“I’m sorry,” paghingi ko ng paumanhin. “Bakit, Lyl?” Hindi ako nakasagot. Nanatili akong nakayuko habang magkadaop ang palad. “Hindi mo ba ako gusto? Kaya umaayaw ka na ngayon?” “H-Hindi sa gano’n, R-Raze.” “Then why, Lyl? Okay naman tayo no’ng umalis ako. Bakit? What makes you change your mind? Am I not that likeable?” puno ng pagsusumamo nitong tanong. “I can change, Lyl. I’m trying.” Huminga ako ng malalim dahil pakiramdam ko kinakapos ako ng hangin dahil sa nangyayari. “I’m sorry,” was all I can said. “Si Raf ba?” “Hindi!” mariing tanggi ko. “N-Namamadalian lang ako kaya ayoko m-mo na at sana maintindihan mo.” Sinubukan kong lumapit sa kanya ngunit gano’n na lamang ang pagsikip ng dibdib ko nang umatras siya palayo sa akin. “I don’t get it, Lyl. Ano bang mali sa akin?” “W-Walang mali sa’yo, Raze.” I can’t tell him kung ano ‘yong nakita ko sa kwadra dahil nandito ang nanay niya. I saw it with my own eyes kaya imposibleng hindi siya ‘yon. Tinawag pa siya ni
Bahagya akong napa-atras at hindi makakurap sa sobrang gulat. P-Paanong may k-kakambal siya? Bakit hindi niya nabanggit sa akin? Razen? Raze? Did Sheila mistook him for Raze? Oh God! “Wait, she looks familiar, bro. I think I’ve seen her before,” nagsimula siyang humakbang palapit sa akin habang iniisip kung saan niya ako nakita. Pero imposibleng nakita niya ako kanina. Nakaalis na ako no’n bago pa sila lumingon ni Sheila. “Hm, ikaw ‘yon ‘di ba?” Napapitlag ako nang bigla niya akong hawakan. “A-Anong sinasabi mo?” umatras ako. Babawiin ko na sana ang kamay ko nang humigpit ang pagkakahawak niya ro’n. Pakiramdam ko sasabög na ang dibdib ko sa sobrang pagwawala no’n. Hindi ako makahinga ng maayos. Kung si Raze nakaka-intimidate ang awra, mas lalo ang kakambal niya. Parehong-pareho sila ng tatay niya. Napigil ko ang hininga nang ilapit niya ang mukha sa akin. Sa puntong ‘to, gusto ko na lang tumakbo. “May mga naiwang bakas,” napalunok ako nang haplusin niya ang mukha ko at
“W-Wala bang makakakita sa atin dito?” hinihingal kong tanong dahil pakiramdam ko naubos ang lakas ko sa walang tigil nitong paglabas-masok sa akin. Nandito pa rin kami sa tagong garden, pagod sa init na pinagsaluhan namin. “Wala, baby. No one knows this place. Ako lang.” Paninigurado niya sa akin. Nasa ibabaw niya ako at pareho kaming hubo’t-hubád kaya hindi ko maiwasang mag-alala na baka may makakita sa amin dito. Napangiti ako nang maramdaman kong hinaplos niya ang buhok ko. Nag-angat ako ng tingin sa kanya kasabay ng pagtingin din niya sa akin. “Does it hurt?” he asked, worried. “Should I pull it out?” Umiling ako. “Let it stay,” I replied and smiled. “Bukas na ang kasal natin. Anong plano mo?” Ngumiti siya. “Honeymoon agad,” sagot nito at ngumisi. “Saan mo gusto?” Mahina ko siyang hinampas sa dibdib. “Iyang ngiti mo, ah. Halatang may balak. Kahit saan naman basta kasama kita.” “May balak naman talaga,” aniya at tumawa ng mahina. “Ibang bansa? Maldives? Paris?
