LOGINShare
Chapter 11: Home
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
MeteorCometsPlease leave a comment everyone. Gusto ko basahin. Hihi
Related chapters
Binili Ako ng CEO Chapter 12: Beyond Pain
Pakiramdam ni Lorelay ay parang maiihi na si Harold sa kinauupuan niya. Nasa sala sila at nasa harapan ni Mr. Shein ang inay niya na tila ay ini-interrogate ito habang si Dave ay malapad ang ngiti habang naglalaro sa cellphone na bigay ni Mr. Shein. “Kuya, ano nga ulit password nito?” tanong ng bunsong kapatid ni Lorelay. Kunot noong binalingan nang tingin ni Lorelay ang bunso nila. ‘Kailan pa sila naging close?’ ani nito sa sarili. Nang tumingin siya kay Harold ay nakita niya ang pilit at dahan-dahan nitong pagngiti sa kaniya na ikinataka niya. ‘Love, your brother is such a bully.’ Nakangusong sabi ni Mr. Shein habang sinusulyapan si Dave na nakahiga at nakatalikod sa kanila. Naalala pa niya ang nangyari kanina noong pumasok ang asawa niya sa kusina. ------------- “Hindi niyo ako maloloko ni ate. May relasyon kayo, ano?” Pinagsingkitan niya ako ng mata. Tumingin ako sa kusina kung saan pumasok ang asawa ko. “Magsalita ka kung hindi ay susuntukin kita.” Napapikit ako sa sinabi niy
Binili Ako ng CEO Chapter 13: SPG
“I’m leaving.” Basa ko sa sulat ni Harold na kanina pa walang imik mula ng makabalik kami sa bahay. “Mr. Shein is upstairs.” Sulat niya ulit kaya tumango ako. Bumalik ako sa ginagawa ko, iyon ay ang dalhan ng pagkain si Mr. Shein sa itaas at narinig ko na ang mga yabag ni Harold papalayo. As long as alam kong may kasama ako ay napapanatag ang loob ko. Ayaw ko lang ng mag-isa. Pakiramdam ko ay hindi ako makahinga. Inakyat ko na ang mga pagkain sa kwarto. Naabutan ko si Mr. Shein na nakahiga sa kama at tila ay malalim ang iniisip. Nagpakawala muna ako ng malalim na buntong hininga saka pumasok sa loob. “Dinalhan kita ng pagkain.” Sabi ko. Wala akong nakuhang response sa kaniya kaya lumapit ako sa kama at naupo. “Ayos ka lang?” mahinahon na tanong ko sa kaniya. Hindi siya sumagot. Napayuko ako dahil sa tingin ko ay sinabi ni Harold sa kaniya ang nangyari sa bahay. Pakiramdam ko ay nagi-guilty ako. “Pwede ba akong makahiram ng damit mo? Makikiligo sana ako.” Hindi kumibo si Mr. Shein
Binili Ako ng CEO Chapter 14: Mine
Nakahiga ako sa kama ngayon. Kasama ko si Mr. Shein. Nakatingin ako sa harapan. Rinig ko ang mahinang pag buntong hininga niya."Gusto mong mag-aral ulit?" agad akong napatingin sa kaniya. Napaisip ako, ang totoo niyan ay gusto kong makapagtapos. Kaya lang ay wala kaming pera."Pangarap ng itay na makapagtapos ako ng pag-aaral kaya gusto kong makatapos pero mag iipon muna ako."Sabi ko. Natahimik bigla si Mr. Shein kaya humarap ako sa kaniya."Bakit mo pala naitanong?"Napapikit ako ng hawakan niya ang pisngi ko. Ito ang isa sa napansin ko kay Mr. Shein. Ang touchy niya."I can support you love. Pwede kang mag-aral ulit." Nagulat ako. Agad kong ibinalik ang paningin ko sa kisame. "Pwede mong ipagpatuloy ang pag-aaral mo. Ako ang bahala sa tuition, sa baon, at sa lahat na kakailanganin mo. Ako na rin bahala mag suporta sa pamilya mo." Ang totoo ay nabigla ako sa sinabi niya. Hindi ako agad naka react at tila ay pinoproseso ko pa ang sinabi niya. Ang laki na ng tulong niya sa 'min. S
Binili Ako ng CEO Chapter 15: PUSSYcat
Sinamahan nga ako ni Harold sa school. Gaya ng sabi ni Mr. Shein ay nag enrol ako sa isang university dito sa bayan. Sabi ko kay Harold na ayos lang ako kahit doon sa community college dahil libre lang ang tuition para projects nalang at pamasahe ang gagastusan pero ang sabi niya ay utos daw ni Mr. Shein na dito ako e enrol kaya wala akong nagawa. Papauwi na kami, kakatapos lang namin kumain sa karenderya kanina. Hindi ko nga alam kung ayos lang ba kay Harold kasi kanina nang dalhin ko siya doon sa karenderya, nakita ko ang bahagyang pagngiwi niya. Napaisip tuloy ako kung sanay ba siya sa mga ganoon o hindi. Sa labas lang ako nakatingin. Doon ko nalang itinuon ang buong attention ko habang binabaybay namin ang daan pauwi sa bahay ni Mr. Shein. Nakita ko sa daan ang isang kuting. “Hala! Itigil mo muna Harold.” Sabi ko at pinatigil siya. Agad akong bumaba ng kotse at pinuntahan ang kuting na kulay itim. “Kawawa ka naman. Asan ang nanay mo?” nag-ingay lang siya ng “meow” at dinidilaan
