Chapter 3

Malakas akong napabuntong hininga. Nakita ko si Sico na nakahiga na ngayon sa tabi ng anak namin. Kanina, no’ng banggain niya ang balikat ko, hindi ko ikakaila na nasaktan ako.

May minsan na mabait siya sa akin at madalas ay hindi.

“Ano, sa couch nalang ako matutulog,” ang sabi ko sa kaniya.

“Bakit?”

Nawindang ang kaluluwa ko sa bakit niya. Bakit? Saan ba dapat? Isa pa, akala ko ba ayaw niyang hawakan ko siya?

“Saan ba dapat ako hihiga?” nagtataka kong tanong.

Hindi siya nagsalita, sinamaan niya lang ako nang tingin.

Sabi ko nga.

Naglakad ako palapit sa kama at humiga sa tabi ni Kua. Bale, napapagitnaan namin si Kua.

“Bakit nandito ka?” mahinang tanong ko, pero hindi niya ako sinagot.

“Na enroll mo na ba si Kua?”

Tumango ako. “Tapos na,” nagsimula na nga siyang pumasok 1 month na.

Natahimik ulit ang pagitan naming dalawa. Hindi ko talaga minsan maintindihan ang iniisip ni Sico. May minsang transparent siya, may minsang hindi.

Minsan nakakatakot siya, minsan hindi.

Pero kahit anong gawin niya, alam kong palagi pa rin akong susunod sa kaniya. Hindi ko alam kung may problema ba sa akin o ano.

Napansin kong tumagilid siya ng higa at pinaglaruan ang kamay ni Kua.

“Ang liit ng kamay niya,” napangiti ako sa komento ni Sico.

“Mama,” Kua murmured habang tulog pa rin.

Natawa kaming dalawa nang marinig ‘yon. Nananaginip siguro itong isang ito.

Bumaling si Kua sa akin at yumakap. Instinct na yata ang nagdidikta sa kaniya na yumakap sa akin mga ganitong oras ng gabi.

“I love you, baby,” sabi ko at hinaIikan siya sa noo niya.

“I love you too mama,” mahinang aniya enough para marinig namin ni Sico.

Natawa ako at hinaIikan pa siyang ulit.

Hinihila na rin ako ng antok ko kaya kailangan ko ng matulog dahil maaga pa kami aalis bukas.

Tumingin ako kay Sico at naabutan siyang nakatitig sa amin ni Kua.

“Matutulog na ako,” sabi ko at pumikit na.

Kinabukasan, kumunot ang noo ko nang marinig ang ang bungisngis ni Kua.

“Papa, mama’s awake,” klaro sa pandinig ko ‘yon.

Nang imulat ko ang mga mata ko, nagulat ako nang makita si Sico sa likuran ko. Nakahiga pala ako sa braso habang si Kua ay nasa ibabaw niya at sinasakyan siya.

Agad akong napalayo.

Kinabahan na baka magalit na naman siya.

Ang likot ko bang natulog at napunta ako sa kaniya ng hindi ko man lang namamalayan?

Tinaasan niya ako ng kilay matapos kong lumayo sa kaniya.

“Good morning, mama,” si Kua na nakakabayo sa papa niya.

Napangiwi ako. Ano bang ginawa ng dalawang ito? At anong oras silang nagising?

“Good morning anak,”

“Mama, sabi ni papa ihahatid niya tayo sa school today,” tumingin ako kay Sico na agad ko rin pinagsisihan bago balingan si Kua.

May muta ba ako mata? Bakit ganiyan siya makatitig?

“Anak, hindi pwede. May work si papa ngayon,”

Sumimangot si Kua.

“I am the CEO so ako ang may hawak ng oras ko. Ihahatid ko kayo ng anak ko,” aniya.

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Sinasabi niya bang ihahatid nga niya kami ni Kua?

“See that mama? Ihahatid nga tayo ni papa,”

Tumikhim ako at tumayo.  Oo, narinig ko nga anak.

“Tara na Kua, luto tayo ng breakfast,”

“Dito rin ako kakain,” sabat muli ni Sico.

Tumango lang ako. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Agang aga, ganito na agad. Hihimatayin yata ako sa kaba.

Hindi ko na inabala na ayusin ang higaan. Basta ko nalang iniwan dahil nakahiga pa si Sico doon. Alangan naman paalisin ko siya, baka mamaya ay magalit pa.

