Mag-log inShare
AANCEO 49
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO AANCEO 50
Malalaki ang hakbang ko papasok sa bahay. Nakita ko si ate na nakaupo sa sala at tumatawa habang nanonood ng TV.“Mag-usap tayo ate,”Lumingon siya sa akin at nawala ang ngiti sa labi niya. Agad na nanlisik ang mata niya na ikisama ng timpla ng mukha ko.Siya pa ang may gana magalit? Talaga ba?“Ano? Sasaktan mo ‘ko? Kasalanan ko ba kung hinaIikan ako ni Rico?”Ngumisi ako ngunot kumuyom ang kamao ko sa ibaba. “Kapal mo! Asa ka namang hahaIikan ka ni Rico!”“Anong sabi mo?”“Huwag kang mag-assume na may interes si Rico sayu kasi kahit katiting ay wala. At akala mo ba hindi ko napapansin ang pasimpleng ginagawa mo sa kaniya?”Biglang nanlaki ang mata niya na agad niya ring ibinalik sa pagalit niyang mukha.“Ganiyan ka na ba katakot Rachelle at baka maagawa ko si Rico sayu?”Ano? Naririnig ba niya ang sarili niya?“Teka lang ate. Nananaginip ka yata ng gising. Huy, tingin mo naman papatulan ka ni Rico?”“Bakit? E ikaw nga pinatulan niya. Anong pinagkaiba natin?”Hindi ko alam na daratin
Binili Ako ng CEO AANCEO 51
“Rico, paabot ng raisins,” sabi ko dahil gumagawaa ako ng sandwich at kasama ko siya sa kusina.Wala siyang trabaho ngayon at mabuti naman wala dahil medyo nami-miss ko na rin siya.“Sweetheart, ayos lang ba sayu si Zeym?” tanong niya. Tumingin ako sa sala kasi naroon si Zeym nanonood ng TV.“Oo naman. Mald!ta lang ng konti,” natatawang sabi ko.Natawa rin siya at inabot sa akin ang raisins. “Kung saan pwede na tayong magsolo saka naman ako aalis,” aniya.Tumingin ako sa kaniya at tinaasan siya ng kilay.“Maiiwan naman dito si mama. Hindi siya sasama ng Paradiso,” sabi niya sa akin agad.(Paradiso: Training ground of the Sheins; a sanctuary.)“Pwede ba akong makapasok doon?”“Pwede pero hindi pwede ngayon,” ang sabi niya. Tumango ako. Ano kayang istura ng paradiso?“Master Rico, Maddy is here!” Sigaw ni Zeym kaya sumimangot si Rico.Napailing ako.“Hi, Rachelle, at kuya kong pangit,” ang sabi niya at lumapit sa akin para haIikan ako sa pisngi.“You’re undergrad. Bakit ikaw ang pinapun
Binili Ako ng CEO AANCEO 52
“Zeym, anong ginagawa mo diyan?” ang tanong ko kay Zeym. Napansin ko kasi ang pagbukas ng gripo sa banyo kaya pinuntahan ko siya.“Oh basa ang mukha mo,” sabi ko.“Naghilamos ako, malamang,” aniya at nilagpasan ako.“Kumain ka na?” sabi niya sa akin. Umiling ako.“What? Kumain ka na.. Ito naman. Ang tigas ng ulo mo,” aniya. Hindi ko alam kung naiirita ba siya sa akin o hindi. Pero sanay na ako sa ugali niya kaya ayos lang.Isang buwan na ang lumipas at wala na dito si Rico kasama ni kuya Carlitos. Umalis na sila papuntang Paradiso. May sakit kasi ang lolo nila kaya kailangan nila itong dalawin.Kami lang ni Zeym ang naiwan dahil si ma’am Lay ay may ginagawa pa at hindi pa siya makakapunta dito.Pero sabi ni Doc Mia ay kailangan ko ng pumunta ng hospital at doon nalang hintayin ang pagputok ng panubigan ko.“Uuwi si Rico,” sabi ni Zeym.“Kakaalis pa nga lang nila,” natatawang sabi ko.“Isang linggo na siya sa Paradiso. Pwede naman siyang umuwi kapag tapos na ang ginagawa niya doon.”Hi
Binili Ako ng CEO AANCEO 53
Nagkagulo na sa hospital. Nagtuloy tuloy ako sa paglabas kahit nanghihina ako.Iyong anak ko kasi, kailangan kong makita.Habol ko ang hininga nang maanigan ko si PJ na pumasok sa isang pintuan.May hawak siyang sanggol. Malakas ang kutob ko na anak ko iyon.Pinilit kong ihakbang ang paa ko. Nagmamadali akong sundan siya, hindi alintana ang sakit sa sugat buhat sa panganganak."PJ..." Mahinang sabi ko habang sinusundan siya.Paglabas ko ng pintuan, nakita ko siya naglakad palayo ng hospital. Kinain ng takot ang puso ko.Kukunin ko ang anak ko sa kaniya.Nagmadali ako. Tinawag ko siya ngunit hindi niya narinig ang boses ko.Halos hindi ko na maihakbang ang mga paa ko. Nawala na si PJ sa paningin ko.Nawawalan na ako ng pag-asa. Naiiyak ako sa kawalang pag-asa ngunit bigla siyang bumalik.Hindi pa rin niya ako nakikita. Hindi niya ako napapansin.Sobrang layo na niya sa akin pero kitang kita ko siya. Nakita kong binigay niya ang anak ko sa isang pulubi at agad na tumakbo. Nakita ko ang
