Naisuka ko yata ang kinain ko kagabi. Sobrang sama ng pakiramdam ko. Pagkatapos kong sumuka, dumiretso ako sa kwarto ko. Narinig ko pa si Shiela na pinapakuha si Dave ng gamot. Ngunit sobrang sama ng pakiramdam ko na hindi ko na inintindi pa
Binili Ako ng CEO Chapter 82: 1st Hearing
-1st hearing- Kasama ni Lorelay sina Shiela sa kabilang bahagi ng korte habang nasa kabila si Jayden at si Mr. Shein. Kinakabahan si Lorelay para sa araw na ito habang hawak hawak niya ang tiyan niya sa ilalim ng jacket niya at disidido na ipakulong si Jayden Shein. ‘Maaaring hindi siya makukulong sa sala sa ginawa niya sa itay ko ngunit marami kaming ebidensya na hawak sa kaniya para sa kaso ni inay.’ Ani ni Lorelay sa kaniyang isipan. Sa kabilang bahagi naman ng korte, tahimik si Jayden Shein ngunit payapa ang puso niya habang nasa gitna at katabi ng mga lawyer niya na magtatanggol sa kaniya sa korte. Handa naman siyang tanggapin kung ano mang maging resulta ng paglilitis na ito. Sinagawa na ng judge ang unang paglilitis. Ang kampo ni Lorelay, nagsampa sila ng kaso ng Homicide laban kay Jayden Shein. Unang binahagi ng prosecutor ang petsa kung saan naganap ang krimen. Unang nagsalita si Jax, para sabihin ang lahat ng nakita niya noong hapon na iyon. Isinalaysay niya ang mga tagp
Binili Ako ng CEO Chapter 83: Doc Zee
Dave testimony put the claims of Richmoon valid. After the hearing, may kasunod pang trial silang kakaharapin. Nang umuwi si Lorelay, tulala siya ng pumasok sa bahay na tinutuluyan nila pansamantala kasama ni Shiela, na matalik niyang kaibigan.Naroon si Dave, guilty habang nakatingin sa ate niya. “Ate,” unang salita pa lang nito ay nilagpasan na siya ni Lorelay.“Ate please…”“Anong ginawa mo Dave?” naroon ang sakit sa boses ni Lorelay habang nakatingin kay Dave. Pakiramdam niya kanina ay tinalikuran siya ng kapatid niya, ang nag-iisa nalang niyang pamilya.“Ate, wala naman kasing kasalanan si kuya Jayden e,”“Anong wala Dave? Pinatay niya si inay. At bakit ka ba nakiki kuya sa kriminal na ‘yon? Hindi mo nga siya kilala..” Natigilan si Dave at naiiyak na tumingin sa ate niya.“Ate, alam ko po.. Lagi kong nakikita si inay na nahihilo, minsan naabutan ko siyang dumudugo ang ilong niya. Alam ko pong may dinaramdam siya kaya ako na nagsabi sa kaniya na magpatingin sa doctor.” Nagulat si
Binili Ako ng CEO Chapter 84: Set me free
NAPAKA-UNPROFESSIONAL! Ang katagang isinisigaw ni Lorelay sa kaniyang isipan nang halos hindi na niya masakyan ang biro ni Doc Zee sa kaniya.“Doc,” agad na iniharang ni Doc Zee ang kamay niya sa harapan ni Lorelay para patigilin ito sa pagsasalita.“Don’t talk. Hindi ako magpapa-akit sa ‘yo.” Huminga ng malalim si Lorelay para pigilan ang sarili na bogbugin ang ang doctor sa kaniyang harapan.“You talk as if like you’re seducing me,” napapahid si Lorelay sa kaniyang noo para lang mapigilan ang kamao na kating-kati ng dumikit sa mukha ng lalaking nasa harapan niya.“So you’re saying na stress ka na and natatakot kang baka napano na ang baby mo? Well, misis Lorelay, it’s a fact na nakaka apekto nga sa buntis ang stress. May tendency pa na makunan ka.” Nakaramdam ng takot at pangamba si Lorelay at wala sa sariling napahawak siya sa tiyan niya.“Dapat iwasan mo na ang mga bagay na nagbibigay stress sa ‘yo. It’s for the both of you especially for the baby.” Nang sabihin iyon ni Doc Zee, d
Binili Ako ng CEO Chapter 85: Sa 'yo ako