“Mama, hindi natin tutupiin ang kumot?” inosenteng tanong ng anak ko habang ako ay gusto ng umalis talaga sa kwarto.

Nasa pintuan na kami, paalis na talaga.

“Mamaya na anak kasi nasa kama pa si papa mo,”

“Sleepy ka pa papa?” natigilan ako nang mapagtantong nasa likuran ko na pala si Sico. Napalunok ako ng wala sa oras.

“No,” tumama sa batok ko ang hininga niya. Parang may kung anong kuryente ang dumaloy sa katawan ko dahil doon.

“Let’s go, Kua,” nauna na akong maglakad at ibinaba ko siya kaagad sa couch.

“Gusto mo ng milk? Or choco?”

“Milk po mama. Thank you,”

Ngumiti ako. “You’re welcome, honey,” ang sabi ko.

“Coffee ang akin,” si Sico kahit na hindi ko naman siya tinatanong.

Ginawan ko nalang silang dalawa ng chocolate drinks at kape naman para kay Sico.

Nagluto na rin ako at hinayaan ang dalawa na maglaro. Somehow, ang sakit sa puso makita ang anak kong masayang masaya kasama ng papa niya.

Because this is temporary only. Alam kong hindi sa amin uuwi si Sico at the end of the day. May pamilya siyang uuwian, may asawa siya.

Hindi niya ako other woman, dahil walang namamagitan sa amin maliban kay Kua at alam kong si Zeym ang mahal niya.

Nandito lang siya para sa anak niya.

Nang makapagluto ako, agad akong naghain. Niluto ko rin ang natirang sugpo sa fridge kaya ngayon, binabalatan ko si Kua.

“Mama, I forgot to tell you pero may contest po ako sa school today,”

Nanlaki ang mata ko. “What? Bakit hindi mo sinabi sa akin?”

“Nakalimutan ko po mama e pero I believe I can answer everything later,” puno ng kumpyansang sabi niya.

Narinig ko na natawa si Sico sa tabi. “That’s my son!” Proud na sabi niya.

At talagang nag apir pa ang dalawa.

“Hindi pa rin ako natutuwa, Kua. Dapat sinabi mo kay mama para nakapag review tayo,”

Ngumiti siya at bumaling sa papa niya. “Nag review na kami ni papa kanina habang tulog ka mama,”

Literal na nanlaki ang mata ko. What? Nag review sila?

Bakit hindi ko alam?

“Ang sarap ng tulog mo kagabi kaya hindi ka na namin ginising,” sabi ni Sico nang makita ang gulat sa mukha ko.

“Anyway, thanks,” aniya, kumunot ang noo ko at nagbaba nang tingin sa plato niya.

Agad kong nabitawan ang sugpo na hawak ko. Pati pala siya pinagbalatan ko na.

Ako yata ang nahiya sa pinaggagawa ko.

Kanina, si Kua ang pinagbabalatan ko, bakit pati siya nadamay?

Nagsimula na naman mag-usap ang mag-ama at ako ay nakikinig lang sa kanila. Kitang kita ko at rinig na rinig ko ang malalakas na tawa ni Sico habang nakikinig kay Kua.

Wala namang kwenta ang pinag-uusapan nila pero si Sico ay attentive na nakikinig. Puro Peppa pig lang ang pinag-uusapan ng dalawa at nagkakaintindihan sila.

Masaya naman ako na ganoon siya sa bata.

Ako nga ang left out sa table na ito dahil may sariling mundo ang dalawa.

Hinatid nga kami ni Sico sa skwelahan at hinatid niya rin ako pauwi. Nang kami nalang dalawa ang naiwan, naging awkward bigla sa pagitan namin.

“I’m leaving,” sabi niya.

“Sige, mag-iingat ka,” sabi ko. Tumango lang siya at umalis na.

Nakatanaw lang ako sa kotse niya hanggang sa tuluyan na itong nawala sa paningin ko.

Tumingala ako sa langit at ngumiti. So much for today but I thanked you Almighty for this wonderful day. Minsan lang mangyari ito sa buhay ng anak ko.

Ang makasama niya si Sico sa pagtulog, sa pagkain, at sa skwelahan.

Indeed, sobrang saya ko bilang ina niya.

Pumasok ako muli ng bahay habang planong buksan ang sari-sari store.