Share
GREETINGS!
Happy new year, dear readers! Thank you po sa inyong lahat. Sana happy kayo kung nasaan kayo ngayon. :3
Please know na I am happy and grateful for what you've done to me. Sobrang salamat talaga sa inyong lahat kasi naging part kayo ng 2023 ko. Alam kong I'm not here to where I am now kung wala kayo. Kaya your Ms. A is very happy na nameet kayo.
This is a sudden message. Haha. Pero gusto ko lang e type ito at sabihin sa inyo na heto, thankful ako. Sana po, hayaan niyo ako maging part ng 2024 niyo at maging part kayo ng 2024 ko.
Hoping for a prosperous and bless year this coming 2024 and sana lahat tayo masaya.
------Love, bulalakaw.
Related chapters
Binihag Ako ng CEO Chapter 43
ELIZABETH “Bakit feeling ko nagsi-selos ka kuya?” tanong ko kay kuya Lando nang makita ang itsura ng mukha niya. “Shut up, Eli. Naaawa lang ako kay Zeym,” aniya at inis na inis na umalis sa harapan ko. Tumabi si Rachelle sa akin at nakapoker face ang mukha habang nakatingin sa papalayong si kuya Lando. “I told him not to get close kay Zeym, ayaw makinig,” iiling na sabi nito. Napasinghap ako. “Gusto niya si Zeym?” Bumaling siya sa akin at sinamaan ako nang tingin. “Parang hindi mo alam ah? Pareho di ba kayo?” Natameme ako at tinignan siyang disappointed sa amin ni kuya habang lumalayo. Si Henry naman ang lumapit sa akin. Napaayos ako ng tayo. “Bakit ba humihingi ka pa ng allowance ni Kua kay Sico? Marami naman kaming handang magpaka-ama sa anak mo.” Hindi naiintindihan ni Henry ang punto ko. “Kung hindi ko tatanggapin ang pera Henry, para ko na ring tinanggalan si Sico at Zeym ng karapatan kay Kua. Ako lang ang nakikihati sa attention ng bata, sila ang totoong magulang.” Agad
Binihag Ako ng CEO Chapter 44
ELIZABETH “Sasama ka ba ate? Naroon ang mga magulang nina Sico sa bahay ni Zeym,” “Hindi na siguro Rachelle. Paki bantayan nalang si Kua please,” “Ano ka ba naman ate. Oo naman, hindi ko pababayaan ang pamangkin ko. Don’t worry,” Ngumiti ako. Ngayon ang araw ng operation ni Zeym at nasa kaniya si Kua sa magkakasunod na araw . Kinakabahan ako sa kaniya pero alam ko namang makakaya niya iyon. Naramdaman ko ang paghawak ni Rachelle sa balikat ko kaya napatingin ako sa kaniya. “Mauna na kami,” aniya. Tumango ako at tumingin kay Rico na hinihintay si Rachelle. Nang makaalis na sila, isang malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko. Miss ko na si Kua at gusto ko na siyang makita pero naiintindihan ko kung bakit doon muna siya sa mommy niya. Balita ko nga rin e sobrang mahal siya ng mga magulang ni Sico. Natutuwa ako para doon. “Gusto mo ng noodles?” napatingin ako kay Henry at tumango nang ipakita niya sa akin ang cup noodles na hawak niya. Kaming dalawa nalang ang naiwan dito.
Binihag Ako ng CEO Chapter 45
ELIZABETH“Sico,” pinilit ko siyang ilayo sa akin pero ang ginawa niya, humiga siya sa lap ko at natulog.“Hayaan mo na Eli, wala kasing pahinga iyan,” sabi naman ni Rico sa unahan.Napatingin ako kay Sico at ngayon ko lang napansin ang pangingitim ng ilalim ng mga mata niya. Mukhang wala nga siyang tulog.“Maayos lang ba ang anak ko doon, Rico?”Tumango si Rico. “Oo naman Eli.”“Alam mo, hindi ko inaasahan na aabot sa ganito ang lahat. Zeym truly likes you,” nabigla ako sa biglang sinabi niya.“Nasabi niya sa amin na hindi ka masamang tao at nagpapasalamat siya sa ‘yo,”Natawa ako at tumingin sa labas ng bintana. “Kakaiba talaga si Zeym. Bakit siya magpapasalamat sa akin e ako ang naging dahilan bakit naging miserable ang buhay niya.”“Iba iba ang tao Eli. Mukhang sa inyong dalawa, kailangan mong sikapin makahingi ng kapatawaran sa sarili mo para maging malaya ka.”Napatingin ako kay Rico.“Walang problema si Zeym. Masaya siya ngayon kahit pa patong patong ang problema niya pero ikaw
Binihag Ako ng CEO Chapter 46
ELIZABETH Tulala ako habang pauwi. Zeym gave me the address of Sico’s house, iyon ang bahay na nilipatan namin dati matapos masunog ang bahay namin na bigay ni Rachelle. Pag-uwi ko ng bahay, naabutan ko pa si Henry na nakatingin sa akin. “Bad day?” tanong niya. Napabuntong hininga ako at pagod na pumasok. “Bad day nga,” ang bulong niya sa akin. “I cooked something for you,” “What is it?” tanong ko at nakita ang marinated roasted chicken na niluto niya sa mesa. Pinagskingkitan ko siya ng mata. “You’re into cooking lately. Why?” “I want to impress you,” walang preno niyang sagot. Nawala ang ngiti sa labi ko at nakaramdam ako ng bahagyang pagkailang dahil doon. “Hindi mo yata kasama si Kua,” ang sabi niya na tila ba iniiba ang usapan. “Mamaya pa siya ihahatid ni Rachelle dito,” “Ganoon ba? Sige kumain nalang tayo,” Tahimik akong umupo at kumain dahil kumakalam na rin ang sikmura ko buhat ng hindi ako nakakain kanina sa biglaang pagdating ni Sico at Rico. Kinagabihan, nakaab