Binili Ako ng CEO Chapter 16: Bisto
Kinabukasan, ay nakita ko si Harold na nasa sala. Nakasimangot ang mukha niya habang may hawak na papel.Bumaba ang mata ko sa hawak hawak niya. "I'm hungry," napaawang ang labi ko sa nakasulat. Pagkatapos niyang maging bastos kahapon ay maggaganiyan siya? Aba!Ibinaba ko si Oprah at agad siyang tumakbo paikot ikot sa malaking bahay ni Mr. Shein. Speaking of, hindi ko na naman siya naabutan pagkagising."Maghintay ka diyan. Napuyat ako kagabi." Sabi ko sa kaniya at totoo naman dahil dinadaldal ako ng asawa ko kagabi. Late na yata kami nakatulog.Nang balingan ko siya nang tingin ay nakita ko ang kakaibang ngiti niya."Anong iniisip mo?"'I'm not thinking of anything bad.' Sulat niya. Pinagsingkitan ko siya ng mata. Bakit pakiramdam ko ay nagsisinungalong siya?"Anong gusto mo?" Binuksan ko ang ref. Wala na palang laman ito. Bumaling ako kay Harold. "Egg and fried rice lang muna. Wala na palang laman ang ref." Sabi ko. Agad siyang nagsulat. "Okay. We're going to buy groceries after."
Binili Ako ng CEO Chapter 17: Strawberries
Naging awkward ang pagitan sa amin dalawa. Pagkatapos ng nangyari kanina ay nanood lang ako ng palabas sa TV.Nasa katabi siyang upuan. Tila ay pinapakiramdaman namin ang isa't-isa.Gusto ko ng mag gabi. Gusto ko nang pumasok sa kwarto ni Mr. Shein at siya lang ang dadaldalin ko buong magdamag.Hindi ko alam kung bakit humantong kami sa point na niyayakap niya 'ko. Wala rin akong ka ideya ideya kanina. Nadala ako sa emosyon ko. Ito kasing luha ko. Oras na napuno ako sa kaloob-looban ay basta nalang ako naiiyak kahit sobrang babaw naman ng dahilan. Nakakinis talaga.Nakita kong tumayo siya. Sinundan ko siya nang tingin. Mukhang palabas siya ng bahay. Iiwan ba niya ako? Huwag naman sana.Takot talaga akong maiwan mag-isa.Tatayo na sana ako para sundan siya nang bigla siyang bumalik na may dalang Pizza. Naamoy ko ang bango ng dala niya.Tumalon si Oprah sa sahig at tumakbo palapit kay Harold. Makikihingi siguro ng pagkain.Napalunok ako nang mas lalong nanunuot sa ilong ko ang bango no
Binili Ako ng CEO Chapter 18: Life
10 years ago The sky is mourning. You see nothing but a glimpse of light behind the thick dark of columbus clouds. It's sparkling, causing sounds that brings fear and anxiety to everyone. The loud thunder that strikes in the sky gives scream to the hymn of a child from her deep slumber. People are running, putting their things above their head, covering it from the droplets that slowly pouring in the surface. She's sitting in the single seated chair outside the store. Holding the books tightly without minding the people surrounds her. Sa lahat ng mga taong tumatakbo sa labas, tanging siya lang ang bukod tanging pinagmamasdan ni Harold Oliver Shein sa harapan. Hindi niya magawang lapitan kahit gusto niyang payungan ito gamit ang payong na bitbit niya. Walang ulan ang pumatak sa kaniya, ngunit basa ang damit dahil sa pawis no'ng tinakbo niya ang bahay nila papunta sa pinapasukang paaralan ni Lorelay. "Hindi ako nakaabot." Munting bulong ni Mr. Shein habang patuloy na pinagmamasda
Binili Ako ng CEO Chapter 19: Back
“You smell like strawberries,” I curse myself non-stop after my wife said that. Kakakain ko lang ng strawberries kanina when she’s washing the dishes. And literally forgot about it. I take a deep breathe and look at the mirror. Ang dami kong kapalpakan nagawa ngayon. I almost exposed myself earlier when Gregg called me. Kasamahan ko dati sa kampo when I joined the army. I never thought na magkikita kami sa gorcery store kanina. And I just realized lately na namali ako ng contact lens na suot. Kinuha ko ang cellphone sa drawer at nakitang may missed call si Lee. Tumingin muna ako kay Lorelay saka lumabas. Lee is calling again. Kinuha ko ang sinigang na dinala niya sa kwarto at ibinaba. Agad na sinalubong ako ni Oprah. I gained weight everyday. I need to go to gym to exercise or else tataba ako. I ate twice a night. I can’t say no to my wife. She cooked it for me so ayaw kong sayangin. “Shein,” “Yes?” “Where are you?” “Home. Why?” “I saw your brother,” -------------------------
Latest chapter
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