Hindi ako nakapagsalita. Kinakabahan kong sinalubong ang galit na galit na mga titig ng asawa ko sa ‘kin. Unang beses ko siyang nakitang galit na nakatingin sa ‘kin. He’s always been soft to me. Dumidiin na rin ang pagkakahawak nito sa kamay ko. Ayaw ko na ganito siya. Sumasama ang pakiramdam ko nang makita si Mr. Shein na galit na nakatingin sa ‘kin. Hindi ko kaya, hindi ako sanay. Kahit na kinakabahan ako, may kung ano sa puso ko na gusto ko siyang hawakan at halikan para hindi na siya magalit. May luhang kumawala sa mata ko na hindi ko na inabala pang punasan. Bahala na kung anong mangyari. Mas pipiliin kong umalis na hindi kami magkagalit. Gamit ang isang kamay ko, hinawakan ko siya sa pisngi. Biglang nagbago ang expression sa mukha ni Mr. Shein. Ngumiti ako at pinakititigan ang mga mata niya. Sobrang ganda, sobrang nakahahalina. Sana makuha ng anak ko ang kulay ng mata niya. “Wife,” parang nadudurog ang puso ko ng matunugan na naiiyak siya habang sinasabi ang ‘wife’. “You’re n
Binili Ako ng CEO Chapter 86: Twins
“Wife,” tawag ni Mr. Shein kay Lorelay ngunit nagulat siya nang wala siyang makuhang sagot mula dito. Minulat niya ang mata wala na doon ang asawa. ‘Nasa baba na ba siya? She didn’t wake me up.’ Mr. Shein said while walking to the bathroom para maligo. He’s humming a lullaby habang pumailalim sa shower. He’s heart is happy and full of contentment. Ayos na sila ng kuya niya at bumalik na sa kaniya ang asawa niya. Nagtagal si Mr. Shein sa bathroom ng tatlongpu’t minuto. Bago siya natulog, he texted his friends na pumunta sa bahay niya cause he’ll celebrate sa pagbabalik ng asawa niya sa kaniya. Paglabas niya sa bathroom, nakatapis siya ng towel at sumasayaw pa habang nakaharap sa salamin. He stop midway nang may kumatok at nang bumukas ang pintuan, nakita niya ang ulo ni Dave na nakasilip dito. “Kuya, nandito na sina kuya Lee.” Truth to his words dahil umalingawngaw nga ang boses ni Richmoon sa ibaba. “Susunod ako,” sabi ni Mr. Shein at nagmamadali namang bumaba si Dave dahil maglala
Binili Ako ng CEO Chapter 87: After Delivery
“Zee, para ka ng papa sa dalawang gwapo na baby na ‘yan,” nakangiting ani ni Mia- my lovely Ob-Gyn na nagpaanak sa akin. Kasalukuyan kong pinipirmahan ang papel para sa birth certificate ng dalawa. Si Lyrico Shein at Muico Shein. “Musico likes me,” tuwang tuwa na sabi ni Zee dahil mahimbing itong natutulog sa kaniya while Lyrico is not. Kapag kinukuha siya ni Zee, bigla itong iiyak kaya ibababa niya agad ito o ‘di kaya ay ibinibigay niya kay Auntie. “Kamusta na ang pakiramdam mo beautiful mommy?” natawa ako sa sinabi ni Mia. Isa din siyang volunteer galing St. Heaven Hospital kasabay ni Zee. Dapat ay anim na buwan lang sila sa Harver but nagpasa sila ng application para magpalipat dito sa probinsya. Magkapatid lang naman ang may-ari ng Heaven at Harver at sa pagkakaalam ko ay, mga kapatid ni Zee ang may-ari sa dalawang hospital na ‘to kaya no wonder na madali silang nakalusot ni Mia. “Ayos naman ang pakiramdam ko, Doc.” Nakangiti kong sabi. Bukas makalawa ay makakaalis na kami dito
Binili Ako ng CEO Chapter 88: Fo-keh
"El, look at your son!!" Na i-stress na sabi ni Zeebal sa akin habang nakatingin sa anak kong si Musico na gumagapang sa sahig dahil gustong lumapit sa akin."Lorelay nga and not El," natatawang sabi ko habang umuupo at bukas ang kamay na sinalubong ang anak kong bumubungisngis habang papalapit sa akin."It's the same! Lorelay starts with letter L that makes you as El (L)." Hindi nalang ako sumagot pa sa logic ni Zee dahil ako lang mabububo dito."Anak, ang dungis mo na." Sabi ko nang makita ang damit ni Musico na nagmistulang brown kahit na puti naman."Your babies are weird," nakangiwi ngunit nangingiting sabi ni Zee nang gumapang sa kaniya si Lyrico at humawak sa paa niya na tila ba ay nagpapakarga.They crawl at their 7 months. Doon naman talaga nag start ang babies na gumapang but, sang-ayon ako sa sinabi ni Zee. My babies are not weird, they are just talented."Wala ka bang papaanakin ngayon at nandito ka?" tanong ko sa kaniya habang nagtitimpla sa gatas ni Musico."Kakatapos l
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