“Lyl, sandali lang,” habol niya sa akin. “Magpapaliwanag ako.” “Para saan pa, Raze? Sa tingin mo nakakatuwa ang ginawa ng daddy mo? Na idamay ang mga magulang ko para mapapayag ako? Para pagtakpan ka? Magsinungaling? You could’ve just told me, Raze.” Hinihingal kong bwelta dahil sa pinaghalong inis at galit. “H-Hindi ka papayag kung sinabi ko agad sa’yo ang totoo,” aniya na nagpatigil sa akin sa paglalakad. “I’m sorry.” “Para pakasalan kita, kailangan mong magsinungaling sa akin? Gano’n ba ‘yon, Kapitan? Na gamitin ang mga magulang ko?” "I didn't intend to involve your parents, Lyl. It wasn't me..." “It’s your father,” diin ko. “A manipulator.” Nakita kong natigilan siya. “Hindi niya rin intensyon na gamitin ang—” “Of all reason, bakit sila? Dahil bibigay agad ako? Tinanggap ko na nga ‘yong pakiramdam na parang minamaliit nila ako para sa’yo pero b-bakit Raze? Nananahimik na nga ‘yong mga magulang ko, oh.” Nagsimulang manlabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha.
Ang lungkot ng mga mata niyang nakatingin sa akin kaya hindi ko maiwasang mag-guilty. Kanina pa umuulan kaya siguradong kanina pa siya nandito. “Pumasok na tayo sa loob.” Hahawakan ko na sana siya sa kamay nang i-abot niya sa akin ang dalang bulaklak. “Para sa’yo. Pasensya na kung nabasa.” Malumanay nitong sabi na halos bumulong na dahil sa hina at nanginginig na boses. Huminga ako ng malalim bago tinanggap ang bulaklak. “Hali ka na sa loob.” Anyaya ko at inipit ang bulaklak sa dibdib ko kahit basa na. Magpapalit na lang ako ng damit. “Kung bakit kasi hindi mo kami tinawag.” “Papapasukin mo ba ako kung tinawag kita?” tila bata niyang tanong. “Anong akala mo sa akin gano’n katigas ang puso para hindi ka papasukin?” Nagbaba siya ng tingin. “Sorry.” “Tapos itatanong mo kung nag-aalala ba ako? Syempre, oo. Sinong hindi, ‘di ba?” Marahas akong napabuntong hininga. “Tara na sa loob.” Hindi siya gumalaw kaya inakay ko na. Mukhang nanghihina na, eh. “Sorry,” bulong ni
“Are you sure, Lyl?” tila nababahala niyang tanong. “Tikim lang?” Palihim akong natawa sa tanong niya na para bang may gusto pa siya sabihin pero hindi niya magawa. “Titikman lang,” ngumisi ako. “Kapag nasarapan, isusubo ko. Pwede ba ‘yon?” Suminghap siya at marahas na sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. “You’re driving me insane, baby. Sigurado ka bang kaya mo?” Tinapunan ko siya ng tingin. “Try me, Kapitan. Saka wala pa naman, eh. Kumalma ka.” He cursed under his breath. “Paano ako kakalma kung hawak-hawak mo habang tinataas-baba? Sige nga, Lyl—fvck!” Umawang ang bibig niya nang simulan kong halik-halikan ang kahabaan niya hanggang sa tumapat ang bibig ko sa ulo ng alaga niya. Dahan-dahan kong inilabas ang dila at napapikit ito nang dilaan ko ang ulo ng pagkalaláki niya. “S-Shiit!” He cursed. Pinanood ko ang reaksyon niya nang umangat ang mukha nito dahil sa sarap. Napangiti ako dahil alam kong nagugustuhan niya ang ginagawa kong magpapaligaya sa kanya.