Binili Ako ng CEO AANCEO 54
"Bakit kilala mo si mama?" gulat na tanong ko sa kaniya.Tinignan niya ako. "Huwag mo ng alamin," iyon ang sabi niya. Pero hindi ako mapakali. Bakit niya kilala si mama?Anong ugnayan niya kay mama? Hindi. Gusto kong malaman. Pero nagsimulang umiyak si Timber kaya tumayo siya at binigay sa akin ang bata."Babalikan kita dito mamayang gabi. Isang malaking pagkakamali na nandoon ka at nasama sa pagdukot pero masaya ako at nakilala kita," ang sabi niya sa akin.Hindi ko alam bakit pero iyong mata niya ay puno ng emotion. Para bang kilala niya ako. Naguhuluhan tuloy ako. Sino ba itong Lando na ito? Lumabas siya ng kwarto niya at naiwan kami ng anak ko sa loob. Sa tingin ko ay soundproof ang kwarto niya.Kaya kahit umiyak si Timber ay hindi naririnig ng mga tao sa ibaba ang iyak niya.Umupo ako sa kama. Sino si Lando sa buhay ni mama? Bakit niya kami tinutulungan? Paano niya nakilala si mama?Mga bagay na naglalaro sa utak ko.At bakit niya niligpit ang mga tauhan niyang dumakip sa akin
Binili Ako ng CEO AANCEO 55
LANDO REMADAVIA (3RD POV)“Ayoko mama,” umiiyak na sabi ng batang si Lando habang kasama niya ang mama niyang si Delilah.“Lando, hindi pwede. Kailangan mong umalis. Hindi kita kayang buhayin anak.”Umiling siya. “Ayaw ko po ma,. Sa inyo lang ako kasama niyo ni Rachelle at Dehlia.” Pagmamakaawa ng batang si Lando.“Lando!” Nawawalan ng pasensya na sabi ni Delilah sa anak niyang panganay.“Lando, hindi kita kayang paaralin anak. Isang kaladkarin ang mama mo. Isa akong pokpok. Hindi mo ba naiintindihan yun ha? Iyong kinikita ko sa bar, hindi sapat para matustusan ang pangangalangan niyo. Hindi ba nabu-bully ka na dahil kay mama?”Ang kinse anyos na si Lando ay naiintindihan na ang sitwasyon. Isang pokpok si Delilah kaya iba-iba ang ama ng mga anak niya.Si Lando ang panganay niyang anak ngunit hindi na niya kaya itong buhayin kaya gusto niya itong ibigay sa totoong ama nito na dati niyang customer.Si Dehlia ay anim na taong gulang na habang apat si Rachelle.“Mama, hindi ko po kilala s
Binili Ako ng CEO AANCEO 56
“Ano ka ba naman. Hindi ganiyan paliguan ang bata. Hindi mo siya dapat basahin. Punasan mo lang,” sabi ko na kunot ang noo.“Sabi mo paliguan,” kinakabahang sabi niya.“Yeah but that’s not the—argh! Hindi ka ba tinuruan? Tabi. Ako na!”Gumilid naman siya. She’s really my sister. Rachelle is intelligent but sometimes dumb. Kahit no’ng bata pa kami. Pero napakalambing niya at medyo selosa.Tanda ko pa noon na ipinagdadamot niya ako kay Dehlia.Dehlia on the other hand ay maigsi ang pasensya. Laging mainit ang ulo niya sa bunso namin kaya napapagalitan ko. Syempre, bunso kaya si Rachelle ang madalas na kakampihan ko. Hindi ko tuloy alam kung may tampo pa ba sa akin si Dehlia.Nag-asawa na rin ba kaya yun?“There.. gently wipe his skin. Hindi yung bubuhusan mo siya ng tubig.”Agad naman siyang tumango. Tumabi ako, “oh ikaw na magpatuloy. Bilisan mo lang,” sabi ko.Tumango siya. Matapos niyang paliguan ang anak niya, binalot niya ito sa lampin na binili ko.Suot na niya ngayon ang kwintas
Binili Ako ng CEO AANCEO 57
Lyrico Shein (3rd POV)“You need to rest. Tinatrack na natin ang van na dumukot sa kaniya.”“Pa, 3 days na ang lumipas but there’s no news.”Halos hindi na mapakali si Rico. Hindi niya alam kung anong gagawin. Pabalik na siya ng hospital nung tumawag si Zeym para ibalita sa kaniya na nawawala si Rachelle at ang anak nila.Nang madakip si PJ, napag-alaman na ang batang nakuha ni Zeym ay ang anak pala ni Dehlia.Hindi niya pinadala si PJ sa mga pulis. Kinuha niya ito at dinala sa teritoryo nila ng mga Shein.Tumayo si Rico.“Rico, saan ka pupunta?” hindi nakinig si Rico sa papa niya. Nagtuloy-tuloy siya sa pagpunta ng basement kung saan nila ikinulong si PJ.Binuksan niya ang selda at malakas na tindayakan si PJ na halos hindi na humihinga. Halos napuno ng sugat ang katawan.Naliligo na rin ng sariling dugo.“KASALANAN MO TONG HAYOP KA! PAPATAYIN KITA!” Sigaw ni Rico.“RICO!” Hinawakan ni Mr. Shein ang anak dahil halos hindi na humihinga si PJ buhat sa walang sawa na pambubogbog ni Ric
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