Binihag Ako ng CEO Chapter 47
ELIZABETH “I’m sorry, si Sico ba ang hinahanap mo? Hindi pa siya dumadating e,” mapagkumbabang sabi ko. Sinamaan niya ako nang tingin. “Ano ba talagang papel mo sa buhay ng mga kapatid ko? O talagang natural kang malan-di?” At this simple accusations, hindi ko magawang depensahan ang sarili ko. Kasi hindi ko naman alam paano. “Sumagot ka!” “MONI!” Sabay kaming napatingin kay Sico na kakapasok lang at pinandilatan niya ng mata ang kapatid niya. “What are you doing?” tanong niya. “Kuya Sico, matagal akong nagtitimpi sa ginagawa mo! Akala ko ba matalino ka? Bakit mo hinahayaan na lasonin ng babaeng iyan ang isipan mo?” “Shut your mouth Harmonia! Ikaw ang walang respeto ngayon.” “It’s because you’re siding with her kuya. Kawawa si ate Zeym. Nasa hospital pa nga siya ngayon, yet nandito na iyang babaeng ‘yan feeling siya na ang asawa. I bet pinangarap niyang mamatay si ate sa operasyon!” Nagbaba tingin ako. Masiyadong masakit ang paratang sa akin ng bunsong kapatid ni Sico at Ric
Binihag Ako ng CEO Chapter 48
ELIZABETH “Why are you here?” tanong ko at lumayo sa kaniya ng bahagya para makawala sa pagkakayakap niya. Kumunot ang noo niya sa paglayo ko. “Kua wants milk,” Tumango ako. “Sandali lang, magtitimpla ako,” ang sabi ko sa kaniya. “Ako na cause you’re still cooking,” ang sabi pa niya. “Luto naman na,” “Ako na. Kaya ko naman gawin to for our son,” seryosong sabi niya habang nakatingin sa akin. Pinabayaan ko nalang siyang kumuha ng baso para magtimpla ng gatas ni Kua. At kesa maubos ang oras ko kakapanood sa kaniya, inasikaso ko nalang ang paghahain sa ulam at kanina ng sa ganoon ay makatulog na si Sico. It took me 20 minutes on preparing the foods as well as the plates on the table saka ko tinawag ang mag-ama na mukhang nagkukulitan na sa sala. “Hali na kayong dalawa,” ang sabi ko. Narinig ko ang mga tawa ni Kua habang karga karga siya ni Sico. “Papa, I want to be a pilot. Gusto kong magpalipad ng plane,” Napatingin sa akin si Sico at nagulat nga ako na sinabi iyon ni Kua. Fi
Binihag Ako ng CEO Chapter 49
ELIZABETH “Shh!!” Nilagay ko ang daliri ko sa labi ko nang makita na natutulog na si Sico sa puzzle mat na nilatag ko sa sala para kay Kua. “Papa is sleeping,” sabi ni Kua. Tumango ako. Ngumiti siya at humiga sa tabi ni Sico. Naaawa ako kay Sico dahil no’ng hindi pa nakaset ang operation ni Zeym, pinangatawanan niya talagang aalagaan niya ito. Rachelle told me na halos hindi natutulog si Sico para lang bantayan si Zeym lalo’t some of Zeym senses ay hindi na niya halos magamit. Si Sico ang nagsisilbing mata niya minsan. At ngayon, mahimbing na siyang natutulog na para bang ngayon pa siya nakatulog sa mahabang panahon. Walang masiyadong maluto sa bahay niya kaya tinawagan ko si Rico. “Eli, napatawag ka?” “Rico nasaan ka? May ginagawa ka ba?” “Kagagaling ko sa hospital.” Ganoon ba? “Kamusta si Zeym?” tanong ko. “Tapos na ang operation kanina, stable naman siya pero hindi pa rin siya gumigising.” Nag-alala ako sa kalagayan niya. Kung hindi siya magising, posibleng ma-coma siya g
Binihag Ako ng CEO Chapter 50
ELIZABETH Tunog ng heart rate monitor ang tanging naririnig ko sa buong kwarto kung saan nakaratay ngayon si Zeym. Naniniwala pa rin kaming mabubuhay siya kahit pa sabi ng doctor, monitor nalang ang bumubuhay sa kaniya. “Zeym,” tawag ko kahit alam kong hindi niya ako maririnig. “Hinihintay ka na ng anak mo,” sabi ko. Hindi ko mapigilan ang luha sa mata ko. Nalulungkot akong makita si Zeym na ganito. Inaasahan ko na after operation, gagaling siya kaagad. “Bumangon ka na diyan oh. Maraming naghihintay sa paggising mo e,” Umupo ako sa tabi niya at umiyak. Matapos ibalita ni Rachelle sa akin 2 days ago ang kalagayan niya, para na ako no’ng binagsakan ng langit at lupa. At ngayon pa ako nagkalakas loob na dalawin siya dito sa kinalalagyan niya. Ang sabi, hindi alam kung kailan siya magigising. Maaring aabutin ng buwan o maraming taon. Ayaw ng mga Shein sukuan si Zeym, wala namang problema sa kanila ang gastos kaya ipagpapatuloy nila ang pagmomonitor sa kaniya hanggang sa magkaroon
Latest chapter