“Nilalamig ka pa rin ba?” tanong ko nang bigla siyang magsumiksik sa akin na parang bata. “Gusto mo bang uminom ng tubig?” Tumango siya ng isang beses at yumakap sa katawan ko. “A lil bit cold, baby. Pero mawawala rin naman ‘to basta yakap lang ako sa’yo, hm?” minulat niya ang kabilang mata at pilit na ngumiti. Napansin kong nahihirapan siyang lumunok ngunit no’ng gumalaw ako para tumayo, humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. “Huwag. Dito ka lang.” Pigil niya sa akin. “Ikukuha lang kita ng maiinom saka ipagluluto na rin kita ng makakain na lugaw. Kanina pa nagmamaktol ang tyan mo. Hindi mo ba naririnig? O talagang sanay kang magutom?” sermon ko sa kanya. “Bitaw na.” Nagmulat siya ng mata at napansin kong nanunubig ‘yon dahil na rin siguro sa taas ng lagnat niya. Napapikit siya nang idampi ko ang palad ko sa noo niya at napagtantong mataas nga ang lagnat niya. “K-Kapitan,” I warned and he just pouted. “Hindi mo’ko madadaan sa pacute mong ‘yan. Kailangan mong kumain par
LYLIA'S POV Habang nagse-serve ng mga tao mula sa sabungan, napansin kong nagsisikuhan sina Lira at Love na para bang may minamataan sa labas ng karinderya. Maya-maya pa ay nagbulungan sila at bumungisngis animo'y kinikilig. Anong pinagbubulungan ng dalawang 'to? Sinundan ko ng tingin ang tinitingnan nila at bahagyang napaatras nang makita ko si Kapitan. Anong ginagawa niya rito? “Miss ganda, ayos ka lang? Ba't parang nakakita ka ng multo dyan?” tanong ni Keano, isa sa mga regular customer namin. “Ah wala,” sagot ko at mabilis inilipat ang tingin sa ibang bagay nang magtama ang mata namin ni Kapitan. “Wala na kayong i-o-order?” “Wala na, busog na nga kami sa ganda mo,” biro pa nito na tinawanan ng mga kasama niya. “Bolero. Kumain ka na nga dyan.” Sikmat ko at inamba sa kanya ang dala kong tray. “Ito naman, ang sungit—oy kapitan! Dito na! May magandang dalaga rito!” kaway niya sa direksyon ni kapitan. “Baliw!” dali-dali akong umalis doon nang mapansin kong papunta na
“Nilalamig ka pa rin ba?” tanong ko nang bigla siyang magsumiksik sa akin na parang bata. “Gusto mo bang uminom ng tubig?” Tumango siya ng isang beses at yumakap sa katawan ko. “A lil bit cold, baby. Pero mawawala rin naman ‘to basta yakap lang ako sa’yo, hm?” minulat niya ang kabilang mata at pilit na ngumiti. Napansin kong nahihirapan siyang lumunok ngunit no’ng gumalaw ako para tumayo, humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. “Huwag. Dito ka lang.” Pigil niya sa akin. “Ikukuha lang kita ng maiinom saka ipagluluto na rin kita ng makakain na lugaw. Kanina pa nagmamaktol ang tyan mo. Hindi mo ba naririnig? O talagang sanay kang magutom?” sermon ko sa kanya. “Bitaw na.” Nagmulat siya ng mata at napansin kong nanunubig ‘yon dahil na rin siguro sa taas ng lagnat niya. Napapikit siya nang idampi ko ang palad ko sa noo niya at napagtantong mataas nga ang lagnat niya. “K-Kapitan,” I warned and he just pouted. “Hindi mo’ko madadaan sa pacute mong ‘yan. Kailangan mong kumain par
“Are you sure, Lyl?” tila nababahala niyang tanong. “Tikim lang?” Palihim akong natawa sa tanong niya na para bang may gusto pa siya sabihin pero hindi niya magawa. “Titikman lang,” ngumisi ako. “Kapag nasarapan, isusubo ko. Pwede ba ‘yon?” Suminghap siya at marahas na sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. “You’re driving me insane, baby. Sigurado ka bang kaya mo?” Tinapunan ko siya ng tingin. “Try me, Kapitan. Saka wala pa naman, eh. Kumalma ka.” He cursed under his breath. “Paano ako kakalma kung hawak-hawak mo habang tinataas-baba? Sige nga, Lyl—fvck!” Umawang ang bibig niya nang simulan kong halik-halikan ang kahabaan niya hanggang sa tumapat ang bibig ko sa ulo ng alaga niya. Dahan-dahan kong inilabas ang dila at napapikit ito nang dilaan ko ang ulo ng pagkalaláki niya. “S-Shiit!” He cursed. Pinanood ko ang reaksyon niya nang umangat ang mukha nito dahil sa sarap. Napangiti ako dahil alam kong nagugustuhan niya ang ginagawa kong magpapaligaya sa kanya.
Ang lungkot ng mga mata niyang nakatingin sa akin kaya hindi ko maiwasang mag-guilty. Kanina pa umuulan kaya siguradong kanina pa siya nandito. “Pumasok na tayo sa loob.” Hahawakan ko na sana siya sa kamay nang i-abot niya sa akin ang dalang bulaklak. “Para sa’yo. Pasensya na kung nabasa.” Malumanay nitong sabi na halos bumulong na dahil sa hina at nanginginig na boses. Huminga ako ng malalim bago tinanggap ang bulaklak. “Hali ka na sa loob.” Anyaya ko at inipit ang bulaklak sa dibdib ko kahit basa na. Magpapalit na lang ako ng damit. “Kung bakit kasi hindi mo kami tinawag.” “Papapasukin mo ba ako kung tinawag kita?” tila bata niyang tanong. “Anong akala mo sa akin gano’n katigas ang puso para hindi ka papasukin?” Nagbaba siya ng tingin. “Sorry.” “Tapos itatanong mo kung nag-aalala ba ako? Syempre, oo. Sinong hindi, ‘di ba?” Marahas akong napabuntong hininga. “Tara na sa loob.” Hindi siya gumalaw kaya inakay ko na. Mukhang nanghihina na, eh. “Sorry,” bulong ni
“Lyl, sandali lang,” habol niya sa akin. “Magpapaliwanag ako.” “Para saan pa, Raze? Sa tingin mo nakakatuwa ang ginawa ng daddy mo? Na idamay ang mga magulang ko para mapapayag ako? Para pagtakpan ka? Magsinungaling? You could’ve just told me, Raze.” Hinihingal kong bwelta dahil sa pinaghalong inis at galit. “H-Hindi ka papayag kung sinabi ko agad sa’yo ang totoo,” aniya na nagpatigil sa akin sa paglalakad. “I’m sorry.” “Para pakasalan kita, kailangan mong magsinungaling sa akin? Gano’n ba ‘yon, Kapitan? Na gamitin ang mga magulang ko?” "I didn't intend to involve your parents, Lyl. It wasn't me..." “It’s your father,” diin ko. “A manipulator.” Nakita kong natigilan siya. “Hindi niya rin intensyon na gamitin ang—” “Of all reason, bakit sila? Dahil bibigay agad ako? Tinanggap ko na nga ‘yong pakiramdam na parang minamaliit nila ako para sa’yo pero b-bakit Raze? Nananahimik na nga ‘yong mga magulang ko, oh.” Nagsimulang manlabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha.
“W-Wala bang makakakita sa atin dito?” hinihingal kong tanong dahil pakiramdam ko naubos ang lakas ko sa walang tigil nitong paglabas-masok sa akin. Nandito pa rin kami sa tagong garden, pagod sa init na pinagsaluhan namin. “Wala, baby. No one knows this place. Ako lang.” Paninigurado niya sa akin. Nasa ibabaw niya ako at pareho kaming hubo’t-hubád kaya hindi ko maiwasang mag-alala na baka may makakita sa amin dito. Napangiti ako nang maramdaman kong hinaplos niya ang buhok ko. Nag-angat ako ng tingin sa kanya kasabay ng pagtingin din niya sa akin. “Does it hurt?” he asked, worried. “Should I pull it out?” Umiling ako. “Let it stay,” I replied and smiled. “Bukas na ang kasal natin. Anong plano mo?” Ngumiti siya. “Honeymoon agad,” sagot nito at ngumisi. “Saan mo gusto?” Mahina ko siyang hinampas sa dibdib. “Iyang ngiti mo, ah. Halatang may balak. Kahit saan naman basta kasama kita.” “May balak naman talaga,” aniya at tumawa ng mahina. “Ibang bansa? Maldives? Paris?
Bahagya akong napa-atras at hindi makakurap sa sobrang gulat. P-Paanong may k-kakambal siya? Bakit hindi niya nabanggit sa akin? Razen? Raze? Did Sheila mistook him for Raze? Oh God! “Wait, she looks familiar, bro. I think I’ve seen her before,” nagsimula siyang humakbang palapit sa akin habang iniisip kung saan niya ako nakita. Pero imposibleng nakita niya ako kanina. Nakaalis na ako no’n bago pa sila lumingon ni Sheila. “Hm, ikaw ‘yon ‘di ba?” Napapitlag ako nang bigla niya akong hawakan. “A-Anong sinasabi mo?” umatras ako. Babawiin ko na sana ang kamay ko nang humigpit ang pagkakahawak niya ro’n. Pakiramdam ko sasabög na ang dibdib ko sa sobrang pagwawala no’n. Hindi ako makahinga ng maayos. Kung si Raze nakaka-intimidate ang awra, mas lalo ang kakambal niya. Parehong-pareho sila ng tatay niya. Napigil ko ang hininga nang ilapit niya ang mukha sa akin. Sa puntong ‘to, gusto ko na lang tumakbo. “May mga naiwang bakas,” napalunok ako nang haplusin niya ang mukha ko at
“I’m sorry,” paghingi ko ng paumanhin. “Bakit, Lyl?” Hindi ako nakasagot. Nanatili akong nakayuko habang magkadaop ang palad. “Hindi mo ba ako gusto? Kaya umaayaw ka na ngayon?” “H-Hindi sa gano’n, R-Raze.” “Then why, Lyl? Okay naman tayo no’ng umalis ako. Bakit? What makes you change your mind? Am I not that likeable?” puno ng pagsusumamo nitong tanong. “I can change, Lyl. I’m trying.” Huminga ako ng malalim dahil pakiramdam ko kinakapos ako ng hangin dahil sa nangyayari. “I’m sorry,” was all I can said. “Si Raf ba?” “Hindi!” mariing tanggi ko. “N-Namamadalian lang ako kaya ayoko m-mo na at sana maintindihan mo.” Sinubukan kong lumapit sa kanya ngunit gano’n na lamang ang pagsikip ng dibdib ko nang umatras siya palayo sa akin. “I don’t get it, Lyl. Ano bang mali sa akin?” “W-Walang mali sa’yo, Raze.” I can’t tell him kung ano ‘yong nakita ko sa kwadra dahil nandito ang nanay niya. I saw it with my own eyes kaya imposibleng hindi siya ‘yon. Tinawag pa siya ni
“Kung hindi mo kaya, ako na lang. Pwede ko siyang ipa-dispatsa sa mga tauhan ni daddy,” rinig kong saad ni Sheila gamit ang malanding boses. “Madali lang naman, R-Raze. Isang oo mo lang, gagawin ko para sa’yo.” Humigpit ang pagkakatakip ko sa bibig at bahagyang napaatras. H-Hindi ko ‘to inaasahan. B-Bakit? Bakit Raze? “Pumasok na tayo sa loob, Sheila. Enough with your delusions.” Malamig na tugon ni Raze. Ngunit gano’n na lamang ang paglaki ng mata ko nang makita ko kung paano ipinahawak ni Sheila ang dibdib nito kay Raze at iginaya ang kamay dahilan para lumaglag ang lace ng damit nito kasabay ng paghantad ng malulusog niyang hinaharap. Bumigat lalo ang paghinga ko at halos lumuwa ang mata kung paano ihimas ni Sheila ang kamay ni Raze sa susô nito na hindi man lang pinagtutuunan ng pansin ng lalaki. Ngayon ko lang napansin na naninigarilyo si Raze at paubos na ‘yon sa pagitan ng bibig niya. “Let’s have a quickie here, R-Raze. Ang tagal na no’ng huling sèx natin. Hindi m
“Blooming natin ate, ah.” Bungad sa akin ni Lira pagkalabas ko ng kwarto. “Si Kapitan? Umuwi na? Saan dumaan? Bintana?” bumungisngis ito pagkatapos. “B-Ba’t mo alam?” takang tanong ko. Nagpaalam sa akin si Raze na may aasikasuhin siya sa barangay at baka hating gabi na siya makabalik. “Nagsampay ako kanina sa labas, eh naaktuhan ko.” Tumawa siya ng malakas. Napahilamos ako ng mukha. “Nagjugjugan kayo ate?” muli siyang bumalanghit ng tawa sa tanong. “H-Hindi, ah! Anong jugjugan ka dyan! Kumain na nga tayo!” defensive kong sabi. Pakiramdam ko nagtaasan ang dugo ko sa mukha dahil sa init at pamumula no’n. “At saka ate, hinaan niyo naman ang halinghingan, nakalimutan niyo ata na plywood lang ang pagitan ng kwarto na—” Mabilis kong tinakpan ang bibig niya at pinandilatan siya ng mata. “Tama na! Ayoko nang marinig.” Pagpapatigil ko sa kanya na siyang tinanguan naman niya ng mabilis kaya binaba ko na ang kamay. “Ako lang naman ang nakarinig,” hagikhik niyang sabi. “Wala s